The  Ghost of Luke James  is een samenwerking tussen Luke Skyscraper James en Eric S Anderson (hij leidde Pachyderm Studios in de jaren '90 - nam ‘In Utero’ op van Nirvana, Killing Joke, PJ Harvey enz. Ging daarna naar de filmschool en won twee Emmy's voor titelsequenties van Dexter en Six Feet Under).
Luke ‘Skyscraper’ James, voormalig frontman, zanger, gitarist bij de punk/new wave pioniers Fàshiön toerde in de vroege jaren 80 met The Police, Duran Duran, U2, The B52's, The Cramp, Joy Division, The Fall en vele andere baanbrekende acts.
Onlangs hadden we nog het project 'Eight' Eight (musiczine.net)

Onder de naam 'The Ghost of Luke James' bracht het duo de single “Go To sleep Inc/Telescopes” uit.
De single brengt twee werelden, duisternis en licht, samen. Een toegankelijke sound, ondersteund van voldoende duisternis, experimentele weerhaakjes en verrassende wendingen; het gaat niet te zeemzoetig klinken. Dit is synthpop, rauwe EBM als doorsnee elektronica. Met een knipoog naar de electro van Depeche Mode.
We lieten ons gewillig meevoeren in het mystieke landschap van het combo.

Check het vooral zelf uit: https://lukeskyscraperjames.bandcamp.com/album/go-to-sleep-inc-telescopes

THE GHOST OF LUKE JAMES - GO TO SLEEP, INC. 05:24
THE GHOST OF LUKE JAMES - TELESCOPES 04:12  

Electronica/Experimenteel
Go to sleep inc/Telescopes
The Ghost of Luke James

Briqueville - De ultieme hoogmis voor duistere zielen

B R I Q U E V I L L E zorgde voor een duistere hoogmis van donkere zielen in De Casino. Nog steeds bieden ze een intense beleving , ervaring , die verschroeiend klinkt door een waanzinnig klantentapijt en de spotlights die ons verblinden. Totaal verweesd bleven we achter.

De hoogmis werd echter al ingezet door Tim De Gieter (Amenra, Every Stranger Looks Like You, …) en Siegfried Burroughs (Kapitan korsakov, The K, …).die elk op hun wijze perfect die duistere gevoelens weergeven. Hun project wordt in een intens mooie vorm gegoten .
Ze zijn het duo Doodseskader (****) , die een experimenteel onderonsje zijn, en die de comfortzone van het genre verlaten .
Luister maar eens naar de single “Lepers” - de recensie kun je hier nog eens nalezen. Ook hun debuut 'MMXX: Year Zero' is een schot in de roos. Het duo zit niet stil en tekent voor dat toepasselijk donker sfeertje door het produceren van een klankentapijt en een dosis experiment. Een bijzonder project voor duistere zielen dus. De visuele effects en de bevreemdende beelden op het scherm zijn duidelijk een meerwaarde in het genre. 

In diezelfde trend gaat ook 6SISS (****) tekeer, met een korte, bondige set. Als een profeet effent hij de weg voor de Messias . Solo staat hij aan de knoppen en zijn klankenwereld biedt een cinematografisch totaal beleven. We lieten ons meedrijven. 6SISS verstaat die unieke kunst om even de realiteit te vergeten; het klinkt bevreemdend , het is een soort horrorverhaal zonder begin of einde, een vicieuze cirkel van duisternis. Wat een waanzinnig geluid!

Zonder pauze staat plots B R I Q U E V I L L E (*****) op het podium; muzikale waanzin wordt aangewakkerd . Ze brengen een verschroeiende sound, die elan krijgt door een aparte lightshow. Visueel verschijnt er nog een danser die waanzinnig tekeer durft gaan , over de hoofden kijkt, alsof hij de toeschouwers zal verscheuren. B R I Q U E V I L L E doet duistere machten ontwaken. Het is duidelijk, dit is geen muziek voor tere zieltjes!
Je wordt meegevoerd naar hun unieke donkere, duistere wereld. Demonisch zelfs met een mate van angst. 
B R I Q U E V I L L E voert ons naar hun hel. Wat een maalstroom! Ze onderstrepen dat ze een  niet te onderschatten band in het genre zijn.

Neem gerust een kijkje naar de pics
Briqueville
http://www.musiczine.net/nl/foto-s/concert/de-casino/briqueville-29-10-2021.html
Doodseskader
http://www.musiczine.net/nl/foto-s/concert/de-casino/doodseskader-29-10-2021.html

Organisatie: De Casino, Sint-Niklaas

Amenra heeft door de jaren heen voldoende zijn stempel gedrukt op het postmetal/sludge/doom genre. Er zijn er weinig die pijn, verdriet en donkere gedachten zo intens kunnen doen klinken. Uiteenlopend materiaal brachten ze reeds uit , en met deze 'De Doorn' treedt Amenra uit zijn comfortzone. Wij lieten ons gewillig meedrijven naar een poëtisch aanvoelend landschap.

“Ogentroost” is al een bewijs hoe de band poëzie verbindt met hun verschroeiende muziek. Die ingetogen momenten zorgen voor een huivering, wat een donkere intensiteit. “De Dood in bloei” start ook ingetogen, en is nog steeds dreigend. De registers worden open getrokken in een emotionele waterval aan pijn, woede en verdriet.
Ze bewandelen die weg verder op “De Evenmens”. De dood heeft nooit zo confronterend geklonken als bij “De Evenmens”, je voelt je wegglijden naar het licht of naar de andere kant in ons leven. Amenra bouwt een intense sound op, mede door de vocals . Je zakt weg in diepe gedachte.
Op het einde van "Ogentroost" horen we trouwens de betoverende stem van Oathbreaker-frontvrouw Caro Tanghe. Het volgende nummer, "De Dood in Bloei" is een dichtduet tussen Colin en Caro. Het klinkt donker en mystiek. Grenzen worden afgetast en verlegd.
“Voor Immer” onderstreept dit. Een sluitstuk dat ons verweesd doet achterblijven.

Amenra vindt zichzelf opnieuw uit op; poëtisch klinkt het, ingetogen eerder, telkens wordt die stilte doorbroken door een stem uit donkere krochten die schreeuwt om genade. Een weelde aan donkere gedachten.
Dit is een indrukwekkende plaat, die een heel andere kant van Amenra  laat zien.

Ogentroost 10:01 De Dood In Bloei 04:38 De Evenmens 08:01 Het Gloren 11:30 Voor Immer 12:42

Sludge/doom
De Doorn
Amenra

De Belgische groep Belcirque brengt vocale harmonieën, blazers, gitaren, bas en percussie tot één magisch geheel. De muziek van Belcirque is een fijne mix van stemmen die in verschillende talen zingen op de 3 albums 'Boîte de Carton' (2014), 'The Tallest Man' (2018) en het onlangs verschenen  'La Grande Fête'.
Naar aanleiding van deze recente release hadden we een fijn gesprek met Seraina De Block.  Uiteraard werden ook de toekomstplannen, hoe, waarom de band zoveel in het buitenland speelt, uit de doeken gedaan. Het interview kun je hier nog eens nalezen.  

Belcirque zit muzikaal op een exotisch pad. Die eerste CD had zelfs iets mee van Balkan muziek. En nu horen we meer Latijns-Amerikaanse muziek, zowel de dansbare als de mysterieuze kant . Er schuilt een zekere weemoed in « Locura » en « La Grande Fëte » … en toch moet het een meer feel-good album zijn., als bij nummers als  « L'homme », « 'Tribute to F ». « Transit II » en « 'The Anchor ». Uitbundigheid en kippenvelmomenten staan dus centraal.
'La Grande Fëte' is  een aanrader door z’n uiteenlopend karakter en cultuur . Het is verbonden tot een magisch geheel. Een totaalbeleven.

Sumac y C rcuma / Locura / La Grande Fête / Pontos / Petit Chemin / The Musketeer of Love and Fear / La Br jula / All my Love / L'homme / Tribute to F. / Transit II / Hora D'ora / The Anchor / Afritiep

We citeren: ''Souvenirs de bon Goût' is geïnspireerd op het restaurant van Kobe Desramault, ‘Chambre separée’.  Reinhard Vanbergen en Charlotte Caluwaerts vierden Reinhards verjaardag door te gaan eten in Kobe's restaurant. Ze waren zo overweldigd door de ervaring van het eten, de vibe en de hele sfeer, dat het letterlijk melodieën en muziek in hun hoofd teweegbracht. Het idee was geboren om een 'inspired by' album te maken. Het werd een concept waarvan een hele reeks platen zal worden gemaakt, allemaal geïnspireerd door artiesten die zich op de een of andere manier verbonden voelen met wat ze doen. Er zijn er al 4 in de maak. Souvenirs de bon Goût' is de eerste die een release krijgt.''

Interessant om weten - Elke song gaat over een personeelslid van het restaurant ; een bijzonder naslag werk. De songs stralen iets dromerig uit, in een intimistisch kader. De sprankelende vocals van Charlotte worden gecombineerd met aanstekelijke en rijkelijke soundscapes ; een warm gevoel wordt gecreëerd ; er is ook sprake van weemoed en melancholie. Franse melancholie dus, want je hoort telkens opnieuw die typische Franse vibes, zoals bij het Franse chanson. Naast de instrumentatie klinkt Charlotte vaak als een Franse chansonnier , die het verhaal van al die mensen van het restaurant vertelt, een bijzondere ervaring en inspiratiebron.
De relaxte vibe is een centraal gegeven , iets waar Reinhard sowieso een kei in is ; samen met de dromerige stem van Charlotte krijg je prompt zin om dat restaurant zelf te gaan bezoeken, om die aparte sfeer op te snuiven.
Elk verhaal heeft z’n belangrijkheid, song per song. Het totaalplaatje overtuigt hier.
Het is een sterke parel van het koppel, die de grenzen van de Franse muziek doen vervagen in een sprookjesachtige, mooie omgeving.
Het voor-, hoofd- en nagerecht met een Frans wijntje …

Tracklist: Julien 05:34 Raf 05:35 Tiziano 05:29 Raphael 04:11 Kyle 04:59 Kaatje 05:03 Jelle 05:18 Arien 04:42

Na bijna 10 jaar is Jakob Dylan terug met zijn Wallflowers. Het nieuwe album ‘Exit Wounds’ werd geproduceerd door Butch Walker (Taylor Swift, Weezer), gemixed door Chris Dugan (Green Day) en bevat vocale bijdragen op vier songs van zangeres/singsongwriter Shelby Lynne.
Dynamisch en krachtig (‘lean, potent and eminently entrancing’) rocken Jakob & Co als een ‘'Tom Petty-alike timeless songwriting and storytelling with a hard-hitting and decidedly modern musical attack'. Dit is goudeerlijke Amerikaanse rock 'n roll/roots, met de nodige swing en grooves!
Eigenlijk hoeft de band zich niet meer te bewijzen. ‘Bringing Down The Horse’ was het succesalbum , op zich is er in die tussentijd niet echt veel veranderd. Ze doen waarin ze goed zijn, zonder zichzelf te moeten heruitvinden . En  dat stoort allerminst.
Wallflowers is de band van Jakob Dylan, de zoon van …; de man heeft een warme stem, die de rootssound integer maakt. ‘Exit Wounds’ overtuigt als rootspoppende plaat. Het is een degelijk album, eenvoudig , doeltreffend , doorleefd, energiek, weemoedig, in het genre zonder echte verrassingen en avontuurlijke uitstapjes.
“Maybe your heart's not in it nog more” is meteen een sterke opener, licht melancholisch en dromerig van aard. Lekker voortkabbelend klinkt het materiaal , o.m. met “Roots and wings” en “The dive bar is in my heart” en het afsluitende “The daylight between us”.
Kortom, de band is en blijft op z’n best in het badje van rootspop.

Tracklist: 1 Maybe Your Heart's Not In It No More 2 Roots And Wings 3 I Hear The Ocean (When I Wanna Hear Trains) 4 The Dive Bar In My Heart 5 Darlin' Hold On 6 Move The River 7 I'll Let You Down (But Will Not Give You Up) 8 Wrong End Of The Spear 9 Who's That Man Walking 'Round My Garden 10 The Daylight Between Us

Dans Dans is de unieke band van Bert Dockx (Flying Horseman, Ottla), Frederic Jacques
(Lyenn en bassist bij Mark Lanegan) en Steven Cassiers (Dez Mona, DAAU). Het trio intrigeert steeds opnieuw. Al van sinds hun debuut uit 2012 zijn ze moeilijk in een specifieke stijl te plaatsen. We horen een fijne combinatie van instrumentaal materiaal , sfeervol, meeslepend, geraffineerd werk dat wel eens wild kan klinken.
Ze hebben nu vier platen uit ('Dans Dans', 'I/II', '3' en 'Sand'), twee liveregistraties (één 10 inch en een cassette) en we noteren memorabele concerten op o.a. North Sea Jazz, Cactusfestival, Gent Jazz, Pukkelpop, Jazz Middelheim en ga maar verder.
Dans Dans bouwt met het vijfde studioalbum, 'Zink', onvermoeibaar verder aan hun hoogsteigen muzikaal universum. Dans Dans stelde deze voor via een livestream in de AB, Brussel. Het werd een uiterst genietbare kleurrijke trip in een filmisch kader!
Het verslag kun je hier nog eens nalezen.
 
Hoog tijd om de plaat 'Zink' eens onder de loep te nemen.
Dynamiek en intimiteit kruisen elkaar; er wordt geflirt met geluidsnormen. Elektronica wordt meer toegevoegd, Dans Dans kijkt vooruit en blijft zichzelf heruitvinden. Luister maar naar “Cinder Bay”. Ze tasten de grenzen af, iets wat we ook vaststelden op hun streaming concert. Ingetogen momenten van wegdromen worden afgewisseld met registers open trekken; Dans Dans kan verschroeiend uithalen dan. Elke song intrigeert door de verrassende wendingen. Een mooie ontdekking dus binnen het muzieklandschap.
Best is de plaat in z’n geheel te beluisteren , elke song klinkt anders , maar past mooi in het geheel . Kenmerkend is de avontuurlijke aanpak, die net een veelkleurig klankentapijt biedt.

Tracklist: Cinder Bay 04:44 Naiad 08:29 Blue Silver 06:11 Anemone 07:10 Sleeper 04:35 Ravine 09:39 Shell Star 08:03 Wrist 06:01

Uma Chine - Sprookjes van 1001 nacht, volgens Uma Chine


In 2020 bracht Uma Chine hun adembenemend mooie, ondertussen tweede plaat uit 'Changes'.
De recensie daarvan kun je hier nog eens nalezen.
Door de coronatoestanden heeft de band de plaat nog niet kunnen voorstellen voor een publiek. Eindelijk nu, in een zeer goed gevulde Handelsbeurs kregen we een passage uit ‘Sprookjes van 1001 nacht’, volgens Uma Chine. We zweven dan ook gedurende een dik uur op een mysterieus wolkje, naar verre oorden in ons onderbewustzijn, waar het fijn vertoeven kan zijn.

Eerst mocht Rosa Butsi (*****) solo, enkel met gitaar, haar warme stem en sprankelende uitstraling optreden. Rosa Butsi spreekt haar publiek voortdurend aan , al dan niet met een grappige kwinkslag. En doet ons met die bijzondere stem alvast wegdromen naar een mooie wereld. Ze haalt betoverende riffs uit haar gitaar.
Ze wordt omschreven als een kruising tussen Suzanne Vega en Joni Mitchell. We houden niet van namedropping, maar die bijzondere, heldere stem en uitstraling doen ons inderdaad denken aan die dames. Ze ontpopt zichzelf tot een groots entertainer op een warme, openhartige, charismatische wijze, helemaal alleen. Sjiek.

Uma Chine (*****) - Drie bevallige dames etaleren een sensualiteit, die doet denken aan bosnimfen die een nietsvermoedende wandelaar hypnotiseren en ‘em doen wegdromen naar de mooiste plekken in het onderbewustzijn. In trance geraak je sowieso ; ze klinken ingetogen en durven de registers open te trekken. De sound wordt kleurrijker en brengt iedereen in beroering . We ervaren een zwevend gevoel.
Er is ook de visuele kracht van Uma Chine, ondersteund door de collectieve samensmelting van de talentvolle muzikanten en zangeressen. Op speelse wijze prikkelen ze onweerstaanbaar de fantasie. Ze weten waarmee ze bezig zijn.
De bis wordt ingezet met een a-capella gebrachte strofe waarbij de vocals mooi samenvloeien. Ze gaan nog eens crescendo naar een wervelende finale met percussie, gitaar, en zang.
Wat een magie voelen we hier, een magie van ‘de sprookjes van 1001 nacht’, die wonderbaarlijk tot leven worden gebracht, volgens de muzikale regelgeving van Uma Chine, Uma Chine varieert dus in hun kleurrijke sound en nodigt je uit in hun dromerig muzikaal landschap, verwezenlijkt door die prachtige vocals en het sprankelende instrumentarium. Ze zorgen voor een intense beleving , een ‘zen-ervaring.

We besluiten met een anekdote uit een interview dat we met Nele De Gussem hadden. ‘Ik keek onlangs naar die docu over Bob Dylan's Rolling Thunder Revue, en daar zei iemand; het is tussen muzikanten en publiek alsof je batterijen elkaar ziet opladen, je ziét die energie, dat is iets prachtigs. Daarvoor doe ik het!' vertelde ze ons (lees het hier nog eens na)  .
Ze kregen een warm , daverend applaus . Iedereen werd meegevoerd in hun unieke droomwereld en was diep ontroerd  Deugddoend. Missie geslaagd!

Organisatie: Democrazy ism Handelsbeurs, Gent

Bright Lights Sessions 2021 - #10 - Magische momenten in de spotlight tussen sing-songwriters en muzikanten
Bright Lights Sessions 2021
2021-10-16
Handelsbeurs
Gent
Erik Vandamme

We citeren van 'Bright Lights Sessions' op de website van de Handelsbeurs: ''Wat als je een tros songwriters samen op een podium zet? Een avond vol spontane muzikale magie en kruisbestuiving? Bright Lights Sessions test het uit.  Elke editie zijn het andere muzikanten, maar steeds in hetzelfde concept. 's Middags komt iedereen samen met elk een paar eigen nummers onder de arm. Samen met de backing band groeien er dan broeierige smeltkroesversies van elk lied. 's Avonds volgt het concert."
Door corona-omstandigheid ging de negende editie door via livestream https://www.youtube.com/watch?v=vI8adRbxF9E  
De tiende editie kon nu doorgaan met een zittend publiek aan hoge tafeltjes, kaarsjes op de tafels en met een lekker drankje voor je neus voelde je je prompt thuis komen. De organisatie creëert een heel uitnodigende gezelligheid, die alleen maar gemoedelijker werd door de talenten op het podium. 
Voor deze editie tekenden een hele rits klasse singer-songwriters: Emy Kabore (EMY), BLUAI, Pauwel, Aafke Romeijn, Birsen Uçar (Hydrogen Sea), Thomas Oosterlynck (Amongster), Laura Cortese (Laura Cortese & the Dance Cards).  Ze werden ondersteund door al even getalenteerde muzikanten: Jasper Hautekiet (bas), Maarten Moesen (drums), Alban Sarens (sax, synths), Cleo Janse (keys), Bart Vervaeck (gitaar).

De honger om terug live te spelen voor publiek was enorm groot. De ontlading en het enthousiasme van het publiek zorgden er echter voor dat de draad vrij vlug kon worden  opgenomen.  Nu, elk van deze singer-songwriters beschikt over een unieke stem en uitstraling … van het soulvolle van EMY of het bevreemdend mooie van Birsen, het zachtmoedige, begeesterende van Thomas Oosterlynck, en Pauwel  tot het kristalheldere van zangeressen als Laura Cortese en Aafke Romeijn.
Elk van hen draagt zijn  steentje bij tot het geheel. Sommigen willen hiermee hun toekomstige release promoten, en worden daarin voldoende ondersteund door de rest. Anderen dragen hun steentje bij door de luisteraar mee te voeren naar de mooiste plekken in hun onderbewustzijn.  Instrumentatie en zang vinden elkaar . Alles gebeurt met een kwinkslag , er is de gedrevenheid en het spelplezier, al dan niet met een weemoedige ondertoon. Sommige songs zijn namelijk heel persoonlijk en je voelt het verdriet aan dat daaruit voortvloeit; en er is ook een  folky groovy sfeertje dat innemendheid en extravertie samenbrengt.
Er heerst spontaniteit en amicaliteit tussen de muzikanten en de sing-songwriters, die in de spotlights worden geplaatst. Hun muzikale leefwereld is schitterend. Het zijn magische momenten, die spijtig genoeg te kort zijn eenmaal ingebed.

Deze ‘Heldere licht sessies’ zijn een absolute aanrader. Het is belangrijk deze getalenteerde muzikanten en sing-songwriters de nodige kansen te bieden. Ze stonden hier als een hecht collectief. Ook verdient elk van hen apart een spotlight , dat magisch moment, op basis van deze schitterende presentatie.

Organisatie: Handelsbeurs, Gent

Aspen Label Night 2021 - Jazz 2021 in een notendop
Aspen Label Night 2021
2021-10-15
Handelsbeurs
Gent
Erik Vandamme

We citeren even de facebook pagina van het evenement: '' Geen band deze keer, maar een label. Aspen Edities zette zich als klein, onafhankelijk platenhuis op de kaart met prachtig vormgegeven releases. De muziek die ze uitbrengen beweegt tussen jazz en improvisatie, hedendaags klassiek, pop- of folkinvloeden en elektronica.  Deze labelnight combineert de albumrelease van het kwartet Veder met extra combinaties tussen muzikanten uit hun stal." De perfecte avond om niet alleen dit label, maar ook enkele bands en artiesten te ontdekken die ermee verbonden zijn, in een gezellige, intieme sfeer; De Handelsbeurs was goed gevuld met fijnproevers die jazz anno 2021 zo goed mogelijk willen ontdekken en doorgronden.
Op het programma: Linus + Økland / Van Heertum / Zach // Poor Isa // Niels Van Heertum solo . Muzikanten die elk op hun eigen wijze hun stempel hier drukken, maar ook rechtstreeks met elkaar verbonden zijn, wat zou blijken in een schitterende finale.

Niels Van Heertum (****) laat de veelzijdigheid horen van het instrument euphonium; in een sobere, intieme sfeer flirt hij lichtjes met de geluidsnormen maar gaat nergens over de schreef. Zijn muziek klinkt doorleefd en is emotioneel beladen, het klinkt zelfs lichtjes bevreemdend.
In de finale van zijn korte set trekt hij dus toch even de registers open, en bezorgt je een adrenalinestoot, waarvan je compleet  wordt weggeblazen. Niels Van Heertum laat zijn instrument leven . Iets wat ook bij de andere muzikanten op deze avond terugkeert.

Poor Isa (****) is ook zo’n voorbeeld. Dit is het duo Ruben Machtelinckx en Frederik Leroux die banjoklanken zodanig verfijnd doen klinken, dat je er muisstil van wordt . Je blijft geboeid, net door de intensiteit waarop beide heren improviseren, elkaar aanvullen en verrassende wendingen bieden in hun sound. Een uiterst genietbare  sound. Ze experimenteren graag in een onaards klankentapijt . Ze verleggen de grens in hun banjospel. Wat een talenten binnen die jazz scene.

De climax kwam na de pauze door gitarist Ruben Machtelinckx en rietblazer Thomas Jillings die samen het duo Linus vormen.  Deze avond gaan ze de samenwerking aan met Niels Van Heertum, Nils Økland en Ingar Zach, onder de naam Linus + Økland / Van Heertum / Zach (*****).  Zij improviseren en experimenteren met allerlei geluiden. Een bijzonder collectief. Het resulteerde eerder in knap platenwerk, - waaronder deze mooie parel https://aspenedities.com/catalogue/1 .
Live vertoefden we een klein uur lang in een heel andere wereld. In een zeer breed kader vullen de heren elkaar aan, en toveren ze klanken uit hun instrument tussen ingetogenheid, en een klankenspectrum, die een geluidsmuur doet afbrokkelen zonder te doen barsten.  We kregen zondermeer een indrukwekkende emotievolle performance!

Tijdens deze Aspen Label Night in Gent lieten deze klankentovenaars een tipje van de sluier horen van hoe jazz mag, kan klinken  anno 2021.
Benieuwd? Deze tour gaat nog door tot 16 januari in zaal, en met een hele rits artiesten aan dit mooie label verbonden.
Voor een overzicht verwijzen we jullie graag door naar de website van JazzLab: https://www.jazzlab.be/seizoen-2021-2022/aspen-label-night/

Linus + Økland / Van Heertum / Zach // Poor Isa // Niels Van Heertum solo

Organisatie: Aspen Edities + Jazzlab tour + Handelsbeurs, Gent