logo_musiczine_nl

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

DAF - Bimfest 2...
Egyptian Blue

Don Kapot - Muziek, als balsem voor de ziel Aanbevolen

Geschreven door - -

Don Kapot - Muziek, als balsem voor de ziel

Het verhaal van de band Don Kapot begint bij World Squad, een project van de Nigeriaanse gitarist Oghene Kologbo dat drummer Warmenbol en bassist Damianidis de kans gaf om door Afrika te toeren en het podium te delen met afrobeatmeester Tony Allen. Hier leerden ze naar de essentie te gaan en werd de groove hun alfa en omega. Toen World Squad in 2016 werd opgedoekt, haalden Warmenbol en Damianidis er saxofonist Perdieus bij en werd de deur weer opengezet naar andere genres. Krautrock en punk gaven de Afrikaanse grooves extra punch, een jazzmentaliteit maakte de sound lenig als een panter. Onlangs kwam een nieuwe plaat op de markt ‘Hooligan’. Naar aanleiding daarvan hadden we een fijn gesprek met de band, uiteraard polsen we even naar hoe alles is begonnen, het heden en de toekomstplannen:

Na jullie  tijd in het Brusselse World Squad, de band van de legendarische gitarist Oghene Kologbo besloten jullie deze band op te richten ‘Don Kapot’; mogen we die naam letterlijk nemen. Hoe is het idee ontstaan?
Viktor Perdieus: Enkel Jakob en Giotis hadden hun afrobeat-strepen bij World Squad verdiend, maar ik had een even grote nood aan stevige en dansbare muziek te spelen. ‘Kapot’ in de zin dat het wel best ruig is wat we doen. Ik ben zelf na een concert te spelen ook altijd kapot (haha) omdat we ons allemaal letterlijk volledig geven en zeer intense en energieke muziek brengen. We proberen na een Don Kapot concert de mensen ook het gevoel te geven dat ze een andere plaats verlaten, dan waar ze binnenkwamen voor het concert. We willen het publiek met de energie naar huis sturen die wij in de muziek steken.

Hoewel het onder de categorie ‘jazz’ wordt gezet - ik hou niet van hokjes - is er veel meer aan de hand, hoe zou je zelf je muziek omschrijven? Jazz Punk?
?
Viktor Perdieus: Punk, rock-’n-roll, afrobeat, krautrock, minimal music, … er zit vanalles in. Maar door onze jazz achtergrond en de vrije benadering van het materiaal is het misschien toch onder jazz te klasseren, moest je dan toch een vakje moeten kiezen. Jazz met best wat hoeken af dan wel.
Giotis Damianidis: Het is gewoon een kruisbestuiving van uiteenlopende muziekstijlen. Door de overheersende aanwezigheid van de saxofoon, geeft het een meer jazz gevoel. Het lichaam van de muziek is heel funky, rock getint. Maar er is dus inderdaad veel meer aan de hand, waardoor je het niet direct in dat hokje kunt duwen.

Ik citeer even de omschrijving: ’’De sound van Morphine of de energie van The Thing zijn nooit veraf, maar ook de geest van Fela Kuti waart onmiskenbaar rond’’. Klopt die omschrijving?
Viktor Perdieus: Iedereen die over muziek schrijft, gaat nieuwe artiesten/bands al snel vergelijken met artiesten die hij/zij kent, hun eigen referentiekader gebruiken. De link met The Thing wordt misschien snel gelegd door de gelijkaardige bezetting en inderdaad de bakken energie die zij met zich meebrengen, maar onze stijl is volgens mij iets speelser dan hun muziek. Bij Morphine vind je uiteraard ook veel bariton sax terug. Ik heb hier vroeger best veel naar geluisterd en ben fan van hun sound. Deze bands hebben echter geen rechtstreekse invloed gehad op onze muziekstijl. Of misschien Fela Kuti, als een van onze Afro Beat helden.

Welke artiesten zijn dan wel jullie grote invloeden?
Giotis Damianidis: Er zijn er wel een paar binnen rock en jazz, maar niet specifiek een of andere.
Viktor Perdieus:  Uiteraard heb ik tijdens mijn conservatoriumjaren vooral naar saxofonisten geluisterd, maar nu probeer ik mij te laten inspireren door muziek waar geen sax in voorkomt. Gitaristen als Jimi Hendrix, Ali Farka Touré en Frank Zappa zijn bijvoorbeeld grote voorbeelden voor mij, hun muziek en de humor in de muziek (vooral bij Frank dan). We hebben duidelijke odes aan onze invloeden eigenlijk al verwerkt in onze vorige plaat en op Don Kaset. Zoals een nummer dat opgedragen is aan Tom Zé. Er is op die vorige plaat ook een directe link gelegd naar Jimmy Giuffre, een groot saxofonist en enorme improvisator.

Hoewel bij de omschrijving staat ‘debuut plaat’ is dat dus eigenlijk niet volledig zo want jullie brachten al een titelloze EP op de markt in 2018 dacht ik? Hoe waren de reacties daarop, heeft die deuren geopend?
Viktor Perdieus: ‘Hooligan’ is eigenlijk onze tweede plaat. In 2018 brachten we inderdaad ons debuutplaatje ‘Don Kapot’ uit en onlangs verscheen er als teaser voor ‘Hooligan’ ook ‘Don Kaset’.
Giotis Damianidis: We kregen er zeer veel uiteenlopende en positieve reacties op, ook toen we live speelden. Het heeft ons doen overhalen dit album uit te brengen. Dankzij dat album, zijn we waar we nu staan eigenlijk. Dus ja in die zin heeft het zeker deuren geopend.
Viktor Perdieus: Zoals Giotis zegt, het zorgde voor meer en fijnere optredens. Het grote verschil? Bij de eerste plaat bracht iedereen, op uitzondering van enkele improvisaties van het moment, nummers van zichzelf mee. Nu hebben we voor ‘Hooligan’ eigenlijk alles samen gecomponeerd. Op de eerste plaat waren we nog wat aan het zoeken naar de groepsklank, die hebben we gevonden door veel op te treden en samen te experimenteren. We hebben dus nu echt onze groepsklank gevonden.  In die zin kun je het dus wel een ‘debuut’ noemen.

Ik heb jullie nieuwe plaat ‘Hooligan’ dat eind maart uitkwam, beluisterd. De bommetjes energie vliegen in het rond, op een bijzonder kleurrijke wijze. Werd bewust gekozen voor een feestelijke aanpak? We kunnen wat zon gebruiken in deze tijden e
?
Viktor Perdieus: Positieve energie zit er zeker in, leuk dat die ook tot bij u is gekomen. :)

Jullie muziek is eigenlijk gemaakt om live te brengen, helaas is dat nog niet mogelijk. Jammer. Maar is dat zo? Is het muziek die je vooral live moet beleven denk je zelf?
Viktor Perdieus: Daar ben ik het zeker mee eens, hoewel ik niet ontken dat onze muziek ook in de huiskamer voor een feestelijke stemming kan zorgen. Onze muziek is echter niet enkel door energie gedragen, er is veel meer aan de hand. We houden van ritmische puzzels en proberen onze composities een mooie vorm te geven, die zich gaandeweg ontwikkelt. Ook proberen we onszelf en de luisteraar te verrassen, niet te veel in herhaling te vallen. Het is natuurlijk een bom energie die op je afkomt. maar dat er meer achter zit, dan puur energie,  kun je misschien pas ontdekken na iets meer dan één luisterbeurt.

Wat zijn de verwachtingen van dit album en welk publiek wil je ermee bereiken?
Giotis Damianidis: We willen de luisteraar doen dansen in hun hoofd als het ware. Mensen die willen dansen op onze muziek. We brengen muziek die de geest opent, dat is heel belangrijk. Dus mensen die daar voor open staan, willen we zeker bereiken. Humor, lichtheid, energie.. dat willen we de mensen geven met onze muziek. Ook al klinkt het ongefilterd, maar het is ook toch lichtvoetig.
Viktor Perdieus: Hoewel er door de saxklanken jazz verwerkt is in onze sound, willen we naast de jazzliefhebber toch ook een ruimer publiek aanspreken. Wat voor mij belangrijk is, naast die positieve energie, is  het speelse in onze muziek. Als je daar van houdt , ben je bij ons aan het juiste adres.

We zeiden het al, live optreden zit er helaas nog niet in. Maar er is tegenwoordig ook streaming, zijn er plannen om het debuut via streaming voor te stellen? En wat is je mening over streaming?
Viktor Perdieus: We hebben er al een paar gedaan. We hebben o.a.de kans gehad om in de Handelsbeurs in Gent een live streaming te doen. Ik vond dat die streaming, door het goede beeld en de visuele effecten, heel goed overeen kwam met onze muziek. Dat vind ik zeer belangrijk aan een streaming, dat het meer is dan louter een vastlegging van een concert. Je mist het publiek natuurlijk ook, maar je krijgt wel de kans om via die streaming een andere concertervaring te bezorgen aan de mensen, dan een gewoon live optreden, dat is toch  bijzonder. Maar dan moet het wel goed in elkaar zitten. Wat wel een feit is; we kunnen niet dezelfde energie geven aan een paar camera’s als aan een publiek in de zaal (publiek dat thuis naar je zit te luisteren-kijken). Je moet weten dat we ooit zijn begonnen in kleine cafés, waar je het publiek letterlijk in de ogen kijkt, waardoor je de energie doorgeeft en vaak dubbel zoveel terug krijgt. Dan voelen die camera’s wel onwezenlijk aan. Maar als oplossing nu het niet kan om voor een ademend publiek te spelen? Zeker! Wat de andere vraag betreft? Er komen in april nog drie streamings aan, met speciale gasten, we kijken ernaar uit!
Giotis Damianidis: Ik sluit me daarbij aan, een live optreden met publiek is onvervangbaar. Tenzij ze van die streaming iets bijzonder kunnen maken, zoals dat optreden in Handelsbeurs, zoals Viktor al aangaf.

Netwerken is super belangrijk geworden, ook wordt muziek aangeboden via streaming als Spotify of Deezer. Heeft het dan nog zin om een plaat uit te brengen, zo ja waarom denk je?
Giotis Damianidis: Ik ben op dat vlak ‘old school’ , ik luister geen muziek via spotify. Soms gebruik ik wel eens Deezer om eens iets op te zoeken.
Viktor Perdieus: En ook de manier waarop je naar een plaat luistert als je zo een vinyl oplegt, dat vastnemen, die draaien, dat is een verhaal. Dat kun je niet bekomen via spotify en zo, daarom is het nog steeds belangrijk om een plaat uit te brengen. Er is nog steeds een publiek voor. Mensen die meer willen meegaan in het verhaal, dan enkel een nummer beluisteren. Het is ook een gewoon een mooi object dat lekker klinkt.

We hebben het al even terloops aangegeven, we leven nog steeds in een crisis. Hoe heb je als muzikant (maar ook als mens) deze crisis doorstaan voorlopig?
Viktor Perdieus: Met gezond verstand, hopelijk. We zijn niet gestopt met samenkomen. De eerste drie maanden ging dat wel wat moeilijker, omdat we niet mochten samen repeteren. In mei gingen we normaal gesproken op tournée in Griekenland en die periode zijn we voor het eerst weer eens samengekomen. Om o.a. het verdriet te delen, maar ook om ons te herpakken en samen te repeteren en te creëren en het verdriet (om niet op tournee te kunnen gaan) om te zetten in positieve energie.
Giotis Damianidis: ‘Muziek als balsem voor de ziel ‘

Hoe denk je persoonlijk dat muziek en cultuur deze crisis zullen overleven?
Muziek zal er altijd zijn, hoe en in welke vorm is onzeker. Maar door deze periode voel je, door het gemis ervan, hoe het aanvoelt om energie naar je publiek door te geven en terug te krijgen. Iets dat vroeger vanzelfsprekend leek omdat je zoveel optredens deed, door nu te worden geconfronteerd met het feit dat je dit niet meer kan, voel je pas wat het echt is. Anderzijds ben je ook meer met muziek bezig dan anders, of je benadert het heel anders doordat je niet live kunt optreden, je zit bijvoorbeeld meer thuis te componeren en op te nemen. In ieder geval, muziekbeleving is en blijft gewoon nodig, mensen hebben daar behoefte aan. Dus op één of andere wijze keert het zeker terug. Het hoe en wat is enkel nog onzeker.

Tot daar de corona crisis. Laten we het over jullie muziek hebben. Wat zijn, naast de release van ‘Hooligan’, de verdere plannen met de band? Ook al is het allemaal wat koffiedik kijken, zeker wat live spelen betreft
We zijn al aan het werken aan een derde album ondertussen. Maar eerst zijn er die samenwerkingen in April. Met ‘Hooligan’ zullen we in december ook een jazzlab toer doen, om dan toch hopelijk voor een publiek onze muziek te brengen. April wordt onze maand van ontmoetingen, die gedocumenteerd zullen worden in Un Peu te Brussel, drie streamings; ééntje met Bert Dockx op 17/04, met Kaito Winse op 01/05 en met Fulco Ottervanger op 15/05.

Om af te sluiten, wat zijn jullie ambities buiten werelddominantie en sportpaleizen uitverkopen? En is er ook een soort ‘einddoel’ dat je voor ogen hebt of ben je daar niet mee bezig?
Viktor Perdieus: Ik wil graag nog op tournée gaan, dat is een ambitie op zich. Dat is gewoon de manier waarop een groep muzikaal groeit. Door ervaring, team spirit gewijs, op avontuur trekken. We hebben al een paar keer in Griekenland en Frankrijk getourd. Op deze tournées zijn we eigenlijk het meest gegroeid. Onze muziek al reizend de wereld rond brengen. En dat verder groeien is de grote ambitie eigenlijk.
Giotis Damianidis: We moeten daarom niet beroemd worden, maar graag alle muziekliefhebbers warm maken voor onze muziek.

Laten we het daar bij houden, dank voor dit fijne gesprek. En hopelijk spoedig echt live op een of ander podium

Aanvullende informatie

  • Band Name: Don Kapot
  • Datum: 2021-04-15
  • Beoordeling: 8
Gelezen: 1414 keer