logo_musiczine_nl

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

DAF - Bimfest 2...
Nothing But Thi...

The Bollock Brothers - Britse Flegmatieke Gastvrijheid Aanbevolen

Geschreven door - -

Jock McDonald is al een dikke dertig jaar de bezieler en frontman van het licht legendarische newwave-punk-cultbandje The Bollock Brothers. Iedereen kent wellicht nummers als “the last supper”, “the bunker”, “harley davidson (son) of a bitch”. Destijds vielen ze vooral op door het album van de Sex Pistols volledig te coveren in een electro-versie.

Zodus, dertig jaar en evenveel kilo’s later gaat de immer sympathieke nog steeds de hort op met zijn Brothers, zij het in wisselende bezettingen. Meest opvallende figuur daarbij is Pat, die ooit nog de vellen bediende bij het ter ziele gegane Nacht und Nebel.

Nou moest ik Jock interviewen. Je weet nooit hoe je deze knaap aantreft. Deze keer was hij relatief sober. Hij heeft ook de gewoonte om met de grootste sympathie en vriendelijkheid een totaal ander antwoord te geven op de gestelde vragen, of helemaal geen antwoord te geven. Desnoods iemand anders aan het woord te laten. Tenzij je hem verrassende vragen kon stellen. En dat is deels gelukt daar er geen evidente vragen werden gesteld. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik hem vroeg een getekend exemplaar uit 1986 van ‘the four horseman of the apocalypse’ nogmaals te tekenen.

Lode: Jock, kan je deze nog eens signeren? Achtentwintig jaar geleden stond ik als jonge snottebel  me te vergapen en had ik het geluk. Nu sta ik hier als oude snottebel terug.

Jock: Oh my God! Er staat een handtekening op van onze overleden toetsenist (Marc Humpphrey) op! Hij stierf jaren geleden na gewoonweg stom over een steen te zijn gestruikeld! En vandaag is Elodie er niet bij omdat ze onverwacht werd opgenomen in het ziekenhuis. Maar het komt goed, Lode.

Lode: Zag ik op jullie FB. Zeg, ik begrijp nog steeds je fascinatie voor Albert Speer (het lied “The Bunker” gaat over hem) niet: Is het omdat hij als vriend en rechterhand van Hitler medeverantwoordelijke was voor de gekende gruwel, of omdat hij als eerste bezoeker van de Bunker tevens Hitlers Nero-bevel heeft genegeerd en zo vele levens heeft gered?

Jock: Nog niemand heeft me ooit die vraag gesteld. Eerst dit, mijn vader werd destijds meegenomen door de Duitsers en hij heeft dit gelukkig overleefd…… Nou doe je me wel even nadenken: is het wel geoorloofd om enige vorm van sympathie te hebben voor zo’n figuur? Misschien wil ik het publiek wel aan het denken zetten….. Hey, Kris, help me even te beantwoorden?

Intussen komen enkele wat minder jonge maar mooie schoonheden even zijn aandacht afleiden.

Lode: Niemand kan er naast kijken: Je bent geïntegreerd door de bijbel….

Jock: Tja, Lode , ik ben zeer katholiek opgevoed en ik ben wel degelijk gelovig. Het gebeurt wel eens dat ik naar de vieringen ga. Waarom deze vraag?

Lode: Euh, ik heb godsdienstwetenschappen gestudeerd.

Wat nu volgt is een ellenlang gesprek over geloof en wet, de bijbel en het stomme aan het instituut kerk, waarmee ik jullie niet wil lastigvallen. Om het met een flauwe woordspeling uit te drukken, heb ik nu zijn zieltje gewonnen en hij gebiedt me ook naar volgen optreden (Brugge, 9 mei) te komen om over dit verder te praten.

Lode: Are you playing funk our punk?

Jock: Weer zo’n vraag!  Tja, eigenlijk  zitten er veel grooves en funky baslijntjes in onze liedjes, terwijl iedereen ons een gothic stempeltje wil aanmeten. Hey Richard (gitarist), help me even, wil je?

Richard: eigenlijk spelen we legio variaties op het zelfde vier akkoordenschemaatje. En de ijzersterke ritmesectie zorgt voor dat funky onderlaagje. Laten we nog een biertje drinken.

Lode: Serge Gainsbourg.

Jock: Heerlijke gast jong. Hij was immer gevleid door onze versie van “Harley”. We hebben samen veel avonden en biertjes gespendeerd. Hij heeft nog Pat en ik geholpen en te logeren gelegd bij hem thuis. Hij is mijn tweede Jezus (lacht).

Lode: Over Jezus gesproken, zopas een uurtje gedaan, Jock . Maar dit brengt bij tot een ander item: Je eeuwige vriendelijkheid en sympathie! Heb je dan nooit zin om iemand een lel van jewelste te verkopen? Een lastige fan of zo, of een ambetante interviewer zoals ik? (beiden lachen)

Jock: De leeftijd zorgt ervoor dat we meer relativeren en berusten in alles. Beetje cynisme zeg maar.

Gevolgd door een heuse levensles… En inderdaad, op het optreden bestond een of ander onnozel kieken erin om een beker bier in Jock zijn richting te keilen, terwijl hij nota bene een overleden groepslid aan herdenken was. Na enkele boze heen en weer blikken haalde Jock zijn glimlach naar boven en bracht alles weer tot rust.

Lode: Je zal moeten starten, Have a nice gig!

Jock: Great! Vergeet onze afspraak niet Lode! En zoals ik heb beloofd, “Faith Healer” draag ik vanavond aan jou op!

Het laatste nummer is inderdaad Faith Healer: “ I dedicate this song to my friend…euh… euh… I forgot his fucking name! “

Live verslag Roeselare De Molen
http://musiczine.lavenir.net/nl/nl/review-concerts/the-bollock-brothers/the-bollock-brothers-met-de-vingers-in-de-neus/
Interview Lode Vanassche

Aanvullende informatie

Gelezen: 1466 keer