Voidian - Ik denk dat de ambitie, de grootste ambitie, meer is dan enkel albums opnemen. We willen het beste van onszelf geven en groeien in hetgeen we doen

Voidian is een Limburgse stoner-doom band die in 2017 een sprankelend en veelbelovende debuut EP op de markt bracht, in eigen beheer. Ondertussen bleef de band noest aan de weg timmeren, en eerder deze maand verscheen eindelijk een full album ‘Through the Eyes of the Flame’.
Voidian bestaat uit muzikanten die het ambacht van stoner-doom sfeer al veel jaren onder de knie hebben en dat straalt deze plaat ook uit. Gelukkig staat het de spontaniteit niet in de weg. Dat is ook onze recensent niet ontgaan. Hij schreef erover: ‘’Dit debuut klinkt ferm en bevat indrukwekkende performances van elke muzikant. Samen vormt dat een sterk geheel dat gemakkelijk boven de middelmaat uitstijgt.”
De volledige recensie kunt u hier nog eens nalezen:  http://www.musiczine.net/nl/cd-reviews/item/78812-through-eyes-of-the-flame.html
We hadden, naar aanleiding van deze release, en uiteraard ook hoe je als band en mens omgaat met de crisis waar we nog steeds in leven, een fijn gesprek met de band.

Voidian is ontstaan in 2015, wat ik zo interessant vind aan de band is , dat je uiteenlopende stijlen tegenkomt gaande van doom over sludge naar stoner, allemaal binnen een lekker donkere omkadering. Hoe zou je je muziek zelf omschrijven?
We zijn van mening dat ‘doom’ de basis is. Maar voor ons gaat de inspiratie behoorlijk ver en is één enkele omschrijving vrijwel onmogelijk. Onze inspiratie is een beetje een mengelmoes van iets heel duister, psychedelisch, maar ook een zoektocht naar een bepaalde groove en structuur vinden we belangrijk. Bovendien zijn we niet alleen fan van genres in metal. Ook vele andere muziekstromingen, en we houden ook van films en dan voornamelijk horrorfilms. Dat er gesproken wordt over Sludge, Stoner, StonerDoom etc, vinden we allerminst erg, maar het kan nog verder gaan dan alleen die benamingen uiteraard.

Originaliteit is voor Voidian zeker en vast essentieel. Ondanks dat jullie nog zo een jonge band zijn, heeft elk bandlid wel al wat watertjes doorzwommen. Vertel eens wat meer over jullie verleden voor Voidian?
Tja, elk van ons heeft sinds zijn jeugd in verschillende bands, in verschillende genres gespeeld. Met niet echt heel veel succes :), en wij kennen onszelf ongeveer even lang. Dus voor ons een band starten , was misschien wel een klein beetje onvermijdelijk als we er nu aan terugdenken. De genres waarin we gespeeld hebben was dan wel weer behoorlijk veelzijdig! Genres zoals hardcore, punk, prog, darkwave etc zijn ons niet vreemd.

Heeft de bandnaam een bepaalde betekenis?
Niet meteen een echte betekenis, maar de bandnaam zelf, is eerlijk gezegd te gek tot stand gekomen. Doctor Witch was samen met Frederik ‘Cozy’ Cosemans (Hemelbestormer, Hedonist e.v.a) naar Black Sabbath gaan kijken. Op GMM tijdens de song “Into The Void” kwam Cozy met het idee “Waarom niet jullie band VOIDIAN noemen?!” Na een goede nachtrust kwam Doctor Witch met de bandnaam op de proppen en we waren alle drie meteen overtuigd dat het VOIDIAN zou worden. De ‘play ons words’ vonden we leuk en een verwijzing naar Black Sabbath leek ons geen verkeerd besluit. Om nog maar over het woord “Void” te zwijgen.

Het debuut ‘Through eyes of flames’ kwam er pas nu , waarom heeft het zo lang geduurd?
Allerlei redenen eigenlijk. Eerst en vooral waren we van plan een EP op te nemen in de studio. (Studio 508). Toen de drie songs waren ingeblikt, wat overigens vrij snel was verlopen, besloten we er een full van te maken. En vanaf toen was de planning hier en daar in de war. Er speelde van alles! Er volgden huwelijksreizen, kinderopvang, werk, privé-toestanden en dergelijke zaken. Niets erg, maar pas toen dit allemaal achter de rug was, konden we terug de studio in kruipen om ons werk af te maken en ons opnieuw te focussen op Voidian. De opnames waren relatief kort en vlekkeloos! Als je alles over de hele lijn zou zien offcourse. Maar we waren heel nauwkeurig en gefocust over de mix. Daar is ook wel wat tijd in gekropen, maar toch was het voornamelijk (voor ons drieën en onze studioman Jan Lathouwers) een gaatje vinden in de drukke agenda’s. Maar we bleven geduldig, en Jan ook. Geweldige vent om mee samen te werken! Hij begreep wat voor resultaat we wilden behalen.

Het was een bijzonder intensieve trip voor mensen als ik met een donkere ziel zelfs , een waar oorgasme, hoe waren de algemene reacties tot nu toe?
Haha! Wel Erik, heel fel bedankt! Dan is onze missie toch wel tamelijk geslaagd :) Jij bent niet de enige met die donkere ziel offcourse. Ik denk dat wij met drieën onze muziek goed weten aan te voelen omtrent die ‘duisternis’... Zo zijn we nu eenmaal... Maar de algemene reacties... Stonden we echt van te kijken! Veel mensen, bijvoorbeeld aan de kanten ook van de Verenigde Staten (niet alleen daar), waren vol lof over onze plaat. Onze die hard vinyls waren in no time uitverkocht en we krijgen echt erkenning voor het harde werk dat we erin hebben gestoken. Veel positieve reviews in binnen- en buitenland en vooral veel fans (zoals wijzelf fans zijn) die de heavy muziek enorm weten te appreciëren. Echt een geweldig gevoel en zoiets werkt uiteraard ook zeer motiverend! Dat we zelfs op 12 juni, toen de officiële release was van de plaat, meteen reactie kregen van een fan uit Noorwegen om kost wat het kost een die hard vinyl te shippen vonden wij echt te gek! Dus ja, enorm tevreden!  

Naast de prachtige muziek, is ook de platenhoes een waar kunstwerk, hoe en waar hebben jullie die kunstenaar gevonden?
We hebben die kunstenaar in ons midden. Dat is sergeant Doom van Voidian zelf! De albumcover schetst een verhaal. Oorspronkelijk was het een drie meter breed en twee meter hoog schilderij. Geschilderd ergens in november 2019 door sergeant Doom zelf. Het is een heel persoonlijk werk met heel veel symboliek. Links van de cover wordt ziekte afgebeeld. Rechts wordt stress afgebeeld. Ongeveer midden boven wordt angst gerepresenteerd en centraal beneden zien we een omhelzing met een  vrouwelijke figuur. Die figuur bespeelt een snaarinstrument op de ribben van een gekwetste ziel. De rest van Voidian was meteen verliefd op die cover. Een ferm stukje kunst!

Er zit ook iets ‘ritueels’ achter die donkere muziek. Is dat een bewuste keuze?
Gho. Eigenlijk wel ja. Ik denk dat het wel een bewuste keuze was. Uiteraard heeft Ritual Fire dat occulte ‘rituele’ gevoel in de muziek, maar eigenlijk heeft elke song wel iets in die trend inderdaad. Songs waar wij ook nog steeds, en vooral live, een ‘ritueel’ gevoel bij krijgen is “The Murderous Sea”. Toch wel best episch en misschien wel de meest veelzijdige song op het album, waar heel veel duistere dingen in gebeuren.

Jullie zitten bij Polderrecords, die meestal toch in de stoner zit, hoe zijn jullie bij Tom terecht gekomen?
Polderrecords was ons niet geheel onbekend offcourse, (veel te gekke bands op het label) maar is een klein beetje via Consouling Records gegaan. De doorverwijzing was een gouden tip en met Tom hadden we meteen een goed gevoel. De klik was er! En ook net als wijzelf, is hij een enorme fan van Heavy Music :) More power to him!

Deze corona tijden zijn voor iedereen moeilijk, nu alles begint te versoepelen likken velen hun wonden. Hoe gaan jullie als muzikant, maar ook als mens om met zo een crisis?
Een beetje hetzelfde als iedereen denk ik. Het muzikale aspect heeft voor een lange periode toch wel on hold gestaan. Behoorlijk frustrerend en vervelend. Maar privé gezien, hebben we natuurlijk geprobeerd gezond te blijven. Hier en daar hebben we via messenger ‘bandmeetings’ gehad. Tot een echte meeting was het niet gekomen natuurlijk. Plezant was het natuurlijk wel! Veel bijgepraat en veel gelachen. En eens terug in de repetitieruimte viel er toch wel een last van onze schouders. Weer terug aan de slag! Heel blij om!

De cultuur blijft ook nu weer opvallend in de kou staan, terwijl terrasjes, winkels en straten vol beginnen te lopen alsof de oorlog voorbij is. Hoe sta je daar tegenover?
Enorm dubbel gevoel...Uiteraard probeer je voor zo’n dingen begrip te tonen, maar als je hier en daar dan leest, zelfs ziet, dat ze met de honderden, zelfs duizenden, samenkomen om te demonstreren tegen God en weet wat allemaal, gigantische feesten, propvolle supermarkten... I dunno... Toch wel een klein beetje vreemd allemaal. Natuurlijk zijn er veel bands/muzikanten die zichzelf wel kunnen redden, maar hoe zit het dan met tal van organisaties, concertzalen enzoverder? Zulke dingen zijn toch wel... mja... dubbel... Zonde eigenlijk allemaal.

Jullie gingen je debuut live voorstellen, wat is er nog allemaal in het water gevallen door deze crisis?
Er stonden nog een aantal coole gigs in de pijplijn, maar wat vooral erg was: het optreden in Luik, La Zone, met het fantastische Khemmis! Iron Walrus zou ook supporteren, ijzersterke band ook, maar dat we niet met Khemmis het podium konden delen , konden wij wel van janken. Balen en nog eens balen. Dit was vooral erg omdat we, één, fan zijn van die band natuurlijk. En twee, het al een heel hoop geregeld, was om het klaargespeeld te krijgen. Dan was het eindelijk gelukt (dankzij de goede organisatie van La Zone), een gezonde dosis doorzettingsvermogen en voila, daar komt die Corona... Bye bye gig... Wellicht valt het nog te regelen in 2021. Lets hope.

Wat zijn de plannen voor na deze crisis?
Releaseshow! Uiteraard is onze show er nog steeds hè! Is verplaatst naar de 26ste september in Plan B in Munsterbilzen. Onze support is gelukkig onveranderd gebleven. De release show is nog steeds met The Progerians en Rope&Bones. En wat nog? Zo veel mogelijk onze album ‘Through Eyes Of The Flame’ promoten uiteraard. Gelukkig zijn we opnieuw begonnen met repeteren en zijn we volop aan het hameren op gloednieuwe songs. Dus we gaan op zijn Voidiaans gewoon door.

Om daar een beetje op voort te borduren, wat zijn de ambities van de band?
Muziek schrijven dat ons blijft uitdagen. We willen denk ik album na album beter en beter worden en we willen songs schrijven die we zelf te gek vinden en graag horen. Ik denk dat de ambitie, de grootste ambitie, meer is dan enkel albums opnemen. We willen het beste van onszelf geven en groeien in hetgeen we doen. En ja, naïef zijn we niet. Beroemd gaan we, en willen we, denk ik zelfs, niet worden. Maar wat we graag willen,  zijn te gekke shows/tours doen etc...

Is er, wat live concerten betreft, een land of festival waar je absoluut wil spelen? En waarom?
The Saint Vitus bar in Brooklyn, New York? :) ik denk dat we het eens daarover gehad hebben. En Roadburn festival natuurlijk. Ik denk dat donkere zalen, duistere veneus, veel beter bij onze muziek aansluiten dan ergens om 13.00 ‘s middags in de volle zon ergens op een razend populair festival. Plekken zoals Acatraz, Haunting The Castle enzoverder lijkt ons ook heel fel aan te spreken. Maar plekken waar er gewoon te gekke bands zijn: count us in!

Iets anders, door deze corona tijden boomt het aanbieden van muziek via filmpjes op sociale media, het brengt wellicht geen geld in het laadje maar zorgt misschien voor wat bekendheid naar een publiek dat je anders misschien niet leert kennen. Dat is mijn mening, wat is jullie mening? En schept het voor Voidian eventueel mogelijkheden?
Klopt. We zijn er helemaal voor, maar uiteraard is een echt live optreden natuurlijk niet te vergelijken. Een gig met echt publiek is toch wel een veel leuker gevoel. En nu we het er toch over hebben: op zaterdag 25 juli gaat Voidian voor het eerst een live feed doen dankzij No Name Collective in de Kinky Star op de Vlasmarkt in Gent! We laten het maar op ons afkomen :) Dus ja, mogelijkheden zijn er zeer zeker. De underground stopt niet!

Bandcamp heeft de bands een beetje ondersteund, Spotify niet. Hoe sta je tegenover streaming? En Bandcamp?
Mja... Het is wat het is. Dat Spotify zoiets niet regelt, is ergens wel zonde, maar ja, je kan niet alles hebben. Maar eigenlijk geen klachten hieromtrent. Bandcamp zijn we heel tevreden van. Veel mensen hebben ons leren kennen via Bandcamp!

Om af te sluiten. Doordat er geen concerten doorgaan , kunnen de fans zich enkel wenden tot aankopen online (die prachtige plaat op vinyl bijvoorbeeld) waar en hoe kunnen ze dat?
Merci Erik! Wel in ons geval is het, net zoals vele anderen bands, ook online allemaal te verkrijgen. (Heel fel bedankt trouwens aan allen die ‘through eyes of the flame’ al hebben aangekocht!). Maar waarom niet: stuur ons een bericht en dan zorgen we ervoor dat onze plaat zo snel mogelijk jullie kant op komt! We proberen ook de plaat in zoveel mogelijk speciaalzaken te leggen (wat hier en daar gelukt is) voor degenen die op de old-school manier willen gaan aankopen.
Onze releaseshow de 26ste september is uiteraard ook een dikke aanrader om ‘Through Eyes of The Flame’ in je bezit te krijgen.
Meer informatie
https://voidian.bandcamp.com
https://www.facebook.com/voidian
Verder is natuurlijk Polderrecords een hele goede optie! Maar hierbij nogmaals onze links om alles aan te kopen online
https://polderrecords.be/pr023-voidian-through-eyes-of-the-flame

Bedankt voor dit fijne gesprek, we doen dat hopelijk snel over tussen pot en pint, of tijdens een rituele donkere avond bij het drinken van het bloed van jonge maagden hahaha
Heerlijk Erik!! Geef ons maar een gil ;)