This Can Hurt - Vooruit denken en de boel niet laten slabakken is de boodschap. Als je het goed aanpakt krijg je als mens en muzikant zelfs de kans niet om je te vervelen

JP De Brabander (ex-LoopLizard, ex-DeLaVega), Sven Vande Neste (70’s Tush) en Jack Noise vormen samen This Can Hurt. De band ontstond in 2014 en bracht naast een EP in 2015 ook al een full album op de markt: ‘Nothing Matters’ (2017). Een plaat die binnen de wavescene enorm werd gesmaakt. Het was alleen wachten op de bevestiging. Die komt er nu in de vorm van een gloednieuwe schijf: ‘Worlds Apart’. Met een donkere, weemoedige hoes van een traan van verdriet en pijn wordt al aangegeven hoe de volledige plaat in elkaar steekt.
Op onze website werd aan deze release de nodige aandacht besteed. Er verscheen zelfs niet één maar twee recensies, die u beide hier eens kunt nalezen:
http://www.musiczine.net/nl/cd-reviews/item/74904-worlds-apart.html  en http://www.musiczine.net/nl/cd-reviews/item/75041-worlds-apart.html  
Net zoals bij vele bands en artiesten, zorgde de corona crisis ervoor dat veel plannen in het water vielen. Maar ook de leden van This Can Hurt zijn niet bij de pakken blijven zitten. We hadden een warm gesprek - helaas via mail - met hen over de toekomst van This Can Hurt maar ook andere projecten. Meer nog, we kregen zowaar een primeur voorgeschoteld.

Voor zij die jullie niet kennen, wie is This Can Hurt? En hoe is alles begonnen?
Eigenlijk is This Can Hurt gestart als studioproject van JP De Brabander (Looplizard/Delavega) en Jack Noise.  Het opzet was om muziek zonder limieten te creëren, genre-overschrijdend en vooral weg van de veilige standaard waar veel bands aan vastklampen.  Als duo bracht TcH de EP ‘Some Days’ en het debuutalbum ‘Nothing Matters’ uit.
Naarmate de vraag kwam om de band live aan het werk te zien, besloten JP en Jack om muzikanten te zoeken om de band te vervolledigen. Na een paar wissels in de line-up werden Sven en Jo als vaste bandleden aangeworven en werd This Can Hurt een volwaardige live-band.

Het is zeer moeilijk om op jullie muziek een label te kleven, persoonlijk is dat DE reden waarom ik zoveel van de band hou, maar naar promotors en zo toe is dat vaak nodig. Hoe zou je uw muziek zelf omschrijven.
Wij kleven er het label ‘Industrial Postwave’ op, al zijn poppy elementen nooit ver weg.  Industrial Post Wave dekt dus eigenlijk ook de lading niet helemaal.  En dat is inderdaad vaak het ‘probleem’ om de festival-programmatoren wakker te schudden.  België lijkt krampachtig vast te hangen aan één bepaald genre. Zo zijn we te donker voor de commerciële festivals, te hard voor de wave-scene maar niet hard genoeg voor de metalfestivals, en ga zo maar door. In de buurlanden lijkt dat minder een obstakel te zijn, in Duitsland en Nederland staan we op zowel pop-, rock-, als metalfestivals.  Misschien hebben de Belgen nog wat tijd nodig ?

Wie is de voornaamste componist binnen de band of is het eerder een bandgebeuren?
De nummers ontstaan op vrij unieke manier (wat had je verwacht... haha). Jack is naast de drummer van de band ook Mr. Soundscape.  Stel, er valt een lepel op een houten vloer en dat geluid resoneert op een onverwachte manier, staat Jack altijd klaar met z’n recorder.
JP is de eigenlijke componist. Hij vertrekt vanuit Jack’s soundscapes en schrijft eigenlijk de muziek rond Jack’s geluiden. Van zodra JP met een demoversie van een nieuw nummer op de proppen komt, is het aan Sven om de nummers van zang te voorzien. Vanaf dat moment wordt het nummer verder afgewerkt als band op de repetities, maar veel structurele veranderingen komen daar eigenlijk al niet meer aan te pas.

Hoe waren de reacties op jullie debuut 'Nothing Matters'? Jullie stonden bijvoorbeeld in het voorprogramma van The Difference (die ondertussen ook zijn gestopt). Heeft dat bepaalde deuren geopend naar promotors en zo toe?
‘Nothing Matters’ werd eigenlijk vooral opgepikt in Nederland en Italie.  In Nederland stond de single “Mindblower” zelfs wekenlang in de TOP20.  Op het thuisfront bleef het eigenlijk zo goed als windstil...  Support voor the Difference was in Eeklo, vlak in de buurt van waar wij ook komen, dus het publiek kende ons grotendeels al. Of dat veel meerwaarde heeft gehad op promotioneel vlak betwijfel ik, maar het was alleszins wel een topavond...  Ik denk dat we veel meer nieuwe zieltjes hebben weten te winnen op o.m. Autumn Moon Fest in Duitsland of Har Rock Fest in Nederland.

Een dikke twee jaar na de release van hun goed onthaalde debuut ‘Nothing Matters’ is er ‘Worlds Apart’. Ook werd This Can Hurt uitgebreid van een duo tot een kwartet. Dit met het oog op live optredens? Vertel er wat meer over
Klopt, in het begin was JP op het podium naast gitarist ook zanger/frontman van de band, en een band fronten was niet helemaal zijn ding.  JP kende Sven als zanger van 70’s Tush, maar had nooit overwogen om hem aan te spreken om This Can Hurt te vervolledigen, want, zo dacht JP, Sven is compleet into seventies Rock ‘n’ Roll... tot hij Sven zag lopen met z’n geschilderd Type O Negative-frakske :-) Jo (bas) was in eerste instantie aanvaard als sessiemuzikant, maar naargelang de band groeide , bleek het plaatje enkel compleet met Jo als vaste bassist.  Als alles voor de volle 100% klikt op zowel muzikaal als persoonlijk vlak, dan moet je dat koesteren!

Ik schreef: ''‘Worlds Apart’ is een schijf gedrenkt in een doom/gothic-sfeertje. Waardoor de haren op je armen recht komen van innerlijke angst en vertwijfeling. Deze band heeft anno 2019 duidelijk vele gezichten en toont die allemaal op een even intense en emotionele wijze.''  Dat is nog het meest opvallend. Wat is jullie mening hierover?
Klopt, het album is eigenlijk op heel korte tijd geschreven, op minder dan 3 maand lagen de eerste demoversies op tafel. Dat voel je ook als je naar het album luistert, het is in een ruk geschreven. Naarmate Sven de teksten op de nummers zette, begon er een verhaal te vormen. Uiteindelijk is het een soort van conceptalbum geworden over een jongen die opgroeit in een compleet ontwrichte maatschappij, met alle mentale gevolgen vandien.  Muzikaal gaan de nummers met de teksten mee, zowel de tekst als de muziek sleuren je mee in het hoofd van ons personage.

Hoe waren de algemene reacties trouwens?
We kregen massa’s positieve besprekingen uit allerlei hoeken, maar de grote Belgische kanalen, nationale radio zijn nog wat afwachtend.  Vooral in Duitsland en de UK gaat het  hard.  Door de deal met Glasstone krijgt het album ook in België een tweede kans. Afwachten wat er uit de bus komt nu... Fingers crossed!

Zitten jullie daardoor niet een beetje aan je plafond? Zijn er nog groeimogelijkheden? In welke richting denk je?
Als er geen hokjes zijn, is er ook geen plafond... We kunnen alle richtingen uit, misschien staan er op een volgend album wat meer elektronische nummers, misschien staat het wel vol commerciële songs of wordt het een album geïnspireerd door nineties black metal. De thema’s zullen herkenbaar This Can Hurt blijven, zoveel is zeker, maar we willen zeker niet in herhaling vallen.

Zijn er geplande releases of shows die door deze crisis in het water vallen? Welke?
Veel te veel om goed te zijn.... In eerste instantie alle releaseshows.  We hadden releaseshows doorheen Belgie gepland.  In Limburg en Mechelen hebben we het album nog kunnen voorstellen, daarna zijn we in lockdown gegaan... Dus dat wordt allemaal najaar 2020 of zoals het er naar uitziet misschien zelfs 2021.  Er was ook een minitour in de UK voorzien in augustus (oa Corrosion Fest in Morecombe), NCN Leipzig is nog niet geannuleerd maar dat zit er ook wel aan te komen vrees ik, Eurosjopper Fest in NL was ook een uitgelezen kans om de band voor te stellen aan de bookers en promotoren, maar werd ook gecancelled, te veel om op te noemen eigenlijk... Laat ons hopen dat we ze allemaal naar een latere datum verzet krijgen.

Hoe ga je als band en mens om met zo een corona crisis?
Als band kan is dit het uitgelezen moment om de promo op volle toeren te laten draaien. Veel mensen zitten thuis en hebben tijd om effectief te lezen wat je mailt en de muziek te beluisteren die je doorstuurt. Vooruit denken en de boel niet laten slabakken is de boodschap. Als je het goed aanpakt krijg je als mens / muzikant zelfs de kans niet om je te vervelen.  Social media is één groot adresboek, ga op zoek naar nieuwe contacten, schrijf mensen persoonlijk aan, dat werkt beter dan livestreams vanuit je badkamer op facebook.
JP is ondertussen alweer volop in writing-modus gegaan, dus de kans is groot dat na de crisis driekwart van een nieuw album klaarligt. In twee woord: werken dedzju!

We zien de laatste tijd veel filmpjes verschijnen waarbij bands gebruik maken van sociale media om zichzelf 'live' te tonen en zo, bestaan daar voor this can hurt geen mogelijkheden?
Zoals ik juist aangaf, ik denk eerlijk gezegd dat dit niet veel opbrengt. Iedereen streamt tegenwoordig vanuit z’n living.  De kwaliteit laat meestal zwaar te wensen over, waardoor de aandacht van de kijker ook snel weg is.  Er is zo een overload aan livestreams momenteel en ik heb eerlijk nog niemand horen zeggen dat ze een volledige ‘show’ hebben bekeken.  De mogelijkheid is er natuurlijk evengoed voor ons als voor iedereen anders.  Maar ik denk dat dit nu net het probleem is... het is er voor iedereen, ook voor een middelmatige Peruaanse neusfluitspeler.

Denk je ook niet dat deze crisis de toekomst van live beleving zou kunnen veranderen? je ziet nu al 'drive-in festivals' verschijnen? Hoe zie je dat zelf
Die kans bestaat, maar we hopen er alleszins niet op.  We zien ons nog niet direct op een podium staan op de parking van Wijnegem Shopping Center voor een toeterend publiek. Nu ja, het is afwachten en vooral hopen dat het snel weer een beetje normaal wordt.

Hoe ga je als band (mens) en artiest om met streaming als Spotify? Hoe sta je tegenover bijvoorbeeld bandcamp? Lijkt me een financieel interessanter medium
Optreden is veruit de beste manier om je merch verkocht te krijgen.  Bandcamp is dan weer de beste online optie om nog iets aan de verkoop van merch over te houden, maar streamingdiensten als Spotify zijn dan wel weer goed promotioneel, dat wordt door iedereen gebruikt...
Laat ons het zeggen zoals het is, we zijn Metallica niet hé, we hebben meer aan 100 nieuwe luisteraars, dan aan 10 albums te verkopen via één of ander online kanaal.

Wat zijn de toekomstplannen na deze crisis?
Optreden! Veel! Overal! En in ons repetitiekot kruipen om de nieuwe nummers die JP ongetwijfeld zal klaarliggen hebben verder uit te werken tot een nieuw album.

Naast 'This Can Hurt' zijn er ook nog andere projecten waar je mee bezig bent, vertel er gerust wat meer over
Er is zoveel he, Sven zingt naast This Can Hurt ook in 70’s Tush, een jaren ’70 rock ‘n’ roll tribute, er is de internetradio van JP ‘Wit Konijn’, we hebben met enkele van de bandleden Lacienda Records in handen (waar zojuist  het nieuwe album van Stereoseat is op uitgebracht), Sven doet daarnaast nog bandbookings voor een 15-tal andere bands met z’n Last Rebel Agency (wat heel binnenkort onder de naam Tres Hombres zal verdergaan, maar dat is nieuws voor binnen enkele weken... haha), ... te veel om op te noemen eigenlijk ?

Een van die projecten is 'The Last Rebel Agency'. Zijn er daar toekomstige releases die we in het oog moeten houden?
Bij dezen heb je dus een primeur... Vorige week werd beslist The Last Rebel te laten opgaan in een groter geheel. Ik mag nog niet te veel vertellen, maar hou de naam ‘Tres Hombres’ in je achterhoofd.

Vertel ook eens iets over jullie internet radio Wit Konijn?
Wit Konijn werd zo’n 3 jaar geleden gestart als zot idee van JP en Peter Coussaert met als achterliggend idee eens wat andere muziek op de radio te draaien.  Ondertussen is het uitgegroeid tot een leuk alternatief met 18 programma’s in 18 verschillende genres.  Soul, New Waven Black Metal, you name it...  Er is trouwens tijdens de Coronacrisis een samenwerking met Kinky Star ontstaan... Ook daar zitten we dus niet stil!

Om af te sluiten, waar en hoe kunnen lezers uw merchandiser en zo aankopen. Plaats gerust enkele links
Optredens, bandcamp, via de website, en binnenkort dus in iedere platenzaak ? Geen excuses om “Worlds Apart” niet in je collectie te hebben dus!
http://www.thiscanhurt.com/band
https://thiscanhurt.bandcamp.com

Dank voor dit fijne gesprek, we doen dat - als alles achter de rug is - zeker face to face nog eens over. Veel succes in alles wat jullie doen