Status Quo is bezig aan een deels elektrische, deels akoestische afscheidstournee zonder de vorig jaar overleden gitarist Rick Parfitt waarbij ze o.m. Suikerrock in Tienen en de Stadsschouwburg in Antwerpen aandoen. Voor deze laatste echte Quo-optredens vliegen de tickets de deur uit. Dat er voor de muziek van Status Quo nog veel fans bestaan, kan je ook afleiden uit het aantal tribute-bands dat de band heeft. Elk land lijkt er minstens één te hebben. Groot-Brittannië heeft de Counterfeit Quo, Nederland heeft Stetus Kwo en België heeft de Belgian Quo Band. Die laatste is aan een drukke zomer bezig, met liefst 20 optredens in juli en augustus. Musiczine legde zijn oor te luisteren bij BQB-drummer Wesley Jacques.

Druk, druk
“Met 20 optredens in twee maanden doen we als hobby-band beter dan heel wat Belgische bands die professioneel bezig zijn, zoals Les Truttes, Cookies and Cream of Stan Van Samang. Bij ons is het natuurlijk ook niet elke keer het niveau van een Rock Werchter, maar wij spelen toch ook al snel voor een paar duizend man per avond. En als je als tribute-band veel in het buitenland kan spelen, dan stel je toch iets voor. Deze zomer spelen we vier keer in Nederland, later dit jaar spelen we daar nog vier keer en regelmatig spelen we al eens in Duitsland of Groot-Brittannië. Niet dat er een soort competitie bestaat met andere Quo-tribute-bands of dat wij ons als de beste willen profileren, maar de erkenning van het publiek in binnen- en buitenland doet wel deugd”, zegt Belgian Quo Band-drummer Wes. Hij heeft het zo druk met de BQB dat hij zijn andere band, Neo Prophet, even on hold heeft gezet. Andere bandleden hebben ook nog wel zijprojecten, maar de tribute-band komt deze zomer toch op de eerste plaats.

Witte Marshall’s
De BQB bestaat reeds tien jaar en de bandleden hopen dat ze, zoals het Britse Quotation, nog twintig jaar op het podium staan voor ze de band opdoeken. “Wij gaan heel ver als tribute van Status Quo. We nemen geen genoegen met het naspelen van de liedjes, wij dragen ook dezelfde kledij als de echte bandleden, spelen op dezelfde gitaren, doen dezelfde danspasjes en moves op het podium en hebben dezelfde back-line met witte Marshall-versterkers op het podium. Toen Status Quo uitpakte met een eigen bier, zijn wij eveneens een eigen bier gaan brouwen. Dat maakt dat we onze gage telkens opnieuw investeren om nog beter te worden. Die aanpak heeft ons al complimentjes opgeleverd van Quo-zanger Francis Rossi en bassist Rhino”, stelt Wes.

Geen competitie
Eigen songs schrijven in de stijl van Status Quo, zoals de Duitse tribute-band Piledriver doet, daar beginnen ze bij de BQB niet aan. “Er is meer dan genoeg origineel Quo-materiaal om een avond te vullen, waarom zou je dan zelf iets gaan verzinnen. Maar elke tribute-band heeft zijn eigen insteek en dat is prima zo. Nogmaals, er is geen onderlinge concurrentie. Wij gaan als band behalve naar de echte Status Quo ook regelmatig naar de andere Quo-tribute-bands kijken en dan is er geen sprake van jaloezie maar gaan we mee met het publiek op in de sfeer van het moment. Wij blijven in de eerste plaats fans van de muziek van Status Quo”, stelt de drummer.

Sportpaleis
De Belgische band heeft in Duitsland al eens mogen invallen voor de echte Status Quo, maar ze hebben nog wel enkele andere dromen. “Het Sportpaleis in Antwerpen vullen of een tournee doorheen Europa, dat zijn de twee zaken die nog op ons verlanglijstje staan. Het zal misschien bij dromen blijven, maar aan de andere kant staan we nu al gigantisch veel verder dan we bij de start van de Belgian Quo Band hadden durven verwachten”, besluit Wesley.