Yevgueni - We zijn echte vrienden. Onze onvoorwaardelijke vriendschap zorgt ervoor dat we dit al twintig jaar volhouden met elkaar

Bij de artiesten die het Kleinkunst gebeuren in ons land nieuw leven hebben ingeblazen, daar rekenen wij Yevgueni sinds enkele jaren zeker en vast bij. De band bestaat volgend jaar twintig jaar en brengt ter gelegenheid daarvan een plaat uit ' Yevgueni 2000-2020: Zo ver, zo goed' . In het gezellige AB salon hadden we op 12 november een fijn gesprek met Klaas Delrue, Geert Noppe en Maarten Van Mieghem over twintig jaar Yevgueni, de toekomst, het verleden en het heden en veel meer:

Yevgueni bestaat in 2020 twintig jaar. Als jullie daarop terugkijken zijn er wellicht veel hoogte en diepte punten. Noem eens enkele die er bovenuit steken?
Mijlpalen waren er enorm veel. Eentje was de Nekka wedstrijd die ons in het begin van Yevgueni heeft gelanceerd. Een ander toen we 'Kanibaal' uitbrachten toen Eddy Merckx kandidaat was voor 'de 100 Beste Belgen' . Pater Damiaan heeft toen gewonnen, maar die song droegen we op aan Eddy Merckx en heeft toch ergens deuren geopend toen. Dat zijn enkele mijlpalen van de zeer vele.

Wat is de toverformule om het zo lang met elkaar te blijven uithouden?
Vriendschap. We zijn echte vrienden. Dat kan soms voor discussies zorgen, maar onze onvoorwaardelijke vriendschap zorgt ervoor dat we dit al twintig jaar volhouden met elkaar.

Op het dubbelalbum, dat ik maandag ochtend eindelijk even heb kunnen beluisteren, staan naast enkele best of ook onuitgegeven versies. En twee nieuwe nummers? Vertel er eens wat meer over - vooral dat nummer dat verwijst naar het feestjaar spreekt tot mijn verbeelding
“Zo ver, zo goed” is één van de twee nieuwe songs op het album en de eerste single. We zijn bewust een beetje op zoek gegaan naar een nummer dat een beetje feestelijk klinkt en ook inhoudelijk een beetje naar onze beginjaren verwijst. Over hoe we vaak pas ’s avonds of ’s nachts echt op dreef kwamen en ook toen al op zoek gingen naar inspiratie en luidop droomden van muziek. Maar tegelijk probeer je het ook een beetje universeel te maken. Het kan dus ook een nummer zijn over durven dromen en ook durven kiezen om ervoor te gaan en je hart te volgen.

Kunnen we stellen dat Yevgueni twintig jaar geleden gezorgd heeft voor een heropleving van het kleinkunst gebeuren? Tegenwoordig boomt de Nederlandstalige/Vlaamse muziek
Ergens wel, voor 2000 was in het Nederlands zingen eigenlijk bijna not done . En wij hebben toch ergens een basis gelegd (wij niet alleen) voor een heropleving van Nederlandstalige muziek. Tegenwoordig vind je ze overal, zelfs in de metal en zo. We willen daarom niet met de eer gaan lopen, maar wat Nederlandstalige muziek betreft kunnen we stellen dat we ergens zeker gezorgd hebben voor een heropleving toen.

Ik houd vooral van het feit dat jullie een beetje als de troubadours uit de middeleeuwen vertellers zijn. Zowel vreugde, verdriet als zelfs ergernis vind ik terug in jullie songs. Zoals “Opinie”. Een song die gaat over ergernissen van mensen die overal een opinie over hebben?
Die song heb ik geschreven vlak na de aanslag in Zaventem. Terwijl iedereen in diepe rouw was na die gebeurtenis, waren er plots al mensen die een mening hadden daarover. Dat vond ik toch straf, het is ook zo dat iedereen opiniemaker is tegenwoordig, vooral hun eigen gelijk willen halen zit diep. Dat zorgt inderdaad voor een zekere ergernis.

“Nieuwe meisjes” daar denk ik iets heel anders bij. Of heb ik het subtiel juist. Een song waarbij ook wat tekst betreft niet volledig in je kaarten laat kijken vind ik
Dat is heel toevallig gekomen. De titel heb ik inderdaad ergens langs de Leuvense Steenweg achter een raam zien staan. Ik had kort daarvoor nog een gesprek gehad met Wigbert over Luc De Vos en hoe Luc erin slaagde om uit de kleinste dingen, een opschrift, een reclamebord of iets dergelijks, de basis voor een song te halen. Vervolgens was het een kwestie van daar de juiste song bij te verzinnen. Ook dat is vrij vlot gegaan. Ik zat in Leuven op kantoor wat door het raam te staren in het begin van de lente en zag de eerste meisjes in jurkjes voorbij fietsen. Dat is een fantastisch fenomeen dat zich elk jaar opnieuw afspeelt bij de allereerste zonnestralen in Leuven of elke studentenstad. De ommekeer is soms zo extreem dat het bijna nieuwe meisjes lijken i.p.v. dezelfde meisjes in andere kleren. Dat leek me dus de ideale aanleiding voor een song met “Nieuwe Meisjes” als titel.

Zijn er nog zo songs die een zeer bijzondere betekenis voor jullie hebben, nu komt het antwoord 'allemaal'... “Adem” is toch zo een song met een speciale betekenis? Dacht ik toch
Adem is geschreven in een periode toen mijn vrouw en ik zes jaar lang hebben geprobeerd om kinderen te krijgen. Een emotioneel bijzonder zware periode, waar het ook moeilijk was om inspiratie te vinden om songs te schrijven, wat toch gelukt is. “Adem” is dus vooral een song die deze periode wat omschrijft en nog meer de verlossing toen het eindelijk toch gelukt was.

Ik vond, en vind dat ook nog steeds, jullie het stempel 'kleinkunst ' opdrukken jullie tekort doen is. Maar ik heb ook ergens gelezen (ik dacht tijdens het interview dat ik had met Geert toen Walrus op Dranouter stond in 2016? Ben niet zeker) jullie best blij zijn met dat label? Hoe zien jullie het zelf eigenlijk
Er is zeker een periode geweest dat we ons daar hebben tegen afgezet, maar gaandeweg moeten we toegeven dat we zeker in dat genre kleinkunst thuishoren, vooral doordat we net als de kleinkunst artiesten van de jaren '70 een verhaal vertellen, alleen steken we dat in een eigentijds kleedje.

Jullie gaan ook op tournee om dit te vieren veronderstel ik, sommige club concerten zijn al uitverkocht. Yevgueni is na twintig jaar nog steeds relevant? Hoe voelt u zich hierbij?
Ik denk dat dit naast onze vriendschap de belangrijkste motor van ons succes is. We zijn nooit echt ontploft of keihard doorgebroken op één moment of met één song, maar juist daardoor wel altijd blijven groeien. En hebben daardoor ook op ons eigen tempo kunnen blijven zoeken naar nieuwe geluiden, nieuwe samenwerkingen, enz… Ons bestaande publiek heeft ons daar altijd in gevolgd en het heeft ook altijd nieuwe mensen overtuigd. Dat zorgt ervoor dat we als slotsom altijd vooruit zijn blijven gaan. Ook nu weer met de voorverkoop van onze wintertour en de verjaardagsconcerten zetten we een stap vooruit.

Wat zijn de inspiratiebronnen als je nieuwe muziek maakt? In het verleden ging dat vaak over gezin en het zien opgroeien van je kinderen en zo?
Het dagelijks leven. Het wordt eigenlijk gaandeweg wel moeilijker dan in het begin. Een gezin geeft wel veel inspiratie maar ook heel weinig vrije tijd om er iets mee aan te vangen. Maar inspiratie voor een echt goede song komt meestal plots en onverwacht om de hoek kijken, waarna we toch weer vertrokken zijn. De inspiratie is zeker nog niet opgedroogd. Integendeel.

Ik heb al veel artiesten mogen interviewen, waaronder Guido Belcanto. Wat Guido Belcanto betreft. Met welke artiest voelen jullie zich het meest verbonden eentje als Belcanto of eerder Vermandere /Van Uytsel?
Belcanto is een topper, die zijn eigen gang gaat in de muziekwereld, maar die staat toch een beetje op zichzelf en komt ook wat uit een andere hoek qua genre. Met Zjef hebben we het geluk gehad om samen te mogen samen werken op de Nekkanacht, een zeer sympathieke man. Hij werd tijdens onze studententijd en onze beginjaren ook vaak opgezet in de vroege uurtjes in onze stamcafés. Dus voelen we ons toch iets meer met die laatste verbonden geven we eerlijk toe.

Mogen we na dit verzamelalbum eigenlijk nog nieuw werk verwachten ook binnenkort?
Op het moment gaan we ons concentreren op de feesten rond dat 20 jarig bestaan, maar uiteraard komt er wel ergens een plaat uit. Wanneer dit is, is koffiedik kijken voorlopig.

Zitten de andere, toch ook succesvolle projecten, nu even in de koelkast? Geert zijn project bijvoorbeeld 'Walrus'. Hoe staat het met de zijprojecten?
De zijprojecten zitten zeker niet in de koelkast. Het lukt eigenlijk steeds beter om die te combineren met Yevgueni. Vroeger moesten we daar echt een sabbat voor inlassen, nu is het vooral kwestie van een beetje schuiven met uren om dubbele boekingen te vermijden. Vooral voor Klaas is het nog steeds moeilijk om als frontman twee projecten tegelijk te doen. Het is dus nog even wachten op een vervolg op zijn Franse plaat.

Na twintig jaar, wat zijn de verre toekomstplannen? Met andere woorden waar zouden jullie graag zien binnen nog eens twintig jaar?
Eigenlijk zouden we al heel blij zijn als we staan waar we nu staan. Dat zou echt al een heel grote stunt zijn. Maar dat betekent niet dat er geen ambities meer zijn. We hebben bij onze goede collega’s van Blof geleerd dat je ook nog op iets latere leeftijd een gigantische hit kan scoren. Het is moeilijk om dat bewust te doen, maar dat mag zeker nog eens gebeuren. En dat mag gerust ook in Nederland zijn als we dan toch bezig zijn. Iets concreter zijn de plannen om zeer binnenkort eens naar Zuid-Afrika te gaan voor een kleine tournee.

Veel succes met de shows rond jullie twintig jarig bestaan. Wat zijn jullie verwachtingen eigenlijk? De eerste reacties zien er hoopvol uit
De jubilee gaat er vooral om onszelf en de fans eens even te verwennen met bijzondere concerten. En onszelf de tijd te geven om eens terug te kijken en des te meer te beseffen hoe blij we mogen zijn met alles wat er tot nu toe al gebeurd en gelukt is.

Bedankt voor dit fijne gesprek. Veel succes met het verjaardagsjaar, en alles wat jullie doen in de verre en nabije toekomst.