An Evening With Knives - Het is fijn om te merken dat er een steeds grotere groep mensen is die niet bang is om buiten de hokjes te gaan. Dan zit je bij An Evening With Knives aan het goede adres

De uit Eindhoven afkomstige Psychedelische, Doom rock band An Evening With Knives bracht hun titelloze debuut EP uit in 2015. Sinds dan is An Evening With Knives aan een serieuze opmars bezig. Met ‘Serrated’ , op CD uitgebracht via Argonauta Records en op vinyl via Lighttown Fidelity, begin 2018 , stelden we vast dat An Evening With Knives zelfs nog meer is gegroeid.
Was deze EP een emotionele rollercoaster waar opgekropte gevoelens van pijn en verdriet, Dan lijkt de nieuwste schijf 'Sense of Gravity' een positievere plaat, ondanks die sfeer van weemoedigheid die nog steeds komt boven drijven. De band is vooral klaar voor een nieuwe bladzijde in zijn carrière.
Hoog tijd om hen enkele prangende vragen te stellen over heden, verleden en toekomst

Om met de deur in huis te vallen, ik heb de nieuwste plaat 'Sense of Gravity'. Weer valt me op hoeveel emoties ervan uit gaan. Een brok weemoedigheid binnen een doom sfeertje dat aan de ribben kleeft. Zit er ook nu, net als op de EP een verhaal achter?
Muziek moet je voelen. We zijn niet het bandje die over koetjes en kalfjes staan te zingen. Alle nummers hebben betrekking op onderwerpen die in de eigen omgeving spelen of me raken.
Tijdens de opnames van de eerste plaat en EP ging ik door een periode waarin een aantal dingen in mijn leven niet liepen zoals je hoopt dat ze lopen. Het verliezen van mijn vader aan Alzheimer was een donkere wolk die je in veel in het dagelijks leven direct en indirect terug voelt.
In dezelfde periode raakte mijn vriendin door een enkelbreuk beperkt mobiel. Het nummer “Endless Night” op de nieuwe plaat gaat over deze gebeurtenis die op het eerste oog onschuldig leek, maar uiteindelijk heeft geleid tot circa 6 jaar onzekerheid en beperking.
Zo heeft ieder nummer zijn bittere smaak, waarbij gelukkig niet alles direct in mijn eigen leven te betrekken is. Het nummer “Sacrifice” gaat bijvoorbeeld over de absurde situatie in de Rooms-katholieke kerk. Hoe dat het kan dat de grote heren op handen gedragen worden door groepen volgelingen, maar dat een deel van deze zelfde heren zich schuldig maken aan sexueel misbruik is iets wat er bij mij niet ingaat. Ik denk dat de luisteraar als hij de teksten leest van alles kan ontdekken. Niet alles is even letterlijk benoemd, wat ook ruimte geeft voor eigen interpretatie.

Heeft de titel een bepaalde betekenis die daarop aansluit?
We vonden het een mooie passende titel voor de sound van AEWK en de nieuwe plaat. Het ruimtelijke geluid en de loodzware doom stukken die de luisteraar tegenkomt geven ons een ‘gevoel van zwaartekracht’.  Als je daarnaast het gewicht van de teksten in de weegschaal legt heb je wat ons betreft met ‘Sense of Gravity’ de perfecte titel voor dit AEWK hoofdstuk.

'Sense of Gravity' klinkt zelfs opvallend meer positiever, ondanks de emotionele impact. Alsof je van een grote last verlost bent; Of toch het een plaats hebt kunnen geven, want de EP was best een moeizame trip door de omstandigheden die we kennen. Of zie ik het mis?
Het mag duidelijk zijn dat de nieuwe plaat minder down is dan het eerdere werk. Afsluiten van hoofdstukken is zeker aan de hand. Om maar een voorbeeld te noemen, na een nieuwe therapie en veel hard trainen is de mobile situatie van mijn vriendin sterk verbeterd. Je zou haar genezen kunnen noemen wat iets is wat we de laatste jaren, ondanks 3 operaties, niet voor mogelijk gehouden hadden. “Endless Night” is geschreven voordat de vooruitgang in werking werd gezet en omschrijft de donkere kant van het verhaal. Tijdens de studio sessies werd er al een eerste vooruitgang geboekt waarna ik de laatste zin heb aangepast naar ‘Step by step’. Een lichtpuntje aan het eind van de tunnel was in zicht. Ondanks dat ‘Sense of Gravity’ nog steeds de duistere sfeer omvat mag het duidelijk zijn dat er inderdaad ook een wat optimistischere kant te ontdekken is.

Hoe waren de reacties op jullie vorige EP trouwens? Heeft het, bij wijze van spreken bepaalde deuren geopend? Naar buitenland toe? Meer erkenning?
‘Serrated’ en de ‘Fade Out’ EP ware onze eerste echte wapenfeiten. We hebben mooie shows mogen spelen in binnen en buitenland met als absoluut hoogte punt de show op Alcatraz en het spelen op Argonauta Fest in Milaan.

Er is op 'Sense of Gravity' ook zeer veel oog voor de gestroomlijnde riffs die aan diezelfde ribben kleven, de gitaarlijnen vloeien perfect samen in een vocale brok melancholie. Wat is jullie mening daarover? En is daar bewust voor gekozen?
Tja, we maken graag een mooi plaatje en dit is wat ons betreft de manier om het te doen.
Voordeel bij deze opnames is dat de studiosessies vlotter liepen van bij ‘Serrated’ wat automatisch betekent dat er meer tijd overblijft om verder te zoeken en ontwikkelen.
Zeker gitaar technisch is er achteraf in de studio veel geschaafd en toegevoegd wat uitpakt in een grote sfeervolle sound.

Wat me aan die EP het meest opviel is dat jullie steeds een grens verleggen, dat doen jullie weer. Jullie kiezen bewust voor nieuwe wendingen krijg ik het gevoel. Is dat bewust? Zijn jullie het daar mee eens?
Het is altijd goed om te blijven zoeken en groeien. Of ‘Sense of Gravity’ hoor je duidelijk meer afwisseling in tempo’s en toonsoorten. Dat is een bewuste overweging die je in je achterhoofd houdt als je gaat schrijven. We vinden het gaaf om te experimenteren. Als je buiten de lijntjes kleurt en het pakt mooi uit dan is het meteen een groot gewin. Natuurlijk valt een groot deel van de experimenten af, hoewel ze onbewust wellicht later in songs weer terugkomen.

In een vorig interview kreeg ik op de vraag 'hoe zouden jullie je muziek omschrijven ' als antwoord: '' Als omschrijving voor onze muziek gebruiken we ook wel eens de zin ‘where the wall of sound falls down in a sea of tranquility’. We vragen mensen vaak om onze muziek te labelen, maar blijkbaar is de sound te rijk om kleur te bekennen.'' Persoonlijk houd ik enorm van bands die je net niet kunt labelen, wat bij jullie het geval is. Zorgt dit echter niet voor problemen naar promotors en dergelijke toe, die dat net wel verwachten?
Ja, het werkt niet perse mee. Mensen zijn gewend om in hokjes te denken. Als je bijvoorbeeld een stoner festival hebt , worden we te metal bevonden, maar voor een metal festival zijn we weer te stoner en met vlagen te post-rock. Uiteindelijk maken we de muziek die we willen maken, de rest is bijzaak. Het is fijn om te merken dat er wel een steeds grotere groep mensen is die niet bang is om buiten de hokjes te gaan. Dan zit je bij AEWK wel aan het goede adres.

Wat zijn eigenlijk jullie persoonlijke verwachtingen over deze plaat?
Veel spelen en vooral genieten van wat we tegemoet gaan.

Ik heb in een interview ook gelezen dat jullie en crowdfunding hebben gedaan voor deze Cd? Hoe is dat in zijn werk gegaan? En met succes?
Je kunt dit zien als een pre-order. Opnemen en uitbrengen is een kostbare zaak. Doordat er al  een  groep mensen  voor de release de plaat heeft besteld , kwam er budget beschikbaar om alles te financieren. Het fijne is dat daarmee de plaat veel vetter is geworden.

Laten we het ook over de toekomst hebben. Zijn er concerten gepland naar aanleiding van de release? Wat zijn de verdere plannen voor de nabije toekomst?
Check even www.aneveningwithknives.com. Op facebook zijn we zeer actief, dus dat is ook de plek om alle actuele informatie te vinden.
6 maart is de album release in de Effenaar in Eindhoven. Daarna volgen er enkele shows in Nederland, Duitsland en België met onder andere Stake en Insect Ark.
Aangezien we inmiddels in Belgie een aardige following hebben spelen we op 21 maart in Brugge in de Kelk een officieuze Belgische releaseshow.
Er staat redelijk wat in de planning, maar daar kunnen we op dit moment nog niets over vertellen.

Vorig jaar stonden jullie op Alcatraz Metal Fest hoe waren de reacties?
De show op Alcatraz behoort tot een van de hoogtepunten uit de geschiedenis van AEWK. Ondanks dat het in de tent 40 graden was , werd de tent enkel maar verder gevuld. De respons was enorm.
Zie ook:
https://www.youtube.com/watch?v=n32HbyFRoCU

Is het ook niet zo dat het Belgische publiek jullie iets meer omarmd dan het Nederlandse publiek? Zie ik het mis? En heb je daar een verklaring voor?
Gevoelsmatig leeft onze muziekstijl in België meer dan in Nederland. Ondanks dat gaan we ook zeer regelmatig ons kikkerlandje in.

Zijn er trouwens ook nu plannen voor een festival tour? Terug op Alcatraz zou leuk zijn?
Een tweede keer Alcatraz lijkt me niet waarschijnlijk, hoe leuk het ook zou zijn.
Helaas kan ik hier op het moment niet op antwoorden.

Als je naar de zeer verre toekomst kijkt, is er een soort einddoel? Iets dat je absoluut wil bereiken? of ben je daar niet mee bezig?
Het gaat zoals het gaat. AEWK blijft onze kostwinning en is iets waar we veel tijd en liefde insteken. Mooie dingen maken en een goede tijd hebben is een einddoel op zich. Wat daaruit komt zien we vanzelf.

Mijn laatste vraag ondertussen, zijn er nog opmerkingen naar onze lezers toe? waar kunnen ze die plaat beluisteren en aankopen? enkele links of zo mag ook ;)
Tot dusver staat “Endless Night” op spotify en Youtube. Vanaf 6 maart is hij overal te vinden en beluisteren.
De plaat is te koop op CD en vinyl via www.aneveningwithknives.com

Bedankt voor dit fijne gesprek, ik hoop echt op een face to face gesprek, van een collega heb ik vernomen dat jullie een leuke bende zijn om te interviewen? Via mail is dat toch even anders
Face to face is altijd leuker. Voor een volgende zouden we eventueel ook een keer kunnen bellen