Guido Belcanto & Roland – Kleurrijke jamsessie

Guido Belcanto & Roland (****) - Twee iconische figuren binnen de Belgische (Vlaamse) muziekwereld die de handen in elkaar slaan en tekenen voor magische concerten; ze gaan nu onder de noemer 'de stratiers van het chanson' op tournee, en waren ook te zien in de Sint-Annakerk, Lokeren, op zich een bijzondere locatie.
Guido en Roland zijn ooit begonnen als straatmuzikanten, en gingen elk hun eigen weg. In hun connectie mondt dit uit in een kleurrijke jamsessie, die folk, blues, smartlap en chanson met elkaar verbindt.
"Goedenavond beminde gelovigen”, zei Guido waardoor het ijs werd gebroken voor een avondje gitaarvirtuositeit en ‘een lach - een traan’ in hun verhalen.
Een kleine kanttekening: de gitaar werd door de akoestiek in de kerk wel wat weggedrukt waardoor de stem van Guido Belcanto er wat teveel bovenuit te horen was. Maar voor de rest hoor je ons niet klagen.
Het duo ging bijzonder speels en ongedwongen tewerk; met een bont allegaartje aan smartlappen van o.a. De Zangeres zonder Naam, “Witte Rozen”, 'eigen nummers als “De Verpleegster”  en enkele bekende chansons, folklore, blues. Post Coïtale Blues die zorgde voor een erg warme sfeer en het publiek intrigeerde, ontroerde door handclaps. Ook Will Tura’s “El Bandido” ontbrak niet.
Heel wat muziekstijlen dus en er werd in het Frans, Nederlands, Engels en zelfs Spaans gezongen. Muzikaal erg gevarieerd, ingetogen als extravert, waarbij de registers wel eens werden opengetrokken. Het was een soort reis rond de wereld, uiteenlopende, brede culturen die elkaar de hand reiken en elkaar niet bekampen …
Guido Belcanto & Roland kregen de handen moeiteloos op elkaar, de sfeer zat er heel de avond goed in. Muzikaal werden de heren aangevuld met op accordeon en piano: Ad Cominotto , contrabas: Jasper Hautekiet en drums: Jeroen Stevens, een enorme meerwaarde, dat het geheel compleet maakte.
De diversiteit in stijl, aanpak en in taal zorgden voor een boeiende, ontspannende, kleurrijke avond, die allerlei emoties losweekte; een combinatie van hun virtuositeit, de unieke blues van Roland en de verhalenverteller, pur sang, Guido Belcanto. Een daverende ovatie volgde.
Wat een magie van deze twee …

Organisatie: Fat Bastard Promotions

In Theatrum Denonium 2024 Stadsschouwburg, Denain op 2 maart 2024 – Pics

In Theatrum Denonium 2024 Stadsschouwburg, Denain op 2 maart. Met o.m. Kesys, Dødheimsgard, Cryptosis, Desaster en Inferno.

De Stadsschouwburg van Denain is een klein architecturaal staaltje in Noord-Frankrijk. Voor het event In Theatrum Denonium waren opnieuw een handvol black en thrash metal bands te zien.
Positief ontvangen waren ook een paar aanpassingen o.m. de toevoeging van een klein podium voor enkele akoestische sets, een ruim food assortiment (broodjes, hotdogs, buddha bowls, pastaboxen en crêpes).
Deze editie was terug een groot succes en was uitverkocht.

De Nederlandse thrashmetalgroep Cryptosis verving Schizophrenia. Inferno, black metal band uit Tsjechië, was het hoogtepunt van de avond met een sfeervol, beklijvend optreden. De avond werd afgesloten met een set van Dodsheimsgard, met een energieke zanger, die een solid, kleurrijk optreden bracht.
Tot volgend jaar!

Neem gerust een kijkje naar de pics
https://www.musiczine.net/nl/component/phocagallery/category/5766-in-theatrum-denonium-2024.html

Festival website: http://intheatrumdenonium.fr

Org: In Theatrum Denonium, Denain

BEUK viert tiende verjaardag met groot feest in de Cactus Club
BEUK + Mr Myst

De Nederlandstalige hardrockband BEUK bestaat tien jaar en dat werd op zaterdag 2 maart gevierd met een groot feest voor alle fans in hun thuisstad Brugge. Met ruim meer dan 400 waren ze in de Cactus om hun favoriete band aan te moedigen en een feest is het geworden.

Het gaat goed met BEUK. In tien jaar tijd speelden ze 240 concerten. Dat is meer dan het lijkt. Dat betekent bijna één concert om de andere week, en dat dan tien jaar lang. Dat palmares kan zeker niet elke band in Vlaanderen voorleggen. Hoogtepunten zijn er genoeg: Alcatraz, een twintigtal shows in de UK en dan nog tientallen shows in onder meer Frankrijk en Nederland. Daarnaast bracht dit trio tal van albums en EP’s uit en hebben ze een reputatie opgebouwd met leuke clips bij hun singles. Ondanks hun groeiende populariteit behoudt deze band zijn liefde voor de kleinste clubs en zaaltjes.

De support voor het verjaardagsconcert kwam van Mr Myst. Vorig jaar bracht deze Oostendse glam- en sleazerockband het prachtige album ‘7 Deadly Sins’ uit, maar het lijkt alsof hun live-promo-machine pas dit jaar echt op kruissnelheid komt.
De setlist van Mr Myst in de Cactus was zowat dat volledige nieuwe album (en ook nog eens in de volgorde), met puike versies van titeltrack “7 Deadly Sins”, “This Is What Women Do” en “Vanity”. Hun nochtans prima cover van Michel Sembello’s “Maniac” (uit de film Flashdance), die ook op dat album staat, lieten ze op stal staan. Wel hun klassieke afsluiter: “2FU4U”. Waarbij het refrein (Too fucked up for you) zowel door de band als het publiek op de eerste rijen wordt uitgebeeld met handgebaren.
Om maar te zeggen dat het visuele belangrijk is bij Mr Myst. En dat weet zanger JSD maar al te goed. Het wringt wat met de Vlaamse aard die zegt ‘doe maar gewoon, da’s al gek genoeg’. Dat doet JSD dus niet. Hij vult de emmer met glamrock-clichés tot aan het randje, met vuurwerk, een megafoon, een hele verkleedkoffer (inclusief roze jas, bandana en zonnebril, een legerpet, verschillende cowboyhoeden, sjaaltjes en noem het maar op) en met het volledige arsenaal aan stoere en coole poses dat glam en sleaze ooit al gebracht heeft. En hij komt er mooi mee weg. Op geen enkel moment lijkt het ‘erover’, al flirt hij met overtuiging met die grens. En vooral, als je dat allemaal wil en kan, en je hebt er dan ook nog eens de stem voor, dan is al dat visuele gewoon een leuke extra.
Mr Myst is natuurlijk meer dan de frontman. Ook band-oprichter en gitarist Atticus Myst is op het podium een aandachtsmagneet. Cool en tegelijk heel trefzeker de juiste akkoorden aanslaan: you’re doing it right. De hele show is een lust voor het oog. Mr Myst stak in Brugge het vuur aan de lont voor BEUK, zoals dat de bedoeling was.

De drie mannen van BEUK kwamen beheerst en rustig het podium van de Cactus opgewandeld en gaven mekaar nog een vuistje voor het eerste akkoord werd aangeslagen. Dat ze deze concertzaal zo makkelijk hebben doen vollopen, heeft hen inzake zelfvertrouwen een extra zetje gegeven. De openingszin van zanger Roel kan tellen. “Wij zijn BEUK en wij spelen rock ’n roll”. Is dat niet bijna de vertaling van de zin waarmee Lemmy elk optreden van Motörhead opende?
BEUK heeft een mooie evolutie gemaakt, zowel in de lyrics als muzikaal. Het meest recente werk klinkt bijvoorbeeld net wat steviger dan dat van de eerste releases en concerten. Op de setlist voor hun tiende verjaardag stond vooral nieuw werk. Ze zetten de beuk erin met “Woord Voor Woord”, van hun recentste EP, waarvan alle tracks gespeeld worden. De drie singles die ze dit jaar al uitbrachten, en die mogelijk de basis vormen van alweer een nieuwe EP of album, komen in Brugge allemaal voorbij: “Barst”, “Loop Naar De Hel” en “Overal En Nergens”.
Van hun debuutalbum ‘Strak Plan’, uit 2016, speelden ze op hun eigen feestje in de reguliere set enkel “Station Dementia”, hoewel een paar mensen in het publiek ook graag nog “Strak Plan Jacky” gehoord zouden hebben. De Jimi Hendrix-cover Voodoo Child kan op extra veel applaus rekenen Voor “Geniale Gipsy” mag Piet Overstijns van Dyscordia mee komen zingen en die doet dat met verve. Het nummer wordt in een akoestische versie gebracht en zo leren we dat drummer Laurent zelfs met enkel een tamboerijn toch een publieksmenner kan zijn. Een klein beetje jammer is het dat Piet enkel bij BEUK komt meezingen, want op het recentste album van Mr Myst leverde hij eveneens een gesmaakte gastbijdrage.
De set is netjes opgebouwd en het enthousiasme van het publiek wordt met elke track een beetje groter. Bij “Beuker” beginnen honderden mensen spontaan het ritme mee te klappen en bij “Monster”, de afsluiter van de reguliere set, is er een stagediver die na zijn sprong voor een moshpit zorgt.
De bisronde volgt snel en daarin krijgen de fans dan toch een extra nummer uit het debuutalbum: “Delfine Klopt Erop”, de ode van BEUK aan de lokale heldin die zowaar wereldkampioene boksen werd. De uitsmijter wordt aangekondigd als een ‘slow’ maar het wordt een cover ib overdrive: “Poep In Je Hoofd” van De Raggende Mannen. Fantastisch hoe dit nummer in ere wordt gehouden! Op die twee nummers gaat het Brugse publiek nog een laatste keer helemaal uit z’n dak.

Tien jaar BEUK was een leuk verjaardagsfeestje. Wil iemand al de Cactus reserveren voor volgend jaar?

Organisatie: Cactus Club, Brugge

Bizkit Park - Een niet te stoppen ‘nu-metal’ sneltrein

Cover/tribute bands ze vliegen ons rond de oren. Meestal krijg je een doorslag van het origineel of … nét dat iets meer-minder. Maar sommige bands overstijgen zichzelf en voegen er nog wat aan toe. Bizkit Park is er zo eentje en behoort al ruim tien jaar tot de tweede  categorie. Wat zij doen is het ‘nu-metal’ genre opwaarderen, alsof zij die stijl hebben uitgevonden. En dat maakt hen een unieke muzikale parel om te koesteren.
We volgen hen al vanaf het prille begin en zagen een band die zijn publiek enthousiasmeert en zorgt voor de nodige ambiance.
Een compleet uitverkochte AB moest er nu aan geloven… Na tien jaar zijn ze nog steeds een niet te stoppen ‘nu-metal’ sneltrein.

Opwarmer was MANTAH (****) is sinds de release van hun prachtige schijf 'Evoke' in 2022 - aan een stevige opmars naar bezig en stonden o.a. op Alcatraz Fest .
Lees hier de cd review .
Een erg gemotiveerde band was hier bezig en na een rits drum mokerslagen vlogen ze er direct in! Ze zorgden voor een energieke sound en hadden het publiek mee in hun muzikaal verhaal. Een verdomd strakke live band was hier bezig, vuurballen werden afgeshotten en op de koop toe wist de spraakzame en beweeglijke zanger het publiek op te jutten. Sterk alvast! Het daverende applaus was terecht!

Goed opgewarmd dus voor Bizkit Park (*****), waar iedereen naar uitkeek … Al meteen hadden ze de handen op elkaar met de eerste klepper “My Generation”. Een ferme kopstoot dus! De dynamiek zetten ze verder op “Down With The Sickness” van Disturbed en “Got To Life” van Korn, met een moshpit tot gevolg. De security had hier zijn handen vol met crowdsurfers.
Bizkit Park had het publiek mee en drukte gretig,hongerig het gaspedaal nog meer in . Wat een energie , wat een set … Ze vuurden een rits ‘nu-metal’ hits in een razendsnel tempo af. We kregen een circle pit nu, tot ver naar achter, en zelfs een heuse Wall of Death. De band loodste ons op die manier naar een schitterende, wervelende finale.
Er volgde ook een mooi, emotionele, overtuigende ode aan Linkin Park, met “Papercut”, “Faint”  en “Numb”. Verder nog een bijdrage van Korn's “Here to stay”  en System of A Down met “Toxicity” en “Chop Suey”, afsluiter van de avond. Limp Bizkit verbleekte totaal, zeker als hun “My Way” werd ingezet. Bizkit Park speelde het nog beter, sterker, overtuigender.
Een optreden van Bizkit Park is een unieke totaalbeleving met hun ‘nu-metal’ sound. Ze weten moeiteloos mensen met elkaar te verbinden.

Deze 'cover' band (mogen we het woord cover uitspreken?!) overstijgt zichzelf. De adrenalinestoten voelden we letterlijk. Hierop stilstaan was onmogelijk. Dit was gewoonweg een niet te stoppen ‘nu-metal’ sneltrein optreden.

Setlist: My Generation (Limp Bizkit) //Down With the Sikness (Disturbed) //Got To Life (KoRn)//Faint (Linkin Park)//Psychosocial (Slipknot) //Last Resort (Papa Roach)//BOOM (P.O.D.) //Falling Away From Me (KoRn)//Ones Step Closer (Linkin Park) // Rollin' (limp Bizkit) // Toxicity (System of a Down) //Crawling (Linkin Park)//My Own Summer (Deftones)//My Way (Limp Bizkit) //Butterfly (Crazy town) // Blood Brothers (Papa Roach)// Alive (P.O.D.) // Papercut (Linkin Park)//Duality (Slipknot) //Here to Stay (KoRn) //BYOB (System of a Down) // Wait & Bleed (Slipknot) // In the End (Linkin Park) // Break Stuff (Limp Bizkit) // Prison song (System of A Down) // Limp Bizkit (Hot Dog) // Lords of the boards (Guano Apes) // Cry me a river (De Jaren nul)// Unwritten (de Jaren Nul) // Take A Look Around (Limp Bizkit) // Bodies (Drowing Pool) // Numb (Linkin Park)// Chop Suey (System of A Down)

Organisatie: Live Nation