AHAB - De uitdaging om nautische literatuur te componeren op een manier die ons alle vier 100% bevalt en authentiek is, is het enige doel dat ik heb. De rest is de kers op de taart
In januari bracht de extreme doom metal grootmeesters AHAB hun vijfde studioalbum, getiteld ‘The Coral Tombs’, via Napalm Records, uit. Het album is het eerste volledige album van de band in acht lange jaren. Na de eerste single en tekstvideo van het Duitse viertal voor "Prof. Arronax' descent into the vast oceans" (met Chris Noir van ULTHA), en de daarop volgende single "Colossus of the liquid graves" toont AHAB op hun nieuwe parel ‘The Colar Tombs’ hun uitzonderlijke talent en een geluid dat alleen AHAB kan creëren. ‘Het is slecht, lelijk, mooi en zwaar in één. ‘ lezen we in de biografie, én dat klopt wel.
Naar aanleiding van deze release hadden we een fijn gesprek met Daniel..
Het is moeilijk te geloven, maar Ahab werd 18 jaar geleden opgericht. Als je terugkijkt op al die jaren, wat waren dan de hoogte- en dieptepunten tot nu toe?
Daniel: Het is raar dat het al 18 jaar geleden is dat we AHAB als project begonnen, met geen andere bedoeling dan het opnemen van enkele doom-metal nummers. De aandacht die we kregen nadat we ‘the call of the wretched sea’ hadden uitgebracht was waanzinnig .Ik kan me eigenlijk geen dieptepunten herinneren binnen onze bandgeschiedenis. Hoewel we de laatste 8 jaar niet echt actief meer waren, zijn er nog steeds mensen over de hele wereld die ons steunen. Ik ben ontzettend dankbaar dat we kunnen doen wat we doen, en er liggen zeker nog veel spannende projecten in het verschiet.
Jullie debuutalbum ‘The Call of the Wretched Sea’ was geschreven in een funeral doom stijl. Wat is het grootste verschil tussen toen en nu?
Daniel: Het grootste verschil, naast het feit dat we ouder zijn en het andere tekstuele sjabloon dat we toen hebben gekozen, is dat we ons geluid in de loop der jaren hebben ontwikkeld. We schreven ‘The call of the wretched sea’ met de bedoeling om Melville's "Moby Dick" te componeren met elementen van Funeral-doom. Op alle volgende albums maakten we een ontwikkeling door die zowel natuurlijk was als geleid was door de romans die we componeerden. Ik zou zeggen dat we nu op een punt zijn waar we "ons geluid" hebben gevonden, maar niettemin open staan om er nieuwe elementen aan toe te voegen om deze basis te verrijken.
Door de jaren heen hebben jullie inderdaad evoluties doorgemaakt, en ik vermoed dat jullie helaas er fans door verloren hebben, die het jammer vinden dat jullie de pure funeral doom wegen verlaten hebben. Wat vind je daarvan als band en als persoon (persoonlijk hou ik dus meer van bands die evolueren en zichzelf opnieuw uitvinden en dus soms risico’s nemen, zoals jullie doen dus)?
Daniel :Ik denk dat het belangrijk is dat er bands zijn zoals AC/DC bijvoorbeeld die hun hele discografie bij hun roots blijven. Ik hou van AC/DC en als je één van hun albums goed vindt, zal je ook tevreden zijn met de meeste van hun andere albums.... althans min of meer. Dat is mijn standpunt als luisteraar, maar als muzikant en componist heb ik een totaal andere benadering, vooral met AHAB. We hebben deze band opgericht om nautische romans te componeren, die verschillen in verhaal en sfeer. We moeten ons geluid dus aanpassen om een authentiek resultaat te kunnen leveren. Ik heb er absoluut geen probleem mee als iemand mij vertelt dat hij of zij de voorkeur geeft aan ons eerste album. Het is niet mijn bedoeling om mensen op andere gedachten te brengen of om zoveel mogelijk mensen aan te spreken. We hebben het geluk dat we heel wat mensen bereiken met onze muziek, die zeker niet voor de massa is gemaakt. De uitdaging om nautische literatuur te componeren op een manier die ons alle vier 100% bevalt en daardoor authentiek is, is het enige doel dat ik heb. De rest is de kers op de taart.
De pauze tussen ‘The Boats of the Glen Carrig’ (dat is trouwens een fantastisch album) en ‘The Coral Tombs’ is kolossaal, waarom duurde het zo lang voordat deze nieuwe werd gemaakt?
Daniel: Nou, het leven gebeurde. We kregen bijna allemaal kinderen tijdens de laatste jaren, dus iedereen had zijn hiatus van de band op zijn minst voor een paar maanden. We hebben het geluk dat twee vrienden ons ondersteunen als sessiemuzikanten, zodat we toch nog live konden optreden. Na de release van een nieuw album ben ik absoluut niet geïnteresseerd in het schrijven van nieuwe nummers. Ik heb wat afstand nodig om na te denken voordat ik me klaar voel voor een nieuw project. Als de tijd rijp is beginnen we meestal samen te komen voor jamsessies, met geen andere bedoeling dan samen te spelen. We hebben op dat moment meestal geen tekstsjabloon, dus de meeste ideeën vinden hun weg niet naar een plaat of moeten worden aangepast aan het verhaal waarmee we werken. Het componeren zelf duurde eigenlijk niet langer dan op onze vorige albums, maar we hadden wat tijd nodig om te beslissen welke roman we gaan componeren. Er was geen druk van de platenmaatschappij en we kregen toch meer aanbiedingen voor live shows dan we konden realiseren, dus het was gemakkelijk voor ons om wat shows te spelen en te wachten tot de juiste tijd was gekomen.
Ik heb naar het nieuwe album 'The Coral Tombs' geluisterd en ik moet zeggen gefeliciteerd. Ik vind het een erg (donker) emotioneel album. Waar komt de inspiratie vandaan?
Daniel: Tijdens het compositieproces is alle muziek die geschreven is voornamelijk beïnvloed door het lyrische sjabloon waar het album op gebaseerd is. Hoewel ik ook een opleiding muziektheorie heb gevolgd, heb ik deze kennis nooit gebruikt bij het componeren. Het enige criterium of een partij, een melodie of een harmonische verandering al dan niet in het arrangement past, is of het goed voelt of niet. Het gebeurt vaak dat ik diep geraakt word door melancholische muziek, en ik weet zeker dat deze noten die de luisteraar emotioneel kunnen raken, geschreven zijn door mensen die met het hart componeren. Als we de nummers live op het podium uitvoeren, erken ik dat ik ook de neiging heb om muziek en teksten in verband te brengen met privé-emoties of gevoelens, dingen die niets te maken hebben met hun lyrische template.... en deze verschillende manieren om te ervaren en te interpreteren is uiteindelijk het kostbaarste geschenk van muziek.
Was (en is) deze donkere tijd waarin we leven sinds de pandemie ook een inspiratiebron? Of komen jullie inspiratie ergens anders vandaan?
Daniel: Mijn bijdrage aan AHAB is in de eerste plaats muziek. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat de pandemie of de voortdurende oorlog in Oekraïne me niet raken, het zijn echt donkere tijden waarin we leven. Vooral als vader van twee kinderen is het niet altijd gemakkelijk om dit slechte nieuws te negeren. Als ik teksten zou schrijven zouden deze onderwerpen zeker een impact op me hebben, maar met het componeren van de muziek is het compleet het tegenovergestelde. Hoewel ik ook graag naar Duitse punkmuziek luister, die vaak politiek is, zou ik mijn muziekconsumptie vergelijken met het proces van het lezen van een boek, waarbij je een medium gebruikt dat je op een apart niveau tilt om al het andere om je heen weg te laten vallen. Met AHAB was het de bedoeling om vanaf het begin nautische romans te componeren. Ik probeer me tijdens het componeren altijd te concentreren op het verhaal, de echte wereld heeft geen invloed op de muziek, hooguit subliminaal. Dus de verhaallijn van de roman of beter gezegd de teksten van Chris als de essentie van de inhoud zijn de leidraad voor mijn bijdrage aan AHAB.
Op een bepaalde manier (je kunt het ermee eens zijn, je kunt het er niet mee eens zijn, maar dit is hoe ik het voel) is er in bijna elke doom act een link naar Black Sabbath. Jullie doen iets unieks, maar toch is er in zekere zin die link. Wat vinden jullie van deze uitspraak?
Daniel: Black Sabbath was een zeer belangrijke band in de geschiedenis van de heavy metal, en nog belangrijker voor de ontwikkeling van doom-metal. Persoonlijk denk ik niet aan Black Sabbath als ik mijn gitaar pak om te componeren voor AHAB, maar ze hebben zoveel bands beïnvloed dat het absoluut mogelijk is dat ik inspiratie put uit een muziekstuk dat eerder geïnspireerd werd door een nummer van Black Sabbath. Dat donkere en ongepolijste gitaargeluid van hen is een van de meest iconische stijlmiddelen van de doom-metal geworden, en dat is iets wat we misschien gemeen hebben....en als je zoekt op overeenkomsten, is het mogelijk dat je er ook een paar vindt.
Het is ook een zeer gevarieerde plaat, intiem als alle registers opengooien in een donkere wervelwind. Is dat een bewuste aanpak?
Daniel: De samenstelling van een album gebeurt nummer na nummer, in verschillende fases. Ik werk graag met contrasten in onze songs, want tegengestelde elementen zijn zeer effectieve instrumenten die elkaar benadrukken, vooral als ze botsen. Het is dus zeker de bedoeling om in de meeste nummers variatie aan te brengen. De algemene indruk van de hele plaat daarentegen is voor mij ook altijd een kleine verrassing, en het hele plaatje ontvouwt zich pas als je het album van begin tot eind beluisterd hebt.
Ik hou van de pure doomsfeer die me een warm donker gevoel van binnen geeft (ik ben een donkere ziel, die ook naar new wave luistert). Waar blijft de inspiratie vandaan komen?
Daniel: We zijn begonnen als een project dat sterk beïnvloed is door de stijlmiddelen van funeral doom-metal. Hoewel we in de loop der jaren onze eigen stijl hebben ontwikkeld, is er nog steeds die kern die bestaat uit (extreme) doom-metal. Ik heb in verschillende bands gespeeld vóór AHAB, maar achteraf zou ik zeggen dat er voor mij geen genre zo geschikt was als doom-metal als het gaat om het uitdrukken van stemmingen en gevoelens. We spelen dit soort muziek al bijna 20 jaar, en we zijn nu op een punt waar het gewoon natuurlijk aanvoelt om in die "taal" te componeren.
En waar hebben jullie voor dit album de inspiratie gehaald? Wat is het centrale lyrische motief van het album?
Daniel: Zoals al zijn voorgangers is ‘the coral tombs’ tekstueel gebaseerd op een nautische roman, namelijk "20000 leagues under the sea" van Jules Verne. We hadden het er enkele jaren geleden al over om deze roman als sjabloon te gebruiken, waarvan ik het verhaal alleen kende van deze oude Disney film. Hoewel ik het verhaal erg goed vond, kon ik me onze muziek niet voorstellen bovenop die verhaallijn van de film, die duidelijk voor een jonger publiek is gemaakt. We passen ons geluid natuurlijk altijd aan , aan een nieuw verhaal dat we componeren, maar aan de andere kant moet dat verhaal ook een mogelijke basis zijn voor zware riffs en grunts. Toen Chris uiteindelijk het boek las, herkende hij het volledige potentieel ervan en leverde hij een "tweede niveau van interpretatie" door zich te concentreren op het karakter van de mysterieuze kapitein Nemo en zijn afkeer van de wereld daarboven.
Het is een fantastische plaat, de verbeelding wordt voortdurend geprikkeld. Hoe waren de algemene reacties tot nu toe?
Daniel: Nou de reacties waren tot nu toe echt heel goed. Het is een tijdje geleden dat we feedback kregen voor een nieuwe release zoals je weet, maar het voelt alsof de weerklank die we krijgen voor ‘the coral tombs’ van fans en de media nog beter is dan voor zijn voorganger. We zijn opnieuw de hitlijsten binnengekomen, zelfs op een veel hogere positie dan de vorige keer, wat absoluut te gek is. Ik las ook enkele commentaren van luisteraars die de sfeer van ‘the coral tombs’ vergeleken met ‘the call of the wretched sea’. Hoewel ik dat niet helemaal kan herhalen, beschouw ik dat ook als een positieve feedback over de immense aandacht die ons eerste album heeft gekregen.
Na deze release neem ik aan dat je op tournee gaat? Komen jullie ook naar België? En festivals?
Daniel: We gaan op pad om wat clubshows in Duitsland te spelen en ook festivalshows in Europa zoals het SUMMER BREEZE of DAMNATION FESTIVAL. We hebben nog enkele open data en ik denk dat er ook een show in België in het verschiet lag, maar voor zover ik weet is er nog niets bevestigd.
Zijn er na al die jaren nog ambities of doelen die jullie nog willen bereiken (naast de wereldheerschappij natuurlijk)?
Daniel: Er zijn nog steeds veel festivals waar we nog nooit gespeeld hebben, en plaatsen waar we nog nooit geweest zijn, dus er valt nog veel te ontdekken. Ik weet nog dat we onze eerste aanbieding voor een live show kregen, om op een Doom Festival in Zuid-Duitsland te spelen, en ik dacht echt: "WTF, groter dan dat kan het voor ons niet worden"! Volgend jaar spelen we onze eerste show in de VS als onderdeel van Maryland Death Fest. Ik ben erg dankbaar dat we kunnen doen wat we doen, en dat er mensen zijn die ons al jaren steunen en volgen. Het vuur brandt nog steeds en ik hoop dat onze reis nog lang niet ten einde is!
Met de stijl van muziek die jullie brengen, gaan jullie geen grote festivals als Wacken of zo afsluiten denk ik. Misschien is dat ook niet jullie ambitie, of wel?
Daniel: Nou we hebben eigenlijk in het verleden al festivals afgesloten door de laatste slot op de laatste dag te spelen op Brutal Assault festival bijvoorbeeld. We hebben ook een keer heel laat gespeeld op Summer Breeze, maar ik kan me niet herinneren of we echt de laatste band op die dag zijn geweest. Hoewel het echt moeilijk is om tot laat in de nacht wakker te blijven, vooral op een festival waar je meestal de hele dag op de been bent, verkies ik deze slots boven die vroege bij daglicht op een openluchtpodium. Ik ben me ervan bewust dat er altijd fans zijn die een heel laat slot op de laatste avond van een driedaags festival niet zullen halen. Maar de feedback van degenen die deze shows hebben bijgewoond is altijd erg goed geweest, en ik neem aan dat zij ook de voorkeur zouden geven aan een zeer laat optreden boven een vroeg optreden.
Bedankt dat je de tijd hebt genomen om mijn vragen te beantwoorden. Als je nog iets wilt toevoegen, voel je vrij …
Daniel: Nou, heel erg bedankt voor dit interview. ‘The coral tombs’ is uit op Napalm records en ook verkrijgbaar in onze bigcartel shop. Geef het een luisterbeurt, verspreid het woord en ik hoop jullie binnenkort ergens te zien!
Pics homepage @ Stefan Heilemann
Check: https://napalmrecords.com/english/ahab
AB, Brussel programmatie + infootjes Concerten 2024 16-09-24 – Blackberry smoke (Org: Live Nation) 17-09-24 – Arno: rock’n’roll godverdomme @cinema palace 18-09-24 – The Rock Orchestra (the candlelight rock band) (Org: Festival of the dead ltd) 19-09-24 – The…
Botanique, Brussel - concertenreeks
Botanique, Brussel - concertenreeks 2024 Maro, zondag 1 september 2024, Orangerie, 20h…
Trix, Antwerpen - events
Trix, Antwerpen - events 2024 - 21 sept: 20 jaar Trix met o.m. Brorlab, 59 boys, Piffy, School is cool; The Go Find, VHS, Youniss, Hellraiser, Track east, Chapp de mic, Miss angel, Toxic shock, Ila, Bluai, Shaka Shams, …(+ friends) - 24 sept: Northlane,…
Musiczine.net redactie - eindejaarslijsten 2023 - de Muzikale Hoogstandjes Musiczine.net - TOP Platen - Concerten 2023 – lijsten
CD TOP 2023 redactie Musiczine.net Musiczine.net redactie - eindejaarslijsten 2023 - de…