Lokerse Feesten 2024 - DAG 6 -  Richard Hawley + Chris Isaak + Novastar - De avond van de sing-songwriters
Lokerse Feesten 2024
Grote Kaai
Lokeren
2024-08-07
Erik Vandamme

Met kleppers als Richard Hawley, Chris Isaak en Novastar lokte dag zes van de Lokerse Feesten wellicht geen massa volk, maar het bleek toch een schot in de roos te zijn. Vooral een grappige Isaak en crooner pure sang Richard Hawley wisten ons enorm te bekoren, terwijl Novastar bewees waarom ze nog steeds een uitzonderlijke Belgische parel is om te koesteren.  In de Club deden we dan weer een fijne ontdekking met Ise , stelden vast dat een van onze ontdekkingen van 2023 AO nog steeds aan het groeien is, en Bony King Of Nowhere verblufte ons nogmaals, na zijn magisch concert op Great Gigs in the Park in Sint-Niklaas.

We starten de festivalavond in de Club met Ise (****). De winnares van soundtrack 2024 en de Nieuwe lichting 2024 is amper 18 en straalt nu al iets unieks uit, in haar performance als in haar vocals; een multi-instrumentaliste op gitaren en op piano. Iemand die weet te ontroeren. Haar kristalheldere stem -als een nachtegaal- zorgt ervoor dat ons hart sneller slaat. Er zijn nog groeimogelijkheden, maar Ise heeft het gewoon in zich om groot te worden. In het oog te houden.

Een doorwinterde crooner zondermeer is Richard Hawley (****). Hij heeft een warme, donkere, doorleefde, fluwelen stem die ons weet in te pakken. Hij kwam hier vooral zijn nieuwe plaat voorstellen 'In this City they call you love', een erg diverse plaat trouwens. De prachtsingle “Prism in Jeans" vormt het uitgangsbord. Hawley kan harten breken, maar komt evenzeer extravert uit de hoek met een lekkere danspas door de opzwepende riffs, o.m. op “Standing at the sky’s edge”, waar hij alle registers opentrekt. De gitaarsolo’s klinken erg mooi en onderstrepen mans kunde.
Hij onderhoudt een nauw contact met z’n publiek. De muziek spreekt voor zich. De wisselende golvende aanpak sierde. Toegegeven in zaal komt dit nog beter tot uiting , hij is te zien op 10 september AB, Brussel.

In de Club bewees Ão (****) nog eens! waarom ze de hemel worden in geprezen. De brede sound van dromerige, bevreemdende klankentapijtjes en experimentjes maakt het sterk. De zangeres Brenda Corijn bindt haar Portugese roots aan de Engelse taal.  Een muzikale cultuurconnectie.
Ão klinkt sinds de vorige passage nog overtuigender, door de blend van intimiteit en opbouwende , hardere soundscapes. Onderhuids sprookjes- en spookachtig, met een hypnotiserend effect. Wat een schoonheid en intensiteit. De band staat in het najaar in de Casino, Sint-Niklaas. Must see!

Een entertainer pur sang is die andere crooner Chris Isaak (*****). Een veelzijdig artiest.
Roy Orbinson is niet veraf in aanpak en vocals. Maar we zagen hier vooral een groots performer, die perfect zijn publiek om de vinger windt. Het publiek smult ervan; hij zoekt hen op, gaat op de foto's voor een selfie, grapt met zijn fans en is aan de toog te zien. Hij houdt het gezellig alvast met die uitstapjes. Mooi om te zien. Met z’n muzikanten maakt hij er een leuke boel van, het wordt humoristisch ervaren , ook al zijn de songs niet allen optimistisch, uitbundig.
Muzikaal: “Wicked Game” brengt de handen op elkaar. Roy Orbinson's “Pretty Woman” zorgt voor kippenvel en ademt de geest van de man.  De sterke begeleidingsband mogen we in dit verhaal niet vergeten. Vooral gitarist Hershel Yatovitz en bassist Roly Salley zijn volleerde entertainers tot jolijt van Chris en van de fans.
Emotievolle rock’n’roll/rockabilly/roots vormt de rode draad. '"Forever Blue", "Blue Spanish Sky" en "Baby What You Want Me To Do?" zijn prachtnummers voor een ballroom of trouwfeest. Hij raakt evenzeer het gevoelig kantje van ieder mens, koppels die elkaar omarmen en dansen met een glimlach op de lippen. "Notice The Ring" en "San Francisco Nights" klinken swingend en maken er een mooie ‘Belgium Night’ van.
“Can't help falling in Love”, eentje die door Elvis groot werd gemaakt, wordt meegezongen, -gebruld en is de apotheose van de avond . En hij voegt er zelf nog aan toe ‘please focus on my bass player while I'm singing it'.
Een puike veelzijdige set, groovy, opwindend als ingetogen, gevoelig die ‘broken hearts terug aan elkaar lijmt’. Door de jaren heen nog steeds een groots artiest.

Tot sot naar de Club voor The Bony King Of Nowhere (****1/2) die we eerder in het Park van de Casino Sint-Niklaas aan het werk zagen , met een innemende, dromerige, broeierige en afwisselende set. Bram Van Parijs is een gerespecteerd sing/songschrijver, in de vocals schuilt er weemoed.
Hij heeft een goede band achter zich die het materiaal naar een hoger niveau tilt. Wat een mooie, intense, bedwelmende, licht verteerbare sound en brede klankkeur van dit combo. Zijn muzikale verhalen hield iedereen gekluisterd. Fijnzinnig, overtuigend optreden.

Joost Zweegers aka Novastar (****) blikt terug naar z’n muzikale carrière met een blik naar de toekomst. De songs op de remake plaat 'The Best Is Yet To Come’ is een overzicht van mans nummers in een vernieuwde outfit of hoe ze nu moeten klinken in die 25 jaar. Het publiek genoot van de zwierige en integere aanpak. Zweegers schuifelt , molenwiekt en danst rond de nummers heen.
Meteen een klepper “Wrong” en het enige nieuwtje “Look at you now'. Gaandeweg krijgt hij het publiek mee in die melodieuze popgevoelige rockers . “Mars needs woman” en “Velvet Blue Sky” raken. Eén van z’n helden wordt geëerd, “Like A Hurricane ' van Neil Young, met veel bravoure gespeeld, tekent voor samenhorigheid, hij kreeg de handen moeiteloos op elkaar.
En hij weet iedereen mee te krijgen op het broeierige “Caramia”  en de sublieme classic “The Best is Yet to Come”. Een brede sound en een elegante schoonheid sierden deze backcatalogue van een groots artiest en performer, die het sing/songwritergehalte van de avond meesterlijk besloot!

Neem gerust een kijkje naar de pics @Wim Heirbaut
https://www.musiczine.net/nl/component/phocagallery/category/6553-lokerse-feesten-2024.html?ltemid=0
Organisatie: Lokerse Feesten, Lokeren