logo_musiczine_nl

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

Depeche Mode - ...
DAF - Bimfest 2...

Tramhaus - Rock Zerkegem revisited Aanbevolen

Geschreven door - -

Tramhaus - Rock Zerkegem revisited
Tribute avond Rock Zerkegem - Tramhaus, Asbest Boys en Vagina's What Else?
De Zwerver
Leffinge

Rock Zerkegem mag dan al dood en begraven zijn, vergeten is het festival allerminst gezien de hoge opkomst op deze tribute avond. Dankzij de drie vaten Maes Pils die DJ Chuck Snorris won via De Ideale Wereld werden de pintjes naar goede gewoonte aan één euro verkocht en was de sfeer al even ongeremd als op de weide aan de Schooiweg.

Vagina's What Else ontstond in 2016 toen drie vrouwen zonder ook maar de minste muzikale ervaring besloten een groep te vormen. In 2018 mochten ze Rock Zerkegem openen en een jaar later volgde een eerste plaat. Niets leek deze Gentse cultband een bloeiende carrière in de weg te staan en toch leek het drietal van de radar verdwenen. Deze Rock Zerkegem tribute leek dan ook een ideale gelegenheid voor een glorieuze comeback. Feestelijk en kleurrijk uitgedost bestormden ze het podium maar veel leek er niet veranderd. De liedjes klonken nog even kinderlijk als schetterend terwijl het nieuwe materiaal eerder beperkt was. Ze waren nu -naar eigen zeggen- huisvrouwen geworden wat zich ook vertaalde op het podium. Charlotte Nierynck had haar keytar geruild voor of gemonteerd op een strijkplank inclusief stomend strijkijzer terwijl haar zoontje ook even de show mocht stelen op het grote podium. Veel stelde het niet voor maar sympathiek bleef het altijd. En als Frank Zappa eind jaren '60 The Shaggs, die toen absoluut niet over meer muzikale bagage beschikten, zelfs beter vond dan The Beatles dan is er zeker nog hoop voor dit Vagina's What Else.

Met Asbest Boys hadden we een totaal ander soort vlees in de kuip. Dit kwartet uit Haarlem raasde als een niets ontziende wervelwind door hun set. Ziedende, tegen de hardcore aanschurkende punk met een gitariste, Anna van Asseldonk, die zeker niet vies was van wat overjaarse maar daarom niet minder vettig smakende hardrock. Eyecatcher was zonder enige twijfel de voortdurend over het podium buitelende zanger Buster Van der Guchten. Een echt podiumbeest die voortdurend de grond in dook om via een met schakelaars verminkte babypop zijn stem van speciale effecten te voorzien. Korte, explosieve nummers ook waar geen speld tussen te krijgen viel. Dit had alles om een uitzinnig punkfeestje te worden, toch leek de boel niet echt te willen ontploffen en bleef een moshpit uit. Buster dook dan maar zelf het publiek in om tegen iedereen op zijn weg aan te botsen. Een live sensatie zijn ze zeker maar dit podium was net een maatje te groot voor deze Asbest Boys.

Het Rotterdamse Tramhaus is genoemd naar het legendarische oude tramhuis dat nu getransformeerd is in een krap bemeten eettent op het Eendrachtsplein in hun thuisstad. De groep verrees in 2020 en na veel optredens (ook in ons land) volgde vorig jaar een eerste single, "I don't sweat" en een EP, "Rotterdam". Zeer recent dan verscheen nog een tweede single, "Goat". Vorig jaar waren ze de absolute uitblinkers op Rock Zerkegem, hun aanwezigheid hier op deze tribute leek me dan ook een logische keuze en dat vertrouwen werd niet beschaamd.
Op de tonen van The Cramps verscheen het vijftal op de planken om ons meteen bij het nekvel te grijpen. De charismatische zanger Lukas Jansen dartelde gracieus over het podium terwijl de overige vier leden er nogal statisch bijstonden. Het oogde misschien niet bijster spectaculair maar het was de muziek die telde en die klonk bijzonder aanstekelijk. Een pittige mix van postpunk en noise waarmee ze wel eens vergeleken worden met Viagra Boys terwijl ik er eerder de wilde frisheid van de jonge Pixies in hoor. De knappe songs, strak gespeeld en gezongen met die heerlijk scheurende stem van Lukas Jansen, hielden zich ver van de deprimerende sound die veel hedendaagse postpunkbands hanteren. Met "Amour amour", dankzij die splijtende gitaren van Nadya van Osnabrugge en Micha Zaat nog steeds mijn favoriete Tramhaus song, slaagde de groep waar Asbest Boys faalden en ontstond er spontaan een moshpit.
De drie jongens en twee meisjes bleven er hun sympathieke zelf bij en misschien is die pure spontaniteit zonder ook maar het minste spoortje van gekunsteldheid wel hun sterkste troef. Een korte maar krachtige set werd afgesloten met een bommetje genaamd "Karen is a punk" terwijl de plastic bekertjes door het zwerk zwierden.
Intussen hebben zowat alle clubs Tramhaus dit voorjaar op het programma staan en lijkt een doorbraak in zicht.

Organisatie: Rock Zerkegem ism VZW De Zwerver – Leffingeleuren, Leffinge

Aanvullende informatie

  • Band Name: Tramhaus
  • Datum: 2023-02-25
  • Concertzaal: De Zwerver
  • Stad (concert): Leffinge
  • Beoordeling: 8
Gelezen: 439 keer