logo_musiczine_nl

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

Nothing But Thi...
DAF - Bimfest 2...

Zwerm - We willen zeker een ruim publiek bereiken, maar wel met de muziek waar we artistiek helemaal achter staan Aanbevolen

Geschreven door - -

Zwerm - We willen zeker een ruim publiek bereiken, maar wel met de muziek waar we artistiek helemaal achter staan

Zwerm is een Belgisch/Nederlands elektrisch gitaar collectief die sinds 2007 goed bezig zijn. Hun debuut 'The world's longest melody' werd door ‘the wire magazine’ geprezen als ‘een voor de hand liggende kanshebber voor album van het jaar 2010'. Ze gaven concerten in de UK, Europa, de Verenigde Staten en Mexico. Nu komt de nieuwe plaat ‘Great Expectations’ uit.  Voor hun nieuwe plaat nodigden ze niemand minder dan Karen Willems uit, drumster extraordinaire. In de Handelsbeurs werd de nieuwe schijf via streaming voorgesteld. Ze werkten ook nog met beeldend kunstenaars Benjamin Verdonck en Lucas Van Haesbroeck. Tijdens het concert zijn beiden bezig met intrigerende installaties. Wat zorgt voor een voortdurende kruisbestuiving van visuele effecten en kleurrijke klankentapijten.
Het verslag kun je hier nog eens nalezen
Naar aanleiding van dit streaming concert, en uiteraard de nieuwe release hadden we een fijn gesprek met Johannes Westendorp op een eerder winters aanvoelende ochtend in april.

ZWERM is ontstaan in 2007, toen al waren jullie grensverleggend, hoe is alles begonnen en hoe is het idee ontstaan?
We hebben elkaar ontmoet door een project dat georganiseerd werd door ChampdAction. ‘Hallucination City van Glenn Branca was dat project. Het doel van dat project was 100 elektrische gitaren bij elkaar te krijgen. Dat werd in Stadsschouwburg van Kortrijk gespeeld, en Glenn Branca werd uitgenodigd. En daar hebben we elkaar dus voor het eerst ontmoet. We zaten een beetje in het laatste jaar van onze studies.

Ik hou niet van hokjes denken, maar hoe zouden jullie je muziek zelf omschrijven?
Dat is altijd moeilijk om te beantwoorden deze vraag, we stoppen er gewoon de dingen in die we zelf interessant vinden. Invloeden uit de alternatieve  pop/rock in ieder geval. Als we zin hebben maken we gebruik van drones, klankvelden, samples, zelfgebouwde effectpedaaltjes, andere snaarinstrumenten zoals saz en sinter…. Er is de klassieke achtergrond die ongetwijfeld meespeelt. Als je het allemaal bij elkaar optelt wordt het zo breed dat je niets meer zegt …

En gelukkig maar, daardoor ben ik fan. Dit is een vraag die ik ergens heb zien staan in een oud interview, maar vind het wel interessant er wat dieper op in te gaan:’’
Hoe zie jij de rol van de balans tussen genoteerde en geïmproviseerde muziek bij ZWERM?’’ zeg maar ?
Dat komt uit een situatie, toen we begonnen, vetrokken we vanuit partituren. Om zo compositieopdrachten te geven aan componisten. Na een tijdje zijn we zelf dingen gaan beginnen arrangeren, dat is een stap dichter bij eigen versies maken. De eerste plaat die we zelf hebben geschreven, zijn we zelf aan het componeren geslagen. Improvisatie al jammend doen we niet echt veel eigenlijk. Doen we ook, maar het is eerder een vorm van componeren en arrangeren. Uiteraard wordt live altijd een beetje geïmproviseerd, je doet nooit exact hetzelfde. De balans daartussen? Het gebeurt allebei, maar we denken eerder vanuit de composities en structuur dan vanuit de improvisatie, hoewel we dat uiteraard ook leuk vinden om te doen.

In de decembereditie van 2010 publiceert de redactie van het muziekmagazine The Wire traditiegetrouw haar eindejaarslijstjes. De cd ‘The World’s Longest Melody’ met muziek van Larry Polansky staat daar in de top 50 van 2010. Een mijlpaal? Heeft dit bepaalde deuren geopend?
Voor ons was dat natuurlijk een goeie boost. We waren toen nog niet zo lang bezig, en dan is het altijd leuk als je opgemerkt wordt. Dat project ‘The World’s longes melody’ hebben we ook redelijk vaak kunnen spelen. In die zin heeft dat zeker deuren geopend. We hebben dan ook een vervolgplaat kunnen maken. Bij New World Records. In die zin dus wel, maar het is niet zo dat we daardoor plots een wereldtournee of zo konden gaan doen.

ZWERM brengt ook niet het soort muziek dat je moet verwachten in Sportpaleizen of zo, hoeft ook niet
Nee , maar het was op dat moment een fijne erkenning die ons op de kaart heeft gezet, dat in elk geval.

Met jullie muziek kunnen jullie een ruim publiek bereiken, maar wellicht moeilijker op de grote festivals of zalen geraken. Moesten jullie de kans krijgen dat wel te kunnen doen, door een eerder commerciële plaat uit te brengen, zouden jullie dat doen?
Ik betwijfel ten zeerste dat we dat zouden kunnen doen eerlijk gezegd (haha). Ik heb ook niet het gevoel dat we dit per se zouden doen, niet zozeer uit principe, je kunt natuurlijk je akkoordenschema’s vereenvoudigen en beats die heel steriel zijn daar aan toe voegen. Maar dat is niet de enige voorwaarde voor commercieel succes. Eigenlijk is commerciële pop muziek eerder een houding of attitude maar daarvoor moet je uw gehele uitstraling, reactievermogen en gezicht veranderen. En dat zien we ons niet doen. Dat gezegd hebbende. We zijn er absoluut niet tegen om een heel ruim publiek te bereiken, hoe meer mensen naar ZWERM luisteren, hoe beter. Maar dan natuurlijk wel onder onze eigen voorwaarden. 

Wat  hadden het er al even over, volgend jaar bestaan jullie 15 jaar, wat waren nog mijlpalen (en dieptepunten) in al die jaren voor ZWERM?
Gewoon de projecten die we hebben gedaan, zijn we heel tevreden over. Die een goede respons hebben gehad, en waar we artistiek helemaal achter staan. Dat zijn er toch heel wat, ik denk daarbij aan die twee CD’s bij Newworld Records. ‘The world Longest Melody’ en ‘Underwater princess Waltz’. Maar ook een project als ‘Electric Consort’  in 2015 was zeker een andere mijlpaal. Waar we Engelse renaissance muziek hebben bewerkt voor onze elektrische gitaren. Dat heeft ook veel respons gekregen, en jaren nadien kunnen we dat nog steeds hernemen op andere plekken. De samenwerking met Fred Frith, met wie we twee projecten hebben gedaan, was weer zo een mijlpaal. De eerste plaat met eigen werk, en we hebben samen gewerkt met Rudy Trouvé ‘Badminton in Teheran’ in 2018. Dat zijn voor ons allemaal zeer fijne projecten geweest die we dus kunnen beschouwen als hoogtepunten. Dieptepunten? Niet direct, als dingen niet lukken zoals je had gehoopt, is dat wel ergens een dieptepunt , minder optredens, of niet tevreden met een podium prestatie maar dat hoort erbij. Een dieptepunt, maar dat is dan weer voor iedereen uiteraard, is deze corona tijden waarin we leven. Voor veel mensen zelfs nog meer dan voor ons.

Recent brachten jullie een nieuw meesterwerk uit ‘
Great Expectations’ . Met de samenwerking van Karen Willems, die gezien haar voorliefde om buiten de lijntjes te kleuren enorm past binnen het concept, Mee eens? Hoe is die samenwerking ontstaan?
Het was een super fijne samenwerking met Karen. Hoe die samenwerking is ontstaan? Dat is eigenlijk nog al vrij Informeel verlopen, Toon heeft na een concert contact met haar opgenomen. We hebben gewoon een beetje met elkaar zitten babbelen. Op de eerste plaat heeft Bruno – een van onze gitaristen – nog zelf drums gepeeld. Hij speelt ook gitaar en zingt, en dat wordt een beetje van het goede teveel. Daarom hadden we voor dit project een drummer nodig, en dat is dus Karen geworden. Ja, dat is gewoon uitproberen, het moet sociaal ook klikken en zo. En dat is allemaal zeer vlot verlopen.

Karen haar drumwerk is ook heel opvallend aanwezig op deze plaat, bewust voor deze weg gekozen?
Heel bewust? Nee. Als je kiest om met een drummer of percussionist te werken, kies je natuurlijk voor meer drums binnen de sound. Maar daarnaast is er niet speciaal over gesproken er moet zo, of zoveel drumwerk inzitten. We kunnen niet wekelijks repeteren  omdat we ver uit elkaar wonen dus we maken elk apart kleine demo opnames, zetten die op een soort online platform. Iedereen van de band kan dat downloaden, en daar zelf mee aan de slag gaan. Op die manier krijg je een soort plakwerk van ideeën.. Een grote verzamelplaats van losse demo’s na een tijdje staat het gewoon helemaal vol met losse ideeën. Op het moment dat we daadwerkelijk de studio ingaan, is er best al wat afgewerkt materiaal aanwezig. En Karen deed gewoon mee aan dat proces dus die heeft daar kunnen mee haar ding doen. Zo ontstaan er organisch allerlei songs waar ieder zijn invloed en ideeën kwijt kan.

Wat me opvalt is dat jullie een dunne lijn bewandelen tussen experimenteren en toegankelijkheid, mee eens? Je mening
Ik snap wat je bedoelt, en ik denk dat dit ook deels komt door die werkwijze waar we het daarnet over hadden. Doordat vijf mensen voortdurend muzikale input geven. Ontstaat iets heel divers. Het komt niet specifiek van een hand, iedereen heeft daar zijn eigen inbreng in. Tekstmateriaal komt vrijwel alleen van Bruno Nelissen. Maar het muzikale materiaal komt dan weer van iedereen, en daardoor krijg je dingen die poppy klinken, en andere minder toegankelijk. Ook dat is niet weer een keuze of werkwijze op zich. Het is gewoon het resultaat van vijf mensen met uiteenlopende ideeën. Die verschillende muzikale voorkeuren hebben, maar toch voldoende elkaar aanvullen, om daarmee aan de slag te kunnen gaan.

De stijlbreuken en je op het verkeerde been zetten trekt me ook enorm aan. Is bewust voor deze aanpak gekozen? Je mening
Ja dat antwoord is inderdaad al gegeven, het komt op hetzelfde neer. Je mag toch ook de invloed van Rudy Trouvé niet onderschatten, want die heeft nog veel ideeën in de studio verder uitgewerkt. Om iets om te gooien, of iets bij te steken. En het feit gewoon, zoals aangegeven, dat er vijf mensen bezig zijn met die liedjes. Daardoor kan het inderdaad rare afslagen nemen als het ware.

Hoe waren de algemene reacties tot nu toe?
De reacties die we tot nu toe hebben gekregen zijn uiterst positief, heel goede recensies en zo. Het is wel een beetje een rare manier om een plaat voor te stellen, omdat je het niet live kunt brengen voor een publiek en niet weet hoe die daarop reageren. Want je hebt geen contact met je publiek. Ook de online reacties waren positief, maar dat onderdeel mis je wel.

Ik heb jullie streaming concert gezien en was danig onder de indruk van wat die beeldende kunstenaars ermee hebben gedaan, bovenop jullie muziek. Vooral had ik voortdurend gevoel in een soort 3D film te zijn terecht gekomen, Hoe is die samenwerking ontstaan?
Die hebben daar zeker iets heel moois van gemaakt, wij hebben dat echter achteraf maar kunnen zien. Lucas Van Haesbroeck daar werken we al een jaar of tien mee samen. Hij doet vaak de scenografie en belichting bij onze projecten. In de concert situatie enkel de belichting, maar ook met theatervoorstellingen en samenwerkingen die we hebben gedaan, neemt hij dat onderdeel voor zijn rekening. En Benjamin Verdonck die werkt vaak samen met Lucas. Dat idee kwam dus een beetje op dezelfde manier als bij die fantastische samenwerking met  Karen. Het gegeven van de live-stream geeft gelegenheid om op een andere manier na te denken over het visuele deel van je show. Dat hebben we hier geprobeerd  Wat ze hebben gedaan, is materiaal gebruiken uit hun eigen voorstellingen. En dat toegepast op deze set.

Net daardoor blijf je wel kijken naar zo een streaming vind ik, doorgaans voelt het aan als een videoclip op YouTube of zo.
Ik vond dit streaming concert dus een voorbeeld hoe streaming daadwerkelijk zou moeten zijn, hoewel het nooit de echte live beleving zal vervangen, hoe sta je tegenover het fenomeen?
Ik sluit me daar eigenlijk bij aan. Ik kijk ook veel minder dan het zou willen of moeten, zeker met muziek – met theatervoorstellingen is het een beetje anders omdat dit aanleunt bij film – heb ik gewoon het gevoel dat ik naar een cd zit te luisteren met beeld. Als deze methode die wij hebben gebruikt met ZWERM beter heeft gewerkt om de aandacht te bewaren is het fijn om te horen.

Voorlopig is het helaas de enige oplossing, streaming. Hoe voelt het feitelijk om voor een lege zaal op te treden?
Uiteraard spelen we veel liever voor een volle zaal. Maar voor de meeste van ons was het de eerste keer sinds heel lang dat we weer echt in een soort concertsituatie waren terecht gekomen, en dat voelde toch ook aan als een opluchting. Met publiek erbij is onvervangbaar, maar na tien maanden eindelijk nog eens een keer samen kunnen op een podium staan , zorgde toch voor een ontlading eerlijk gezegd.

Zijn er nog plannen in die richting of  van streaming of zo?
Er staat een concert gepland in Het STUK in mei, maar dat is dus afwachten of dat doorgaat. En in Oktober in De Singel staat ook gepland. Die twee staan er, maar iets nieuws plannen is gewoon moeilijk nu. Alle concerten die we hadden staan, zijn al twee keer verzet. En weer een streaming? Een van de nadelen van zo een streaming is je kunt niet vier keer achter elkaar streaming doen , vandaag in Gent of morgen in Leuven, Brussel of Antwerpen. De meeste hebben die eerste streaming al gezien. Je hebt je kruit verschoten feitelijk , terwijl je met een live optreden telkens een ander publiek voor jou hebt toch, of toch in grote mate.

Zoals iedereen van ons zijn het voor jullie ook geen gemakkelijke tijden, hoe heb je deze corona crisis als mens, band en muzikant beleefd? Leef je van de muziek?
Nu ja, ik geef grotendeels gitaar lessen. En een deel van de financieren komt uit optreden, maar daar ben ik niet van afhankelijk. Dat geldt voor iedereen, sommige geven les  of hebben andere jobs in de muziek  . Corona heeft ook op al die activiteiten invloed, de lessen zijn al maanden online. Zowel in Nederland, maar dus ook in België. Dat zijn niet allemaal ideale omstandigheden, maar ik heb nog werk en we zijn gezond en dat is toch veel belangrijker. En om daarop terug te komen.. als je dan op een podium staat en eens iets kunt doen zoals die streaming, dan weet je pas echt wat je hebt gemist. Dan besef je toch dat het niet zo vanzelfsprekend is.

Ik ken ook artiesten of muzikanten die hierop reageren dat deze tijden hebben gezorgd voor een zekere rust, en tijd om meer te componeren; is dat bij jou ook zo?
We hebben een plaat gemaakt, en uitgebracht, dus productief zijn we zeker geweest. Of we door corona productiever zijn geworden, zou ik echter niet durven zeggen. Eerder het tegendeel een beetje, de praktische toestanden om zo een plaat uit te brengen zijn door die corona maatregelen eerder groter en maakt het zelfs moeilijker. Ook al die agenda’s die door elkaar worden gehaald door het voortdurende moeten verzetten van concerten; Er komen veel praktische toestanden bij kijken. Dat ik dus meer tijd heb gekregen door die corona zou ik zeker niet durven beamen.

Wat zijn de verdere toekomstplannen met ZWERM?
Plannen maken we sowieso. Het volgende dat op stapel staat is een project dat heet Lalaei, het Perzische woord voor slaapliedje. Dat project is een samenwerking met een Iraanse zangeres. Sarah Akbari Die hebben we drie jaar geleden ontmoet in Teheran, daar waren voor een drietal concerten. Het idee kwam om samen met haar een project te maken rond Iraanse Volksliederen. En dan hebben we nog een samenwerking met een Engelse verhalen vertelster. Marie Phillips. Dus het zal een soort theatervoorstelling worden met Iraanse muziek die gespeeld wordt door ZWERM en Sarah. Afgewisseld met story telling van Marie Phillips.

De plaat is maar net uit, maar er zijn geen nieuws songs geschreven of zo ondertussen?
Nieuwe songs nog niet, maar we gaan zeker een vervolg maken in deze lijn. ZWERM doet uiteenlopende projecten, en dat is een van de richtingen die we doen. Het is dus zeker de bedoeling onze eigen muziek uit te brengen, er is nog niets concreet maar dat gaan we zeker doen. Binnen een jaar of twee.

Indien ZWERM Amerikaans of Engels was, zouden jullie dan meer kans hebben om beroemd te worden? Het is voor Belgische (of Nederlandse band) vaak moeilijk om internationaal door te breken?
Moeilijk om daar concreet iets over te zeggen. Beroemd? Dat zou ik zeker niet durven zeggen. De Belgische muziek scene is toch wel gekend door zijn diversiteit, denk ik zo. Of dat in eigen land ja dan nee minder wordt geapprecieerd kan ik me moeilijk over uitspreken. Ik weet ook niet over een groot verschil is qua houding tussen Nederland en België wat dat betreft. Zoals ik zei, ik heb de indruk dat er in België dus meer diversiteit is en meer geëxperimenteerd dan in Nederland, maar dat kan komen doordat ik met ZWERM  meer in België ben.

Is het niet zo dat een Belgische band als ZWERM het moeilijker heeft om op een festival als Rock Werchter te staan, dan een Nederlandse op Pinkpop om maar twee grotere festivals te noemen?
Ook daar kan ik niet zoveel over zeggen, ik zou het eens echt moeten uitzoeken dan. Ook omdat ik dat niet echt volg,  een festival als Pinkpop. Lowlands heeft ook allerlei kleinere tenten en zo, en rand programmering. Maar ik kan op deze vraag dus niet echt een afdoende antwoord geven eerlijk gezegd.

Sportpaleizen uitverkopen is wellicht nooit een ambitie geweest , daar hadden we het daarnet al over. Om af te sluiten, na al die jaren, is er nog een soort einddoel of ambitie? Iets dat je absoluut wil bereiken?
Onze voornaamste ambitie is toch een zo breed mogelijk publiek kunnen bereiken, maar zoals ik al eerder zei met de muziek waar we allemaal zelf achter staan. En dat is heel breed, deze plaat is een van de dingen die we doen, we doen nog andere dingen ook. Dus, projecten maken waar we artistiek allemaal 100% achter staan, en daarmee een zo breed mogelijk publiek kunnen bereiken. dat is het voornaamste doel van ZWERM. En dat mag gelijk waar en hoe zijn.

Bedankt voor dit fijne gesprek, ik hoop jullie spoedig zo snel mogelijk eens echt live te zien
Jij ook bedankt Erik! Fijn dat je de tijd voor ons hebt genomen!

Aanvullende informatie

  • Band Name: Zwerm
  • Datum: 2021-04-01
  • Beoordeling: 8
Gelezen: 811 keer