Het Britse The Irrepressibles van Jami McDermott brengt ‘chamberpop’, met een mate van dramatiek en emotionaliteit . De songs hebben een licht orkestrale inslag door piano en strijkers , zijn innemend, sober en spaarzaam begeleid en vocaal neigt McDermott ergens tussen Rufus Wainwright, Mike Hadreas’ Perfume Genius en Antony Hegarty (van Antony & The Johnsons) . En toch noteren we muziek met weerhaken , in die zin, “Men in love” is een gedreven nummer en breder van opzet, en een intens broeierige “Tears” door de opbouwende ritmes.
‘Nude’ is een sfeervol tweede plaat, popballads met stringarrangementen , niet vies van aangenaam stekelige ritmes .
Info op http://www.theirrepressibles.com