Locus Control, een instrumentaal metal-combo uit Brugge, heeft met ‘Liggur’ hun tweede album afgeleverd en het is een sterk en massief werkje geworden waarop de heren constant op een hoog niveau staan te musiceren. Er is goed naar de grote voorbeelden geluisterd en men heeft daar een eigen sound uit geboetseerd met potige riffs, geduchte tempowisselingen en fraaie rustpuntjes. Stoner, post-metal en prog-metal gaan hand in hand en streven met zijn allen naar hetzelfde eindresultaat, namelijk een consistent en robuust album.
Op hun rauwst neigen de heren naar Karma To Burn, elders laten ze zich van een meer melodieuze kant bewonderen en hellen ze zelfs naar Rush. Ook Tool is de ganse tijd alom aanwezig. Zeg nu zelf, er zijn slechtere dingen om mee vergeleken te worden.
Naar goede gewoonte in dit genre krijgen we hier ook enkele songs die ongegeneerd de 10 minutengrens overschrijden, maar die gaan nergens vervelen omdat ze telkens ten gepaste tijde van richting veranderen of het tempo opvoeren. Zo is “Capricorn One” met zijn 15 minuten het sublieme centerpunt van dit album, het fraaiste van Locus Control samengebald in een kwartiertje hoogstaande rock, een geducht visitekaartje met een stevige strik rond.
‘Liggur’ is het soort plaatje dat het altijd goed doet bij lange autoritten. Ook zeer interessant voor diegenen die al eens op tijd en stond wat gezonde metal willen binnenslaan zonder dat ze daar een brulboei van zanger moeten bijnemen.