Tensor - We zijn uit deze tijden er niet perse sterker uitgekomen, we hebben eerder bevestiging gekregen dat we als band een sterk collectief zijn
Tensor werd in 2017 opgericht door Jeroen D'Hauwers, een veelzijdig gitarist die behoefte had aan een uitlaatklep voor zijn metal ideeën. Om te zorgen dat vaardigheid nodig is om zijn visie te vervullen, benaderde hij verschillende muzikanten die hun ervaring al hadden bewezen in andere bands en projecten. Met leden van Herfst, The Advent of March, The Dirty Harries en Sanity's Rage, een jaar na de oprichting, bracht Tensor hun eerste demo uit. De twee track ‘The Collector’ demo (2018), werd met internationale bijval ontvangen, wat Tensor een goede start gaf. In 2019 bewezen dat ze de kwaliteiten hadden van een degelijke live band met maandelijkse optredens en een behoorlijke reputatie. Datzelfde jaar werd de EP ‘The Suicide Connection’ uitgebracht, en leken ze klaar voor het volgende niveau in hun reis als band. Corona gooide echter roet in het eten.
Op Pluto Fest hoopten ze de draad terug op te nemen, ze stonden daar als co-headliner voor Dyscordia, maar ook dit werd op het allerlaatste moment uitgesteld tot volgend jaar. Ondertussen brachten ze een video/single uit “Desperate Minds Desperate Measures”. Voer voor een mooi gesprek. We hadden een fijne babbel met zanger/frontman Kenny Molly over de impact van corona, de Belgische metal scene en hoe Tensor daarin kan passen. Plus uiteraard de toekomstplannen.
De band werd opgericht door Jeroen D’Hauwers 2017 en bestaat uit bandleden die al een hele bagage ervaring hebben, met leden van bands als Herfst, The Advent of March, The Dirty Harries and Sanity’s Rage; hoe hebben jullie elkaar gevonden?
Sanity’s Rage en Herfst zijn een beetje rond dezelfde periode begonnen, in 2000. Ik was nog niet zo lang naar Jette verhuisd en ik was op zoek naar een band en was bij Sanity’s Rage uitgekomen. Die afkomstig zijn van Asse. De drummer van Herfst , die ook bij ons speelt, is eveneens van die kanten. We kenden elkaar daardoor, maar echt contact hebben we niet gehad. In 2016 is mijn band on hold gegaan en Jeroen contacteerde me dat hij graag een nieuwe band zou oprichten. Zo is de boel aan het rollen gegaan… uiteindelijk hebben we ook een bassist gevonden in Nicky, die een zekere virtuositeit toevoegt aan de basis. Er zijn verschillende invloeden binnen onze band, vanuit verschillende kanten zodat we een beetje afwijken van de old school thrash , heel bewust.
Tensor bestaat nog maar van 2017, maar jullie slepen dus al heel wat ervaring mee, heeft dat ook een invloed gehad op de sound?
Absoluut! We hebben bewust gekozen voor een solide band, ik had zelf ook geen zin meer om terug van nul te beginnen, die periode had ik achter mij gelaten. En als je met anciens in het vak kunt samen werken, gaat dat allemaal veel vlotter vooruit. Dus ja bewust is toch gekozen voor ervaren muzikanten die weten met wat ze bezig zijn.
Wie waren, muzikaal gezien, je grootste invloeden, en in hoeverre heeft dat een invloed gehad op Tensor?
Er zijn verschillende invloeden. Pieter , de jongste is in de twintig, dweept met de eerder nieuwe generatie metal bands. Ik en Ruben zijn al wat meer anciens. Onze invloeden komen uit de Zweedse black en Death metal, hoewel ik ook een zeer sterke thrash achtergrond heb natuurlijk. Ook bij de andere bandleden is dat verschillend, voeg dat allemaal samen en je krijgt een hele rits uiteenlopende invloeden eigenlijk. En ja die zitten allemaal verstopt in de band. Zoals daarnet al even aangehaald. We profileren ons wel als thrash metal maar het is geen pure thrash net door die verschillende invloeden. Daarom kun je ook niet zeggen invloeden, we luisteren allemaal naar verschillende dingen die hun weg vinden binnen Tensor. Laat het me daarbij houden.
Ondertussen hebben jullie al wat op de markt gebracht. Heeft de eerste releases de demo ‘The Collector’ en de EP ‘The Suicide Connection’ bepaalde deuren geopend? En hoe waren de reacties daarop?
Het heeft gezorgd voor wat feedback in de media en het aanscherpen van connecties en zo, op die manier heeft het ‘deuren geopend’ . Op dat vlak zijn er wel wat mogelijkheden op ons afgekomen, we hebben zelfs de grens over gestoken; er was interesse vanuit Nederland en Engeland, we waren dus volop aan het groeien… maar toen was er corona en stopte het plots allemaal…
De teksten gaan niet over de mooiste kant van het leven, is dat een manier geweest om zich af te zetten tegen persoonlijke ondervindingen? Hoe moet ik dat zien?
Ik kan niks schrijven dat ik zelf niet geloof. Zoals in heavy metal epische verhalen vertellen, is niet echt mijn stijl. Zonder prekerig te klinken, wil ik wel iets vertellen. Dat had ik afgesproken met Jeroen, dat ik teksten wilde brengen over specifieke dingen die me raken, maar dat ik daarbij niet te politiek, anti religieus of specifiek tegen een bepaalde groep of overtuiging zou gaan. En op dat vlak schuilt daar zeker een persoonlijk verhaal achter. Daardoor blijft het herkenbaar, ook al hebben we daar een eigen aanvulling aan gegeven.
Jullie blijven ook nu nog die weg volgen heb ik de indruk. De nieuwste video ( https://www.youtube.com/watch?v=KIPTmnv5Oio ) springt in het oog door de intense beelden die waanzin verbinden met woede en pijn; Is het een soort statement tegen de maatschappij om je heen? Of hoe moet ik dat zien?
Die waanzin zit er zeker in, dat heeft te maken met wat we de laatste twee jaar meemaken; door deze corona tijden is de sociale media dol gedraaid. Er is in de mensen hun gedachten geen middenweg meer te vinden, het is zwart of wit en hun mening is de enige juiste. Dat je geen gezonde discussie meer kunt aangaan zonder dat iemand woedend wordt , komt meer en meer tot uiting. Dat onmiddellijk iemand veroordelen , het zit diep ingebakken door die coronatijden waarbij mensen meer tijd spenderen aan dat online zijn op die sociale media. Zelf probeer ik dat allemaal wel te plaatsen. Aan beide kanten van de discussie zie je die fanatieke kant verschijnen van : ‘jij bent verkeerd, en ik heb het juist’ en dat , die frustratie daarrond , komt tot uiting in deze video. En dat probeerde ik dus te omschrijven in mijn tekst.
De sociale media kan en mag toch niet de levensstandaard vormen?
De song gaat vooral over hoe iedereen plots een kenner en expert is geworden en zijn mening door de strot ramt. Je hebt daardoor mensen die heel zachtaardig zijn in het dagelijkse leven, en op de sociale media blijken dat onuitstaanbare klootzakken te zijn. Dus nee, sociale media is geen standaard, maar sluipt wel dat dagelijkse leven zodanig binnen dat het een invloed heeft in goede maar ook kwade zin
Corona is voor ons als interviewers een dankbaar onderwerp ? maar het heeft ieder van ons zijn of haar leven overhoop gehaald, of net niet. Hoe heb je als band, muzikant en mens deze tijden doorstaan?
Persoonlijk ben ik ondertussen papa geworden. Dat heeft sowieso een grote invloed ?. Als band? We hadden zeer hard geïnvesteerd en waren klaar om onze stempel te gaan drukken, we waren zelfs goed op weg. Optredens werden groter en groter, gelukkig konden we online via daMusic een streaming doen, ik stond daar eerst wat sceptisch tegenover, maar die streaming heeft wel gezorgd dat we in beeld bleven. Ik heb mijn mening daarover zelfs moeten bijstellen, een positieve ervaring. En nu hebben we dus een nieuw nummer uit, dus je leert flexibel zijn. We hebben dus niet zitten wachten tot het voorbij was, we hebben gewoon verder gewerkt met de middelen die we hadden.
Ben je er als band sterker uit gekomen en heeft het gezorgd voor nieuwe inspiratie? Of net niet?
We zijn uit deze tijden niet per se sterker uitgekomen, we hebben eerder bevestiging gekregen dat we als band een sterk collectief zijn. Als je zulke dingen als band overleeft, ben je dat sowieso want het is zeker niet evident voor geen enkele band en muzikant of artiest in die tijden die we nu hebben doorgemaakt. We doen ook allemaal wel andere dingen, sommige van ons geven les en zo, daardoor zitten we niet constant op elkaars lippen. Dat scheelt eigenlijk ook. We kunnen alles een beetje compenseren door dus met die andere dingen bezig te zijn.
Tensor was voorzien op Pluto Fest als co-headliner , jullie eerste optreden? En zorgde dit voor een extra zenuwachtigheid?
Het zou dit jaar ons tweede optreden zijn. Dat eerste optreden viel wat tegen wat publieke opkomst betreft, het was heel in het begin dat er terug mocht worden opgetreden en de goesting om naar buiten te komen was precies nog niet zo groot. Zeer spijtig van opkomst, maar wel zeer leuk om terug buiten te komen en het enthousiasme te voelen van de organisatoren en het publiek dat er wel was. Hoewel wij initieel ook niet te happig waren om al tussen de mensen te staan in een publieke omgeving, was dat snel over toen we er aankwamen en hier het bekende gig gevoel terugkwam. Zo zijn we uiteindelijk nog enkele uren nadien blijven plakken om te pintelieren met de andere bands en fans. .. Pluto Fest zou de eerste grote worden dus, maar helaas besliste de regering net de week ervoor om de maatregelen voor kleine evenementen ook te verstrengen. Zij kregen dit niet meer logistiek geregeld naar controleposten, personeel en voorzieningen.
Wat je vraag betreft. Zenuwen heb ik sowieso, voor elke optreden. het is eerder een vorm van gezonde zenuwachtigheid. Het idee van onze nieuwe single uit te brengen als aanloop voor dat festival, ligt in die lijn, om daar iets mooi te brengen en ook iets nieuw. Er zitten ook nummers in onze set die we nog nooit hebben gebracht, kortom het moest een gedenkwaardig optreden worden waar fans ook onze nieuwe songs kunnen ontdekken.
Dat zal voor na Nieuwjaar zijn dus.
Zijn er dan nieuwe plannen, voor een nieuwe plaat of zo? Staan er nog andere live optredens op de planning?
Dat valt nog af te wachten, we zijn aan een nummer of vier aan het werken. We zijn ook van plan om met die single terug wat in de schijnwerpers te gaan staan. Of er interesse is om samen te werken, maar die wereld is veranderd door corona. We zijn in gesprek met sommigen, het is allemaal koffie dik kijken voorlopig… we doen er dus allemaal nog iets naast, dat scheelt voor het financiële onderdeel, er zijn nog andere projecten. Dat valt wel te combineren mits de juiste afspraken..
Wat live optredens betreft zijn we niet meer zelf op zoek gegaan gezien de onzekere tijden van de afgelopen maanden. We staan nu dus wel met 2 festivals (Bellingen en Oosterzele) die al enkele keren zijn uitgesteld, maar verder zullen we nu zien wat en waar het mogelijk is.
Zijn er nog andere projecten waar je mee bezig bent eigenlijk?
Zeker, mijn band Sanity's Rage doet een eerste try-out 11 december, om na Nieuwjaar een comeback te maken. Met als eerste gig een set in de Asgaard in Gent Brugge. Nicky heeft haar klassieke ensemble Alma Perdida, haar experimentele groep Al Di Miseria (The Advent Of March) en tijdens de lockdown periode is ze met haar echtgenoot een duo begonnen, Kiko & The Q, die een intieme interpretatie van classics gaande van Sinatra tot Nirvana. Echt de moeite.
Rijk worden met jullie muziek is wellicht geen ambitie, maar muzikaal brengen jullie het soort thrash metal waardoor je in landen als USA of zelfs Duitsland wel rijk zou zijn, denk ik ? Zijn er ambities voor het Buitenland eigenlijk?
We hebben wel gesprekken gehad in Duitsland, doordat het een groot land is; het is ook een gesloten land. Er is daar een bepaalde scene, om daar als Belgische band in te geraken is niet zo simpel. Sommige bands als Evil Invaders zijn er in geslaagd door een heel sterke markering en hard werken. De ambitie is er, maar het is voorlopig nog niet realistisch.
Wat is , los daarvan, de echte ambitie van Tensor? En jou als muzikant?
Het klinkt cliché, maar ik wil vooral mijn muziek verspreiden over zoveel mogelijk mensen. Als we daarbij niet teveel zelf moeten investeren, en dat kunnen financieren door onze optredens. En door onze verkoop, zou ik al heel blij zijn. Buitenland is sowieso een onderdeel van die ambitie. We waren zelfs bezig in 2019 met buitenland.
Over ambitie hadden we het al, is er ook een soort doel dat je voor ogen hebt?
Ik heb het er nog over gehad met de gitarist van mijn vroegere band, vroeger wilde ik groot worden. En bekend worden. Nu ben ik al blij dat ik nummers kan maken waar ik zelf 100% achter sta. En dat mensen daar ook oprecht kunnen van genieten, dat laten lukken is een doel op zich. En als je die twee kunt bereiken ben je als band zeer goed bezig, en is je doel zeker bereikt.
Dat brengt me bij België… het lijkt me voor een Belgische metalband nog steeds aartsmoeilijk om echt door te breken, heb je daar persoonlijk een verklaring voor?
Het is zo, als je niet bereid bent om je hele leven of toch een groot deel, te wijden aan je muziek lukt het niet. En dat is een Belgisch probleem ja, want velen haken af net omdat ze niet verder durven.. Een band als Aborted heeft daar op ingesprongen, er zit daar maar één Belg meer in, Buitenlandse muzikanten aantrekken die met die ingesteldheid iets willen doen met de muziek, en er verder willen in gaan dan rond die kerktoren. Dus ja.. je moet bereid zijn om dat risico te durven nemen.
Alcatraz Metal Fest heeft deze zomer bewezen dat je op basis van een zo goed als Belgische affiche ook succes kunt boeken. Mee eens, waarom doen andere festivals dat niet? En denk je dat ook dat ‘statement’ deuren zal openen voor bands als Tensor?
In 2009 heb ik met mijn andere band op Alcatraz gestaan, dus laat het ons hopen dat het ook lukt met Tensor. Het is dus zeker de bedoeling om met Tensor dat ook te doen, daarom willen we ons in het komende jaar in de spotlights spelen zodat die mogelijkheid er is. Als we bijvoorbeeld op een groter podium de fanbase van een headliner ( zoals bv het geval had kunnen zijn met Dyscordia) kunnen overtuigen, schept dat misschien mogelijkheden …
Dyscordia heeft zijn eigen ‘Army’ op Facebook, en boekt daar werkelijk successen mee. Zou dat niet iets zijn voor Tensor?
Het is dat wat we zouden moeten hebben, een soort fanbase, het is daar waar labels en zo op inspringen, op die impact dat zulke bands hebben op sociale media .. Zo een netwerk kunnen uitbouwen is dus zeker een interessante piste. Op die manier een promotor vinden en dergelijke, zou heel leuk zijn, waardoor je als band je kunt bezig houden met puur je muziek. Dus ja, graag..
Een ‘Tensor Army’ mag er dus aankomen, ik wens jullie nog heel veel succes uiteraard en laat ons hopen dat jullie zich zo spoedig mogelijk terug kunnen lanceren… , als we door dit gesprek een kleine bijdrage hebben kunnen leveren, dan zijn wij ook gelukkige mensen. Dank voor het fijne gesprek