Ef bevestigt op pocketversie van Dunk!Festival
Ef + Insect Ark + Turpentine Valley

Het Dunk!Festival verzamelt elk jaar het beste uit de postrock, postmetal, drone, ambient, experimental en andere alternatieve zware gitaren. Vroeger in Zottegem en sinds enkele jaren in Gent. Met het gevarieerde aanbod en de verschillende podia moeten de fans op zo’n festivaldag goed hun agenda bijhouden om geen van de aangekruiste bands te missen. Misschien zijn er wel fans van het genre voor wie het niet zo druk hoeft en daarom organiseerden Dunk! en de Ha Concerts in Gent een clubavond: dezelfde sfeer en ook een gevarieerd aanbod in een nog intiemere setting. Op een donderdag en nog zonder de studenten in de stad leverde dat een mooie bezette, maar niet uitverkochte Ha Concerts-zaal op.

De Belgische instrumentale postmetalband Turpentine Valley mocht de debatten openen, maar wel met een set die werd ingekort tot ruim een half uur. Dit trio morrelt nochtans niet graag aan de setlist en voor hun fans werd nu ook snel duidelijk waarom: er gaat een deel van de magie verloren als de zorgvuldig opgebouwde volgorde van nummers niet gerespecteerd wordt. Desondanks kon Turpentine Valley relatief makkelijk en zonder mededogen de zaal op sleeptouw nemen in hun spel met intensiteit, spanning en terugkerende ritmes en melodielijnen. Van inventief tot hard en log. Een band in bloedvorm.
Binnenkort gaat Turpentine Valley voor een korte tournee naar de UK nadat ze eerder al hetzelfde deden in Denemarken. Het is nu ook wel niet dat ze het zo druk hebben dat we deze band niet meer eigen land aan het werk zullen zien, maar misschien is dit wel het juiste moment om eens een live-album uit te brengen, vooraleer ze aan een nieuw album beginnen.

Andere ritmes en andere emoties bij het vanuit Berlijn opererende Amerikaanse duo Insect Ark.  Dana Schechter (bas en zang, ook lid van o.m. Swans en Gnaw) en drummer Tim Wyskia (ook lid van Khanate) worden live aangevuld met Lynn Wright op lapsteel en gitaar. Als trio klinken ze vooral als naderend onheil. Dat is de belangrijkste emotie op hun vierde album ‘Raw Blood Singing’ en dat vertolkte Dana volmondig. Wright en Wyskia zijn onmisbaar in het geheel, maar visueel is Schechter de enige aandachtsmagneet op de tonen van de getormenteerde postrock. ‘Raw Blood Singing’ is het eerste Insect Ark-album in tien jaar waarop Schechter nog eens (spaarzaam) zingt. Haar stem klinkt daarop afwisselend bars en engelachtig.
Insect Ark is een vaste waarde in het genre maar is dat nog niet op Dunk!festival. België is nochtans zeker geen onbekend terrein: in 2021 brachten ze de EP ‘Future Fossils’ uit op het Gentse label Consouling Sounds en hun laatste concert voor het album The Vanishing – net voor corona – speelden ze in Brussel. Ze komen geregeld aan bod in het clubcircuit in België.
De echo's van Schechter’s grootste invloeden zijn nog steeds aanwezig in de nummers van ‘Raw Blood Singing’ die Insect Ark bracht in Gent: de liefde voor jaren ‘60 horror soundtracks, avant-doom metal, experimentele noise en klassieke muziek. Het zit er allemaal in op nummers als “Frozen Lake”, “The Hands”, “Youth Body Swayed” en “Cleaven Hearted”. De opgeroepen emoties zijn die van onbehagen, onbegrip en zuivering door vernietiging. Als het trio de set afsluit met “The Vanishing”, de titeltrack van het vorige album, voel je de energie op het podium veranderen. Deze track heeft een sense of urgency in zich: hij zat ergens in een donker hoekje van het podium te wachten tot de geest bruisend en gulpend uit de fles mocht. Insect Ark zal het publiek misschien zelden naar een euforisch hoogtepunt brengen, wegens teveel duivels die eerst moeten uitgedreven worden, maar met deze apotheose kreeg Gent toch een pakkend slot.

De Zweedse postrockband Ef was waarschijnlijk de aanstoker voor dit Dunk!festival in pocketformaat. Hun laatste studio-album (‘We Salute You, You And You!’) brachten ze uit bij Pelagic Records, maar hun live-registratie van het Dunk!festival van 2023 brachten ze zopas uit op Dunk!records. Ef tourt door Duitsland en Zwitserland als promotie voor de release van dit live-album en dus was een terugkeer naar de stad van de opnames aangewezen. In dezelfde zaal (de Vooruit) had misschien nog mooier geweest, maar de Handelsbeurs is zeker een waardig alternatief.
Ef is niet zo’n bekende naam buiten het postrock-wereldje, maar voor de insiders is dit een gevestigde waarde. De band tourt sinds 2003 en sinds 2006 komen ze bijna elk jaar wel eens naar België. Het Dunk!festival deden ze al vier keer (2011, 2014, 2018 en 2023) en ook Gent is geen onbekende: de ter ziele gegane Frontline in 2008 en 2010, de Charlatan in 2012 en Boomtown (het Gentse Feesten-luik van de Handelsbeurs) in 2014. In Nederland speelden ze zopas nog op het Pelagic Fest in Maastricht, maar ze deden bijvoorbeeld ook al twee tournees door China.
De band uit Gothenburg bouwde een uitstekende reputatie op met hun door hardcore beïnvloede post-rock. Na meer dan vijf platen toont hun muziek gaandeweg een rijker en filmischer palet, melodieuzer dan voorheen en met meer harmonieën. Inzake dynamiek en melodie zitten ze op hun jongste album op ongeveer dezelfde golflengte van hun landgenoten van Sagor Som Leder Mot Slutet, maar dan net iets minder hard en met meer variatie.
Live is Ef – naar postrock-normen – een soort van bruisbal met zes mensen op het podium waarvan er drie heel af en toe zingen en waarvan bijna elk bandlid minstens twee instrumenten bespeelt. Eén van de dragende krachten onder de muziek van Ef is cellist Janos. Soms zit zijn cello-geluid gewoon mee in een noise-eruptie, maar veel vaker zijn zijn lange en diep-melancholische of bombastische uithalen allesbepalend voor het groepsgeluid.
Ef brengt uiteraard vier van de vijf tracks die op het album ‘Live At Dunk!festival 2023’ staan (“Moments Of Momentum”, “Wolves, Obey!”, “Hymn of …” en “Alp Lugens And Beyond”). Aanvullen deden ze in de Handelsbeurs met “Lake Vaettern”, “11 Shots And A Sudden Death”, “401 Lwa”, “Final Touch/Hidden Agenda” en “Bells Bleed & Bloom”. Het publiek reageerde enthousiast na elke song, maar een toegift kwam er niet.
Ook meer dan 20 jaar na hun oprichting is Ef nog steeds één knisperend frisse brok van emoties, energie, experiment en loutering.

Organisatie: Dunk!festival ism Ha Concerts, Gent