Catherine Graindorge – Magisch spanningsveld tussen blauw, grijs en donker zwart

Tussen 2 mei en 26 juni heeft een gezellig festival plaats in de plantentuin van het Gents Universiteitsmuseum, onder de noemer Palmarium. Een bijzonder idyllische locatie die tot de verbeelding spreekt. In de serre, midden in dat prachtige park, gaan negen concertavonden door, aanvang met Fievel is Glauque op 2 mei, en verder met Sam De Nef & Camille (16/05), Midori Hirano + Adriaan De Roover (06/06), MIAUX (16/06) tot Greg Foat (27/06) op het eind van het programma.
Voor een volledig overzicht verwijzen we jullie graag door naar de website .  
Wij waren er voor Catherine Graindorge en KREIS die elk op hun eigen manier erin slagen een magisch spanningsveld te creëren tussen blauw, grijs en donker zwart.

Benjamin Hermans, rietblazers , Stan Maris, accordeon en Kobe Boon, double bass, vormen samen het trio KREIS (*****) . Uit het debuut 'Askr' bleek al dat KREIS een band is die het soort filmische jazz brengt, die zodanig vervormd wordt , dat het tot kunst wordt verheven. De versmelting van aanstekelijke accordeon, bombastische double bas en ijle sax van deze muzikanten, deden ons toen afdwalen naar een onontgonnen oord in ons onderbewustzijn, om zen van te worden. Met opvolger 'Embla' bevestigden ze, lees de review . In 2023 bracht KREIS met 'Fimbul' hun derde plaat uit, ze tasten hun sound verder af.
Binnen elk van de drie platen is er een verwijzing naar de Noorse mythologie, en dat komt dus ook live tot uiting. Het meest opmerkelijke, binnen dit verhaal is hoe drie instrumenten die schijnbaar, elk op zich, niet 100% bij elkaar horen, elkaar toch  zodanig weten aan te vullen.
Al vanaf die eerste songs “Mani” en “Lehla’s Watltz” zit de sfeer dan ook zeer goed in. De intrigerende klankentapijtjes die het trio uitspreidt doen de oorschelpen soms trillen, door het lichtjes flirten met geluidsnormen. Ook de fantasie wordt geprikkeld. Mits een beetje verbeeldingskracht, voel je de sfeer uit die Noorse hoogdagen dan ook letterlijk op je afkomen, zoals bij het prachtige “Stev”, “Joik” en het afsluitende “Visser”. Waaruit dus vooral blijkt dat er binnen de muziek van KREIS enorm veel diversiteit schuilt.
In die korte tijdspanne van iets meer dan een half uur, horen we een brede waaier van een muzikaal avontuur. De magie zit hem bij KREIS echter vooral in het vertellen van een verhaal, bepaald door de instrumenten.
Het daverend applaus na hun set bewijst dat iedereen diep geraakt werd door wat dit trio hen voorschotelt, meteen ook de perfecte opwarmer.

De Belgische muzikant-componist Catherine Graindorge (*****) heeft met ‘Songs for the Dead’ een opvolger klaar voor haar bejubelde samenwerking met Iggy Pop, 'The Dictator', uit 2022.
Op haar nieuwe elpee geeft Catherine Graindorge een metafysische dimensie aan haar kunst. Gebaseerd op een gedicht van Allen Ginsberg en de mythe van Orpheus en Eurydice, onthullen de 8 nieuwe composities een droomachtig, romantisch universum dat paradoxaal genoeg zowel donker als helder is.
De Belgische violiste produceerde het in samenwerking met onder andere Simon Huw Jones, leadzanger van de cultgroep And Also The Trees, die zijn stem en inspiratie deelde op lyrische wijze. Een ontroerend mooie LP, die de artiest aan Musiczine voorstelde in een interview in samenwerking met het WAVES-programma, check hier
Vorig jaar wist ze ons in deBOZAR , tijdens Les Nuits Botanique al compleet omver te blazen met haar bijzondere stem en vioolspel. Lees gerust  .

Binnen het intieme kader van Palmarium kwam haar poëtische muziek en teksten  zelfs nog beter tot zijn recht. Deze keer stond ze er zonder koor. Catherine Graindorge laat zich in Palmarium echter wel bijstaan door Simon Ho op keyboards, Cyrille de Haes (live) op bas, en zanger Simon Huw Jones, wat zorgt voor een enorme meerwaarde.
Simon zijn stem doet denken aan een kruisbestuiving tussen Mark Lanegan en Nick Cave. Intens dus. Er is de betoverende, dreigende viool klank van Catherine Graindorge, die soms aanvoelt als het luiden van doodsklokken, terwijl haar zalvende, kristalheldere stem eerder dan weer zorgt voor een rustpunt in je donker hart. Het wordt aangevuld door een bedwelmende keyboard en een verbluffend mooie baslijn. Ook als Catherine solo met haar stem en prachtige vioolspel verder gaat, blijft die magie overeind. Op het einde van de set vullen de muzikanten terug aan, om te eindigen in een climax tijdens de bisronde.
'Song for The Dead' is een eerbetoon aan de liefde. Live wordt het kleurrijk en veelzijdig aangepakt, wat een spanningsveld  oplevert tussen blauw, grijs en donker zwart.

Organisatie: Democrazy, Gent ism VierNulVier