logo_musiczine_nl

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

The 1975 - Vors...
slift_aeronef_0...

Enzo Kreft - Hoe weet ik niet, maar mensen blijven zoeken naar manieren om hun verhaal te vertellen, en dat zal altijd blijven bestaan, daar ben ik zeker van Aanbevolen

Geschreven door - -

Enzo Kreft - Hoe weet ik niet, maar mensen blijven zoeken naar manieren om hun verhaal te vertellen, en dat zal altijd blijven bestaan, daar ben ik zeker van

De Mechelse elektronicavirtuoos Enzo Kreft is geen onbekende voor ons. De man liet al in de jaren '80 van zich horen, maar kwam heel recent ook bij ons onder de aandacht. Met ‘Turning Point’ bracht hij in 2016 een plaat uit die bol staat van donkere ambient, pure newwave en soundscapes die je koude rillingen bezorgt. Ook op zijn meest recente werk ‘Wasteland’ bleef Enzo Kreft begane wegen verder bewandelen. We schreven daarover: ''Deze schijf is een doorsnee voorbeeld van hoe kleurrijk zwarte elektronische muziek kan zijn. Als je maar durft buiten die lijntjes te kleuren, met veel zin voor experimenteren en improviseren tot in het oneindige. En dat is dan ook wat Enzo Kreft doorheen de volledige schijf ons aanbiedt. Een veelzijdige kijk op zijn al even veelzijdige wereld. Op ‘Wasteland’ keert Enzo Kreft terug  in de tijd. Met beide voeten stevig in het heden. En het oog naar de toekomst gericht."
Zijn nieuwste schijf kwam in 2019 op de markt: 'Control'. Een conceptalbum waarop Enzo Kreft zijn bezorgdheid uitdrukt over een maatschappij die ons als mens voortdurend dirigeert en controleert. Enzo Kreft is een van die uitzonderlijke Belgische talenten die niet mocht ontbreken in ons concept ‘interviews in tijden van corona’. We hadden dan ook een fijn gesprek (via e-mail) met deze Elektronische muziek pionier, die nog boordevol nieuwe plannen zit wat de toekomst betreft. Meer nog. Eerder verscheen “It’s Going On And On”, eerste officiële track van het nog te verschijnen album ‘Different World’.
https://www.youtube.com/watch?v=0WbLgZmVTxw
En ook dat is reden genoeg om Enzo enkele vragen te stellen over het verleden, het heden en de toekomst.

Enzo, je zit al sinds de jaren ’80 in de muziek business , je hebt veel zien veranderen, wat is naast digitalisering de grootste verandering?
Dan denk ik aan de ongeziene evolutie die het internet met zich heeft meegebracht voor de verspreiding van muziek. Undergroundmuziek bleef vroeger hangen ‘onder de kerktoren’, vandaag de dag bereik je alle uithoeken van de wereld.

Welk effect heeft dat op je muziek gehad?
In de jaren ‘80 deed de naam Enzo Kreft niet zo gauw een belletje rinkelen, mijn project was heel obscuur en enkel gekend door diehards in het milieu van de ‘zwartfrakken’. Momenteel is dat dus een heel ander verhaal. Het is verbazingwekkend om vast te stellen dat mijn muziek airplay krijgt of gekocht wordt door mensen aan de andere kant van de wereld. Dat is dan een positief aspect van globalisering.

Wat zijn de hoogte- en dieptepunten?
Een dieptepunt kan ik me niet meteen voor de geest halen... Een hoogtepunt beleefde ik een half jaar geleden, toen ‘Control’ bij Dark Entries als winnaar uit de bus kwam en werd verkozen tot album van het jaar 2019!

Vorig jaar bracht je inderdaad nog een knappe plaat uit, ‘Control’. Hoe waren de algemene reacties?
Zie ook de vorige vraag ;-) Het album werd overal echt goed onthaald, de recensies waren unaniem lovend en ik was blij verrast, want ik word toch wel vaak overmand door twijfels als ik aan dingen bezig ben. Dat was dus een echte opsteker.

De  plaat bevat ook een duidelijke boodschap, we kunnen het opzoeken maar vertel er meer over? 
In “Control” thematiseer ik onderdrukking van mensen, hoe dit in een recent verleden gebeurde, welke gevaren ons vandaag bedreigen en hoe het zou kunnen verglijden naar een toekomstige nachtmerrie.

Hoe is het idee ontstaan trouwens?
Zoals bij de andere albums probeerde ik ook bij ‘Control’ aan de slag te gaan met een actueel thema, het idee van technologische controle houdt me bezig. Vingerafdrukken op identiteitskaarten, gezichtsherkenning, artificieel intelligence,... als je de gevaren van deze ontwikkelingen bekijkt in combinatie met machtsmisbruik en psychopathisch leiderschap, beland je voor je het beseft in een totalitaire samenleving.

Het beeld: hoe lang het nog zal duren eer men bij elke mens een chip inplant om die mens overal te kunnen volgen is een beetje de rode draad, een somber beeld toch? Zie je het echt zo evolueren en waarom?
Ik denk dat we effectief die richting uitgaan. Zulke ontwikkelingen komen langzaam binnengeslopen. Aanvankelijk worden de technologieën aangewend om de samenleving te beveiligen, denk maar aan ANPR-camera’s en nog actueler de apps voor contact tracing. De meeste mensen zijn het er over eens dat dergelijke systemen noodzakelijk zijn om alles in goede banen te leiden. Eenmaal operationeel echter kunnen die dingen op een dag misbruikt worden, dat kan verrassend snel gaan... en dan is het hek van de dam. We moeten waakzaam blijven!

Persoonlijk vind ik het vooral weer een mijlpaal, waar blijft die inspiratie toch vandaan komen?
Het is een cliché, maar het klopt: geen inspiratie, maar transpiratie. Dat vergt vooral zelfdiscipline. In een band met meerdere leden kan je een schop onder elkaars kont geven en maak je misschien makkelijker gedisciplineerde afspraken om tot resultaten te komen. Als one-man-band is het telkens weer een confrontatie met jezelf. Gewoon bezig zijn en bezig blijven, ook op dagen dat het minder meezit, zo rol ik automatisch van het ene idee in het andere.

Is het in tijden van digitaliseren eigenlijk nog interessant om platen uit te brengen? En waarom?
Toch wel, er zijn gelukkig nog veel mensen die interesse hebben en waardering opbrengen voor een muziekalbum als verzamelobject. De geluidskwaliteit van compressieformaten als mp3 is trouwens pover in vergelijking met bvb de CD als geluidsdrager. Digitale downloads zijn bovendien een stuk vluchtiger. En last but not least: je mist het visuele aspect, het artwork, een fraaie platenhoes, een mooi booklet met de lyrics. Ook dat is genieten van een album en vormt samen met de muziek de totaalbeleving.

Ik veronderstel dat ook jij als artiest (en mens) getroffen bent door deze crisis waarin we leven. Hoe ga je daar mee om?
Tja, deze crisis heeft natuurlijk een gigantische impact op iedereen van ons, alles wat voordien zo evident leek, is dat plotseling helemaal niet meer. Zekerheden smelten als sneeuw voor de zon. Voor de mens een les in nederigheid. Persoonlijk kan ik redelijk overweg met het isolement dat voortvloeide uit de lockdown, omdat ik vrij solitair ben ingesteld, maar dat neemt niet weg dat ik bepaalde mensen heel erg mis, gelukkig mijn levensgezellin niet. Voor mijn muziekproductie maakt het niets uit, omdat ik alleen werk. 

Welke plannen zijn in het water gevallen?
Sommige optredens vielen in het water en dat is wel een streep door de rekening. Normaal gesproken zou ik dit jaar opgetreden hebben op W-Fest. Door de gekende omstandigheden is dat gereorganiseerd en kwam ik terecht op de affiche van Sinner’s Day, waar ik overigens heel blij mee ben. Jammer genoeg moest ook dit topfestival verplaatst worden naar 2021. Maar nu heb ik natuurlijk veel tijd om er een knaller van te maken! De line-up is ronduit schitterend, super om erbij te zijn, ik kijk er echt naar uit. (info:  https://sinnersday.com )

Hoe sta je tegenover al die filmpjes die op sociale media verschijnen?
Ik begrijp dat creatieve geesten op zoek gaan naar alternatieven als optredens geannuleerd worden. Ik heb een aantal van die virtuele gigs bekeken, van sommige heb ik ook echt genoten. Maar er komt wel wat sleet op die formule, je mist de broeierigheid van de zaal, de echte livesfeer, de babbels met gelijkgestemde zielen, de pintjes,... Ikzelf heb ook overwogen om virtueel op te treden, maar het is er niet van gekomen.

Ondertussen mogen al enkele optredens coronaproof doorgaan. Hoe sta je daar tegenover? En waar kunnen we jou deze zomer aan het werk zien?
Om eerlijk te zijn, ik hou mijn hart vast. Op 19 september sta ik als headliner op de New Wave Party in Aaigem (Erpe-Mere), en een maand later op 17 oktober mag ik het festival Belgian Electrowave Is Not Dead afsluiten in Fort 2, Wommelgem. En er zijn nog optredens op komst, maar die zijn nog niet officieel, info daarover volgt later nog. Dit alles uiteraard onder voorbehoud om de gekende reden.

Eerder verscheen “It’s Going On And On”, eerste officiële track van het nog te verschijnen album ‘Different World’. Wat is het onderwerp deze keer? En hoe werd die single ontvangen?
De single werd alvast heel goed onthaald. Het thema van het nieuwe album ‘Different World’ werd me half maart in de schoot geworpen. Aanvankelijk had ik me voorbereid op een ander onderwerp, maar de coronacrisis klampte zich meteen aan me vast, het was gewoonweg onvermijdelijk. Het was en is nog steeds een manier om wat er gaande is, persoonlijk te verwerken. Ik wil hierbij wel de ‘bigger picture’ benaderen, de oorzaken van deze crisis onder de loep nemen, onze verknipte manier van leven en overconsumeren, de manier waarop we de aarde ‘opeten’, de niet aflatende economische groei, dingen die ik ook al thematiseerde in ‘Wasteland’. Vaak ademen mijn albums een Sci-Fi-sfeer uit en werp ik een blik op een donkere toekomst. Ditmaal echter hebben de feiten ons ingehaald en bevinden we ons midden in de dystopie.

Zijn er ondertussen al plannen voor de release? Of is het nog steeds koffiedik kijken?
Het album wordt gereleaset eind januari 2021 op Wool-E Discs. Bij de komende optredens licht ik al een tipje van de sluier op en breng ik enkele nieuwe tracks!

Wat zijn de verdere plannen (naast eventuele optredens) na deze crisis?
In 2023 wil ik iets organiseren rond 40 jaar Enzo Kreft. Maar over het hoe en wat moet ik nog alles uitdokteren.

Er volgt toch wat nieuws dat de besmettingen weer stijgen, denk je dat de cultuur en dergelijke dit zal overleven? En hoe?
De sector wordt keihard geraakt, maar in the end overleeft cultuur alles. Hoe weet ik niet, maar mensen blijven zoeken naar manieren om hun verhaal te vertellen en dat zal altijd blijven bestaan, daar ben ik zeker van.

Zijn er na al die jaren op de bühne nog doelstellingen of ambities? Iets wat je absoluut nog wil bereiken (naast de ondertussen gedoodverfde wereld dominantie?)
Och, wat kan ik me meer wensen dan wat ik heb? Ik ben superblij dat ik mijn ding kan doen, ik leef in het heden en ik ben echt heel tevreden. De enige hoop die ik op artistiek vlak koester, is dat ik dit kan en mag blijven verderzetten.

Om af te sluiten, waar kunnen mensen je merchandise en zo aankopen, zet hieronder enkele links.
Ze kunnen hiervoor altijd terecht op de store van de blog: https://enzokreft.blogspot.com/p/blog-page_29

Enzo, bedankt voor dit fijne gesprek, heel veel succes alvast met de nieuwe release en je andere zaken. Hopelijk kunnen we dit gesprek spoedig eens ‘face to face’ over doen.

Aanvullende informatie

Gelezen: 1422 keer