Pukkelpop 2019 - dag 2 - zaterdag 17 augustus 2019 - impressies
De afwisseling in programmatie bracht de jong kloppende hartjes als de doorwinterde muziekliefhebber bij elkaar , jong en oud , dansminnend of rockend, konden hun eigen parcours afleggen , die in het betrokken weer besloten werd door fikse regenbuien, een domper in sfeer en ambiance ….
TheColorGrey is Belgisch talent in Londen . Pop , soul , funk , r&b, en hiphop worden door een full band kleur en gezicht gegeven als bij blackwave. Het klinkt warm , trippend , groovy … én het rockt. TheColorGrey staat met zes op het podium en heeft een sterke zanger die z’n publiek nauw bij de set betrekt en hen in het hart draagt . De songs kunnen een stevige knauw krijgen, een ferme schop onder de kont door een gitaarrockende aanpak en de 70s keys. Het gekende “on & on” was hier een van de zachtste nummers . TheColorGrey is tot heel wat in staat live en wisten de dansspieren te prikkelen. Band met een internationale look.
Ander Belgisch talent is het rockduo Equal idiots . Hun garagerock’n’roll wordt omarmd door die andere duolegendes als ons eigen BBR en Royal Blood , die hier vanavond nog stevig komen rocken . … en stevig klonk het . Eenvoudig , goed , als een sneltrein , rauw , energiek , levendig en springerig. Opblaasbare bomen sieren het podium . Ze nodigen zelfs muzikanten in spé uit op ‘t podium , om de punkattitude wat meer elan te geven . Het hoort er allemaal bij , amusement kruist de professionele kant van de twee . Een pak songs passeerden de revue; er werden enkele nieuwe voorgesteld ook. O.m. op “hippie man”, “what you gonna say”, “ça plane pour moi” (Plastic Bertrand cover) en “put my head in the ground” , kan iedereen nog eens lekker uit de bol doen gaan en het beste van zichzelf geven in luchtgitaar.
Whitney is een van de goed bewaarde indiepareltjes die hun sound verweven met americana . Nee, niet Whitney Houston , maar het is een band uit Boston! Het klinkt zacht , lieflijk, zeemzoeterig ; ook de falset stem van drummer/zanger Julien Ehrlich port dit gegeven nog aan . Met zeven staan ze op het podium en de songs krijgen intensiteit , diepgang door de blazers , gitaarslides, 70s organ en piano; het materiaal is goed uitgewerkt , weemoedig , sfeervol , dromerig en doet denken aan een een oneindige rit ‘on the highway’. Hun tweede plaat verschijnt , en elke song heeft zo zijn verhaal. Een loungy concept , licht verteerbaar . Luistersongs , met de bekende single “no woman” en “golden days”.
Alles kan in de Australische psychedelische rock . Pond manifesteert zich hier en is onmiskenbaar verbonden met Tame Impala ; ze gaan alternatiever , weerbarstiger te werk dan hun grote broer. Grimmig in het genre , een sound met weerhaken en onverwachtse wendingen; regelmatig horen we toegankelijke psychedelisch rockende grooves .Lieflijk en verbeten , hypnotiserend , bedwelmend , grauw en grillig , een unieke muzikale leefwereld van Pond , waar je in meegesleurd wordt …
Mike D , een van de oude Beasties gaf een DJ-set , geruggensteund door een DJ; deuntjes uit funk, soul, hiphop , acidhouse, dub, (punk)rockclassics hoorden we ; ook enkel Beasties tunes en refreinen ondersteund van die kenmerkende scherpe raps van Mike D. Goed om zijn zangrap eens terug te horen en classicdeuntjes waar hij van houdt . Hun invloed en rijkelijk gevulde carrière dragen we in het hart.
Iets verderop maakte we kennis met de Duitse fanfarebende van Meute . Zij vormen dansklassiekers om als een “man in the red face” in een hoempapaparty . Een blazerssectie van trompetten , sax , trombone, percussionisten, xylofoon in beats verpakt . Origineel , creatief , groovy , dansbaar . Mooi!
Het is al een pak jaren geleden dat Gossip nog eens te zien was . De band rond Beth Ditto hoest ‘music for men’ nog eens op van tien haar terug. Altijd wel een speciale look heeft ze , nu in zwarte jurk , de ogen zwaar gemaskeerd en de donkeroranje haren . Ook Gossip is een publiekslieveling , waarbij Ditto haar publiek nauw betrekt bij de nummers en dus de harten raakt . Een droom van een van de vrouwelijke fans kwam uit, “heavy cross” meezingen op het podium weet de mainstage te ontroeren . “love long distance” , “move in the right direction” en “standing in the way of control” zijn klassiekers die rock’n’roll , soul , funk een hitsende electrogroove facelift bieden . Het andere materiaal was uiterst aangenaam . Verder is het afwachten hoe de toekomst van het combo er zal uitzien …
Het nieuwe gezicht binnen de soul/r&b is de jonge Jorja Smith . Ergens de mosterd gehaald bij Amy, Erykah Badu en Lauryn Hill , weet ze die sound te typeren , sfeervol , innemend of meer extravert, gedragen door haar warme, heldere stem en charisma . Haar band krijgt voldoende ruimte, de songs worden sterk onderbouwd en klinken om de sound voller , intenser, dieper te laten klinken . “Lost & Found” , “the one” en “do you mind” onderstrepen het jonge talent ; haar danspasjes maken het geheel compleet . Een afwisselende set in het genre .
Anne-Marie kleurt haar carrière door heel wat samenwerkingen o.m. met Marshmello (“friends”), Clean Bandit (“rockabye”) , Rudimental (“let me live”) en Major lazer . Anne-Marie speelt ze met plezier , vol enthousiasme , en heeft ook haar eigen materiaal als een “do it right”; ze zorgt voor een positive vibe en feeling met haar zalige electropopdeuntjes . Een jonge spring-in’t-veld , een hartjesqueen die smileys tovert op de gezichten . Aangenaam luistervoer dus.
Altijd sfeer bij een Eels optreden . En voor wie hem de laatste jaren miste , altijd wel in een andere muzikale gedaante om de songs te spelen . Mr E heeft een hobbelig parcours in z’n levensloop , maar helend is dat hij de laatste jaren een gretig spelende band rond zich heeft , die de songs rauw , direct , strak rockend brengt, zonder de emotionaliteit te verliezen . Een paar covers o.m. “raspberry beret” , “out in the street”, en de eigen songs “that look you give that guy” (refrein luidkeels meezingen) , “my beloved monster” , “novocaine for the soul” , “today is the day” en “i like birds” krijgen dit mooi verpakt muzikaal jasje aangemeten . Ook de voorstelling van de band zorgt voor leuke momenten . Dit is E en Eels op hun best , rauw van de knorre , zonder franjes , breekbaar in momenten en met gevoel voor humor en relativering . Kan nodig zijn .
En rock rules , rauwe rock’n roll door Royal Blood on the mainstage . In de gietende regen vuren de twee op een verhoogd podium de nummers op ons af , lekker luid , extravert, fel , gedreven . Ze hebben een stonertouch op z’n Queens. “I only lie when i love you”, “little monster”, “ten tonne skeleton” worden als zoetenbroodjes ontvangen . Het gemis aan interactie is een schaafwonde om meer ambiance en sfeer te verkrijgen . Enkel op het eind met “figure it out” , krijgen we dat verdiende contactmoment , die even de regen liet vergeten .
Een van de aangename verrassingen , waarvan we terug warm kregen was het Nederlands-Turks collectief Altin Gün , die samen met A Baby world/Turks/Indiase sounds combineren met een popgroove en beats . Elektronica, percussie en de wisselende gezangen kleuren het. Een hypnotiserende , bezwerende opzwepende sound . Sterk.
Tot slot het Australische Tame Impala , ze hadden af te rekenen met het regenweer die hun psychedelische popgroove , en het geluid in t algemeen wat nekte . Kleurrijke projecties , vloeistofdia’s, lasers en een band in schemering zien is erg mooi en zalven het rotweer op dat moment . In hun sound is het stonerrockende wat omgebogen naar een aanstekelijker geluid door de synthbeats en de repeterende , opbouwende lijnen . “Let it happen”, lekker uitgesponnen, zet meteen de toon . “Patience” laat nog meer beats rollen . Extravert is het wel . En met “elephants” en “eventually” rockt het stevig . “The less I know the better” wuift ons definitief de nacht in .
Betrokken weer , ideaal om een stevig parcours af te leggen . De fikse regenbui die we in de avond en nacht te verduren kregen , zijn een domper in ambiance en sfeer , maar belette niet om de batterij opgeladen te houden .
Heel wat leuks wisten we dus te ontdekken.
Pics en uitgebreide reviews volgen
Neem gerust een kijkje naar de pics
http://www.musiczine.net/nl/foto-s/festival/pukkelpop-2019.html
Organisatie: Pukkelpop