Bryan Adams, ‘So Happy It Hurts Tour’ – Wat een vitaliteit van deze bijna 65-er …

Onze Belgische Vorst Nationaal past perfect binnen het plaatje van de tour. Net voordat de lichten van de zaal uitgaan, horen we nog “Rock This Town” van de Stray Cats weerklinken en komt er hele tekst voorbij …
Het komt erop neer dat God het land heeft gemaakt alsook de zeeën en de mens maar … geen Rockmuziek en daarom is hier ‘Kick ass’ met Bryan Adams op basgitaar en 2 grote opblaasballen in het publiek om ons te vermaken … We zijn eraan begonnen.

Hij brengt zowaar “‘Can’t Stop This Thing We Started” tot de sneakers toe helemaal in het wit op basgitaar, zoals Sting het hem voordeed in deze wondermooie en overvolle uitverkochte zaal. “Somebody” volgt en dan zien we hem eindelijk zijn veel te grote gouden Gibson gitaar nemen en is daar al “18 Til I Die”.
Het voelt aan als een sneltrein, we hebben het gevoel dat er snel gespeeld wordt. Gezien Bryan binnenkort 65 wordt op 5 november heeft hij hier dus de 55 uit het nummer aangepast naar 65. “Please Forgive Me” nu, en iedereen, alle 17.000, zingt uit volle borst mee.
‘My name is Bryan’, zegt hij, en hij vraagt een beetje gebrekkig: ‘combien parle le français? Je m’excuse mais je ne parle pas le … euh … flamand, seulement un peu de francais parceque je suis Canadien’ …
“Shine A Light” wordt ingezet als eerbetoon voor zijn vader; het wordt makkelijk gelinkt aan wie we in gedachte hebben en wat we persoonlijk al meegemaakt hebben … De halve zaal is plots vol met lichtjes.
Dat Pat Steward een heel goeie drummer is horen we o.a. op “Take Me Back”; na een korte stemming van zijn gitaar krijgen we “Kids Wanna Rock” met een eerste korte solo van drummer Pat.
Het gaspedaal blijft ingedrukt , de vaart zit erin ; “Heaven” is al het negende nummer op een klein uur tijd. “Go Down Rockin’” is er eentje op mondharmonica en bijhorende solo.
Hij heeft een mooie herinnering aan een speciaal lied met Tina Turner, een tribute aan de grote dame volgt; hij vond het een mooie eer om met haar te mogen zingen en hij mist haar nog enorm. “It’s Only Love” weerklinkt met een rommelige gitaarsolo van Keith Scott gevolgd door stukje “The Best” en “What’s Love Got To Do With It”, een mooi eerbetoon, maar jammergenoeg was het toch een slordige medley, die roet in het eten gooide.
“You Belong To Me” is een rockabilly-lied, is als dansmuziek, vertelt Bryan ons en groot is het plezier voor de cameraman die dansers en danseressen moet zoeken in het publiek, die op het nummer meedansen.
Het keuzenummer is “Cloud number 9”, een zalige song uit ‘98. Persoonlijk heeft m’n nummer “Let’s make a night to remember” de lijst niet gehaald. In plaats van een voorprogramma was er een filmpje rond een beeld van een oude witte cabrio met een QR-code om een lied voor te stellen.
“Take me out of this ‘Rock and roll hell’”, volgt als een hele goeie cover van Kiss. “The Only Thing That Lookes Good On Me Is You” hoeft geen commentaar.
Nu wil hij ons graag een Frans nummer doen zingen, echter is dit voor de eerste keer in het Frans in België maar het is toch al van 2002 en het schattige ‘Excuse moi si je chante des erreurs’, klinkt heel lief: ‘Me Voilà’
“When You’re Gone” zingen we allemaal goed mee en we worden ervoor bedankt omdat we goeie zangers zijn vanavond. Een charmeur eerste klas …
“Always Have, Always Will” is jammer genoeg een nummer dat er niet hoefde bij te zijn; het was te merken aan de grote passage naar de bar en terug.
“(Everything I Do) I Do It For You” scherpt de aandacht opnieuw, en is dan weer een globaal meezingmoment gevolgd door “Back To You”, de overgang naar het thema van de avond, ‘So happy it hurts’, wat de Tour is in 2024. We krijgen dezelfde vliegende oude auto als vóór het optreden, geholpen door vier drones aan de opblaasbare bolide gemonteerd; dit was erg mooi gevonden met die schijnende voor- en achterlichten!.
Het vormt de perfecte overgang naar toch één zijn beste nummers, “Run To You”. Hij vertelt ons dat ze in '88 een live-album hier opgenomen hebben in België, en dus vraagt hij ons of hij een nummer van deze live mag spelen … “Summer Of ‘69” is dit nummer en het is echt een plezier om te zien met welk enthousiasme hij dit na al die jaren nog steeds speelt . Hier niks anders dan lachende gezichten. Mooi.
Even schrikken bij “So afraid … if he came back and wanted you” …, niet wetende weten of hij dit nummer al gezongen heeft, maar dat kan. Op “Cuts Like A Knife” volgt een korte voorstelling van nog eens drie andere bandleden.
In de bis vertelt hij ons eerst nog graag een verhaaltje vol Belgische herinneringen aan Vorst, Antwerpen en Torhout/Werchter. “Straight From The Heart” draagt hij dan weer graag op aan de mensen zonder stem. Hij besluit met “All For Love” dit keer zonder Sting & Rod Stewart. Allebei ‘a capella’ gebracht, die een beetje deden denken aan Bruce Springsteen … Mooie afsluiters.

Schitterend wat deze Bryan nog steeds doet, begonnen op z’n 15de , maar nog even vitaal, actief, gelukkig op z’n (bijna) 65^ste …

organisatie: Live Nation