Ramkot - Die energie van een uppercut in het gezicht, hoort bij de muziek die wij maken. Live resulteert dit gewoon in een andere soort energie dan op plaat

Dit trio weet, conform aan de eeuwenoude rocktradities, met een eigen visie songs te maken waarbij headbangen en dansen perfect hand in hand gaan. Gevormd eind 2017 in Gent vonden de broers Tom en Tim Leyman met Hannes Cuyvers de perfecte derde broer om hun passie voor afbraakwerken te vertolken in hun herkenbare en compacte sound. Dit staat te lezen op de vi.be pagina van de Gentse band Ramkot, die ondertussen op uiteenlopende podia hebben bewezen uit het heel goede rockhout gesneden te zijn.
De band brengt begin november een nieuwe plaat uit ‘What Exactly Are you Looking For’. Reden genoeg voor een interessant interview over hun verwachtingen, hoe ze deze coronatijden hebben ‘overleefd’, de toekomstplannen en de ambities. We hadden dan ook een fijn gesprek met Hannes en Tim.

Om te beginnen citeer ik even van jullie vi.be pagina ‘’ Dit trio weet, conform aan de eeuwenoude rocktradities, met een eigen visie songs te maken waarbij headbangen en dansen perfect hand in hand gaan.” Kun je daar iets meer over vertellen?
Tim: Wat we daar vooral mee willen zeggen is dat we een rockband zijn, maar zeker niet vies zijn om eens de meer dansbare weg op te gaan conform de rock-’n-roll tradities waar we achter staan.
Hannes: Ik sluit me daarbij aan. We houden gewoon van standaard wissels, en zijn ook niet bang om eens iets anders te proberen binnen die context. Zoals een samenzang of iets van meerstemmigheid, zolang het maar knalt en ook op die manier binnen komt. Dat staat bij ons voorop.  We willen in dat ‘iets anders proberen’ ook niet te ver gaan, we zullen bijvoorbeeld geen nummer maken van vijftig minuten ofzo, dat past niet bij wie we zijn. We zijn en blijven een rockband, en die energie blijft dus voorop staan.

Wat is rock-‘n-roll eigenlijk? Je kunt een gezin met kinderen hebben, is dat ook rock-‘n-roll?
Hannes: Rock-’n-roll  is een breed begrip, daarom willen we ons ook niet laten vastpinnen op één stramien.. wat we doen, past gewoon bij onze naam ‘Ramkot’, maar je kunt daar dus wel breed in gaan zeker en vast.

Jullie debuut EP kwam in 2019 op de markt, heeft die deuren geopend, welke?
Hannes: Die EP heeft zeker deuren geopend. Het was ons eerste plaat die we hebben uitgebracht. Op die EP staat ook het nummer ‘Red’ waarmee we de Nieuwe Lichting van Studio Brussel hebben gewonnen. Het zet ons op de kaart hoe Ramkot klinkt op plaat, dat opent dus zeker bepaalde deuren.
Tim: Het was misschien niet de ideale moment om hem uit te brengen,. Maar dat wisten we toen nog niet uiteraard. We hebben wel nog lang die EP live kunnen voorstellen feitelijk, en kunnen gebruiken om ons te lanceren, net voor die lockdown. We hebben die dus wel voldoende live kunnen voorstellen en promoten ondanks die coronatijden, dat scheelt ook. Maar nu is het dus tijd voor een nieuwe bladzijde en een nieuwe EP

Winnaar zijn van De Nieuwe Lichting is uiteraard iets waar je helemaal terecht, mee mag en kan uitpakken, in hoeverre heeft dit een invloed gehad om jullie carrière?
Hannes: Het heeft zeker een invloed gehad, je merkt ook hoe je uw publiek merkelijk kunt verbreden door op een nationale zender te worden gedraaid. Je krijgt een veel groter bereik, en ook vaak mensen die je anders onmogelijk of toch veel moeilijker kunt bereiken. Je merkt ook hoeveel belangstelling er vanuit boekingskantoren, management en dergelijke meer is naar die nieuwe lichting toe. Als je bij die negen finalisten bent, en het wint geraak je gemakkelijker gelanceerd. Je moet het uiteraard nog zelf waar maken uiteraard. De muziek zelf staat op de eerste plaats, maar zo een moment moet je met twee handen grijpen als je die kans krijgt.

Heeft deze coronaperiode trouwens geen domper gezet op de feestvreugde? Welke impact heeft dit gehad om de band of op jullie als mens? Ben je er als band sterker uit gekomen?
Tim: Het heeft op heel veel manieren een invloed gehad. Plots kreeg je heel veel tijd om dingen te doen waar je anders geen tijd voor had. Die tijd hebben we benut door nieuwe muziek te schrijven. Midden in diezelfde lockdown is er dan die Nieuwe Lichting gekomen, waardoor meer mogelijkheden naar boven kwamen. Op die manier, door die corona en lockdown, konden we ons op een bepaalde wijze beter voorbereiden op wat daarna kwam. We  hebben onze set volledig op punt gezet, met o.a. nieuwe nummers, zodat we echt wel klaar waren om te gaan knallen op de festivals en zo. Een negatieve invloed heeft het dus zeker gehad, we hebben anderhalf jaar niet kunnen spelen, maar op dat vlak was het dus ook een positief verhaal eigenlijk. We hebben het zo positief mogelijk aangepakt, laat het ons daarbij houden. De zomer die we hebben gehad was ook zeer indrukwekkend, en een droom die uitkwam.

Ondertussen heeft Ramkot vooral op de podia zich kunnen bewijzen, aan welke festival of optreden hebben jullie de mooiste herinnering?
Hannes: De meest opmerkelijke waren de show op OLT Rivierenhof deze zomer, dat was de eerste na een lange tijd, of toch de eerste grote show. Ons optreden op Zeverrock , dat was toen het COVID safe pas werd ingevoerd, en we weer konden spelen voor een publiek dat dicht bij ons stond. Voor een staand publiek die gewoon mee gingen in het enthousiasme, een intens gevoel na al die tijd. Die tent stond zelfs helemaal vol, ondanks het feit dat we al heel vroeg stonden geprogrammeerd.
Tim: Ze waren allemaal wel op een of andere manier gedenkwaardig. Deze die Hannes opnoemt waren wel een soort mijlpalen, als je dat zo kunt noemen. De show die me het meest is bijgebleven is de show op Crammerock. We speelden vrij vroeg op de dag. Het is sowieso een fijn festival om daar te mogen spelen. Wij speelden rond drie uur in de namiddag op een vrijdag en tot het uur dat wij moesten beginnen stond daar heel weinig volk, plots stond die tent afgeladen vol voor ons. Dat was wel een kick.  Dat zorgt voor een adrenalinestoot van jewelste.
Hannes:  Er was ook een optreden in Nederland, in een klein zaaltje ( de naam van het festival heb ik niet begrepen) . Een festival op verschillende locaties, en wij stonden in een echt kleine zaal. Als je het wil hebben over rock-’n-roll gevoel,  dat was wel puur rock-’n-roll daar. Dat was dus ook een gedenkwaardige avond.

Hebben jullie in die periode dat live spelen niet kon, teruggegrepen naar live streaming?
Hannes: We hebben één live streaming gedaan. Het is een klinische situatie eigenlijk, Het was in de studio waar we onze nieuwe EP, die deze week uitkomt, opgenomen hebben. En we wisten dat het goed ging klinken omdat het is opgenomen door wie samen met ons de EP heeft geproducet maar qua energie en uw smijten, kan dat nooit hetzelfde zijn als voor een publiek.
Tim: Leuk om te doen, inderdaad, de setting zat wel goed en ook technisch bekeken was dat zeer goed gemaakt. Maar als je dan op die OLT show op een echt podium, en echt voor de mensen staat te spelen stel je toch vast dat is toch waar we het voor doen.

En toch, net zoals je zegt door op de radio gedraaid te worden een publiek bereikt dat je anders moeilijk kunt bereiken, is streaming ook geen goede manier om dat publiek aan te trekken, denk je?
Hannes: Er was in die periode een overaanbod aan live streaming eigenlijk, langs een kant is het wel leuk dat mensen via onze youtube en sociale media ons kunnen zien op die manier. Maar of we daar per se een publiek hebben bereikt dat we anders niet hadden bereikt? Daar hebben we niet echt iets van gemerkt.
Tim: Het was wel het eerste dat we ‘live’ deden na onze overwinning in de Nieuwe lichting, dus ergens hopen we wel mensen te kunnen hebben overtuigen om echt live te komen kijken. Dat wel, maar een super grote impact heeft dit niet gehad denk ik.

Dit interview draait uiteraard rond de release van ‘What Exactly Are You Looking For’; persoonlijk vond ik het vooral een lekkere uppercut die maar blijft duren; kun je concluderen dat jullie daarom een band zijn die je eerder live moet zien of is dat kort door de bocht?
Hannes: Dat werkt in twee richtingen, ik heb ergens een citaat gelezen dat je beter op plaat moet klinken dan live. Of dat je live beter moet zijn dan op plaat, dat spreekt elkaar tegen maar ik denk dat het in twee richtingen werkt. Ik vind dat het op plaat moet klinken alsof je wordt weggeblazen als je daar naar luistert. Dat het hard binnen komt. Live kun je een slechter geluid hebben, maar kan dat worden gecompenseerd door de energie op het podium. Maar wij als rockband moeten het inderdaad wel van onze live presentatie hebben. Het is dus zeker muziek die je bij uitstek live moet beleven. Ik zou echter niet zonder het ene of het andere kunnen. Die twee kanten van muziek maken horen gewoon samen. Dus we willen zeker onze live reputatie benadrukken, maar willen dat het ook op plaat binnenkomt.
Tim: ik sluit me daarbij aan, die energie hoort bij de muziek die wij maken. Ik denk gewoon dat live een andere soort energie is dan op plaat. Op plaat moet je dat gewoon dus een beetje anders doen dan live eigenlijk.
Hannes: Op plaat kun je ook iets meer experimenteren, daar iets extra aan toevoegen , live zit je dan weer beperkt tot de set die je speelt. Het is gewoon een andere energie op of naast het podium.

“Am I Alright Now”, een recente single van Ramkot rammelt beduidend minder dan pakweg “Valium” of “Red”, is dat bewust? Is het een andere weg dat jullie willen volgen?
Tim: Zoals daarnet al werd aangehaald, we willen eigenlijk gewoon ons goesting doen. en ook dat is gewoon ons goesting doen, want het nummer daarna “Eye To Eye” klinkt dan weer bijna net het tegenovergestelde. Bij “Am I Alright now’”wilden we gewoon eens buiten onze comfortzone een pop gerelateerd nummer maken. Maar wel binnen onze eigen stijl blijven, dat wel.
Kortom, we hebben over de hele EP onze eigen goesting gedaan, maar soms kan het anders klinken… zonder onze eigenheid uit het oog te verliezen.
Hannes:  Het is vooral belangrijk om als je naar “Am I Alright” of “Eye To Eye” luistert, je nog steeds hoort dat het Ramkot is , dat is voor ons heel belangrijk.

Staan er release shows op de planning? Wanneer en waar?
Tim: Onze release shows zijn op 1 & 2 december in VOORUIT, Gent ( https://www.vooruit.be/nl/agenda/3707/support_tbc/Ramkot ) ; die zijn ondertussen allebei uitverkocht.

Wat zijn de verdere plannen. Ook al is het nog steeds moeilijk om echt plannen te maken
Hannes: Er zijn wel enkele dingen bevestigd, ook voor 2022. Maar we zijn ook al bezig aan nieuwe muziek. Het grote plan is gewoon op deze weg door te gaan. En onze muziek zover mogelijk verspreiden.
Tim: Daar sluit ik me bij aan, we gaan gewoon blijven verder doen , en vooral knallen!

Over het volgende had ik het er al over met de muzikant ‘Julien Firmin’, jullie wel bekend, ? zit er iets in het water in Gent? Hoe komt het toch dat er vanuit Gent zoveel topmuzikanten boven water komen?
Tim: Gent heeft altijd al een specifieke scene gehad, rondom de Charlatan en zo.. Gent heeft iets ‘vies’ van sound, dat zit in de muren en wie weet ook in het water (haha). Gent is gewoon een stad met heel veel mogelijkheden. Om muziek of cultuur te beleven, en dat reikt zelfs verder dan muziek. Het is eerder een kunstenaarsstad. Waar je dus veel mogelijkheden krijgt om te doen wat je wil, maar waar er ook een publiek voor te vinden is.
Hannes: Er zijn ook zoveel zalen in Gent, zowel klein als groot. Zodat iedereen zich op zijn eigen manier kan ontplooien. Om maar te zeggen, op 100 m van mijn deur zijn al vier leuke zalen waar het fijn vertoeven is. Charlatan, Trefpunt, Kinky Star.

België hebben jullie ondertussen zo goed als veroverd, lonkt ook het buitenland, is dat een ambitie?
Hannes: Zeker en vast, we staan in de komende maanden regelmatig in Nederland. Maar ook andere landen als Duitsland staan op de lijst. Ook daaromtrent zijn ambities en plannen om naar daar af te zakken. En Frankrijk. Daar heb je toch ook een rock publiek, maar van de buurlanden is dat een moeilijker land om door te breken, maar we gaan toch proberen.

Over ambities gesproken, wat is jullie ultieme ambitie als band en muzikant buiten werelddominantie uiteraard?
Tim: Dat is een moeilijke vraag, onze ambitie is vooral zover mogelijk geraken dan we kunnen. En denken dat alles mogelijk is, daar naar streven, en zien hoever we echt geraken. Maar sowieso is het de bedoeling zover mogelijk te geraken met Ramkot. Zowel wat live spelen betreft, of platen maken en alles rond de band en onze muziek. Dat is de voornaamste ambitie. Het is gewoon moeilijk om daar één punt naar voor te brengen wat dat betreft eigenlijk.
Hannes: Inderdaad, we zijn nu alle kansen aan het grijpen die we voorgeschoteld krijgen. Om van Ramkot een vaste naam te maken, in welk muzieklandschap dan ook. Belangrijk daarbij is dat we zelf enthousiast blijven in wat we aan het doen zijn. Dat lijkt me het allerbelangrijkste en hopelijk kunnen we daar de vruchten van plukken. En een zo breed mogelijk publiek daarmee aanspreken, maar vooral ervoor zorgen dat we er zelf dus 100% achter blijven staan.. Als je met tegenzin op het podium moet kruipen, dat zou jammer zijn en dan houdt het ook op.

Is er ook een soort doel of einddoel dat je voor ogen hebt? Sportpaleizen uitverkopen en op Wembley staan bijvoorbeeld?
Hannes: Moest die kans zich voordoen, zou ik daar zo voor tekenen. Maar als je uzelf daarvoor moet verloochenen, dat wil ik niet. Als heel de wereld houdt van Ramkot zoals Ramkot nu is? Ja, graag zelfs. Maar, en dat blijf ik benadrukken, we moeten onszelf kunnen blijven.
Tim: Ik sluit me daar volledig bij aan, zover mogelijk geraken, blijven knallen zoals we nu bezig zijn en inderdaad onszelf blijven gelijk wat er op ons afkomt lijkt het voornaamste doel. Zoveel mensen proberen overtuigen, en onderweg zien we wel waar we uitkomen.

Heel veel succes met de nieuwe plaat en op alles wat op jullie afkomt, we blijven het uiteraard op de voet volgen