We zijn in België terug een Nederlandstalige wave/postpunk band rijker, De Delvers. Waarom niet, want dat klinkt goed in de eigen taal. Ze hebben daarbij ook nog een heel leuk en aangenaam plaatje gemaakt. (Zie onze cd rubriek). Hun nieuwe single uit dat album is “Robotman” met bijhorende videoclip. Ze willen het in hun muziek niet hebben over het zoveelste liefdesverhaaltje maar teksten die erom toe doen. Daarom legden we hen een aantal vragen voor:

Hallo, hoe zijn de reacties op jullie album tot  nu toe?
Tom(bassist/songschrijver): De reacties op het album zijn heel positief. Hier zijn we uiteraard erg blij mee al maak je in de eerste plaats de nummers omdat er een grote noodzaak is om iets te vertellen. Je kan er niet aan ontsnappen.Dat mensen zichzelf hierin kunnen erkennen of troost vinden in wat je vertelt en er zo een verbondenheid ontstaat is erg mooi.Het album heeft 3 grote thema’s: bespiegelingen over de tijd waarin we ons bewegen, de onrust en het niet weten en vertrouwen vinden in dat niet weten.In de reviews die over het album zijn verschenen komen deze thema’s duidelijk terug. We zijn blij dat deze ‘overdracht’ gelukt is en dat men hoort wat we willen vertellen.

Jullie nummers zijn kort (tussen anderhalve en maximum drie minuten lang), bondig en catchy. Is dat bewust of toevallig gekomen?
Dries(zang/gitaar): Onze teksten gaan meestal over een sfeer of een emotie. Ze zijn vaag en metaforisch genoeg om plaats te houden voor interpretatie. Iedereen is wel eens kwaad bijvoorbeeld. Wat iemand kwaad maakt is bij iedereen anders. Om die sfeer zo veel mogelijk in het nummer te steken is het soms beter om het kort te houden. Het nummer “wij worden wakker” is bijvoorbeeld een kort nummer waarin we een vuist maken tegen onrecht. Als we dit nummer dubbel zo lang zouden maken zou er een totaal andere sfeer uit komen. Het is dus een keuze die past bij wat we willen brengen.

Zijn jullie meteen in het Nederlands begonnen?
Tom: Ja, ik schrijf de teksten en hier kan ik mij het beste in uitdrukken.Teksten zijn erg belangrijk voor De Delvers. Het zijn korte teksten ontdaan van elke overbodigheid en ballast.

Hoe zijn jullie ontstaan?
Tom: De Delvers is eigenlijk een spontane samenkomst. Sommige speelden eerder al samen in andere groepen of in theatervoorstellingen. Bij De Delvers vonden we een gezamenlijk onderdak.

Jullie willen iets vertellen met jullie lyrics en dus geen teksten zingen die alleen maar een klankentapijt voor de songs zijn. Kan je eens de liedjes overlopen en er wat meer over vertellen?
Tom: Als we teruggrijpen naar wat ik zei daarstraks heb je dus drie grote thema’s: Nummers als “Robotman”, “wij worden wakker” en “onrust “ zijn observaties over een maatschappij waar het denken vanuit een warm hart steeds minder een plek dreigt te krijgen.In deze tijden spreekt men ook veel vanuit het grote gelijk. Ik zie te weing twijfelaars.Te weinig niet-weters. Nummers als “1000 vragen” en “in stilte” gaan hier eigenlijk over. Vanuit het niet-weten ontstaan er opnieuw mogelijkheden en andere zienswijzen.Onze oordelen liggen te snel klaar.
Tot slot zijn er nummers die oproepen tot vertrouwen en warmte. “Ik volg de wind “ is hier een voorbeeld van.Hier zingt Dries: naar waar wij gaan weet ik niet/soms is het beter niet te weten dan alles al te zien/ wees niet bang/ wees niet bang/ voor wat komen zal. Er is altijd hoop. Er is altijd de stem van het hart als je het niet meer weet. Vandaar ook dat we live een ‘verlicht hart’ achter de groep hebben staan.

Jullie doen alles in eigen beheer. Veel werk daardoor waarschijnlijk?
Tom: Dat is het inderdaadJ Wij doen alles zelf. Dit geeft een erg grote betrokkenheid naar het materiaal toe. Al zou het fijn zijn mochten we een goed klankbord vinden buiten de band. Nu vallen we onze wederhelften hier vooral mee lastig.

Wat mogen we van De Delvers live verwachten?
Laurens(Gitaar): De muziek en teksten van de nummers roepen beelden op, dus we willen live ook visueel iets brengen. Sowieso willen we de energie in de muziek ook fysiek overbrengen en met beeld en licht een sfeer scheppen. In de clip van “Robotman” zie je dat al. Ik bekijk persoonlijk de nummers meer als de soundtrack van verschillende scènes van een onbestaande film dan enkel ‘gewoon’  muziek, ook omdat de meeste nummers erg kort zijn. Als we die ervaring kunnen bereiken bij bezoekers van onze optredens mogen we heel tevreden zijn. En ook: wie graag een live drummer ziet, is eraan voor de moeite! Hoe we de drums wél in onze muziek krijgen, dat zal je live moeten komen uitpluizen.