Lokerse Feesten 2024 - DAG 5 -  KoRn - Het ultieme nu-metal feestje, én met een hoekje af!
Lokerse Feesten 2024
Grote Kaai
Lokeren
2024-08-06
Erik Vandamme

Lokerse Feesten 2024 zit aan de helft, de vijfde dag stond in het teken van de 'metal dag' … We kunnen gerust stellen, het werd een avondje metal met een hoekje af! Alles draaide vooral rond de afsluiter KoRn die zorgden voor het  ultieme-metal feest alsof het weer 2000 is. De rest van de affiche was vooral verwondering van bands alsook een beetje aanmodderen, zo bleek …

We waren er vroeg bij voor Wargasm (****) een Brits elektronisch rockduo uit Londen. De band werd in 2018 opgericht door Sam Matlock, die eerder had opgetreden als onderdeel van Dead!, en Milkie Way, die eerder hun concerten had gefotografeerd en bas speelde voor Barns Courtney. De knettergekke grimassen en capriolen die het duo uithaalt op het podium spreekt tot de verbeelding. Puur muzikaal bekeken deelt Wargasm lekkere uppercuts uit, en stampen lekker om zich heen zoals volleerde punkers. Als opener van de avond slaagt het duo er dus met brio in de lont aan het vat te steken, om de boel te laten ontploffen. De eerste moshpits waren alvast een feit..

Nova Twins (***1/2) Amy Love en Georgia South halen hun mosterd duidelijk bij het eerder ‘emo’ kantje van wat metal te bieden heeft.  Dat werd al vrij duidelijk toen het duo die net als hun voorganger stevig om zich heen schopte. Maar ze voegen daar dus een opvallend emo kader aan toe. Waardoor niet enkel moshpits ontstaan, maar ook weten te raken. Best een fijne ontdekking deze Nova Twins, net door die combinatie van beide aspecten.

In de Club keken we uit naar Ho99o9 (*****) die dat toegankelijke en zeemzoeterigere kantje van hun voorgangers weg blies door een grauwe, rauwe en donkere set neer te poten, die de oren deden piepen. Een confrontatie met innerlijke demonen, die aanzetten tot headbangen en dansen. Als er bij Ho99o9 al een hoek af is, dan is het eentje van een duister kaliber die je koude rillingen van angst bezorgt. Iets voor donkere zielen dus … En toch kon daar wat humor vanaf, want vaak werden songs ingezet met een intro van bijvoorbeeld “My Way” van Frank Sinatra. Het onderschrijft de zelfrelativering van dat alles toch een beetje. Een band om in het oog te houden, zonder meer.

Bij Frank Carter & The Rattlesnakes ( ****)  draait het voornamelijk rond 'het publiek zoveel mogelijk entertainen' . En daar is de beweeglijke Frank Carter een grootmeester in. Hij zoekt zijn publiek voortdurend op, vaak letterlijk. En ook al werden clichématige trucs boven gehaald, o.m. het doen ontstaan van een vrouwelijke moshpit tijdens '”Wild Flowers” of een sitdown organiseren bij “Devil Inside Me”;  de band kwam er mee weg.
Het mooiste moment was toen een jongen in het publiek op Frank Carter zijn schouders mocht mee zingen op “Crowbar”. Kortom. Frank Carter & The Rattlesnakes zorgden dus vooral voor een feestelijke stemming op het plein, maar bewijzen ook verdomd goede muzikanten te zijn. Energiek tot het kwadraat deze Frank Carter en zijn Rattlesnakes.  Zoveel is zeker.

Na het inlassen van een eet-drink pauze , kregen we een volgend feestje. The Dillinger Escape Plan (****) kwam de 25ste verjaardag vieren van hun debuut 'Calculating Infinity', wellicht zonder Greg Puciato  die tegenwoordig het mooie weer maakt bij de formatie Better Lovers. Maar wel met Dimitri Minakakis. Het resulteert in een technisch hoogstaand optreden, misschien iets te technisch. Want alles kabbelde nogal voorbij als een beekje in een mooie vallei. Zonder te vervelen echter, daarvoor klinkt The Dillinger Escape plan strak en energiek genoeg, dat voelden we door de uppercuts in de maagstreek die het gezelschap uitdeelt. Mede doordat Dimitri het publiek letterlijk ging opzoeken, kreeg de band trouwens de handen toch tot ver voorbij de PA op elkaar. Geen routineklusje dus. Die speelsheid overtuigde ons.

Echter was het hele de avond vooral wachten op die ene climax … KoRn (*****) die niet alleen een prachtige lichtshow mee hadden genomen , maar ook muzikaal en vocaal er duidelijk zin in hadden. Soms kwam een soort kooi naar beneden waardoor het leek alsof de band achter tralies zat , op andere momenten ging die weer omhoog. Op het scherm verschenen constant mooie beelden. Aan visuele effecten geen gebrek dus.
Al vrij vroeg in de set draaide de hit machine op volle toeren met “Here to Stay” en “A.D.I.D.A.S.”. Het publiek reageerde uitzinnig, Jonathan Davies haalde meermaals zijn bruut kantje naar boven, tot jolijt van de menigte. De band had er dus wel zin in, maar vaak vielen er stille momenten na de songs wat toch ook duidt op een wat routineuze aanpak. Echter sprak Davies zijn publiek, naarmate de set vorderde, wel iets meer aan. Meestal zet hij de fans aan tot lekker om zich heen schoppen.
Uiteraard draait het bij KoRn niet enkel om Davies zijn stem en uitstraling. Met een verbluffende drumsolo bewees Ray Luzier welke grote meerwaarde hij vormt binnen de band, zonder de inbreng van de overige muzikanten te minimaliseren. Elke schakel is belangrijk. Dat werd bijvoorbeeld bewezen op “Blind”, kippenvelmomentje en “Got the life”. Op de laatste song, “Y'All Want a Single” gingen de middenvingers in de lucht, en vaak kwamen er ook mosh of andere pits aan te pas.
KoRn heeft dus niets van zijn gedoodverfde  brutaliteit verloren, zoveel was zeker. Uppercuts uitdelen, vervaarlijk om zich heen slaan, en energiebommen droppen. Het was en hoorde er allemaal bij.
In de bisronde kregen we “Shoots and Ladders” met doedelzak. En strooide de band nog meer hits in het rond zoals het prachtige “Divine”. Het publiek werd er alleen maar uitzinniger van, waarna de band er gewoon nog wat scheppen bovenop deed met het ultieme “Freak On a Leash” waarmee de set met een knal van formaat werd afgesloten.
Hoewel we de indruk kregen dat het er vaak wat  te routineus aan toe ging. Ging KoRn  meer dan een uur  als een pletwals tekeer op het plein. Ze zorgden uiteindelijk dan ook voor dat ultieme nu-metal feestje, met een hoekje af.. waardoor ze het publiek moeiteloos overtuigden. Meer hadden wij ook niet nodig om compleet murw te worden geslagen. Een aangename return!
Setlist: Rotting in Vain - Here to Stay - A.D.I.D.A.S. - Clown - Start the Healing - Good God - Drum Solo - Blind - Got the Life - Falling Away From Me - Coming Undone (with a snippet of Queen's "We Will Rock You") - Drum & Bass Battle - Somebody Someone - Y'All Want a Single
Encore: Shoots and Ladders (with a snippet of Metallica's "One") - Twist - Divine - Freak on a Leash

Neem gerust een kijkje naar de pics @Wim Heirbaut
https://www.musiczine.net/nl/component/phocagallery/category/6553-lokerse-feesten-2024.html?ltemid=0
Organisatie: Lokerse Feesten, Lokeren