Scrape ontstond in 2023 uit de assen van The RG’s. Naast de naamsverandering onderging het geluid ook een metamorfose. Het werd steviger en strakker. Het neigde naar noise rock en post punk. Het was een natuurlijke muzikale evolutie door de jaren heen maar men voelde dat het niet meer volledig samenviel met de muziek waar The RG’s voor stonden. Zo werd Scrape geboren. De band kreeg verder het vertrouwen van Polderrecords en nu is er de EP ‘Shake The Nation’.

Op het gelijknamig nummer “Shake The Nation” , dat reeds een tijdje geleden als single uitkwam, wordt er met een grote rock en punk attitude gespeeld. Energiek en met een tekst die de mensen wil wakker schudden. Dat is het nieuwe handelsmerk van Scrape: energiek, kritische teksten en urgent. Ook “Morality Police” gaat op hetzelfde patroon verder. Met een superbe ritmesectie en een vrij catchy refrein.
Op “No Land” duwt men het gaspedaal nog wat dieper in. “N.W.O.” heeft de attitude van een band zoals bijvoorbeeld Rage Against the Machine: energiek, ritmisch, opruiend en catchy. Een heel fijn nummer!
“Resilience” drijft op een heerlijke brommende bas om dan tijdens het refrein serieus uit te barsten.

Vijf songs krijgen we hier te horen en het is vijf maal boenk er op. Misschien werd de metamorfose door velen als een gok of zelfs als dom gezien, maar het is een heel geslaagde transformatie geworden: ze klinken energiek, to-the-point en helemaal into 2024. Benieuwd nu naar hun komende optredens.

Noise rock/garage rock/postpunk
Shake The Nation EP
Scrape
Voor liefhebbers van o.a. Meltheads, Ramkot, It It Anita, Heisa, Blood Red Shoes, King Hiss…

De Nederlandse band N.O.R.A. is al een tijdje bezig. In 2017 brachten ze een live registratie uit. Het was wachten tot nu om een eerste studioplaat uit te brengen. De gelijknamige EP bevat 6 songs. De vier muzikanten hebben een aantal jaren geschreven aan de songs vooral ze de tijd rijp vonden om ze uit te brengen.
Het is een weldoordachte verzameling nummers geworden. Met verschillende soorten stijlen verweven doorheen de nummers waardoor ze moeilijk in een hokje te plaatsen zijn.
Opener “Miracle” begint in de intro heel etherisch tot men de gitaar- en ritmesectie erbij haalt. Met een fijn refrein maar het is vooral een track dat op het gebroken ritme drijft. Maar wel een sterke song en heel geschikt om mee te openen. 
“All My Life” is een stuk toegankelijker en echt single materiaal. Ook de zang hier is subliem. Ik weet niet goed met wat ik het kan vergelijken. Misschien met Alicia Keys, Toni Braxton, Janet Jackson? Iets van die stijl en stemkleur in elk geval. Het is wel een topnummer!
Hetzelfde kan gezegd worden over “Try”. Eveneens een heerlijk gezongen, toegankelijk en dromerig nummertje. “I Can’t Wait” heeft weer die R&B vibe en groove. Luister maar dat dat gitaartje… Maar de song is een song waarvan je zegt of denkt dat hij al jaren aanwezig is. Het klinkt ietwat mainstream dus maar de bridge maakt de song de moeite waard en geeft het net dat beetje extra om op te vallen. “You Had Me” is gewoonweg een heerlijke song met een warme zingende bas. Het ingetogen wah-wah gitaartje geeft de nodige kleur aan de song. “Thinking” klinkt vrij funky en sluit deze geslaagde EP af.
De EP is van begin tot einde van hoge kwaliteit. Je hoort dat dit geschoolde muzikanten zijn die zoeken naar diepgang en proberen de grenzen van genres te verleggen. Een band die met dit materiaal goed zou passen op Jazz Bilzen, de Cactusclub enz. Mooi.

Funk/jazz/R&B
N.O.R.A. EP
N.O.R.A. (New Original Rhythm Architects)

De band maakte een transformatieve reis door tijdens het maken van hun laatste album. Het album is naar eigen zeggen introvert en erg persoonlijk geworden. Net zoals bij veel mensen hebben de voorbije coronaperiode en de nieuw ontstane oorlogen een grote indruk en invloed nagelaten op hen, wat zich reflecteert in hun nieuwe nummers en teksten.
Ook evolueerde hun opname- en schrijfproces waardoor ze nu anders dan voorheen klinken. Alles werd vrij live en zonder clicktrack opgenomen. De concentratie lag meer op de vibe en de groove. De productie lag in handen van Pieter Kloos @The Void Studio
“Lighter” opent met de zinsnede ‘I felt in a deep slumber in the dark and when i woke up i felt lighter’ dat meteen de toon van het album zet. Een beetje zoals Iron Maiden doet op “The Number of the Beast”. Daarna trekt “April Fire” het album echt op gang. Meteen een sterke song dat goed in elkaar steekt met een goede tekst en fijne ritmesectie. “Pigs” zit in hetzelfde straatje maar klinkt iets ruwer en minder verfijnd. “Sleeping Dogs” klinkt dan weer sterker. Beter nog: het is een uitstekend uitgesponnen track met heel mooi bas- en drumwerk die de rest omhoog trekt. De zang hier is ook top. Zowat het topnummer van de plaat. Ook “Suspended Animation” is van hetzelfde niveau en bezit een beetje dezelfde vibes. De wijd uitwaaiende zang ligt Tim Van De Plas wel.
Daarnaast zijn er ook nummers waar men meer neigt naar grunge en garage rock zoals op “No More Mistakes”. Iets minder verfijnd wat dan live misschien wat beter is om de boel op te fokken. “Mug” is ook vrij stevig maar iets complexer en genuanceerder.
In totaal vinden we hier tien songs terug waar elementen uit stoner, desert rock, grunge, garage rock en dergelijke meer met elkaar gemengd worden.
Ook dit album toont nog maar eens waar de band toe in staat is en we kijken er in elk geval naar uit hen met dit werk live aan het werk te zien.

Stoner rock/grunge
Lighter
Tangled Horns

Deze single is een voorloper op het nieuwe album ‘Interplay’ dat op 29 maart uitkomt. Een album waar ik na de meer dan uitstekende vorige plaat ‘This is Not A Safe Place’ reikhalzend naar uitkijk.
Deze single is terug een sterke song en sound dat typisch als Ride klinkt. Een stuwende bas en een vrij melodieus en catchy refrein dat een mens kan doen dromen en wegzeven van alle hedendaagse ellende op onze aardbol.
Ook de aanwezigheid van de typisch fijne galmende gitaarklanken en keysounds fleuren de track op. Als de rest op het nieuwe album van hetzelfde kaliber is dan zal het dik in orde zijn.

Indierock/Shoegaze
Peace Sign -single-
Ride

RIDE - Peace Sign (Official Visualiser) (youtube.com)

De nieuwe van Gamma Rave is een kopstoot van jewelste. De zang zit een beetje in hetzelfde straatje van Eminem. Muzikaal is het een crossover geworden van elementen/vibes van een band als Rage Against the Machine en elektronische toetsen die naar alternatieve dance zoals The Prodigy neigen. Maar dan op hun geheel eigen wijze.
Eén ding kan je zeker zeggen en dat is dat ze origineel klinken en een eigen sound hebben ontwikkeld.
Een heel sterke track van deze Gentenaars.

Dub/Cross-over/Punk/Rap
Crossroads -single-
Gamma Rave

Gamma Rave - Officiële Website

Trad Records staat garant voor traditionele, meestal instrumentale, folk/heimat muziek. De meeste releases bestaan uit Vlaamse bands, maar ‘Vision of Three’ van Northern Resonance is ditmaal een band van Scandinavische oorsprong. Het trio is afkomstig uit Zweden. Hun muziek is geworteld in de Scandinavische volksmuziekscene. Hun debuut uit 2020 werd bekroond met een Zweedse grammy. Intussen toerden ze reeds de wereld rond. In tegenstelling tot hun debuut dat heel basic, zonder overdubs en live, werd opgenomen zijn ze voor hun opvolger op een iets andere manier gaan schrijven en opnemen. Ze hebben er productiematig meer werk ingestoken en geluidstechnicus Jeroen Geerinck werd als het ware een extra bandlid gedurende het hele proces. Zo hebben ze op die manier proberen het beste uit hun instrumenten te halen.
Northern Resonance bestaat uit drie leden. Anna Ekborg Hans-Ers speelt viola d’ amore, Jerker Hans Ers op hardangerviool en Petrus Dillner op de nyckelharpa. Zo krijg je natuurlijk dat vrij typische geluid dat voor vele mensen exotisch klinkt. Ook wordt de vergelijking met kamermuziek en Zweedse volksmuziek gemaakt. De vergelijking met een kamerorkest is te begrijpen. Dat komt voornamelijk door de heel aanwezige strijkinstrumenten. Maar toch klinken ze iets moderner dan een kamerorkest.
Op dit album hoor je uptempo tracks zoals o.m. de opener “Fasterud” en ook meer ingetogen stukjes muziek zoals “Kansas City”. Je kan het vergelijken met verschillende soundscapes die passeren. De indruk is dat naast de muzikale opbouw de sfeer van elke track minstens even belangrijk is. Als geheel krijg je een heel kwalitatief album waarvan te begrijpen valt waarom ze internationaal bekend zijn en overal gevraagd worden om te spelen.
Met ‘Vision of Three’ zet Northern Resonance zich op muzikaal vlak nog een stapje hoger ten opzichte van hun debuut. Dat zal ongetwijfeld leiden tot uitverkochte zalen waarmee ze met hun aankomende tournee onder andere Australië, VS, Chili, Colombia, Groot-Brittannië, Duitsland en Zweden zullen aandoen.

Traditionele folk/volksmuziek
Vision of Three
Northern Resonance

Mickael Karkousse is de zanger van Goose en stelt hier met ‘Hello’ zijn debuutalbum voor. Zo’n twee jaar zijn debuut-EP die hij zelf omschrijft als een EP waarop hij nog zoekende was. Zelf zegt hij dat het moeilijk heeft om emoties te uiten behalve via muziek. We kunnen daar inkomen want geldt dat niet voor muzikanten? De producer die hem door zijn muzikale reis op ‘Hello’ heeft geleid, is de Fransman Victor Le Masne die ook de vorige plaat van Goose heeft gedaan en voor de Olympische Spelen in Parijs gevraagd werd om de Marseillaise in een nieuw arrangement te steken.
Over naar de muziek dan. We gaan er niet flauw over doen maar je hoort hier en daar wel eens Goose doorklinken. Ook natuurlijk vanwege het feit dat hij bij Goose ook de vocals doet. Is dat erg? Nee en het is nu ook niet dat het een doorslag is van Goose.
Opener “Hello” is een aanstekelijke emotierijke instrumentele track dat het in het dance en club circuit wel zijn weg zou kunnen vinden. “The Good Life” was tevens al een single en is een topnummertje: synths, catchy met wat verwijzingen naar 80’s pop en disco. Ook “Darling” is uptempo en heel dansbaar. Ik denk dan wel eens aan een artiest zoals Libanees-Britse zanger Mika. “Dancing Like A Fool” is ook een nummer dat nog wat swingt.
De andere zeven tracks zijn meestal veel rustiger qua ritme maar daarom zeker niet minder goed. “Hide Again” bijvoorbeeld is gevoelig en heeft een mooie opbouw. “Only With You” is een gelijkaardig nummer en Karkousse maakt hier gebruik van stemvervorming zoals we die nu veel horen op de radio. “It’s So Magic” is eveneens gevoelig en bij momenten ietwat etherisch door de synths. Met een verslavend terugkerend zinnetje in het refrein. “Omni” is een korte instrumental hoofdzakelijk op piano gespeeld. Op afsluiter “True” klinken de synthsounds een beetje als een Stromae nummer. Met deze song schudt hij nog eens zijn publiek wakker na de eerdere gevoelige en rustige tracks.
Mickael Karkousse heeft met “Hello” een sterk album uit. Het toont dat hij meer is dan de zanger van Goose. Zijn rustiger en introvertere songs zijn meer dan de moeite waard en tonen een andere kant van hem. Toch blijft het meeste van zijn materiaal catchy en toegankelijk.

Synthpop/electro
Hello
Mickael Karkousse

Het legendarisch label Antler is terug tot leven gekomen. Goed nieuws voor de vinylliefhebbers en voor de mensen die de muziek uit die periode willen (her)ontdekken. Er werd geput uit de archieven van het label. Siglo XX kreeg al een release van een remasterde versie van hun dubbelalbum en nu krijgen we een compilatie met werk uit de beginperiode van het label. Het begon met Roland Beelen (Kleo Label) die in 1981 samen zat met Maurice Engelen en daarna samen Antler oprichtte.
Hun eerste release was Neue Sachlichkeit met “Ice/Painless Rage”. Toen waren ze echt baanbrekend voor verschillende genres en bands in België. Tot 2005 bleven ze samenwerken maar door een zwaar ongeluk van Roland Beelen in dat jaar trok hij zich terug uit de muziek business.
Uiteindelijk werd het label samengevoegd met EMI en werd het onder de mat geveegd. Via omzwervingen kwam het in handen van Warner Music. In 2022 verwierf Starman Records van Felix Huybrechts het recht om de naam en het label nieuw leven in te blazen. Lieven De Ridder (Walhalla Records) stelde twee compilaties samen uit het materiaal en Pieter De Wagter remasterde de tracks.

Wat komen we op de eerste compilatie tegen? Songs van artiesten die nog via Kleo uitgegeven zijn geweest en van het jonge Antler.
Opener is Luc Van Acker & Didi Paris met “Onze Vader”. Een heel rudimentair gemixte track dat naar post punk ruikt. Het is wel degelijk het Onze Vader dat hier opgedreund wordt. Een heel alternatieve versie in vergelijking met Dana Winner haar versie… Het nummer doet mij wat aan de jonge P.I.L. denken.
Siglo XX mag hier niet ontbreken natuurlijk. Dit met “Obsession”. Een nummer dat nog ergens tussen New Wave en Dark Wave bengelde.
Neue Sachlichkeit met “Ice” en “Painless Rage” wat , zeker voor die tijd, een goede productie had. Maar het waren ook twee goede songs met potentie. “Ice” vind ik nog steeds een dijk van een nummer. Alleen al die ritmesectie  maakt het luisteren de moeite waard.
The Neon Judgement met “Sweet Revenge” dat in 1982 samen “Factory Wall” op een 7inch stond. The Singles met de aardige track “The Last Dance” met onder meer Ben Crabbé aan de drums. Ze behaalden de tweede plaats op de Humo’s Rock Rally in 1980 na The Machines.
Men 2nd met “The Healer” uit Leuven met leden die connecties hadden met bands als Aroma Di Amore, De Legende en The Singles.
Ook interessant is Sovjet War met “The Nuthouse” dat muzikaal te vergelijken valt met wat Red Zebra toen in die dagen deed.

In totaal twaalf tracks vinden we op deze eerste compilatie terug. Het moet gezegd worden dat dit een heel fijne en evenwichtige verzamelaar is geworden waar geen opvuller tussen staat. Een grote aanrader!

Electro, Post Punk, Cold & New Wave
Antler Records - Early Years Vol 1
Antler Records

 

Brutus - Brutus veroverde de Vooruit met een uitgebalanceerde blitzkrieg

Sinds hun laatste album ‘Unison Life’ uit 2022 is Brutus druk aan het toeren om de plaat te promoten. Dit jaar doorheen gans Europa en United Kingdom. Volgend jaar wordt Amerika aangedaan. Na de Reflector in Luik stonden ze vrijdagavond in Gent. Opmerkelijk vond ik het uur waarop ze geprogrammeerd stonden. Het voorprogramma No Prisoners om 21u45 en Brutus om 22u45. Geen idee waarom het zo laat begon …

Het voorprogramma No Prisoners is een nieuwe band met wat bekende namen zoals Pieter-Paul Devos (o.a. Kapitan Korsakov), Leander van het Groenewoud, Harry Descamps (Whorses) en Pieter Dewilde (Raketkanon). Het was benieuwd uitkijken naar deze band.
De start was wat rommelig om eerlijk te zijn, maar na een tweetal nummers kwamen ze toch op stoom. Je hoort dat dit goede muzikanten zijn.
Hier en daar zeker goede dingen, energie en grooves maar qua stijl en songs mis ik nog wat eigenheid en enkele knallers van nummers. Soms neigde het muzikaal naar de Black Box Revelation of Band of Horses om maar met enkele namen te smijten. Het klonk degelijk maar weinig verrassend.

Om 22u45 begon Brutus aan zijn gig. We kregen een mooi uitgebalanceerde setlist. Er werd geopend met “War” en “Horde II”. Het geluid was heel goed in zowel de rustige als de stevigere passages.
Het overwicht aan songs lag natuurlijk bij ‘Unison Life’, aangevuld met hier en daar een nummer uit hun vorige twee platen.
“Justice De Julia” vond ik heel geslaagd. Je hoort dat Stefanie Mannaerts enorm geëvolueerd is in haar zang in vergelijking met een viertal jaar geleden. Dit zowel in haar zachtere zang als in haar uithalen. Het klinkt allemaal echt goed en naturel. Dit in combinatie met haar beestig drumwerk is het toch een stukje topsport dat ze elke avond serveert.
Veel beweging op het podium zie je verder niet, het is vooral de muziek die spreekt samen met een spaarzame en genuanceerde lichtshow. De bandleden staan volledig ten dienste van de songs. Door die intensiteit en schoonheid van de muziek stoort het statisch gegeven op het podium eigenlijk niet. Na een uur en een kwart werd er afgesloten met het wondermooie “Victoria”. Geen bisronde en geen “All Along”.
Verrassend maar toch ging iedereen meer dan tevreden terug naar huis. Wil je ze nog zien vooraleer ze de grote plas oversteken? Dat kan want ze spelen in december o.a. nog in Charleroi en in Leuven. Maar dan ga je moeten proberen tickets te scoren op ticketswap want alles is uitverkocht.

Neem gerust een kijkje naar de pics @Romain Ballez
Brutus
https://www.musiczine.net/nl/component/phocagallery/category/5631-brutus-24-11-2023.html
No Prisoners
https://www.musiczine.net/nl/component/phocagallery/category/5630-no-prisoners-24-11-2023.html

Organisatie: Democrazy, Gent