Introducties als ‚Hi, this is Axel Ritt of Grave Digger writing‘ zijn altijd leuk als binnenkomer tijdens een interview. Om maar te zeggen. Grave Digger is een power/heavy metal band die toch al sinds begin jaren '80 - dat is ruimschoots veertig jaar - zijn stempel heeft gedrukt op het metal gebeuren, het wil gelukkig dus niet zeggen dat de heren naast hun schoenen beginnen te lopen. Daarvoor krijg je bij ons altijd een pluim extra op je hoed.
Vorig jaar stond de band nog op  het festival 'Blast from the Past' in Kuurne, waar Grave Digger bewees ook 'on stage' nog steeds een solide geheel te vormen.
Dat verslag kunt u hier nog eens nalezen
http://www.musiczine.net/nl/festivalreviews/item/76698-blast-from-the-past-2019-nostalgietrip-met-voldoende-sausjes-boordevol-jeugdige-spontaniteit.html
We stelden Axel enkele vragen via mail over het verleden van de band, maar vooral ook hoe je omgaat met zo een crisis waarin we nu leven, en wat de toekomst brengt

Forty years of Grave Digger, it seems like a milestone in the history of the group. Looking back over the decades, what are you most proud of?
To be still a solid part of the business. We saw many bands come and we saw many bands go, but Grave Digger is a blueprint.

Were special shows planned for that birthday? which?
Yes, there were many special open air shows planed with a big entourage of guest musicians like Wacken, Rockharz, Rockhard and many more, but Corona killed it all. We try to perform as many as possible of the shows in 2021.

And will they possibly continue new special Birthday shows later?
Yes, we’ll do our best to catch up these shows in 2021.

Compared to the early days of the group, what is the main change in your life?

I myself know a hundred times more about the music business than in the early days, so the danger to sign ridiculous contracts, like I did in the early days, is zero now. Meanwhile, I got my own record company, my own publishing company and my own recording studios, so I’m independent in any way. When you start making music, everybody is earning money with your music, except you. Fortunately, this will never happen again.

Are there things - knowing what you know now - that you would do differently?
Definitely, more than I can write down in this interview. I trust the wrong people and I started that naive in the business until I found out, that the only way to do it right, is the way to do it by my own. So for the following decades I learnt a lot regarding everything music and everything went perfect.

You’ve already released soo many albums with Grave Digger which is damn impressive! But tell me, how are you always able to come up with new inspiration?
It’s pretty simple, it’s just hard work. Creating music is 10% inspiration, 90% transpiration! Nobody wakes up in the morning and got the perfect melody hooks, the perfect lyrics, the perfect riffs and the perfect arrangements. I’m still working 90 hours a week, that’s the only way to deliver high quality music.

Since you’ve been consistently around since 1980 and went on numerous tours all around the world I consider you to be a very successful band. So what advice could you give to up and coming acts?
Well, we grew up at a time, where you had the chance to get famous, if you put all of your time, energy and money into your career. It’s hard to say, but these days are gone forever. Today, you’re a lucky guy, if you can pay the rent and get some food, but you’ll never be able to feed a family or buy a house without 1 or 2 more jobs, or the additional income of your wife. I hate it to say, but my advice is, learn a trade which fills up your bank account and do music as a hobby. This is the only way to avoid the humiliation of having to do musical mess so that your children can go to school.

These are very strange times, how do you deal with that as a band, musician and also people?
To be honest, the only thing that has changed is the absence of the live shows and the associated loss of earnings. All other parts of my life stood the same.

Now what are the further plans after this crisis? New releases possibly?
Yes, because we’re not a fan of doing ghost concerts or rehearsal room streamings, we decided to do a new album every year, as long as we’re not allowed to perform shows. The fans loved this announcement a lot.

After forty years, has your final goal been reached? Or do we add ten more?
We’ll behave as all the big names in music, as long as we’re able to handle our instruments and as long as the people will come to our shows and pay us to play, we’ll move on.

My last question now that the fans can not buy merchandiser through performances and stuff, where can they now? online (feel free to provide some links) or something

Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Cheers Axel „Ironfinger“ Ritt

Gert De Meester - Distant Fires Burning - Ik denk dat we af moeten van het idee dat muziek gratis is. Dat is niet correct , een brood ga je ook niet gratis halen bij de bakker. Dat is een scheeftrekking van jewelste

Gert De Meester is een veelzijdig muzikant, die naast bassist bij Distant Fires Burning ook deel uitmaakte van bijvoorbeeld The Hindu Needle Trick. Maar ook door middel van verschillende ambient en andere projecten heeft hij zijn stempel gedrukt op het muziekgebeuren. Gert is echter nog steeds druk bezig binnen diezelfde muziekwereld met al even uiteenlopende projecten.
Bovendien is hij ook actief bezig met o.a. T(H)NT records (dochterlabel van zijn eigen Doorchaser Records) en Doorschaser records zelf. Als klap op de vuurpijl combineert hij dit met een vaste baan en een gezin. Dit, en zijn oneindige passie voor die muziek, binnen een zeer brede omkadering, zorgt ervoor dat hij één van de uitgelezen personen is om in deze tijden van corona enkele vragen te stellen en hoe je daar mee omgaat? Bovendien wilden we graag grasduinen in zijn immens verleden als muzikant, maar keken ook naar de toekomst. Het werd een lang en boeiend gesprek, helaas via e-mail, maar voldoende leesvoer voor de muziekliefhebber met een al even brede kijk op de zaak als Gert zelf:

Om met de deur in huis te vallen Gert. Hoe is het eigenlijk allemaal begonnen jouw muzikale carrière? Waar en wanneer?
Goh dan moet ik echt beginnen graven in mijn vroegste herinneringen er dwarrelt ergens een foto rond van toen ik drie a vier jaar was met een plastieken speelgoedgitaar in mijn hand. Ik denk dat ik altijd gefascineerd was door geluid en muziek al van jongs af aan. Het is pas echt begonnen toen ik de gitaar gevonden had op onze zolder. Die lag daar al een tijdje en mijn vader had die ooit van iemand gekregen. Ik heb dat ding mee naar mijn kamer gesmokkeld en daar is het echt begonnen.
Ik speelde altijd mee met de melodiekes op de radio en ik heb zo de akkoorden geleerd, gewoon de vingerzetting. Uiteraard ging dat in het begin slecht, maar ja oefening en volharding baart kunst. Das ook de reden waarom ik heel snel met een nummer kan meespelen. Ik voel een beetje akkoorden aan en dan wordt het leuk om te freewheelen. Mijn muzikaal parcours kent echt twee aparte trajecten een traject als bassist en een traject elektronische muziek.  
Wat betreft de electronica. Twee significante gebeurtenissen. Ten eerste de aankoop van een Bontempi speelgoedkeyboard. Spotgoedkoop en abominabel geluid. Je had geen Stereo out, gewoon een ingebouwde speaker, dus het duurde niet lang voor ik de draad had gevonden die naar de speaker liep en wist hoe ge daar ne cinch connector op kon zetten. Zo kan dien bontempi via mijn dubbele cassettedeck gespeeld en opgenomen worden en kon ik ineens overdubs doen met twee cassettes. Ik nam een track op. Stak die cassette in de A deck. Speelde die af. Ik nam op op de B deck. En wat ik erbovenop speelde werd opgenomen. Een rudimentaire vorm van overdubs dus.
Tweede significante gebeurtenis was de komst van de Commodore 64. Een vriend was aan het verbouwen en had een plek nodig om zijn commodore 64 te stockeren. Ik mocht in tussentijd, mits wat regels in acht te nemen, de computer gebruiken. En daar stond trackersoftware op... Dat ding werd van onder tot boven uitgekleed en ik snapte ineens hoe dat allemaal in elkaar zat. Daar zijn verschillende dingen mee opgenomen die ik ergens nog op cassette heb. Van het een kwam het ander, daar kwam de eerste computer bij ons in huis en snel daarachter kwam muzieksoftware mee.
Een van de eersten was E-jay en daarmee begon ik wat electronica te maken. De E-jay werd snel vervangen door een Cubase en daar was ik vertrokken. Ik maakte voornamelijk IDM, Techno, Breakbeat als The Mental Attack. Eerst voor mezelf, maar in 2005 kreeg ik de guts om het online te plaatsen en je had daar toen het fantastische Electrobel.
Een platform voor Electronische muzikanten die naar elkaars muziek luisteren en feedback geven enz. Het heeft me op dat vlak echt verbeterd. Mijn muziek begon dus echt beter te worden en met Last.fm had ik echt een platform dat meer mensen bereikte.
Ergens rond 2007 begon ik wat uitgekeken te geraken op heel die Dance scene. Distant Fires Burning was daar toen het tegengif voor. Meer inspelen op gevoel en sfeer. The Mental Attack werd toen wat 'on hold 'gezet.
Er was wel nog 2questionmarks , het electronische-pop- project dat ik heb met mijn vriend Pieter Delafortrie. Denk, een glitchy versie van Depeche Mode of Radiohead.  Dat is momenteel ook nog actief en we zijn stap voor stap aan een album bezig.
Op hetzelfde moment dat ik het Bontempi keyboard kocht, begon ik met wat vrienden gitaar te spelen en we gingen ons eerste bandje oprichten Berzerk. We hadden alles behalve een bassist. Dus ik speelde aanvankelijk de lage noten op de gitaar. Tot ze in mijn familie zo slim waren om me mijn eerste basgitaar cadeau te doen. Het is toegegeven een budgetbas van het merk Daytone. Loodzwaar en ondertussen zijn de elementen daarin ook al vervangen, en is die bas volledig beplakt met Star Wars Stickers. maar plezier dat ik aan dat ding beleefd heb, Gigantisch. We hebben nooit opgetreden en daar is welgeteld 1 opname uit voortgekomen, beter bekend onder intimi als “de doorkijkblues”.
Dat is ook het moment dat de derde significante gebeurtenis gebeurde. Ik leerde Roel Spoelders kennen. Ik zat in de chiro en daar wisten ze dat ik bassist was. Ik had al menig kampthema met gitaar begeleid en met een paar van de leiding hebben we nog een industrialband genaamd Sensory Deprivation gehad. Swat, op een bepaald moment kwam  de mens die bij Sensoriy Deprivation achter de groovebox stond en die zelf bas speelde bij een andere band af met het feit dat de zanger van hun band  (Roel dus) een nieuwe band wou oprichten en hij zocht een andere bassist.  Met Roel heb ik echt geleerd, hoe muziek te maken, live te spelen en vooral fun te hebben.  
Ons eerste wapenfeit samen, een coverband genaamd The Smegheads en dan het echte werk met de band A.R.S.E.! (Blues-trash-Rock-trio). Daarna met The Seven Laws Of Woo (Funk-Pop met Balkan-invloeden). Verscheidene podia platgespeeld. Eerst nog wat zijsprongetjes met Probeerder (Nederlandstalige kleinpop) en Josfunkabooboo (covers met een kwinkslag) (hiermee Duffels Rock Cover concours gewonnen) en dan voorlopig als laatste band The Hindu Needle Trick (Rock).  Het is pas later dat die twee trajecten voor mij zijn samengekomen. De moment dat het naturel leek om de basgitaar te introduceren in Distant Fires Burning.

Gert, ik ken u al vele jaren (eigenlijk al van de tijd toen ik en jij actief waren op last.fm) in 2003 of 2005 denk ik. Maar heb je pas echt goed leren kennen in 2009 met die speciale 'ambient night' in Mechelen. En ook 'Dylebient' in 2011. Is daar ooit een vervolg op gekomen?
Inderdaad fantastische tijden. Wat betreft die Ambient Night in 2009. Ik had net mijn eerste album als Distant Fires Burning uit , ‘Messierobjekten’ . Aangezien ik toen nog niet live optrad met mijn electronica , werd ik gevraagd een avond te cureren in het kader van een Festival in Mechelen. Ik had toen een bunch van mijn  Electrobel vrienden uitgenodigd die wel live optraden en dat werd een gezellige avond. Inderdaad fijn om u daar voor de eerste keer te zien.  
Dylebient in 2011 was in eerste instantie een verjaardagsfeestje. Ik was jarig, ik wou iets doen in Mechelen rond Ambient en ik had als Distant Fires Burning een Liveset ineen gestoken. Dat was ook een van de eerste keren dat de basgitaar zijn intrede deed in mijn electronische muziek. Ik had toen ook enkele bevriende muzikanten uitgenodigd. Het was wederom een fijne avond. Of dat er ooit terugkomt. Goh het zit in mijn achterhoofd en volgend jaar zou het 10 jaar geleden zijn...

Er zijn in Mechelen heel wat culturele projecten, niet alleen Maanrock en zo, Bruist Mechelen nog steeds op cultureel vlak?
Jawel hoor, eigenlijk wonen er veel mensen die een warm hart hebben voor cultuur in Mechelen. Maanrock is altijd een gratis festival geweest en de Dijlefeesten hebben altijd een avontuurlijke line-up gehad. Ik vind altijd mijn gading wel.  Even een speciale dank aan de mensen van Mind Your Head en In Utero om van Mechelen de plek te maken waar je nieuwe muziek  kan vinden die stevig buiten de lijntjes kleurt. En dan ook de moment dat je in je eigen cultuurcentrum naar Christian Fennesz of naar Hildur Gudnadottir & Johan Johansson kan gaan kijken. Dan weet je dat je goed zit  En dan heb ik het alleen nog maar over muziek.

Ik heb veel contacten via Nona in Mechelen (ik weet niet of ik die naam goed schrijf) een cultuurhuis dat soms jazz programmeert. Interesse daarin eigenlijk, in jazz?
Jazeker. Jazz is een specialleke. Voor mij betekent het “Laat je niet vastzetten in regels” en mensen die dat heel goed konden uitleggen waren, Miles Davis, John Coltrane, Charles Mingus en (voor mij als bassist uiteraard) Jaco Pastorius. Die laatste heeft voor mij de puzzelstukken bij elkaar gelegd. ‘Honestly Solo Live’ is een opname van Pastorius's solo performances terwijl hij een tournee deed in Europa samen met Birelli Lagrene. Het jaar voor hij in Florida stierf. In die performances legt hij een uiterst brede dynamiek, gaande van uiterst ingetogen tot oerend hard. En een ingenieus gebruik van techniek. Distortion, Flanger, maar ook een Delay unit die hij op infinite repeat zet waardoor hij voor zichzelf een ritmische backdrop maakt om bovenop te soleren.
Aha, dacht ik, dat kan ik ook gebruiken. Enter the Bassguitar in Distant Fires Burning.

In 2011 zag ik je ook optreden op 'Dylebient' als basgitarist van Distant Fires Burning. Zijn er nog plannen bij die band?
Jazeker, dat was trouwens het allereerste live optreden van Distant Fires Burning. Het project is nooit stopgezet, integendeel. In 2012 werd ik vader en toen werden de meeste muziekprojecten in de kast gezet. Ik heb een voltijdse job en dat en mijn vaderschap kregen toen even de prioriteit. Ik was toen nog steeds bassist bij The Hindu Needle Trick, dus ik kon mijn muzikaal ei nog wel kwijt.  
Het is pas rond 2017 dat ik met Distant Fires Burning terug de draad opgepakt heb. Met de release van een paar outtakes van 'Build in Me' in 2016 kwam de zin terug. En sinds dan is de Bas de primary soundsource geworden. Dat resulteerde dan in 2018 in het album ‘For The Love Of... voor Audiobulb Records. Heel wat vruchtvolle samenwerking met o.a. Dirk Wachtelaer (mede Mechelaar), Seigo Aoyama (labelbuddy uit Japan), Peter Verwimp (Ashtoreth),  Ronald Mariën (Stratosphere) en Serge Timmers (Misantronics).
Met die twee laatste heb ik een groep uit de grond gestampt Synchyse. Dit naar aanleiding van een gezamenlijk optreden dat we hadden op Jazzblazzt in Neeritter samen met Minus Pilots. Dat was een gedenkwaardige avond. Met Synchyse hebben we al drie optredens achter de rug. Het is in de eerste plaats fun.  
Wat betreft Distant Fires Burning gaat het momenteel hard. Ik ben aan een nieuw album bezig, heb verschillende projecten op stapel , waaronder een bassbient-album met drie bevriende bassisten. (Het klinkt momenteel al fenomenaal goed) en een paar remixen die binnenkort gereleased worden. Uiteraard hakt de coronacrisis er momenteel bikkelhard in. Aangezien ik nog voltijds werk als maatschappelijk werker en het momenteel toch significant drukker is dan anders, is er momenteel weinig tijd om met muziek bezig te zijn. Mijn huidige projecten lopen daardoor wat vertraging op. Dit terwijl voor andere muzikanten alles nu in een versnelling terecht komt. De drie bassisten hebben gelukkig geduld en mijn nieuw album gaat niet lopen, he!

Je speelde ook een tijdje bij The Hindu Needle Trick , in 2013 heb ik jullie voor het eerst (en helaas laatst) live gezien. Je bent toen moeten stoppen met bas spelen? Of heb ik het mis?
In 2016 ben ik inderdaad helaas moeten stoppen omdat er een lichte vorm van Carpaal Tunnelsyndroom werd vastgesteld bij mij. Het advies was toen om even de basgitaar ter ruste te leggen en af te wachten hoe dit evolueerde. Ik heb toen het advies gekregen om mijn basspel aan te passen en Distant Fires Burning was daarvoor het experiment bij uitstek. Ik heb me nu een andere manier van spelen aangemeten. Een die minder belastend is voor de hand.

Hoe is het eigenlijk met The Hindu Needle Trick?
Hah, goed! De mannen staan op de rand van een nieuw album. Het was indertijd een moeilijke opdracht een opvolger te vinden, maar ik denk dat ze met Rik (Lenaerts), wel echt iemand gevonden hebben die hen nog verder kan brengen. Hun album ‘Animal Life’ was toen al opgenomen met Rik en, miljaar, da's toch ne knaller. Eind vorig jaar hebben ze nog een Live-album uitgebracht en als je't aan mij vraagt The Hindu Needle Trick is toch een band die je live moet meemaken. Dus zoek je een goede introductie, dat Live-album moet je hebben.   Roel is echt ne krak in muziek schrijven die in je hoofd blijft zitten. Op dat vlak steekt het wel dat ik dat momenteel niet samen met hem aan het doen ben, maar daar moet dus snel verandering in komen!! ;-)
Tegenwoordig doe ik voor de mannen een beetje de digitale distributie via T(H)NT records (dochterlabel van mijn eigen Doorchaser Records). Zeer low-profile. Dat is gegroeid uit het feit dat ik voor Distant Fires Burning al een deal had met een aggregator. En The Hindu Needle Trick kon daar gerust bij. Ik betaalde toch al. Daar horen dan ook gerust een paar andere muzikale vrienden bij zoals Rootman J & The Zionyouth Crew, Irie Lion, Mark Sinatra, Rollmops en Hassurbanipal. Maar ik heb deze maand een demo binnengekregen die verdorie vonken gaat maken. Daar wil ik precies wat meer effort insteken als label, dus daar ga je op korte termijn nog iets van horen!

Ik heb je ook leren kennen via diezelfde ambient projecten. Zitten er nog in de koelkast naar de toekomst toe? Zo ja welke?
Allereerst het nieuwe album waaraan ik aan het werken ben. Het zal terug meer synthesizers bevatten. Met uiteraard terug die bewerkte basgitaarsound.  Voor Distant Fires Burning is het zeker waard te vermelden dat ik een samenwerking heb met Seigo Aoyama uit Japan. Op ons eigen tempo zijn we tracks aan het maken en we hebben momenteel al een half album vol. Onze eerste track samen is trouwens gereleased op deze compilatie voor het goede doel: https://elmc.bandcamp.com/album/nature-of-chaos-vol-ii
Daarnaast kijk ik heel hard uit naar het resultaat van ons Bassbientproject. We proberen met 4 bassisten een album te maken met alleen de basgitaar als een soundsource. Distant Fires Burning-gewijs zijn effecten uiteraard toegelaten en van hetgeen ik tot op heden al binnengekregen ben ik al wild-enthousiast. 

Of zijn er eventuele andere projecten waar je aan bezig bent?
Allereerst met mijn maat Pieter ben ik traag maar gestaag bezig aan een 2questionmarks album.  Ik heb nog altijd mijn The Mental Attack project dat nog niet stopgezet is. Heel sporadisch sijpelen daar oude tracks van boven zoals in deze compilatie: https://elmc.bandcamp.com/album/egregore
Maar er zijn ondertussen al een paar nieuwe tracks, daar komt misschien nog een nieuw album van, we zien wel. Met Synchyse, hakt de Coronacrisis er dik in. Wij zijn op ons best als we samen zijn en een jam opzetten, daar komen altijd nummers uit. Dus ja de moment dat de voorwaarden wat versoepeld zijn en het terug kan, spreken we terug af.

Als muzikant ben je van enorm veel markten thuis, zijn er nog dingen die graag zou doen, en die je nog niet hebt gedaan?
Iets vooropgesteld heb ik niet echt. Ik laat meestal gebeuren wat op me afkomt. Een paar dingen die al een paar keer door mijn achterhoofd gegaan zijn is dat ik misschien terug meer mijn stem ga gebruiken. Of dat ik in de toekomst misschien iets met Reggae (een andere passie van mij) ga doen.

Door die corona crisis ligt alles wat cultuur en muziek betreft stil, ik veronderstel dat het bij jou voornamelijk een hobby is (sorry als ik het verkeerd heb), maar hoe ga je daar als muzikant maar ook als mens mee om? Want je hebt ook een gezin. Ik herinner me nog de geboorte van je dochter …
Inderdaad Mijn muziek is mijn hobby. Dat is indertijd een bewuste keuze geweest, maar een waar ik absoluut nog steeds geen spijt van heb. Mensen helpen doe ik graag en mijn huidige job als maatschappelijk werker is daarvoor de job bij uitstek. En ja ik ben vader van een dochter van 8 en ik zie haar en mijn partner onnoemelijk graag. Luister maar naar “For The Love Of...”.  Muziek neemt dan ook qua prioriteit de derde plaats in. Ik heb nooit de keuze gemaakt om daar mijn beroep van te maken. Dat geeft dat ik inderdaad ook minder tijd heb om erin te steken. Respect voor diegenen die de keuze wel gemaakt hebben want die hebben echt een paar ander katten te geselen nu. Zelfs voor de crisis, toen de overheid besliste om de schaar te zetten in cultuur. 
Ik zie met lede ogen aan dat veel mensen binnen de cultuur hieraan ten onder gaan. Ze hebben na de kaakslag de doodsteek gekregen Dit geeft natuurlijk dat ik en mijn gezin in deze crisis niets te kort komen. Als maatschappelijk werker voor een openbaar bestuur ben ik een essentiële werker, dus ik ben heel de crisis door blijven werken. Zo ook mijn partner als zorgmedewerker. Bij de armsten onder ons brengt deze crisis enorm veel miserie en eerlijk gezegd is dat hetgeen het vaakst door mijn hoofd is gegaan tijdens deze crisis. Het zijn schrijnende situaties die we tegenkomen.

Je dochter groeit op met muziek om haar heen, is zij ook gegrepen door de microbe?
Ik probeer dat bewust niet te pushen. Maar het stemt me plezierig dat er op een af andere manier altijd muziek in huis is. Dan hoor ik gezang uit de badkamer, of hoor ik ineens de kap van de piano opengaan gevolgd door een uiterst gewaagd maar creatief deuntje en dan denk ik: “Jawel, daar is die microbe!”En dan begin ik te glimmen van trots!

Kan deze crisis, denk je, geen nieuwe of andere deuren openen wat muziek beleving betreft. Ik heb ergens iets gezien van een streaming festival. Persoonlijk ben ik geen voorstander. Wat is jouw mening?
Als je 't mij vraagt , liever live een optreden bijwonen dan een streamingfestival. Maar eerlijk gezegd die drive-in festivals, neen da's compleet de verkeerde kant opgaan. Als er iets is wat ik hoop dat er uit deze crisis komt, is dat we samen wat meer bij de natuur stilstaan en die dingen laten die onze omgeving slechter maken.    
Neen dan is streaming the best of the worst. Ik heb ondertussen al tweemaal betaald om een streamingconcert mee te maken, live in mijn zetel met de headphones. En uiteraard dat lekker donker biertje! Dat heeft op zich ook wel iets, maar dat gaat meer aan het genre gelegen hebben.

Zal de muziek en cultuur deze crisis eigenlijk overleven denk je, en hoe? want ik zie ook geen concerten komen in het najaar.. .
Ik heb hier een heel slecht oog in. De crisis heeft er zo hard ingehakt, dat ik vrees dat daar verscheidene artiesten, organisaties compleet aan ten onder gaan. Ik merk dat op mijn werk en op zich is dat een goede graadmeter. Er hebben zich duidelijk meer artiesten tot het OCMW gewend dan anders.
Hoe moeten we daar uit geraken? Ik denk dat dat bovenal bij ons als consument ligt eerder dan bij de overheid (dit vanuit de donkere gedachte dat de cultuursector het van hen toch niet gaat krijgen). Ik denk dat we af moeten van het idee dat muziek gratis is. Dat is niet correct een brood ga je ook niet gratis halen bij de bakker. Dat is een scheeftrekking van jewelste. En stel je eens een wereld zonder muziek voor?

Mijn laatste vraag. Je bent nog actief met muziek bezig, waar en hoe kunnen de mensen jouw projecten ondersteunen? Door aankoop via bandcamp of zo? Geef gerust enkele links
Mijn muziek is wel te vinden op de meeste streamingsites, maar de bandcamp is op dat vlak toch wel de meest rewarding.
https://distantfiresburning.bandcamp.com
https://distantfiresburning-ab.bandcamp.com/album/for-the-love-of
https://elmc.bandcamp.com/album/nature-of-chaos-vol-1 (Charity compilation)
https://elmc.bandcamp.com/album/nature-of-chaos-vol-ii (Charity compilation)
https://stratosphere2.bandcamp.com/album/collaborations-i (Een fantastisch album waar ik
aan mocht meewerken)
https://thehinduneedletrick.bandcamp.com/ (de mannen!)
De Labels:
https://www.facebook.com/DoorchaserRecords
https://www.facebook.com/THNTRecords
https://www.facebook.com/7LOWRecords

pics homepag @Jef Wellens (Dylebient 2011)

Danny Theuwis - Bel Jazz Fest - We hebben ook bewust sterk ingezet op de Belgische Jazz als een straf merk. En de buitenwereld mag dat ook best weten

Wegens de corona crisis valt heel de festivalzomer in het water. Sommige organisatoren gaan daar recreatief mee om. Een zeer fijn initiatief is een heus jazz festival, onder de noemer 'Bel Jazz Fest' Verschillende organisators van jazz evenementen staken de hoofden bij elkaar om gezamenlijk een weekend te organiseren in het teken van Belgische jazz. Dat de scene leeft, hoeft geen betoog. Bewijzen daarvan de massa releases van vaak zeer jonge jazz gerelateerde bands. Voor velen van hen valt het hele seizoen in het water. Om de pijn te verzachten zullen nu verschillende van die acts aantreden in Flagey Brussel, weliswaar zonder publiek. Maar voor de prijs van 15 euro kunnen de (jazz) fans de optredens volgen op hun scherm. Dit alles gaat door op 29 en 30 mei. Wij hadden naar aanleiding daarvan een fijn gesprek met de organisatie.  Danny Theuwis stond ons te woord.

Deze coronatijden vragen om creatieve oplossingen, 'Bel Jazz Fest' is dus een zeer interessant initiatief. Hoe is het idee ontstaan?
Is eigenlijk als een spontaan idee gelanceerd, omdat ik vanuit Leuven Jazz ons festival al heel vroeg in Coronatijd zag verloren gaan. Daarna volgden ook snel Tournai en Luik en dan uiteindelijk met de zomer op slot , ook de grote festivals als Brosella, Gent en Middelheim. Dus van die goesting om toch iets te betekenen vanuit festivalzijde een oproep gedaan naar enkele festivals. En daar kwam dan snel reactie op. In voetbaltermen:  Ik gaf de aftrap. Verzamelde een sterke technische staf van 11 betrokkenen. We maakten een selectie van 24 spelers. En de grote finale is dit weekeinde.

Wie doen er allemaal aan mee? En was het gemakkelijk om iedereen op één lijn te krijgen?
Ik vermoed dat de timing in deze in ons voordeel speelde. De goesting was er bij iedereen. We keken ook snel naar de andere kant van de taalgrens om ook de Franstalige partners aan te spreken. En die reageerden ook snel en positief.
Was vooral bij iedereen vanuit een goesting om toch iets te betekenen voor de Belgische jazz artiesten. Die toch ook in de kou bleven staan.
Er was ook wel veel initiatief binnen de pop/rock scene. Maar buiten enkele individuele digitale acties, weinig voor jazz.  Dus was ook belangrijk om als collectief te werken en niet als individueel festival.

Welke artiesten staan er op het programma, is er al iets als een tijdschema?
Er staan 24 artiesten op het programma. Programma staat online op www.jazz.be  . We hebben uiteraard rekening moeten houden met aantal artiesten per band en met de corona maatregelen. Dus stellen een mix voor van solo/duo/trio acts met enkele iets grotere groepen (max. 6)

Hoe gaat dit allemaal praktisch in zijn werk?
Met je ticket krijg je voor aanvang een code. Met die code kom je dus op het platform waar je de concerten gaat kunnen bijwonen. Het positieve is ook dat je als tickethouder ook nog de tijd krijgt tot max. 1 week na het festival om te blijven kijken.

Ondertussen is de ticketverkoop al bezig, verloopt die positief?
De ticketverkoop verloopt goed, we zitten al rond de 2000 tickethouders. Ook belangstelling vanuit het buitenland. Onze perswerking doet veel goed werk en bereikt dus ook vlot het buitenland. Ook zijn we goed vertegenwoordigd in een netwerk van buitenlandse festivals en dat helpt ook in het bereiken van collega’s her en der in Europa. Dit is ook een visitekaartje voor de Belgische jazz. Dus ook goed nieuws voor artiesten om zich te tonen aan het buitenland.

Ook voor de artiesten hakt deze crisis er hard in. Hoe was de reactie van de artiesten op dit bijzonder initiatief?
De artiesten reageerden snel en positief. Hebben goesting om te spelen en op het podium te staan. Het is niet helemaal hetzelfde zonder publiek, maar dit benadert toch al goed het livegebeuren. Flagey is ook de perfect uitgeruste zaal om alles vlot te laten verlopen, een goede sound te hebben met een toffe jazzsfeer.

Bestaat ook na de crisis de mogelijkheid om op deze wijze live streamings te blijven aanbieden (tegen betaling) naast concerten met publiek? Is daar met andere woorden, een markt voor?
Er zijn veel pogingen met live streaming. Kwaliteit in geluid en beeld zijn toch belangrijke factoren, wil je het voor het publiek ook aantrekkelijk maken en houden. Er gaat niks boven een ultieme live-ervaring met publiek en interactie, sfeer met licht en volume, maar voorlopig moeten we op deze manier aan de slag. Niks sluit uit dat het hier eindigt. En wordt het deels een En – En verhaal in de toekomst. Je maakt het voor de luisteraar en kijker ook makkelijk, omdat je niet uit je luie zetel moet.

Om daar een beetje op voort te borduren. Zijn er ook mogelijkheden om zoiets te organiseren met buitenlandse bands of artiesten?
Buitenlandse acts zijn mogelijk, maar niet in de huidige omstandigheden en maatregelen vanuit overheidswege. Je zou het wel vanuit hun eigen huis kunnen laten opnemen, maar onderschat niet de belangrijkheid van een goede sound en beeldkwaliteit en dus ook een perfecte synchronisatie.  We hebben ook bewust sterk ingezet op de Belgische Jazz als een straf merk. En de buitenwereld mag dat ook best weten.  Het is zo dat er in Europa ook enkele online initiatieven zijn, vanuit festival of vanuit een muziekexportorganisatie van een bepaald land, om de jazzscene van dat specifieke land in de kijker te zetten. Ik krijg alvast als programmator vele aanvragen via het Europees Jazz Network.

Zijn er trouwens  nog andere initiatieven die op stapel staan? Er is ook de organisatie van 'drive-in' concerten, bestaat daar geen mogelijkheid voor jazz concerten?
We zijn zelf geen fan van Drive-In concerten. Dus vanuit onze kant zal dit initiatief niet komen. De zomer biedt toch al wat perspectief om te spelen. Hopelijk zullen er hier en daar wel kleine buitenpodia mogen en zal er toch langzaamaan live voor publiek kunnen gespeeld worden.

Belgische jazz leeft! De releases swingen de pan uit, er zijn verschillende organisaties die jazz promoten. Hoe komt het toch dat jazz zo leeft (vooral bij de jeugd, want het zijn echt jonge mensen die jazz spelen)
We zijn verwend momenteel met onze scene. Zowel aan Vlaamse als aan Waalse kant. En het is ook goed dat we daar als festival aandacht aan besteden, om de Belgische artiesten dit platform aan te bieden. Jazz gaat ook heel breed en het valt wel op dat er veel nieuwe bands ontstaan. Dat er honger is vanuit de artiestenzijde, maar ook goesting vanuit het publiek om jazz te omarmen. Ook al heeft het vaak wel andere invloeden als vroeger en zijn er wel wat linken met de rock, pop en hiphopscene, en dat heeft ook zeker met de huidige tijdsgeest te maken. Boeiende tijden dus.

Zoals we aangaven, er zijn uiteenlopende organisaties en promotors wat jazz betreft. Bestaan er, ook wat releases en zo betreft, mogelijkheden tot het vormen van één front 'Bel Jazz' front?
Dit is al een mooie start vanuit de festivals, dat we ons verenigen op deze unieke manier. Jazz.be wordt ook een megafoon voor de jazz in ons land. Een platform voor de hele Belgische scene met integratie van alle spelers die betrokken zijn: artiesten, management, bookers, clubs, festivals, … Uithangbord voor de Belgische scene.

Wat zijn, om af te sluiten, de verwachtingen van dit bijzonder initiatief?
Dat dit huzarenstukje goed verloopt, technisch en organisatorisch, dat de jazz kijker voluit kan genieten van het festival. In elk geval is het een mooi huwelijk tussen de betrokken festivals, dat we samen na buiten komen met dit verhaal. Over de taalgrenzen heen.  Bijzondere is ook dat ik op deze manier wel fijn zou vinden dat de trouwe “Gaume” bezoeker op deze manier ook “Jazz Brugge” leert kennen. Dat artiesten als The Brums uit Luik ook op deze manier het publiek van Brand kunnen aanspreken en dat Lubiana ook in Vlaanderen haar weg vindt dankzij dit platform.

Rest me alleen jullie nog veel succes toe te wensen. En hopelijk komen we elkaar dit weekend 'online' tegen. Een verslag van dit bijzonder project, volgt naderhand.

Luc Waegeman - Wagonmaniac Music - Niettegenstaande iedereen in de cultuur ligt te bloeden, is het toch weer van daaruit dat erwat blijft bewegen, dat er nieuwe ideeën ontstaan rondom nieuwe sociaal samenlevingsmodellen


Luc Wageman is van vele markten thuis. Label baas van Wagonmaniac Music, oprichter van Kinky Star. Muzikant bij o.a. Needle & the Pain Reaction, en zoveel meer. Hij is in 1989 van Antwerpen naar Gent verhuisd en heeft in en rondom het Gentse ondertussen een zeer sterke reputatie opgebouwd. Zonder meer is deze man dus uitgegroeid tot een begrip binnen de muziekwereld, en dan ook de geschikte man om enkele vragen te stellen over deze crisis en hoe daar mee om te gaan. Maar ook uiteraard stond hij ons te woord over zijn talloze projecten in het verleden, heden en toekomst.

Je zit al een tijdje in de muziekwereld, ook als muzikant. Als je terugkijkt op je verleden wat waar de diepte en hoogtepunten?
Sinds mijn 15de speel ik in verschillende bandjes, eerst als drummer (Possible Noize, Shakin' Zorro & the Bandoleros, SeXmachines), erna als bassist (The Mansons, Starfighter, Needle & the Pain Reaction, enz...) en ondertussen ook als solo artiestproducer Wagonman.
"No downs, no ups" but "music saved my life". Als ik terugkijk op het verleden zijn de hoogtepunten voor mij vandaag o.a.:
-De eerste kennismaking als tiener met punk op een concert van The Kids.
-Mijn verhuis van Antwerpen naar Gent in 1989. Toen al begon het in Gent te bruisen op muziekgebied. Elke betrekking had eigenlijk z'n hoogtepunten voor me. Van concert afficheplakker, productieassistent voor concertpromotors, platenwinkelassistent, promo boy voor Bang! Records met o.a. dEUS, roadie-roadmanager Gorky/Gorki, als muzikant bij Starfighter concerten op Dour en Pukkelpop, de oprichting van Kinky Star als club en als label met het succes van 't Hof Van Commerce.
- Nog mooie herinneringen heb ik aan de Zuid-Afrika reizen met 't Hof Van Commerce alsook naar Senegal met Gorky maar zeker ook de Amerikaanse avonturen op SXSW in Austin Texas en CMJ in New York met enkele bands (Dr. Pepper Family, Hitch, Barbie Bangkok) en alle avonturen met mijn eigen band Needle in Canada, Malta, Ibiza en de rest van Europa.
- Alle ATP festivals in Engeland met een toffe bende goede vrienden/muziekfreaks beschouw ik ook zeker als hoogtepunten. Eén van mijn persoonlijke hoogtepunten is de ontmoeting en gesprek met Iggy Pop.
- Uiteraard waren er periodes met hindernissen (dieptepunten) gedurende mijn 40 jarige bestaan als muzikant alsook tijdens mijn 17 jarige carrière als oprichter & bezieler van Kinky Star (rechtszaak rond geluidsoverlast, rechtszaak met belastingsdiensten,) maar die hebben we steeds met veel geduld en koppigheid overwonnen.
- Een moment dat ook diepe indruk naliet, was het noodweer op Pukkelpop 2011 die ik samen meemaakte met goede vriend en labelcollega Pieter Jan De Coen en het vernemen van Luc De Vos' overlijden toen ik op tournee was met the Drip Dry Man & The Beat Revolver in Spanje.

Zijn er dingen die je, weten wat je nu weet, anders zou aanpakken?
Ja, maar als je stappen wil zetten in het leven, maak je soms al wel eens een foute inschatting en betaal je daar dan soms al eens "leergeld" voor. Move on zou ik zeggen.

Luc, vertel eens hoe is alles begonnen bij jou wat Wagonmaniac Music betreft? En - wel  licht rare vraag - waar staat het label voor?
Het platenlabel Wagonmaniac is ontstaan uit de behoefte om in eigen beheer m'n eigen solo project Wagonman uit te brengen. De roodgekleurde 10" EP "Desire" was m'n eerste release zo'n 5 jaar geleden. Net zoals dit met Kinky Star records in 1997 gebeurd is ifv een eigen release met mijn toenmalige band SeXmachines. 
Zoals ook toen vonden er nu ook al snel een aantal andere, vooral gitaar bands (MOAR, Roda Lits, O'Grady, Youff, Dead High Wire, enz...) hun plek bij Wagonmaniac. Samen met Pieter-Jan De Coen die ook nu nog steeds programmator is in de Kinky Star en nog wekelijks een fantastische 2u durende radio show heeft op Urgent.fm, zijn we beiden de bezielers ervan.. Het label staat voor een cross-over van eigenzinnige, alternatieve Belgische muziek "met een zalig goeie hoek af" (dixit PJ) en met ook meestal een sterke live reputatie.
Naast de nieuwe jonge bands (Hugs Of The Sky, Vrovl, Rook, Down The Lees, K@, Ponykamp, enz...) die we de voorbije maanden hebben uitgebracht, is nu ook de hele Kinky Star catalogus bij ons ondergebracht en brengen we alle 'oudere' releases terug onder de aandacht met voor sommige een heuse vinyl re-issue op 10", mijn favoriete vinyl formaat. (SeXmachines, Vive La Fête, The Whodads & The Mudgang
https://wagonmaniac.bandcamp.com/merch

Het is allemaal zeer klein begonnen, maar de laatste tijd zie ik toch een gestadige groei. ook meer releases. Over releases gesproken, welke toekomstige releases dienen we in het oog te houden. Enkele tips mag
In de komende weken en maanden verwachten we nieuwe releases van Honey Hachimitsu met de onwaarschijnlijk productieve jonge nieuwe artiest Ivolve in de cockpit. Daarnaast brengen we vanaf juni elke maand een 4-track EP uit van Kregel (Nederlandstalige electro noise wave van Bart Vandal X & co) en dit gedurende 4 maanden lang. Ook van Slow Man (Roel Sardonis) komt er een tweede zweverige EP uit.
In de verdere toekomst zal de special 10" vinyl edition nog worden uitgebreid met een nieuwe Wagonman & Blaastaal maar ook een 7" vinyl van SeXmachines "Rare Tracks" staat nog gepland.

Eigenlijk wordt ik altijd verwonderd als het om artiesten uit 'uw stal' gaat, maar er is toch eentje die me recent compleet heeft omver geblazen door zijn veelzijdige aanpak. Involve. Hoe is deze uitzonderlijke kunstenaar bij jou terecht gekomen?
Ivolve is opgemerkt door PJ .Ziehier wat hij me daarover vertelde:
"zoals zovele stootte ik op Ivolve tijdens mijn zoektocht naar muziek voor de radioshow, het eerste contact was de vraag of hij me een digitale promo van Verloren Woorden wou toesturen. Ivo was enthousiast rond het feit dat ik tracks wou draaien en er volgende daarrond al snel enkele mailconversaties. uiteindelijk was het Ivo zelf die vroeg naar tips om een gepast label te vinden voor zijn release, gaf ik hem dan ook en zo kwamen we uit bij Wagonmaniac Music. na eerst te peinzen en te bedenken dat er eigenlijk weinig labels zo'n soort muziek uitbrengen. daarna veel conversatie. uiteindelijk voorstel naar Wagonmaniac toe. en bijna elke week iets van hem in de Kinky Star Radio playlist. Ivo is en blijft gewoon enorm enthousiast en productief"

Je zit ook zelf in enkele projecten. Hoe staat het daarmee? Welke projecten maak je zelf deel vanuit?
Momenteel ben ik actief met mijn soloproject Wagonman ism kunstenaar Bert Lezy (aka Blaastaal), bassist bij mijn oerband Needle & the Pain Reaction waarmee ik dit jaar 20 jaar speel en bezig ben een nieuw (6de) album op te nemen, bassist bij K@ & the Sexy MF's waarmee er een toertje gepland stond deze lente, producer en bassist bij Mydonna, the official Madonna Tribute Show waarmee we normaal gezien dit jaar de zomer zouden doen tot zelfs in Ibiza. Helaas heeft corona er anders over beslist en zijn alle concerten afgelast tot nader order.

Je hebt ook gewerkt (of werk je nog steeds) als coördinator bij Kinky Star. Hoe is dat in zijn werk gegaan? En hoe staat het met Kinky Star in deze tijden?
Ben idd van 1997 tot 2014 coördinator van Muziekcentrum Kinky Star geweest maar 6 jaar geleden heb ik beslist om het stuur over te laten aan de ‘jonge generatie’ en om me full time op m'n eigen creatieve passies te kunnen focussen.
Kinky Star is nog,steeds de plek voor live muziek, jonge bands uit de alternatieve scene en heeft nog steeds een zelfde spirit met Pieter-Jan De Coen als programmator en Sanne Werkers & de crew die nu de club nu runt.
Ook in deze tijden blijft men er actief en creatief met online DJ sets, live streaming concertjes op Twitch TV. Je kan Kinky Star ook steunen door hun wereldbekende Irish Coffee te bestellen en - in de regio Gent - aan huis te laten leveren door de Kinky Koffie Kar. ;-) Ook het boek "20 jaar Kinky Star" is nog altijd te verkrijgen en nu aan speciale promoprijs.
Mailtje naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
De gevolgen van de huidige corona crisis en het aflasten van de Gentse Feesten, gaan zowiezo desastreus zijn. Positief is wel dat er nog net een ondersteuning vanuit de stad Gent en eerder vanuit Jeugdwerk Vlaanderen toegekend geweest is. In de gazet gelezen.

Er bloeit trouwens iets in Gent wat muziek betreft. Ofwel zit er iets in het water, ofwel zijn er veel mogelijkheden om je muziek aan de man te brengen. Hoe verklaar je de wildgroei aan band en artiesten in Gent (in andere grote steden is dat niet altijd het geval)
Het spijt me, 'k heb ook geen volledig duidelijke verklaring voor het feit dat in Gent er een bruisendere muziekscene is dan elders in België. Dat is bij mijn weten altijd al zo geweest en heeft mogelijk te maken met de vele studenten, een redelijk progressief stadsbeleid (zeker in vergelijking met Antwerpen) alhoewel er ook in Gent vandaag nog live muziek café's extreem hoge boetes worden opgelegd vanwege de "Vlaamse geluidsnorm" en dat bovenop de coronacrisis. Het blijft dus knokken, ook in Gent. Keep it up Brechtje & De Kleine Kunst.

Een vraag die ik elk label stel, is het in deze tijden van vergaande digitalisering nog opportuun om iets op cd of vinyl uit te brengen eigenlijk? Hoe sta je daar tegenover
Als label moet je idd in de eerste plaats alle digitale distributie netwerken en promotie kanalen en mogelijkheden gebruiken maar toch blijft er gelukkig een bepaald deel van de muziekfreaks naar vinyl en cassettes vragen. Het fysieke exemplaar blijft nog altijd iets puurs, authentieks en kunstigs te hebben.
De 10" vinyl re-issues worden naast de fysieke record stores nu ook via onze eigen online shop op Bandcamp aangeboden en is de beste én goedkoopste manier om ze online te kopen, zowel voor de band/artiest als voor de "muziekSMAKER".

Veel van uw plannen vielen wegens deze corona in het water. Welke?
Zoals gezegd zijn alle repetities, opnames en concerten van m'n vermelde bands en projecten weggevallen. Zoals ook in Juni de Chasse Patate theatervoorstelling van Studio Orka waar ik mede-acteur-muzikant in ben, zijn nu weggevallen en verplaatst naar het najaar. Hopelijk gaan ze dan kunnen doorgaan.

Hoe ga je als label, muzikant - maar ook als mens - om met zo een crisis als deze waar we nu inzitten?
Het is lastig om nog langer geduld te moeten hebben wat de live concerten betreft maar wel goed om ondertussen niet stil te vallen en verder te doen met je passie, je basis te verstevigen, je online aanwezigheid uit te bouwen, nieuwe nummers te schrijven, nieuwe creatieve processen opstarten, enz...
Music is food for the soul!

Opent zo een crisis geen mogelijkheden om uw muziek online aan te bieden, en vooral brengt dat wel geld in het laatje?
Zoals gezegd is de Wagonmaniac bandcamp een goede vitrine en online shop ook om de vinyl en merch aan te bieden.

Hoe sta je eigenlijk tegenover streaming sites als Spotify, sommige verkiezen wat dat betreft bandcamp?
Spotify en Youtube zijn vandaag de belangrijkste muziekplatforms waar je als artiest en band op aanwezig moet zijn. Met al je releases, met je live streams, met je video's, je playlists, je followers, enz... Dit zijn vandaag eigenlijk "de supermarkten, radio's en t.v.'s van de muziek tegelijkertijd".
Bandcamp echter kan worden beschouwd als het eigen platform van de band of artiest zelf waarin hij of zij een eigen winkeltje & vitrine heeft waar de fans en supporters direct van de artiest kan kopen, hetzij downloads, hetzij vinyls of cd's, t-shirts, enz....
Wat de digitale muziekplatforms betreft is het geen of/of maar een en/en verhaal. Je moet als artiest overal beschikbaar en aanwezig zijn en er pro-actief mee bezig zijn, wil je er een beetje return van krijgen. Veel van de "muziekSMAKERS" luisteren digitaal.

'Live optredens' zijn er niet voorlopig, maar er gaan stemmen op voor live streaming en zelfs een 'drive-in festival' hoe sta je daar tegenover?
Alle ideeën om ondertussen toch live bezig te kunnen zijn, zijn goeie ideeën vind ik. 
Zo ben ik ondertussen grote fan geworden van The Soap Girls uit Zuid-Afrika die heel hun geplande tour nu vanuit hun garage in Kaapstad spelen. Elke avond in een 'andere stad' in een 'ander land' zoals eerder stond geboekt, telkens in een 'ander thema' en met telkens tussen de 200 en soms 1000 man die hun live streaming op facebook volgen. Ze zijn super en spelen het online live streaming gegeven heel goed uit vind ik. Daarenboven zijn ze heel open en communicatief, maar ook interactief, met hun "followers" en creëren ze vanuit hun garage hun fanbase die hen steunt met het kopen van merch, ook gepersonaliseerde 'pieces of art', etc... The Soap Girls rock!
Maar evengoed het drive-in idee - zeker voor iets als de Mydonna show - is wat mij betreft een heel tof concept.  Maar we gaan volgens mij ook snel terug kleine living concertjes zien, underground eventjes hier en daar. Men kan de cultuur en het inherent sociale gebeuren van muziekoptreden niet veel langer in "quarantaine" houden vrees ik.
Niettegenstaande iedereen in de cultuur ligt te bloeden, is het toch weer van daaruit dat er wat blijft bewegen, dat er nieuwe ideeën ontstaan rondom nieuwe sociaal samenlevingsmodellen ook, rondom een nieuw cultuurbeleid, rondom het idee van basisinkomen in plaats van het waardeloze "kunstenaarsstatuut", enz.... Ideeën die er al langer waren maar nu nog meer wind in de zeilen krijgt en bespreekbaar wordt.
Ook zie ik nieuwe verbintenissen en netwerken ontstaan waar we elkaar vinden en ondersteunen, alle labels, boeker, promotors, muziekmakers en smakers samen.
Een heel mooi voorbeeld is de BMA (Belgian Music Addicts) groep die nu op facebook en Youtube is ontstaan dankzij enkele bezielers die de armen samen geslagen hebben en op 2 maand tijd +7000 volgers hebben. Ook indie platforms als Musiczine, Luminous Dash, Dansende Beren, enz... blijven belangrijk voor de alternatieve muziek scene.
Superbedankt iedereen!

Wat zijn de verdere toekomstplannen, ook na de crisis?
Zoals je merkt, ligt er nog veel op de planken voor het label en verder probeer ik nu zoveel mogelijk concerten naar een latere datum te verplaatsen, dit jaar of naar volgend jaar toe al, zowel met K@ & the Sexy MF's als met Needle & the Pain Reaction en Mydonna.
Ondertussen blijf ik  ook nog actief binnen GALM, een belangenvereniging voor Belgische artiesten en muzikanten waarmee we momenteel i.s.m. andere verenigingen (o.a. State Of The Arts) volop op een nieuwe cultuurbeleid inzetten.
De coronacrisis heeft heel veel blootgelegd over de "koterij" en de zwakke sociaaleconomische positie waarin we als cultuur- en "muziekMAKER" inzitten en dat moeten we nu aangrijpen om voor onszelf te verbeteren.
Een "muziekfonds" zou hierbij de basis kunnen vormen.
Meer info op https://www.galm.be/
"Uniting Artists In Music"!
"Support your local artist & label"!

Zijn er mogelijkheden om 'online' merchandiser aan te schaffen? Zet hieronder gerust enkele links waar mensen uw merchandiser en zo kunnen aanschaffen

LABEL links
Alle merchandise, downloads, subscriptions, enz... vindt je terug op de Wagonmaniac Bandcamp
https://wagonmaniac.bandcamp.com/
Website: http://www.wagonmaniac.com
facebook: http://www.facebook.com/wagonmaniac
Instagram: https://www.instagram.com/lucce_wagonman/

BANDS link
http://wagonman.be/
http://needle.be/
http://www.katmusic.be/
https://www.mydonna.be/
MANAGEMENT link
http://www.wagonmania.be/

Pics homepag @Ioannis Tsoulousis