logo_musiczine_nl

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

Depeche Mode - ...
DAF - Bimfest 2...

Roselien - Persoonlijk ben ik niet op zoek naar een bepaald genre dat ik wil spelen, maar wel naar iets dat me raakt en een zekere soul heeft Aanbevolen

Geschreven door - -

Roselien - Persoonlijk ben ik niet op zoek naar een bepaald genre dat ik wil spelen, maar wel naar iets dat me raakt en een zekere soul heeft

Multi-instrumentaliste Roselien creëert een eigen universum in de komende EP ‘Seventh Ascension’, waarin ze Funk, R&B, grooves en jazz invloeden versmelt met drum samples van Dr Dre en Timbaland, een Roland JX3P synthesizer en Ableton.
De nummers zijn een reflectie op haar tijd in Londen, nadat ze van Brussel naar Londen verhuisde; om een carrière in de muziek na te streven, moest ze aanvankelijk werken als keukenontwerper voor Ikea en flyers uitdelen voor de kost. Tegelijkertijd studeerde ze de ins en outs van muziekproductie en werkte ze hard aan haar vaardigheden als muzikant, beatprogrammeur en zangeres. Haar emoties en strijd komen tot uiting in de vier nummers, die niet alleen zelfgeproduceerd zijn, Roselien speelt elk instrument in dat je op de EP kunt horen. 
Roselien opende voor artiesten als Meshell Ndegeocello, Gregory Porter, The Jones Girls, Bilal en Gabriel Garzon Montano, Roselien bracht haar betoverende live show naar The Jazz Cafe, Rich Mix, LayLow, Kansas Smitty's, The Lexington en Piano Smithfield's, maar ook naar Brusselse zalen als Ancienne Belgique, Le Botanique, Reflektor in Luik en de Rotterdamse zalen Bird en Lantarenvenster.
Haar laatste release ‘Loving’ werd in première gebracht door Erica McKoy op Worldwide FM en geremixt door Kaidi Tatham (ooit "the UK's Herbie Hancock" genoemd). Naar aanleiding van de release van ‘Seventh Ascension' dat op 17 september op de markt komt via NEWS, hadden we een fijn gesprek met Roselien. Ook de invloeden en de verdere toekomstplannen kwamen aan bod.

Roselien, voor onze lezers die je graag wat beter leren kennen, hoe is alles begonnen? Vertel eens wat meer over jezelf
Ik ben afkomstig uit Leuven. Ik ben al ongeveer sinds mijn 10ste met muziek bezig, de stijl is door de jaren heen geëvolueerd. Nu is het wat meer in de richting van R&B, jazz en soul muziek.

Volgens de biografie wordt je muziek omschreven als een mengeling van soul, jazz , R&B en elektronica. Klopt dit, of hoe zou je zelf je muziek omschrijven naar een promotor toe?
Dan zou ik toch zeggen een mix van Soul/Jazz tot R&B met een vleugje elektronica, zoals omschreven ja.

Waar komt de interesse voor die specifieke stijlen eigenlijk vandaan? En wat is jazz en soul dezer dagen?
Rond mijn 16ste kwam ik meer in de ban van o.a. Billy Holiday, Ella Fitzgerald, Sarah Vaughan, Thelonious Monk Rond mijn 18ste leerde ik dan eerder artiesten kennen als Meshell Ndegeocello, Erykah Badu, Jill Scott, Frank Ocean, Moacir Santos, Stevie Wonder. En dan ook meer Braziliaans Jazz zoals Jobim, Elis Regina, Joao Gilberto  Ik had daar een heel diepe connectie mee en ben prompt beginnen studeren. Die akkoorden beginnen analyseren en zo. Ik begon ook steeds meer ritmes te programmeren. Ik kan niet drummen, maar maak wel ritmes via de computer. Dat is waar ik mee bezig was. En ja daarop aansluitende, wat is jazz of wordt gedefinieerd als jazz? Voor mij is het misschien ‘vrijheid’ om te maken en spelen wat je wilt. Persoonlijk ben ik niet op zoek naar een bepaald genre dat ik wil spelen, maar iets dat me raakt en een zekere soul heeft. Dat is ook heel subjectief, daarom is het bij mij vooral een combinatie tussen  interessante ritmes en harmonieën waar ik naar op zoek ben. Daarom spreekt muziek uit Marokko, Algerije of die Braziliaanse muziek me enorm aan. Dat ritme uit die landen. Het hangt er gewoon vanaf hoe hard het me raakt.

Wat me wel opvalt, de artiesten die je opnoemt zijn toch wel van een vroeger generatie; dat net die muzikanten en zo een jong meisje als jij zo aanspreken, verwondert me toch in bepaalde mate
Wat eind jaren ’70 tot begin jaren ’80 is uitgekomen triggert me enorm. Artiesten als  George Duke, Stevie Wonder en dergelijke raken me gewoon en zijn een enorme inspiratie, het is gewoon zo.. er zijn ook dingen van vandaag die ik heel goed vind hoor. Zoals Esperanza Spalding bijvoorbeeld. Maar waarom ik terug grijp naar het verleden? De jaren 70 en 80 waren tijden van voorspoed en vernieuwing. Er werden risico’s genomen, ook in de muziekindustrie. Vandaag de dag gebeurt dat veel minder.

In 2014 bracht je een eerste EP uit ‘Truth’ , ik vermoed dat die veel deuren heeft geopend? Je stond in het voorprogramma van o.a. Luka Bloom, Gregory Porter, Meshell Ndegeocello…
Die EP was zeker een succesverhaal, inderdaad. Ik had dat gewoon naar mensen en zo gestuurd, en daar is opvallend goede respons op gekomen, een verklaring waarom heb ik niet echt maar ik heb toen zeer mooie concerten kunnen spelen en in zeer mooie zalen gestaan, die heeft dus zeker bepaalde deuren geopend ja.

Je nieuwste ‘Seventh Ascension’ balanceert, naar mijn mening, tussen het soulvolle met een jazzy groove, en toegankelijk poppy (waar in mijn ogen niets mis mee is); mee eens of is dat te ver gezocht?
Ik ben niet echt bezig met in hoeverre het toegankelijk is of niet eigenlijk. Er is op zich ook niets mis met commerciële muziek, je hebt daar ook slechtere dingen tussen, maar artiesten als George Duke tot Stevie Wonder hebben ook toegankelijke muziek gemaakt die voor een groot publiek te begrijpen is. Ik ben daar ook naar op zoek, kwalitatief hoogstaande muziek maken die ook toegankelijk is voor een ruim publiek. En ik denk dat dit op de laatste EP zeker zo is.

Er schuilt ook iets weemoedig en van levensvreugde achter je muziek? Er zit zelfs een verhaal achter? Of heb ik het mis
Nee, dat klopt. Twee nummers gaan over mijn tijd in Londen. Een song als ‘Give me a Break’ is een soort reflectie over wat wil ik opgeven om mijn doelen te bereiken? Hoever kunnen we daarin gaan? En in hoeverre bewaak je uw mentale welzijn terwijl je dat doet? Daar gaat dat nummer dus vooral over. Het was een reflectie op bepaalde gebeurtenissen, het was financieel bijvoorbeeld ook heel zwaar en zo. Twee andere nummers gaan over een relatie die niet zo goed is verlopen. Een reflectie daarop dus. Dat ik het niet meer neem hoe ik word behandeld binnen die relatie en zo. Ja er zit zeker een verhaal achter.

Het zijn zware onderwerpen, maar toch zit er veel vreugde achter, dat valt me op.
Sommige zeggen me dat ik zeer vreugdevol overkom. Bewust is dat zeker niet. Muziek is ook een  soort troost of zo; Of een lichtpunt in die donkere tunnel. Zowel in mijn muziek, als dagelijks leven, kan ik soms wel somber of verdrietig zijn. In mijn muziek zoek ik dan een weg om terug dat licht te zien in het donker… waardoor ik weer verder kan in het leven.

Daardoor ben je ook een inspiratie voor andere mensen die zichzelf kunnen oplichten door je muziek.  Dat vond ik ook aan die plaat. Al reacties gekregen in die richting?
Nee, dat is natuurlijk voor iedereen heel persoonlijk hoe je daarmee omgaat. Maar bewust zeker niet eigenlijk, en ook niet echt reacties gehad in die richting. Ik heb wel al een reactie gekregen van iemand die zei zich te herkennen in de tekst van ‘Give Me A Break’, dat wel. En dat is wel leuk om te horen, omdat het een eerlijk nummer is.

Tot daar de algemene bevindingen Wat zijn de algemene verwachtingen?
Ik hoop dat we vooral heel veel kunnen spelen, dat hangt af van de situatie wat mag en kan uiteraard. Ik hoop dat de EP terug een uitnodiging kan bieden om zoals met de vorige heel mooie concerten en zo te kunnen doen. worden mensen daardoor geïnspireerd, dan kan het, is dat niet zo , dan kan het ook. Ik hoop vooral dat ik na deze release een manier vind om muziek te blijven maken die me raakt, mede door deze EP. Het is niet allemaal evident, maar ik hoop dus vooral dat ik een manier kan vinden om dit gewoon te blijven doen. En ook het juiste publiek te bereiken met de muziek die ik maak.

Wie is dan ‘het juiste publiek’?
Ik denk wel dat het een specifieke groep is omdat het toch in een bepaald genre zit. Een publiek dat soul weet te appreciëren. Als ik de juiste mensen vind die me naar dat publiek kunnen leiden zou dat heel mooi zijn. Of de juiste personen die de specifieke markt kennen. Ik denk dat het iets te niche is voor een ruim publiek wat ik doe, Of toch in Belgie. In UK of zo is dat helemaal anders omdat daar meer kennis is van zwarte muziek , mijn inspiratie komt voornamelijk uit die zwarte muziek. Nederland lukt ook nog, maar voor Belgie ben ik blijkbaar iets te progressief of zo.

Zijn er dan geen plannen om eerste in het buitenland door te breken vooraleer je naar hier afzakt?
Ik heb al een concert in Londen op 22 oktober. Op 25 september een release concert in Brussel, Volta. En 15 oktober een concert in Gent.

Wat soul betreft in België, is er toch een markt in Brussel? Eerder dan Gent of zo
Dat klopt, dat merk ik wel als ik daar speel.

Iets anders. Net zoals iedereen heb je ook wel geconfronteerd geweest met deze pandemie , hoe heb je die ‘overleefd’? als muzikant en mens? Veel nieuwe composities?
De eerste lockdown viel mee, ik werkte voor SABAM van thuis uit. Ik heb, doordat ik veel tijd had, veel nummers kunnen maken in die periode van de eerste lockdown. Tijdens de zomer ging het beter, en dan werd het winter en dan heb ik het toch wel even moeilijk gehad. Als er niets gebeurt, heb je uiteindelijk ook niets meer te vertellen. Ik had geen input meer, en dus niets meer te vertellen, en dat viel toch wel zwaar uiteindelijk.

In die tijden van corona , heb je ook streamings gedaan? Wat is je mening over deze oplossing? Hoe groot is de honger om terug live op te treden?
Ik heb wel enkele streamings gedaan, maar ondertussen ook al wat kunnen optreden en zo. Het eerste echte optreden was dan ook een zeer fijne ervaring, om terug contact te kunnen hebben met mensen zelf. Ik kijk vooral uit naar die andere concerten, en dat er wat volk op afkomt ja… de honger om echt live op te treden is dus zeer groot.

Zijn er plannen in het water gevallen (of net ontstaan) daardoor?
Ik zat in Londen, en ben in 2019 – net voor de corona begon – terug gekomen. Toen had ik nog niet echt plannen. Daardoor is het niet zo dat er een concertreeks in het water is gevallen bijvoorbeeld. Ik heb er dus niet echt grote dingen door gemist of zo.

Ik veronderstel dat de focus nu ligt op de nieuwe plaat live voorstellen, maar wat zijn los daarvan de verdere plannen?
Nee, die drie concerten. En de focus op het voorstellen van die EP, dat is het voorlopig.

Los daarvan. Zijn er nog eventuele andere projecten waar je mee bezig bent?
Ik heb een EP gemaakt voor Vice City. Dat is een label , dat is meer een soort club muziek. Ik ga er drie nrs op uitbrengen. Ik moet nu dus ook leren DJ-en.

Ik pik even in op ‘andere projecten’, ik vind de muziek die je brengt ook vaak visueel, is er interesse om daar iets mee te doen voor film of TV Series of zo?
Zeker interesse daarin, ook al heb ik dat niet bewust opgezocht. Maar moest iemand me contacteren in die richting zie ik dat zeker zitten om daar iets rond te doen. Ik maak gewoon super graag muziek, als ik dus zo een uitnodiging krijg in die richting? Zeker.

Ik stelde de vraag omdat je plaat zeer visueel en filmisch is ook, ben je daar mee eens of zie ik dat verkeerd?
Dat het beelden oproept is uiteraard leuk om te horen. Bewust die richting uitgaan doe ik niet, maar fijn om te horen ja. Ik vind het zeer moeilijk om daar objectief naar te kijken eigenlijk. Ik heb die gewoon zeer instinctief gemaakt en dat zo goed mogelijk proberen doen. Ik heb daarbij dus niet echt een plan uitgewerkt hoe dat er moet uitzien of zo. In visueel opzicht.

Wat zijn je ambities? Is er iets een doelstelling die je voor ogen hebt?
Er is wel een punt waar ik me afvraag wat ik specifiek ga doen?  Ik wil eigenlijk terug gaan naar Londen en UK, ik ben er niet meer geweest tijdens corona en wil daar zeker naar terug. Voor de rest? Ik heb nu die Club muziek geproducet , misschien dat ik in die richting nog wat meer ga producen? Voorlopig is het dus twijfelen tussen meer club muziek gaan maken, of terug naar Londen verhuizen.. Mede doordat ik in mijn genre niet zo goed in België aan de bak kan komen, of moeilijker.

Eventuele ambities voor de Amerikaanse markt? Daar is soul toch wat meer geapprecieerd
Amerika is natuurlijk de markt daarvoor, ik ken echter Londen al goed en daar zijn voldoende mogelijkheden om verder door te breken. Als ik in UK, Nederland, Frankrijk en België mijn carrière kan uitbouwen ben ik al heel blij, Amerika hoeft niet per se.

Erkenning in eigen land is dan weer wel een ambitie?
Ik zou graag een grote hit scoren. Dan ben ik financieel binnen en hoef ik me geen zorgen meer te maken over geld. In België zou super zijn!

Het vaarwater in België is ook enorm groot uiteraard. Er zijn ook veel releases.  Je bent er specifiek niet mee bezig, maar hoe hoog ligt de lat voor jou?
Ik ben zeker ambitieus, ik wil leven van mijn muziek. Dat is voor mij zeker belangrijk. Muziek schrijven voor anderen, zelf optreden, gewoon dat ik er kan van leven.. Dat is zeker mijn grote doel en ambities. Ik geloof zeker in mijn capaciteiten. Als ik kijk naar mijn idolen hoe zij dat hebben gedaan? Moet dat ook bij mij lukken.

Je verdient het zeker en vast , alleen al op basis van die EP en zo. Hopelijk tot binnenkort op één of ander podium

Aanvullende informatie

  • Band Name: Roselien
  • Datum: 2021-09-12
  • Beoordeling: 8
Gelezen: 622 keer