‘Salvation’ is het debuutalbum van DodenGod, de extreme metalband die een doorstart is van Ascend-ency. Het laatste album van Ascend-ency dateert van 2011. Waarom heeft het nieuwe zo lang op zich laten wachten?
“We zijn kort na het laatste album van Ascend-ency, in 2012 en 2013, begonnen aan wat oorspronkelijk gewoon de opvolger van ‘Regression’ onder de naam ‘Ascend-ency’ zou worden. In 2015 waren we eigenlijk reeds klaar en zijn we beginnen onderhandelen met verschillende labels. Het Belgische Shiver Records, dat ‘Regression’ uitgebracht had, was het eerste label waar we mee gepraat hebben. Daarna volgden er nog een paar en uiteindelijk zijn we terechtgekomen bij het Britse Antitheus Productions. Ondertussen waren we tot de conclusie gekomen dat het nieuwe album op een aantal punten een breuk vormde met het eerdere werk. Het is muzikaal minder industrial metal en nog meer een mix van black, death en extreme metal. De daaruit volgende beslissing om de bandnaam te veranderen heeft het hele proces nog wat meer vertraagd”, vertellen Yvs en Svn van DodenGod.

Samen met de nieuwe bandnaam staan er op Salvation nog een pak referenties naar religie, in de teksten en in de muziek. Was dat het centrale thema voor het album?
“Religie heeft mij altijd gefascineerd. Ik hou wel van de verwoordingen uit het oude testament. De verhalen die daarin staan waren de horrorfilms van hun tijd. En de manier waarop dat boek geschreven is, is gewoon briljant. Als je deze dan toepast en aanpast naar wat je als tekstschrijver wil zeggen, dan heb je een schat aan prachtige dingen ter beschikking. Wat ik in de lyrics wil zeggen, is voor mij heel belangrijk, maar dat hou ik liever voor mezelf. De luisteraar moet dat zelf uitzoeken en interpreteren. Dit is ook de reden waarom de teksten niet in het boekje staan”, zegt Svn.

Welke betekenis zit er achter de naam DodenGod?
“Veel van mijn teksten handelen over de dood. Het is een onderwerp waar ik al sinds mijn jeugd door gefascineerd ben. Elk geloof en elke cultuur heeft wel een eigen interpretatie van de dood en alle heidense culturen hebben wel een godheid die verantwoordelijk is voor ‘de volgende stap’. Het is iets wat ons allemaal vroeg of laat overkomt”, duidt Svn.

Aan Salvation kan je nauwelijks nog horen dat het een studioproject is van slechts twee mensen. Hoe hebben jullie dat voor elkaar gekregen?
“Het is een hele evolutie geweest sinds de eerste demo-opnames van Ascend-ency. Die hebben we in 1997 en 1998 opgenomen door alles live te spelen in een homestudio en op te nemen op amper vier sporen. Vanaf 2001 zijn we met computers gaan werken en voor ‘Salvation’ hebben we met de beste programma’s kunnen werken en productioneel alles uit de kast gehaald. Het kost wel wat moeite om dat technisch allemaal onder de knie te krijgen, maar het resultaat mag er zijn. Deze band heeft nooit beter geklonken dan op ‘Salvation’. We hebben een vaste rolverdeling in DodenGod. Svn doet de lyrics en de zang en de mix, de mastering en het programmeren van bv. de drums, terwijl ik mij met alle instrumenten bezig hou en feedback geef over de mix en dergelijke. We voelen elkaar daar na al die jaren samenwerken ook goed in aan”, weet Yvs.

Bij Ascend-ency hadden jullie bij elke opname één of meer gastmuzikanten. Voor ‘Salvation’ hebben jullie alles zelf ingespeeld?
“Daar zit geen groot plan achter. Ik heb me, eerder toevallig, een basgitaar gekocht en heb dat instrument vrij snel onder de knie gekregen. Zo komt het dat we deze keer geen gastmuzikanten nodig hadden. Mogelijk werken we voor een volgend album met een ‘echte’ drummer en een gast-bassist. We beginnen altijd met een wit blad”, stelt Yvs.

De volgende samenwerking tussen jullie beide zal niet noodzakelijk onder de naam DodenGod zijn. Wat hebben jullie nog meer in petto?
“Met ons andere project, onder de naam SulphurSworn, brengen we old-school Zweedse deathmetal in de stijl van Grave, Entombed en Dismember. De opnames zijn klaar, maar we zoeken nog een label. Svn werkt nog aan nieuw materiaal van o.m. Thronum Vrondor en heeft nog eigen projecten als Aeons of Old (doom) en iets met ambient. Zelf werk ik onder de naam Toxic Veins samen met Pieter van Chalice aan een album met crossover-thrash, zoals die van DRI. We hebben al twaalf nummers, maar die moeten nog afgewerkt worden. Met Larz van Rompu van het vroeger Leech 54 en Death’s Bride werk ik aan logge oldschool-deathmetal. Het thema daar is WO II en de bandnaam is Reigersvliet. Ten slotte wil ik zelf nog een album met donkere new wave opnemen dat in de richting van de Sisters of Mercy zal gaan. Het leuke is dat het allemaal studioprojecten zijn, waardoor er minder druk is. We kiezen zelf waaraan we vandaag of morgen verder willen werken”, stelt Yvs.

Voelen jullie geen drang om de nummers van ‘Salvation’ live te brengen?
“Dat zouden we op zich wel graag doen, want we hebben er alle vertrouwen in dat er een publiek voor bestaat. We hebben beiden in allerhande bands gezeten die wel live speelden. Maar het ganse voortraject van live spelen – het repeteren, het zoeken van optredens, … - dat is er op dit moment te veel aan. Met een band de baan op gaan zou ons ook niet veel verder brengen dan België en misschien de buurlanden, terwijl het publiek voor deze extreme metal wereldwijd verspreid zit. Dan is het beter om de aandacht volledig op de promotie door het label te zetten. Een label heeft doorgaans een groter bereik dan wat je als live-band kan bereiken”, besluiten Yvs en Svn.