Toegegeven: zogeheten Female Fronted Metal is verre van ons favoriete muziekgenre. Voor Hitherside uit Brasschaat schuiven we echter onze vooroordelen aan de kant. Deze formatie ontstond in 2011 toen frontvrouw Jennifer en gitarist Sam enkele nummers en video’s componeerden.
Na de eerste EP in 2013 treden nog twee muzikanten toe tot de gelederen en kunnen we spreken van een volwaardige band. ‘Hitherside’ is het eerste full album in deze bezetting en bestaat uit twaalf stevige songs waarbij rock en metal naadloos gecombineerd worden. Tracks als opener “Karma Comes calling”, “Insignificant Other” en “Out Of Line” zijn verdomd catchy en knallen lekker uit de boxen.
De vocalen van Jennifer doen de rest en stuwen het geheel naar een hoger niveau. Haar stem lijkt trouwens op twee druppels water als die van ene Dolores O’ Riordan maar dat lijkt ons geen misse vergelijking...
Wie aanknopingspunten wil, vindt die vooral bij Evanescence, Karnivool en Halestorm. Zelf ontdekken kan op www.hitherside.com .
De jonge honden van Temptations For The Weak kunnen al een mooi aantal adelbrieven voorleggen. Pas ontstaan in 2011 maakte deze band uit Heist (bij Antwerpen) vrij snel een eerste album ‘Spoken Silence’. Het plaatje werd vrij positief onthaald en verschillende shows in het binnenland zorgden voor een solide live reputatie.
In 2014 deed Tempations For The Weak mee aan de Redbull Bedroomjam, het leverde hen prompt een plaatsje op Graspop 2014 op! Een jaar later is er met ‘Black Vision’ een tweede schijf die voor de absolute doorbraak moet zorgen!
Wat ons betreft moet dit lukken want van de 10 composities op deze plaat zitten er verschillende knallers. Zo zijn “Feed Off, “Controlled” , “Trade This Life” en “Obey” heerlijke metalcoresongs die swingen als een tiet! De gitaarpartijen van Djoni Tregub en Jonas Heylen zijn werkelijk om duimen en vingers van af te likken en ook de screams en cleane vocalen van Djoni zijn top!
Het Antwerpse viertal weet op een meesterlijke wijze brute gitaarrifs met melodieuze passages te combineren en mag zonder blozen zijn voet zetten naast buitenlandse gelijkgestemden als Trivium en Killswitch Engage.
Zelf ontdekken kan via http://temptationsfortheweak.com/ .
In onze lang vervlogen kindertijd was het not done om een aflevering van de populaire kinderserie Merlina te missen. Vooral de figuur van Sardonis, de gemaskerde schurk sprak tot de verbeelding en doet ons in onze dromen nog altijd wat huiveren... Al enkele jaren timmert een Belgisch tweetal aan de muzikale weg onder dezelfde naam van deze boef! Het lijkt ons dat deze bandnaam bewust gekozen is want de sound die gitarist Roel Paulussen en drummer Jelle Stevens uit hun instrumenten toveren, zorgt voor de perfecte versterking van de sfeer en de emoties rond het televisiefiguur!
Hun mix van stoner, metal, doom, sludge en postrock gaat door merg en been en weet te intrigeren van begin tot eind. De vijf tracks zijn louter instrumentaal, lang uitgesponnen (geen enkele song klokt af onder de zes minuten) en opgebouwd rond één of meerdere magistrale riffs. Paulussen en Stevens weten hun laaggestemde gitaren en stuiterende drums vernuftig op mekaar af te stemmen en zijn een meester in de opbouw van gelaagde nummers. Een song als “Roaming The Valley” bijvoorbeeld vindt de perfecte balans tussen traag en snel en tussen melodie en agressie. Ook slottrack “Forward To The Abyss” zit ingenieus in mekaar:
Sardonis start met donkere, broerige doom en sludgje, enkele trashy rifffs zorgen vervolgens voor een ongelooflijke explosie waarna het tweetal opnieuw gas terugneemt. ‘III’ is wat ons betreft een absolute aanrader voor de liefhebber van het betere, stevige genre!
Een zeer interessante release op het Gentse Consouling Sounds is de titelloze EP van Harlowe. Het betreft een project van vier muzikanten waarvan Amenra-frontman Colin H. Van Eeckhout de bekendste naam is. Daarnaast zijn ook gitarist Lennart Bossu (Amenra) en drummer Tim Bryon (Black Heart Rebellion en Hessian) van de partij. Vierde bandlid is de voor ons onbekende Britse zangeres en pianiste Lucy Ann Kinsella doch enig opzoekwerk leert ons dat de bevallige dame tevens actrice en fotomodel is.
Een mooie combinatie dus die muziek maakt die je niet meteen in verband brengt met de genoemde bands. Harlowe brengt een mix van intimistische, breekbare pop en folk. Wat dan wel gemeenschappelijk is met Amenra en BHR is de melancholie en de dreiging die van de diverse nummers uitgaat.
De a-side van deze EP telt drie nummers en daarbij ligt de nadruk op de piano en de gevoelige stem van Kinsella. Op de b-side daarentegen staan de rauwe, akoestische gitaren en de cleane vocalen van Van Eeckhout op de voorgrond.
Dik de moeite dus, dit plaatje! Meer info vind je op www.consouling.be .
Lekker, ouderwets knallen: dat lijkt het devies van het Nederlandse vijftal van Harbour Of Souls. De band ontstond in 2010 toen gitarist Jesper en zanger en drummer Martin voor de fun wat nummers begonnen te schrijven in hun bescheiden thuisstudio. Al snel werden enkele collega-muzikanten opgetrommeld en was Harbour Of Souls een volwaardige band.
Na diverse shows waaronder een support voor Peter Pan Speedrock namen de Nederlanders dit jaar een eerste EP op in The Void Studio in Eindhoven. ‘Mountain Of Fire’ telt vier catchy composities die stevig uit je boxen knallen. De combinatie van ouderwetse hardrock met heavy metal is misschien niet vernieuwend maar laat zich wel gretig beluisteren en verveelt geen seconde.
Het gitaarwerk is meer dan behoorlijk, de lange uithalen van vocalist Martin matchen perfect bij de sound van de band én de vier songs zijn vakkundig opgebouwd.
Deze EP is een mooi visitekaartje en zal Harbour Of Souls ongetwijfeld een waslijst van nieuwe shows opleveren.
Meer info? Check www.harbourofsouls.com .
Een verdomd vinnig plaatje van een nieuwe band die is verrezen uit de assen van het enkele jaren geleden ter ziele gegane Hitch. Grand Blue Heron komt hier op hun debuutplaat al meteen met een straffe sound en dito songs aanzetten. Laat u niet misleiden door de bijgeleverde info, want die is op zijn minst gezegd nogal misleidend, de referenties waarover men het heeft (The Jesus Lizard, Barkmarket, Earth, Neil Young) horen wij er alvast niet in, met Motorpsycho kunnen we dan wel leven (check die ferme laatste song genaamd … euh “Last Song”).
We zouden het eerder willen hebben over een sound die voor een stuk meedraait op de huidige post-punk revival en daar een vleugje kraut-rock en een flinke scheut ongewassen nineties-rock aan toevoegt (beetje grunge, snuifje Sonic Youth en veel ballen).
We onthouden vooral dat Grand Blue Heron hier met een eigen smoel uitkomt op dit sterke debuut.
Een interessant EP-tje dwarrelt in deze herfst letterlijk van de bomen onze cd speler binnen ... Een handvol tracks , die postvatten in de postrock, en uiterst sfeervol , aangenaam zalvend klinken, deels door de toevoeging van piano en keys. Het kwartet kan hun songs wat doen aanzwellen, maar houdt het beheerst en doet de song niet exploderen .
We horen ingenieus materiaal, goed in elkaar gestoken, voelen een schilderachtig decor aan en ervaren een soundtrackgevoel.
Een mooie ‘emo ‘droom trip, waar natuurlijk vergelijkingen opborrelen van de sound van Explosions in the sky, Earth en Mogwai , die met de jaren meer ingehouden in het genre zijn . De groep heeft alvast z’n naam niet gestolen! Info http://www.bergenband.com
Simple Pigeons is een kwintet afkomstig uit de omgeving van Steak Number Eight , Moorsele, Wevelgem en geselecteerd voor de Nieuwe Lichting en terecht wel , want hun dromerige indiepop boeit , rockt , bouwt op en durft te exploderen . Meteen wordt de aandacht gescherpt op “Orphean marriage” en laat je pas los op het afsluitende “Brutus” .
Intrigerend mooi materiaal dat een melancholische ondertoon heeft en lichtjes durft te exploderen. Sterk overtuigend EP’tje dus!
Info op http://vi.be/simplepigeons
We worden ondergedompeld in een trance achtige dronetrip van het Canadese duo Jim Field en Dorian Williamson uit de as van Holoscene . Ze zitten hier in de sferen van Earth, Thisquietarmy en Sunn o))) , maar houden het meer op een donkere , bezwerende; massieve sound van slepende, logge, lome lagen van doom , drones en synths; de gitaar kan schuren, de bas kan grommen, in een waas van fuzz en distortion , maar nergens gaat het uit de bocht. Ondanks de donkere dreiging ervaren we in hun muzikale wereld van vijf songs , die lekker uitgesponnen kunnen zijn , een hypnotiserend , dromerig karakter en een relatieve rust, die zich maximaal op sfeer toespitst .
Info https://northumbria.bandcamp.com
Het viertal van Blissard komt met een meer dan een verdienstelijk debuutalbum op de proppen. Deze formatie uit Leuven ontstond in 2011 uit de assen van hardrockband Dial P for Panic.
Al in 2012 werden enkele nummers opgenomen waarna Blissard opnieuw on hold werd gezet. Dit jaar namen de heren de draad opnieuw op en werkten ze hun titelloze debuutalbum af. Zelf noemen ze Motorpsycho, Pearl Jam, Guns n’ Roses en Nirvana als hun grote voorbeelden en daar valt wel iets voor te zeggen.
De mix van indierock, grunge en prog lijkt namelijk zo uit de nineties te komen. Als we één referentie naar voor mogen schuiven, dan is het wel The Dildo Warheads.
Dertigers die fan waren van deze band, zullen nummers als “The Echo Head”, “Ghost Room” en “I Hear Your Name” zeker smaken. Ook de andere zeven tracks zijn meer dan degelijk maar hebben als constante dat ze enige luisterbeurten vergen.
Je kunt deze band zelf ontdekken via www.facebook.com/BlissardBand
Dat er best nog wat onontgonnen metalen talent in de West-Vlaamse bodem schuilt, bewijst Lost Baron! Het viertal uit Koolskamp komt zomaar op de proppen met een eerste veelbelovende EP. Zes stevige nummers knallen lekker uit de speakers en tonen een gretige band die naadloos metal, stoner, hardrock en sludge tot een geheel verweeft.
Zelf noemen ze High On Fire, Mastodon, Deftones en Your Higness als belangrijkste invloeden. Het niveau van deze grootheden halen ze misschien nog niet maar de band is alleszins goed op weg! Deze in eigen beheer en 1 take opgenomen EP klinkt zeer krachtig en het is duidelijk dat Lost Baron goed heeft nagedacht over haar nummers.
Zo is er opener “We’re All Slaves” dat start met een donkere, repetitieve gitaarrif waarna een machtig refrein en een verrassende outro volgt. Ook “Blackened Heart” is een vakkundig opgebouwde track die bestaat uit enkele donkere riffs en een schitterend refrein met een glansrol voor zanger Jannick Verlinde. Verder nog een eervolle vermelding voor “Reign ’N Chaos” dat verplicht voer is voor iedere rechtgeaarde stonerfan.
Lost Baron hoopt om met dit schijfje letterlijk uit hun kelder-repetitieruimte te kunnen ontsnappen, wat ons betreft zal dit zeker lukken!
Zelf luisteren kan via http://lostbaron.bandcamp.com
Beetje lullige titel misschien, en ook van die hoesfoto zien wij de humor niet in. Laat ons er van uitgaan dat dit waarschijnlijk een inside joke of een soort statement is. De heren komen dan ook uit het West-Vlaamse Tielt, een gemeente die zo rock’n’roll is als een misdienaar met buitensporige acne. Hetgeen ons wel enorm kan bekoren is een bandje die zich niet in alle hoeken wringt om trendy of hip te zijn maar daarentegen wel de stenen uit de muur rockt, en dat is Kentucky Dare Devils. Ontegensprekelijke raakpunten zijn Queens Of The Stone Age, AC/DC, Blue Cheer, White Cowbell Oklahoma en ook wel onze Triggerfinger, maar de kerels beperken zich niet tot het klakkeloos kopiëren van een stel powerriffs. Ze halen immers een pak licht ontvlambare invloeden uit het grote rockgeschiedenisboek en stoken er hun eigen knetterende vuurtje mee. Dit zootje ongeregeld heeft de gitaren volgegoten met gasoline en een flinke geut dirty-ass-bluesrock in de kolkende stoofpot gekwakt, en er komt verdomme gloeiend hete stoom uit.
Het plaatje staat bol van gemene riff-rock met snedig soleerwerk. “Another Shit Day In Suck City” klinkt gortig en smerig als Nashville Pussy, “People Always Talk About…” sluipt zichzelf een verraderlijke weg doorheen een moeras vol sluikse gevaren en “Drop Your Bomb” is vet als een barrel smeerolie in een Harley Davidson garage.
Hadden we bij hun vorige Ep’tje ‘Yes But No’ niet gezegd dat het gerust iets vettiger mocht klinken? Deze driftige West-Vlamingen hebben onze wijze raad opgevolgd, waarvoor dank.
Blue Daisy is het project van de Londenaar Kwesi Darko uit Londen , muzikant , vocalist en producer . Hij beweegt en zit in de duistere trippopwereld van Tricky, Portishead , voegt er postdubstep op z’n James Blakes aan toe, combineert het met elektronica- experimentjes op z’n Flying Lotus en houdt van het aparte filmisch theater van The Residents .
Hij weert allerlei demonen van zich af , vecht er tegen en dat hoor je in die donkere , lome , slowmotion aanpak. Op “Six days” en de titelsong injecteert hij het met een rockende aanpak. De huiver is niet veraf.
Een boeiend concept en een overtuigende plaat die we alvast te horen krijgen …
https://bluedaisy.bandcamp.com
Bruce Bherman komt aandraven met een beloftevolle EP , de songs ademen de sfeer van Lanegan – Campbell in de klankkleur en de sobere aanpak, met de vocale support van Leni Morrison … een doorleefde , deels rauwe (zeg) zang , in combinatie met een hemels , zalvende zang.
Jawel de songs zijn mooi verdeeld in een elektrische en akoestische reeks . ‘Chameleon’ kwam tot stand met Tim Coenen , die ook al instond voor materiaal van Admiral Freebee en Ericksson-Delcroix.
Sfeervol , dromerig broeierig materiaal , waaroverheen een americana en 60s sfeertje hangt . Naast Morrison komen nog een paar andere interessante guests aantreden .
Check gerust de sound en bio van deze Bherman …
http://wwwbrucebherman.com
Nederlands 
Français 
