Wardrobe - In de eerste plaats is het belangrijk om voor elkaar te zorgen. Dat komt altijd op de eerste plaats natuurlijk. Maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat het niet kunnen optreden me enorm bevalt

Wardrobe is het project rond singer-songwriter Johan Verckist. De man is een veelvraat binnen de muziekwereld, en hij heeft ondertussen voldoende watertjes doorzwommen. Voor het project Wardrobe laat hij zich omringen door al even gedreven top muzikanten. In 2017 bracht Wardrobe zijn debuut 'Crawling' op de markt. Waaruit bleek wat voor een virtuozen deze jongens toch zijn. We schreven daarover: ''Als in een oase van complete rust en zen, vertoeven we met veel plezier in de wereld die Wardrobe ons voorschotelt. We raden aan de plaat in één ruk te beluisteren, omdat dat weldadig gevoel van innerlijke rust je pas overvalt als deze plaat is afgelopen. Echter zijn elk van deze songs onontgonnen parels van immens welbehagen, dat we met geen woorden kunnen omschrijven. Meteen is de eerste een hartenbreker van een schijf" .
In 2019 kwam een nieuwe langspeler op de markt, 'Giving Up A Ghost'. Weerom een parel van een schijf trouwens, waar je ook hoort dat de band zijn eigen grenzen blijft aftasten en verleggen. Ondertussen heeft Wardrobe niet stil gezeten, ook in deze corona tijden werden enkele nieuwe singles uitgebracht. Net op het moment van dit interview zelfs een gloednieuwe: “Vexed Question” https://open.spotify.com/album/5KZIuB9FOtiBpVvaVMUGY9?highlight=spotify:track:5HePfUxP4uuGBxC00NLVWF
We hadden, via e-mail, een fijn gesprek met Johan Verckist over o.a. hoe je omgaat met zo een crisis, maar vooral de nakende release van die nieuwe plaat ‘Jason’. Maar ook het wat dieper ingaan op zijn songs.

We kunnen het opzoeken, maar vertel eens, hoe is de band ontstaan? Wie zijn Wardrobe?
Wardrobe is eigenlijk ontstaan toen Pascal Deweze mij vroeg om een aantal nummers bij hem op te nemen met sessiemuzikanten zonder enige voorbereiding, zoals ze dat in de jaren 60 deden, om alles fris te houden. Dat was een leuke ervaring en ik wilde er live mee spelen, dus zocht ik er een band rond. En nu zitten we ondertussen al aan plaat nummer 3!

Wat waren de hoogte- en dieptepunten voor jou als artiest en/of band? Zijn er dingen die je, weten wat je nu weet , anders zou aanpakken?
Ik vond het erg jammer, maar ook zeer begrijpelijk, toen Sarah Pepels moest stoppen omdat ze het met Portland gewoon te druk kreeg en de twee niet meer gecombineerd kreeg.

In 2017 bracht Wardrobe zijn debuut 'Crawling' op de markt. Waaruit bleek wat voor een virtuozen deze jongens toch zijn. We schreven daarover: '' Als in een oase van complete rust en zen, vertoeven we met veel plezier in de wereld die Wardrobe ons voorschotelt. We raden aan de plaat in één ruk te beluisteren, omdat dat weldadig gevoel van innerlijke rust je pas overvalt als deze plaat is afgelopen. Echter zijn elk van deze song onontgonnen parels van immens welbehagen, dat we met geen woorden kunnen omschrijven. Meteen is de eerste een hartenbreker van een schijf.
Er is ondertussen veel veranderd. Heeft dat debuut bepaalde deuren geopend? Hoe waren de algemene reacties hierop?
Ik had het aanvankelijk als een projectje gezien waar ik niet live mee wilde spelen. Gewoon plaat en klaar. Maar ik was verrast door het resultaat en de reacties waren er ook naar. Dat gaf een boost om een groep bijeen te zoeken.

We volgen je al van het prille begin. In 2019 deed je daar gewoon enkele scheppen bovenop met de opvolger ‘Giving up a ghost’ en toch kreeg ik (gelukkig maar zeker) het gevoel dat het einddoel nog niet is bereikt. Wat is je mening hierover; hoe waren de reacties op deze ‘moeilijke tweede’?
Het lijkt wel of ik als muzikant een soort omgekeerde evolutie doormaak dan gewoonlijk het geval is met opgroeiende songschrijvers. De eerste plaat was heel rustig, minimalistisch en organisch en de tweede was al een stuk pittiger. Ook begon ik veel naar HipHop te luisteren en mocht alles veel meer geknutseld en geknipt zijn. We namen twee drumpartijen per song op, een heleboel samples en overdubs werden toegevoegd en we zouden ons later wel zorgen maken over hoe het live moest. Producer Bart Vincent (Melanie De Biasio) was een belangrijke factor in het meebepalen van een nieuw geluid. Ik heb het gevoel dat nieuwe plaat, ‘Jason’, daar nog een stapje verder in zet.

Onlangs bracht Wardrobe een single op de markt “Dead end kids”; daar zit ook een heel verhaal achter? Over een clash tussen generaties of zo? Vertel er eens wat meer over?
Goh ik heb soms het gevoel dat mensen zich nogal tegen elkaar laten opzetten de laatste jaren. En dat werkt natuurlijk niet als je snel tot oplossingen moet komen. Het helpt ook niet dat de beleidsmakers zich steeds weer incapabel tonen...

Mag ik daar wat op voort borduren eigenlijk. Op daMusic lees ik daarover: ‘’Dead End Kids” gaat een beetje over de clash der generaties die zich precies lijkt af te spelen als het gaat over thema's als milieu, economie en sociale gelijkheid. In de song vragen de jongeren aan de ouderen waar het nu eigenlijk misgelopen is met de wereld die ze nalaten. Het is mijn ‘Ok boomer’ song. Het is dus ook een zeer persoonlijk verhaal?
Nee eigenlijk niet. In zekere zin is elke song die ik schrijf persoonlijk. Maar de vorige twee platen gingen erg vaak over mijzelf terwijl de songs van ‘Jason’ veel meer over mijn denken en kijken naar anderen gaan eigenlijk. Ik probeer minder egocentrisch te zijn :)

Ik vraag dit omdat ook de vorige single “Goldilocks”  gebaseerd is op een bepaald onderwerp. In dit geval het ‘Goldilocks Principle’; wil dat zeggen dat veel songs op ‘Jason’, de nieuwe schijf, zijn gebaseerd op bepaalde onderwerpen die – ik druk me voorzichtig uit – wel voor enige controverse zouden kunnen zorgen? Of zie ik het verkeerd
Controverse? Dat denk ik niet. Het is niet mijn bedoeling om mijn mening op muziek te zetten. Ik hou ook niet zo van militante en politieke songs. Ik denk dat tekst de muziek moet dienen op het gebied van klank en sfeer , dat wil niet zeggen dat teksten niet belangrijk zijn, ik werk er ook hard aan, maar het gaat om de luisterervaring. Maar als ik een song schrijf , komt die meestal voort uit mijn gevoelsleven en dan zou het ook weer oneerlijk zijn om dat te verstoppen, vind ik.

Maar goed. Wat zijn op de basis daarvan de verwachtingen van deze plaat eigenlijk?
Ze is weer wat feller. Ik heb zelf de productie in handen genomen, samen met Damien Vanderhasselt (Millionaire, Mintzkov, Creature With the Atom Brain) en ik kan eigenlijk niet wachten om ze live te gaan spelen.

Heb je al enig idee wanneer die plaat ‘Jason’ zou uitkomen eigenlijk?
We mikken op het najaar.

De aanleiding van dit interview is naast de nakende release, maar ook de corona crisis. Daarom enkele standaardvragen die ik iedereen stel. Hoe ga je als artiest, muzikant en mens om met zo een crisis?
In de eerste plaats is het belangrijk om voor elkaar te zorgen. Dat komt altijd op de eerste plaats natuurlijk. Maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat het niet kunnen optreden met enorm bevalt.

Welke plannen zijn in het water gevallen?
Er stonden al heel wat optredens in optie die gecancelled zijn en ook voor binnenkort is het natuurlijk bang afwachten. Het is ook geen plaat die tot zijn recht komt in kleine kring op akoestische gitaar, nee de nummers moeten echt knallen.

En wat zijn de plannen na deze crisis?
Een nieuwe plaat maken. Ik heb een vreselijke computercrash gehad waardoor bijna al mijn demo’s weg zijn. Dat vond ik eerst verschrikkelijk. Maar toen gaf Robin Aerts van Het Zesde Metaal me de tip om er vanuit te gaan dat alles wat ik had niet goed genoeg was , maar enkel schetsen als voorbereiding op wat er nu gaat komen. En dat geeft ademruimte en inspiratie, moet ik zeggen. Ik heb alweer een paar nummers klaar!

Is er ook een soort einddoel, iets dat je als artiest en band maar ook als mens wil bereiken (voor ge uwen schoen zet)? ? 
Niet echt. Al vind ik het wel cool om een soort oeuvre te hebben. Wat een woord, oeuvre, moet ik meer gebruiken! :)

Om af te sluiten zet hieronder enkele links en zo waar mensen uw merchandiser en zo kunnen aanschaffen?
https://wardrobe1.bandcamp.com/

Pics homepag @Britt Binnemans