logo_musiczine_nl

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

The Sisters of ...
Egyptian Blue

Waterproov

Waterproov - We willen vooral gewoon lekker samen muziek maken, en bereiken we andere mensen, dan is dat mooie meegenomen!

Geschreven door

Waterproov - We willen vooral gewoon lekker samen muziek maken, en bereiken we andere mensen, dan is dat mooie meegenomen!

Lara en Rosi beginnen Waterproov in december 2018 als covergroep. Al snel besluiten ze dat ze meer in hun mars hebben dan alleen covers spelen: ze starten in 2019 met het schrijven van hun eigen muziek. Zelf zeggen ze dat hun nummers zich tussen verschillende stijlen bewegen, met duidelijke invloeden van pop en indie. Zichzelf begeleidend op gitaar en piano, gaan de twee bandleden de uitdaging aan om in het Nederlands tweestemmig te zingen. Dit wordt ook duidelijk in hun eerste echte release ‘Ode Aan Ons’ met de volgende ‘o’ zo interessante nummers: “Overal”, “Oogcontact”, “Oorsprong” en “(On)verbloemd”. Het duo houdt een releaseshow voor de EP ‘Ode Aan ons’  in de Torenzaal, Lokeren op 29 maart 2024.
We hadden een fijn gesprek met het duo, in de gezellige Bar Clementine, Lokeren.

Wie is Waterproov? Heeft de naam een bepaalde betekenis, hoe zou je je muziek omschrijven?
We zijn begonnen in 2018, na onze middelbare te hebben afgerond, ons eerste optreden was in december 2018. We hebben daarna nog enkele optredens gedaan en zijn wat nummers beginnen schrijven. Waarna met corona , wat optredens betreft, alles plots een beetje stil viel.

Die corona heeft er dus niet voor gezorgd dat je plots toch de handdoek in de ring hebt gegooid? Want veel beginnende bands of artiesten gaven het toen wel op … Wat is voor jullie de drijfveer geweest om toch door te gaan?
Tijdens corona hebben we wellicht niet meer fysiek samen gezeten, maar zijn wel contact blijven houden via sociale en andere media. Het heeft dus niet gezorgd voor het stopzetten van onze creativiteit. We konden, buiten uiteindelijke enkele zomer bars niet meer optreden, dat was de enige domper. Dus , behalve het gemis van concerten doen, viel dat al bij al nog goed mee.

De dromerige muziek en het verhaal, doet wat denken aan Kids With Buns die nu toch wat aan het doorbreken zijn. Waren zij een inspiratie? Of wie dan wel/niet?
Er zijn wel gelijkaardige ideeën tussen ons en Kids With Buns, maar echt ons laten door inspireren niet direct. Alle Nederlands talige anders denkers vormen sowieso een inspiratie voor ons, artiesten die een deurtje durven open te stampen en niet bang zijn om moeilijkere thema’s aan te brengen. We zouden Merol als voorbeeld kunnen geven voor een artiest die ons inspireert, ook al verschillen haar teksten toch nog veel van de onze.

Binnen het genre zijn er veel … Wat maakt ‘Waterproov‘ uniek(er)?
We laten ons niet sturen door een markering of wat bepaalde labels of media ons opleggen ‘om te doen’. Dat is voor ons wel heel belangrijk. Wat we zeggen of zingen komt vanuit onszelf, onze eigen ervaringen en onze eigen gedachtengoed. We laten ons door niemand beïnvloeden wat dat betreft. Onze teksten zijn heel persoonlijk, we brengen het gemeend en vanuit een buikgevoel. En we proberen ook vernieuwend te zijn in onze teksten en muziek. Net dat maakt ons toch wel uniek binnen dat overaanbod.

De Nederlandse taal is een mooie taal, je ziet tegenwoordig wel meer bands en artiesten die in de eigen taal zingen, ze hebben er allemaal een bepaalde (logische) reden voor. Waarom doen jullie het, in het Nederlands zingen?
Lara:
Omdat wij het leuk vinden met woorden te spelen. En dat lukt voor ons veel makkelijker in het Nederlands. Ook komt de betekenis van een tekst veel directer binnen als je in het Nederlands zingt (voor Nederlandstaligen)
Rosi:
Onze woordenkennis in het Nederlands is veel rijker dan in andere talen, wat onze muziek daarmee ook verrijkt.

De EP is een mooi pareltje, vol breekbare en persoonlijke songs. Je geeft jezelf prijs, je weet hoe hard social media kan zijn … Hoe sta je er zelf tegenover?
We proberen ervoor te zorgen dat we niet alles bloot geven, dat er een soort vaagheid blijft bestaan binnen onze nummers. Waardoor mensen hun persoonlijke ervaringen zelf kunnen invullen daarin. Dat is althans de bedoeling, dat mensen in onze songs hun eigen ervaring kwijt kunnen. Door enkel dat tipje van de sluier op te lichten, wordt dat risico dus omzeild. We geven niet zomaar alles prijs.

Dat lijkt me een zeer goede ingesteldheid. Welk publiek zouden jullie graag willen aanspreken met jullie muziek? Of ben je daar niet echt mee bezig?
Het is niet dat we daar echt mee bezig zijn, iedereen is welkom. Maar ik denk vooral een luister publiek hier zich zal kunnen in vinden, dat kunnen jongeren of ouderen zijn. Maar vooral dus een publiek dat de intimiteit van onze muziek begrijpt en daadwerkelijk naar ons verhaal wil komen luisteren, dat is het publiek dat we graag zouden aanspreken. En dan komen we toch eerder bij onze leeftijdgenoten terecht die met dezelfde problemen worstelen waar wij over zingen. Denken we toch. Maar, iedereen is welkom!

Hoe waren de eerste reacties op de EP?
Toch wel positief, al moeten mensen er blijkbaar toch een inspanning voor doen om de songs echt te begrijpen. Althans dat maken we uit die reacties op. Het is geen hapklare brok vlees dat we voorschotelen. Mensen die dus open staan voor dat avontuurlijk kantje, vinden hun weg hier wel in. We hebben ook positieve reacties gekregen  uit onverwachte hoek, mensen die ons persoonlijk laten weten dat ze onze muziek erg appreciëren, dat is heel leuk!

Het is geen muziek waarmee je Sportpaleizen zult uitverkopen, wat jullie gegund is natuurlijk, en wellicht is dat niet jullie ambitie. Maar wat is dan wel jullie ambitie, wat wil je ermee bereiken? Lokerse Feesten?
We passen niet echt in een genre of hokje, maar willen graag optreden op plaatsen waar de aanwezigen daadwerkelijk luisteren naar onze muziek. Op het moment kijken we gewoon wat er op ons afkomt, en zien wel wat er gebeurt. We nemen wat dat betreft een beetje een afwachtende houding aan.

Niet in een genre passen? Ik zou zeggen ‘singer-songwriter’ of niet? Indien een organisator jullie wil boeken, welk genre zou je zelf zeggen …  
Indiepop, dreampop, Nederlandstalige muziek … dat vat het beetje samen

De release show is op 29maart in eigen stad; Zenuwen? Waaraan mogen de fans zich verwachten? Visueel spektakel, vuurwerk? Vertel maar
Het is uitverkocht, dus dat is al positief. Gezonde zenuwen toch, we zien het zeker zitten. Er zullen wel beelden te zien zijn, en er zal dus zeker een visueel iets worden aan toegepast. Maar we willen vooral de muziek voor zich laten spreken en  tonen aan de mensen wat we in die vijf jaar hebben opgebouwd: De luisteraars kunnen zich dus verwachten aan een divers repertoire: van acapella tot elektronisch ondersteunde songs en dat in verschillende talen! We  zijn er dus nog wat mee bezig om alles uit te werken maar zien er echt wel naar uit om voor eigen volk te spelen.. we hopen op die manier ook wat Lokeraars tegen te komen en te bereiken. En op die manier wat herkenning te krijgen.

Wat na deze EP? Is het de bedoeling een full album uit te brengen, of is het nog niet aan de orde? En wat zijn de verdere plannen voor dit jaar?
We willen ons vooral focussen op deze EP en dat promoten, door eventuele optredens en zo. we wachten ook wat af wat er door die release show eventueel uit de bus komt wat dat laatste betreft. Op basis daarvan kunnen we onze plannen aanpassen. Een full album is dus nog niet aan de orde, we gaan stap per stap te werk. En jagen ons niet op. Alles van de EP release 30 maart en de reacties daarop …dat is iets waar we al een jaar naartoe werken, en daarna nog wat optredens die ons al gevraagd hebben. En de rest is dus even koffiedik kijken.

Waar willen jullie naartoe werken?
Dat is een moeilijke vraag om te beantwoorden , omdat het dus afhangt van  de EP die op 30 maart op de markt komt, en de reacties daarop. Het belangrijkste is als we toch optredens kunnen boeken daardoor, dat er daadwerkelijk mensen op afkomen die voor onze muziek komen. Hopelijk gaan die deuren open naar optredens in die richting, maar zoals daarnet gezegd, het is allemaal beetje afwachten nu wat toekomstperspectieven betreft eerlijk gezegd.

Wat zijn jullie ambities, is er een soort doel dat je voor ogen hebt?
Een echt doel ? niet direct, in die zin dat we dus gewoon wel zien wat er op ons afkomt. We willen gewoon lekker samen muziek maken, en bereiken we daar andere mensen mee is dat mooie meegenomen. Kunnen we daar veel mensen mee bereiken ook goed. Maar we leggen de lat niet te hoog, omdat je als je dat doet te snel ontgoocheld kunt worden en dat willen we dus vermijden.

Jullie zijn nog jong, de jeugd houdt van prikkels (op korte termijn), zit op TikTok en youtube en andere streamings … Is het in deze tijden nog interessant om platen uit te brengen fysiek?
Als je dat kunt verkopen en het loont de moeite om het dan uit te brengen, lijkt ons dat wel leuk en interessant om te doen. want er is nog wel een publiek dat platen koopt. Maar dan moeten we er zeker van zijn dat er voor onze muziek een publiek is dat daarvoor open staat. Zo niet heeft dat weinig zin om daar zoveel geld en tijd in te steken eigenlijk.

Sociale media is heel belangrijk, maar hoe belangrijk is het voor jullie?
We hebben een video  op YouTube uitgebracht, https://www.youtube.com/watch?v=wbavhPjWahY
en zijn actief op sociale media. Wat dan weer een medium is om onze identiteit te uiten  Het is toch een belangrijk barometer om te zien hoe onze muziek wordt opgepikt, je kunt dat dus niet uitschakelen binnen de muziekindustrie in deze tijden. Op die manier kunnen we ook ontdekken welk publiek we echt kunnen bereiken. Dat merken we nu ook al. En ook daarvoor is die sociale media wel belangrijk, om dat te ontdekken en daarop in te kunnen spelen.

In die ambitie … Een naam worden binnen het club circuit (AB, Botanique, Casino etc) of de grote zalen … Wat geniet je voorkeur en waarom?
Toch liefst het club circuit dan, dicht bij je publiek kunnen staan. Lijkt toch leukere. Een heel andere sfeer dan in een Sportpaleis, de sfeer in zo een Club als AB of zo is veel gezelliger. Club circuit dus.. maar moesten we die kans krijgen gaan we natuurlijk geen nee zeggen.

INFO https://www.facebook.com/events/344095128260947 
Optreden in CC Lokeren op 29 maart 2024 (EP voorstelling)
EP uit op 30 maart 2024

Bedankt voor dit fijne interview, we zien uit naar jullie optreden in mijn geboortestad

Kim Gordon

The Collective

Geschreven door

Diepe bassen, knarsende hip-hop beats, ruis, gekraakte elektronica en als er eens een gitaar langs komt, dan is die door de vleesmolen gedraaid. Geen zondags plaatje dus, maar we hebben hier dan ook te maken met de immer dwarse en legendarische Kim Gordon. Als Sonic Youth coryfee is zij diegene die met haar solowerk het verst is afgedreven van de originele sound, maar tegendraads is het des te meer, en dat is natuurlijk ook hetgeen waar Sonic Youth al die tijd voor stond.
Net als op voorganger ‘No Home Record’ is producer en geluidskunstenaar Justin Raisen, geen onbekende in hip-hop middens, mee verantwoordelijk voor de gekraakte soundscapes. Het klikt tussen die twee, zoveel is zeker, Raisen zet de juiste beats en ondertonen op de donkere en declamerende stem van Kim Gordon.
Het resultaat is even verrassend als vernieuwend. En dat voor een madam van 70!

Pissed Jeans

Half Divorced

Geschreven door

Maar liefst 7 jaar zit er tussen voorganger ‘Why Love Now’ en dit nieuwe album. Geen idee wat die gasten al die tijd hebben uitgevreten, maar ze zijn er alleszins niet braver op geworden, integendeel. Op hun vorige platen verbleven ze nog in een vuil hol waar hardcorepunk à la Part Chimp en Fucked Up stuiterde tegen gekraakte rock à la Birthday Party en Jesus Lizard.
Met de oplawaai ‘Half Divorced’ lijkt Pissed Jeans nu bijna volledig de kaart te trekken van schuimbekkende hardcore die langs alle kanten scheurt, sneert en briest. De band jaagt zichzelf aan een hels tempo doorheen een stel gemene kopstoten van songs die in vele gevallen de twee minuten grens niet overschrijden. Met hardvochtige lellen als “Killing All The Wrong People”, “Anti-Sapio”, “Cling To A Poisoned Dream”, “Sixty-Two Thousand Dollars in Debt” en “Alive With Hate” is het echt naar adem happen, maar daar is geen tijd voor, Pissed Jeans raast genadeloos door.
In het geweldige “Junktime” en in afsluiter “Moving On” wordt het tempo enigszins teruggeschroefd, maar de sound blijft dirty as hell en de gitaren branden van vernielzucht. 
Een muilpeer van een plaat.

Dressed Like Boys

Nando -single-

Geschreven door

Jelle Denturck is de frontman van rockband DIRK.. Als Dressed Like Boys toont hij zich op single “Nando” van een heel andere kant. Ergens in het universum waar David Bowie, Jasper Steverlinck, Perfume Genius en Elton John samenkomen.
Dat deze pianoballad met gospelfinale niet past in het plaatje van DIRK., is wel voor iedereen duidelijk. Denturck zingt over de zoektocht naar zijn persoonlijke vrijheid, zijn homoseksualiteit en relatie, maar gaat ook lelijke thema’s als gaybashing niet uit de weg. Persoonlijker en breekbaarder wordt het niet. “Nando” is zijn liefdesverklaring aan zijn sweetheart Nand
Producer Bert Vliegen (Whispering Sons, Meltheads, DIRK., Teen Creeps, …) en mixer Tobie Speleman (The Haunted Youth, Brihang, J. Bernardt) wisten de juiste toon perfect te vatten. Ergens tussen “Perfect Day” van Lou Reed en “Man Made Paradise” van Freddie Mercury in.

Op deze debuutsingle volgt in het voorjaar van 2025 een debuutalbum.
https://www.youtube.com/watch?v=RpfYQ-klq-g

Pourquoi Pas

Teleurgesteld -single-

Geschreven door

Pourquoi Pas is het alter ego van een jongeman uit Deinze. Sinds 2021 maakt hij springerige, vrolijke electropop die vooral bedoeld lijkt om een feestje op te bouwen. Met ‘Teleurgesteld’ wordt het net iets ernstiger en ook muzikaal zit hij hier op een iets ander pad, ondanks de pompende beats aan het begin. “Teleurgesteld” is een track van 6 minuten en die wordt elke minuut beter.
In het nummer haalt hij uit naar het soort mensen dat overal te laat komt en daarin bekent hij ook meteen zelf schuld. Het is nog altijd luchtig, een beetje grappig en een beetje naïef, maar minder dan op bijvoorbeeld “Alles Vergeten”, één van zijn vorige singles, over wakker worden met een black out na een veel te leuk feestje.
Muzikaal en met het Nederlands als taal doet dit wat denken aan Winston en Sige en nog meer aan Bazart, al mag deze jonge artiest nog wat groeien en misschien moet hij zijn team wat uitbreiden. Afhankelijk van de richting waarin hij doorgaat, kan hij uitkomen bij wat het vroegere Feliz deed of bij de treurende eurodance van Stippenlift. We houden het voor u in de gaten.
https://www.youtube.com/watch?v=O0kiSWluB5k

Spilar

Vandaag En Alle Dagen

Geschreven door

Spilar is een relatief nieuwe Vlaamse folkpopband. Hun debuutalbum ‘Stormweere’ uit 2020 leverde hen heel wat lovende recensies op en in 2022 was de band genomineerd voor een Folk Award. Alle bandleden zitten of zaten in nog wel meer bands of projecten.
Spilar staat voor geleende en eigen folky melodieën en geleende en eigen teksten. Met ook nog een dame die zingt (hier afgewisseld met mannelijke vocalen) verwacht je dan dat deze folkies in het spoor zitten van Kadril. Niets is minder waar. Hoewel ze vissen in dezelfde vijver, halen ze andere vissen boven uit de vijver. De toon is anders – niet alleen door de West-Vlaamse toets - en de nadruk ligt minder op het gebruik van de typische folkinstrumenten. Het is lichter, maar niet lichtvoetiger. Ergens hoor je ook dat dit een andere generatie is, die andere keuzes maakt. Interessante keuzes.
Hoe ze “Waltzing’s For Dreamers” van Richard Thompson hertalen tot “Verliefd En Verdwaald” is bijzonder sterk. Het op muziek zetten van een gedicht van Karel Top op “IJslandvaarder” is gedurfd en geslaagd. De cover van Wannes Van de Velde (“Rug Naar ’T Land”) is een logische keuze en “Duf Duf Duf” van Walter De Buck klinkt nog aanstekelijker dan het origineel.
De eigen teksten zijn zo mogelijk nog sterker. Dat moet ook wel als je niet uit de toon wil vallen tussen de geleende teksten. In de geleende lyrics vindt Spilar onderwerpen die ook vandaag nog relevant zijn, in de eigen lyrics brengen ze onverbloemd hun eigen visie. Zo gaat “Acht Soldaten” over immorele oorlogszuchtige wereldleiders, “T’Hope Vooruit” over de klimaatuidagingen en “Z.582” over verlies en hoop, met een gezonken vissersboot als metafoor. Het zijn die nummers die van ‘Vandaag En Alle Dagen’ een parel maken.
Ontdek Spilar op hun tournee door Vlaanderen of schaf hun album aan. De kans op een teleurstelling is bijzonder klein.

Folk/World
Vandaag En Alle Dagen
Spilar

https://www.youtube.com/watch?v=CWKoGVWWP6U

Groot Onderhoud

Langspeelplaat

Geschreven door

Groot Onderhoud is een nieuwe Nederlandse band die aan de haal gaat met de erfenis van Doe Maar en andere Nederpop-bands uit de jaren ‘80. Op hun debuutalbum ‘Langspeelplaat’ mengen ze vrolijk pop met reggae, rocksteady en ska en dat allemaal in het Nederlands.
Eén van de troeven van Groot Onderhoud is zanger Sebastiaan Kleijne. Zijn stemkleur en accent klinken heel vertrouwd, maar het is moeilijk om er een naam op te plakken. Ergens tussen Nol Havens van VOF De Kunst en Huub van der Lubbe van De Dijk in, maar er zijn vast nog meer namen die je hiermee kan associëren.
Als tekstschrijvers komen ze bij Groot Onderhoud in de buurt van Vrienten en Jansz, al zullen ze er zelf vast vrede mee hebben dat ik die twee nog een categorie hoger inschaal. De verhalen komen recht uit het hart, zijn mooi verwoord en hebben voldoende relevantie en betekenis om te blijven boeien. Een beetje meer maatschappijkritiek in de teksten zou mooi zijn, op een volgend album misschien.
Muzikaal is de combinatie van aanstekelijke reggae en dansbare Nederlandstalige popmuziek een eresaluut aan Doe Maar en dat horen we het beste op het hitsige “Webcam”, het melancholische “Hart Te Huur”, “Buitenspel” en titeltrack “Langspeelplaat”. Er zijn ook momenten dat we denken aan Toontje Lager (“Koud Gehad”), VOF De Kunst (“Volslank” en “Overslaan”), de Frank Boeijen Groep (“Man In De War”), De Dijk (“Gaat Het”) en zelfs Rowwen Hèze (“Volslank” en “Zandloper”).
Met het toevoegen van tuba en accordeon zit Groot Onderhoud op de grens met genres waar ze misschien beter van wegblijven, maar dat is dan ook zowat de enige opmerking. Dat deze ‘Langspeelplaat’ enkel als CD uitkomt en niet op vinyl, is jammer, maar daar kan nog aan gewerkt worden.
Groot Onderhoud voert ons terug naar de leukste momenten van de jaren ’80 en zorgt ervoor dat we onze dansschoenen terug uit de kast halen. Ik kan niet wachten om deze band live aan het werk te zien in Vlaanderen.

https://www.youtube.com/watch?v=wxVVF9Sz0xM

The Mono Kids

Drei Wunderschöne Melodien EP

Geschreven door

Het Nederlandse fuzzy garagepunkduo The Mono Kids hebben we hier eerder al vergeleken met de Pixies. Op hun nieuwe EP ‘Drei Wunderschöne Melodien’ horen we nog steeds wat van de geniale gekte van Black Francis, maar er ligt nu een dikke laag Ramones, ten tijde van ‘End Of The Century’ dan. Een beetje ge-experimenteer in de productie, maar nog steeds volbloed fuzzpunk. En een aartslelijke hoes, dat blijkt inmiddels een vaste waarde in het oeuvre van The Mono Kids.
In minder dan 7 minuten ramt het duo op deze EP drie tracks door je oren. “The Sun = # 1” (the sun is number one) heeft een heel aanstekelijk meebrul-refrein, hoewel het in de lyrics behiirlijk abstract en absurd blijft. Het is lang geleden dat fuzzpunk nog zo catchy klonk.
Ook “Rock It” is een heel degelijke en ietwat vrolijke, noisy proto-punkrocker. Fugazi meets The Mummies, zoiets. Deze EP wordt afgesloten met de rammelende rechtdoor-nonsense van “PS/P-love” (we gokken op ‘perfect stranger, paradise love’, en dat is meteen bijna de hele tekst).
Een leuke, maar alweer veel te korte EP van deze helden van het Nederlandse DIY-circuit.

https://themonokids.bandcamp.com/album/drei-wundersch-ne-melodien-ep

Lien Kooijman

Mijn Eeuwige Optimist -single-

Geschreven door

“Mijn Eeuwige Optimist” van Lien Kooijman is een vrolijk verpakt lentelied over afscheid nemen van een geliefde. Lien is de dochter van de legendarische Ed Kooijman en met een banjo-spelende vader in de buurt verwondert de country-vibe van deze single niet echt. Lien werkt op verschillende sporen aan haar muzikale carrière en afgaand op deze puike single verdient ze best wat meer aandacht.
Het doet ons wat denken aan een Yevgueni of een Eva De Roovere of Little Kim. We schatten dit net iets hoger in dan haar in het Antwerps gezongen ode aan de “Kennedytunnel”, haar in het Engels gezongen nummers of haar cover van Luk Bral’s “Hallo Hier Ben Ik Dan”, waar voorts ook niet veel verkeerd mee is.

Mijn eeuwige optimist (youtube.com)

Judas Priest

Invincible Shield

Geschreven door

Judas Priest is een iconische band die het heavy metal genre steeds omarmd heeft en vooral mee heeft vormgegeven. Net als Motorhead hebben ze zich er nooit een fluit van aangetrokken dat hun muziek een lange periode onpopulair was. Priest is steeds hardnekkig trouw gebleven aan een flitsende heavy-metalsound met alles erop en eraan, of dat nu cool was of niet.
Het zijn pioniers die destijds de heavyness van Sabbath naar een versnelling hoger hebben geschakeld, waarmee ze zonder het zelf te beseffen aan basis lagen van trash- en speedmetal. Albums als ‘British Steel’, ‘Defenders Of The Faith’ en vooral ‘Painkiller’ zijn ondertussen uitgegroeid tot heavy-metal mijlpalen.
Ondertussen zit Judas Priest al diep in de herfst van hun carrière, maar sinds het ijzersterke ‘Firepower’ (2018) lijken de metalgods zichzelf wel te hebben heruitgevonden. Hoewel de oorspronkelijke groepsleden ondertussen al ruim de pensioenleeftijd overschreden hebben klinken ze anno 2024 scherper dan het scheermes dat pronkt op de British Steel hoes. ‘Invincible Shield’ is immers een plaat waarop Priest op een geweldige manier de lijn van het krachtige ‘Firepower’ verder zet. Priest klinkt forser, harder en sneller dan ooit, alle kenmerkende ingrediënten verzamelen hier in hun meest potente vorm, de moordende riffs, de virtuoze snelle gitaarsolo’s, de mokerende drums en de immer indrukwekkende hoge vocale uithalen van opperpriester Rob Halford.
Het album vangt aan met het onverzettelijke en supersnelle trio “Panic Attack”, “The Serpent and The King” en “Invincible Shield”, drie loeiers die door de geluidsmuur razen. Daarna wordt er lichtjes teruggeschakeld maar blijft het immer stevig en strak. “Crown Of Horns” is misschien het enige misstapje, een song waarin Judas Priest teveel hengelt naar een hit en daarmee gevaarlijk dicht in de buurt komt van de meligheid van het alom gevreesde rockballad-symptoom.
Maar voor de rest is dit Judas Priest in topvorm en komt deze ‘Invincible Shield’ heel hoog te staan op de ranglijst van hun beste platen.
Judas Priest lijkt onvermoeibaar en staat aan de vooravond van een uitgebreide wereldtournee die hen ook terug naar Graspop brengt, en dat al voor de achtste keer. Priest is er één van de headliners, in Graspop kennen ze hun klassiekers.

Pagina 8 van 880