Stromae - Een formidabele thuismatch

15 maart 2023 is niet enkel de dag dat Lotte Kopecky de concurrentie naar huis rijdt op Nokere Koerse, maar ook de dag dat Stromae een eerste van drie opeenvolgende optredens geeft in zijn geliefde thuisstad Brussel. Na een Noord-Amerikaanse tour vorig najaar is de grootmeester van de elektronische muziek terug op Europese bodem waar hij begin maart gestart is met een tour die voornamelijk bij onze zuiderburen halt houdt.
Plaats van afspraak voor de eerste drie Belgische optredens - en ook de volgende vijf later dit jaar - is Paleis 12, een muziektempel die we steeds meer en meer weten te waarderen. Dat Stromae naast chocolade, bier en FN-wapens één van Belgiës bekendste exportproducten is, bewijst een tot de nok gevulde zaal.

Als voorprogramma krijgt Brussel omstreeks 20 uur de Franse Yamê voorgeschoteld. Zelf hadden we nog nooit gehoord van deze singer-songwriter met Kameroense roots, en het merendeel van Paleis 12 evenmin aan de eerste reacties te zien. Net zoals Stromae brengt Yamê een mix van hiphop, elektronische muziek en gevatte Franse teksten met een sausje van Afrikaanse tinten. Enkel gewapend met een keyboard (en geluidsband) serveert Yamê een eerder ingetogen set die hier en daar toch losbarst. Wie de stijl genegen is,  kan deze opkomende artiest gerust in het laadje ‘revelaties’ leggen. Zoek gerust even de single “Call of Valhalla” op en laat je meedrijven op het aanstekelijke ritme.

Na een korte pauze licht plots de grote ledwand op en zien we een desolaat ruimtelandschap waarin Stromae als een animatiefiguurtje verschijnt. Hij neemt ons mee naar zijn toevluchtsoord waar enkel hijzelf en wat klungelige robotarmen lijken te leven. Als een van de robotarmen er niet in slaagt om degelijke muziek te maken, beseft Stromae dat het tijd is om terug te keren naar de bewoonde (muziek)wereld. Na deze mooie knipoog naar zijn zevenjarig hiaat als artiest opent meneer Van Haver met “Invaincu”, een niet mis te verstane boodschap aan het begin van wat een episch concert zal zijn. Na “Fils de Joie”, dat net zoals “Invaincu” terug te vinden is op de laatste worp ‘Multitude’ (2022), begroet de maestro het dan al uitzinnige publiek. Hij is blij en vereerd om in zijn Brussel te staan en is van plan om samen met zijn muzikanten, die Kraftwerkgewijs achter hem opgesteld staan, er een ferme lap op te geven.
Stromae beseft dat hij dit niet enkel kan bereiken met nieuw werk en dus voegt hij daad bij woord door ook te putten uit zijn twee voorgaande albums. Het valt op dat het toch voornamelijk de hits zijn uit ‘Racine Carrée’ (2013) die het publiek naar extra hoge sferen laten stijgen. Als een robothondje ergens midden de set het jasje van Stromae komt leveren, zorgt het daaropvolgende salvo van “Papaoutai” en “Ta fête” voor een muzikale explosie die de Heizel laat daveren op zijn grondvesten.
Net zo divers en stijlvol als Stromae is ook het decor. De op het eerste gezicht eenvoudige ledwand is eigenlijk een verzameling van tien ledpanelen die bediend worden door eenarmige robots. Hiervoor werkte Mosaert, het creatieve label achter Stromae, samen met het Duitse KUKA, een toonaangevend bedrijf binnen de industriële robotica.
Tijdens “Quand c’est?” krijgt het publiek voor de eerste keer een demonstratie van de ingenieuze constructie: vergezeld door grauwe beelden vormen de panelen zich om tot een soort tunnel rond de zanger om de dreiging van kanker weer te geven. Vanaf dan zal de mobiliteit van het decor vaak de emoties en context van de songs visueel benadrukken, zo ook tijdens “Formidable” en “L’enfer”.
Dat Stromae een rasartiest is die weet hoe je een uitstekende show moet opzetten, blijkt andermaal uit dit optreden. Niet enkel de karrenvracht aan hits en het vindingrijke decor dragen hiertoe bij, maar ook het respect en de dankbaarheid waarmee de Brusselaar ons door zijn set loodst. Zo draagt hij “Declaration” op aan alle vrouwen (n.a.v. de internationale vrouwendag vorige week) en zet hij zijn  vrouw extra in de bloemetjes alvorens “C’est que du bonheur”, een lied over het vaderschap, te berde te brengen.
In de encore krijgen we nog, hoe kan het ook anders, “Alors on danse” op ons afgevuurd en een ingetogen versie van “Mon Amour”.

Zoals eerder gezegd zal de maestro begin juni en december nog vijf keer van jetje geven in Paleis 12. Wie nog geen kaartje heeft, is er helaas aan voor de moeite. Net zoals voor deze eerste drie optredens waren ook hier de kaartjes in een wip de deur uit.
Wie Stromae toch nog aan het werk wil zien dit jaar, kan op donderdag 29 juni wel nog naar Rock Werchter waar hij de affiche deelt met o.a. Stormzy, Iggy Pop en Compact Disk Dummies.

Organisatie: ODProductions ism Universal