Julien Tassin - Als je met een band speelt moet je inspiratie en dingen met elkaar delen, als solo artiest moet ik me enkel concentreren op mijn eigen gedachten

Julien Tassin is een jazzmuzikant uit Charleroi die over de taalgrens heen zijn sporen heeft verdiend. De man improviseert in het genre en voegt daar graag blues aan toe, wat hem tot een creatief pareltje maakt. Met band, maar ook solo?  Na 'Momentum' en 'Pictures from Home' bracht Julien Tassin eerder dit jaar zijn derde album 'Primitiv' uit. Zonder bas en drums, en alleen met een akoestische gitaar in de hand, blijkt het een hele uitdaging. Maar Julien Tassin weet ondanks die beperking toch een kleurrijk palet aan te bieden, met verhalende melodieën en poëzie. wij namen zijn album onder de loep, je kunt de recensie hier herlezen https://www.musiczine.net/nl/chroniques/item/88818-primitiv.html
We hadden een fijn gesprek met Julien over deze release, en polsten ook naar de toekomstplannen en zijn ambities als muzikant.

Julien, onze beste wensen voor het nieuwe jaar. Hoe ging 2022 voor jou?
Het was een druk maar ook een goed jaar, ik heb een aantal projecten gedaan. In de eerste plaats heb ik het album 'Primitiv' opgenomen, ik had ook een carte-blanche in Bozar om een Amerikaanse trompettist uit te nodigen, en dat was Jason Palmer. We deden een kleine tournee van vier data. Eén daarvan was in Bozar. Het leuke  is dat ik alles heb opgenomen. Dit live album met Jason Palmer  zal  dit jaar worden uitgebracht. Wanneer juist, weet het nog niet zeker, maar het zal eind 2023 zijn. Ik heb ook een album opgenomen met gitarist Patrick Steenaerts. Een ander project is er één met rockband runSOFA. Artistiek gezien was het een goed jaar...

Er waren veel releases in 2022, denk je niet dat het een beetje te veel van het goeie was?
Ik denk dat COVID de artiesten veel ruimte liet, om dingen te creëren. En ja, iedereen wilde het op hetzelfde moment uitbrengen. Ik begrijp dat, want het was een zware en moeilijke tijd voor iedereen. Dus ja, er waren genoeg releases, maar ik denk dat het de komende jaren hetzelfde zal zijn, mensen willen creëren. Het is misschien te veel ja, maar aan de andere kant hebben we een geweldig land voor muzikanten, er zijn veel originele projecten in België wat het allemaal interessant maakt.

Je woont in Charleroi, is er een verschil in mogelijkheden tussen het Vlaamse deel en het Franse deel van het land denk je?
De jazzscene in Wallonië is meer gericht op moderne of traditionele jazz.  Het Vlaamse deel is meer crossover. Er is meer een mix. Dus ja, er is een groot verschil. Maar er zijn uitzonderingen, bijvoorbeeld Luik. Luik staat meer open voor improviserende muziek, er is een mix, zoals je die ook in Antwerpen of Gent hebt. Voor mij, die in Charleroi woonde, was het daarom noodzakelijk om naar Brussel te verhuizen. Om nieuwe mogelijkheden te openen, en mijn publiek te vinden. En ik heb ook het gevoel dat mijn publiek meer in Vlaanderen zit dan in Wallonië. jammer, maar het is wat het is.

België is een klein land, maar iemand vertelde me dat er nog steeds een grote muur is tussen Vlaanderen en Wallonië? Vind je dat een probleem voor je?
Op deze manier, dat ik mijn plaats in Wallonië nog niet echt gevonden heb. Zoals ik aangaf, als ik in Vlaanderen speel heb ik het gevoel dat het publiek lijkt te begrijpen wat ik doe. Maar ik moet zeggen, beetje bij beetje lijken de mensen in Wallonië ook interesse te krijgen in mijn muziek. Het begint beter te worden. Ik speel trouwens ook meestal met Vlaamse muzikanten. Niet dat het een keuze is, het gebeurt gewoon. Dus ja, die 'muur' is er zeker.

Ik dacht altijd dat het als Waalse muzikant moeilijk was om voet aan de grond te krijgen in Vlaanderen, maar  je  ervaart dus ook dat er een verschil is tussen Vlaanderen en Wallonië?
Meestal zijn de Vlaamse muziekliefhebbers trots op hun Vlaamse artiesten, de Waalse steden zijn niet zo. Als je uit Gent komt bijvoorbeeld, duwen ze je echt naar voren omdat ze trots op je zijn. Dat is iets wat ik vooral in Wallonië mis. Ik krijg die feedback niet in mijn eigen stad Charleroi.  Ik ben niet zeker van anderen, maar ik voel dus wel  een verschil. Voor mij is het gewoon moeilijker om een job te krijgen in Wallonië dan in Vlaanderen, blijkbaar.

Laten we het eens over de plaat hebben, daarom dit interview. Met de laatste release 'Primitiv' heb je een meesterwerk uitgebracht, een gevarieerde plaat waar blues en jazz zijn verweven tot een magisch geheel. Is dat de juiste omschrijving?
Vanaf het moment dat ik met muziek begon, had ik het gevoel dat Blues mij op het lijf geschreven was. Ik luister graag naar Amerikaanse blues spelers of blues spelers in het algemeen. Omdat ze over emoties praten in hun muziek, en dat is waar muziek voor mij over gaat. Ik voel me ook aangetrokken tot de rauwheid van Blues.  Dus ik stop dit in mijn muziek om zo rauw mogelijk te zijn. Maar tegelijkertijd voel ik me aangetrokken tot vreemde harmonieën, tot polyritmiek en de verbeelding die uit jazzmuziek komt. Wat ik het liefste doe is een mix maken van de twee delen, blues partijen combineren, een avontuurlijke aanpak en dus verschillende melodieën in mijn muziek stoppen, wat je dan weer vooral in jazz vindt. Improvisatie en experimenteren is het sleutelwoord.

Het is ook een zeer visuele plaat, het triggert de fantasie. Is dat ook een bewuste keuze geweest?
Ik denk dat muziek net gemaakt is om de verbeelding van de luisteraar aan te wakkeren, het is leuk dat mensen echt dingen zien als ze naar mijn muziek luisteren. Want ik zie ook veel dingen als ik mijn muziek componeer. Soms zet ik mijn dromen om in muziek. Dus ja, het is iets moois als mensen dingen kunnen zien als ze naar mijn muziek luisteren.

Je zei ook iets over dat muziek emoties zijn. Gevoeligheid, originaliteit en veelzijdigheid zijn eveneens de rode draad. Ik heb het gevoel dat er een verhaal achter de liedjes zit, klopt dat. Zit er een persoonlijk verhaal achter de liedjes? En welk verhaal?
Ik wilde vooral iets maken dat door iedereen kan begrepen worden .‘Primitiv’ is niet altijd iets negatief. Au contraire, het is eerder iets positief, kunnen praten over wat we echt voelen en dat met elkaar delen. De liedjes gaan over de mensheid. Over wat we doen sinds het begin van de mensheid, wat is het gemeenschappelijke dat we als mens delen, was mijn inspiratie. We hebben veel gemeen als mensen, weet je.  We willen bewegen, dingen verkennen, vechten, jammer genoeg. Velen onder ons houden ervan kinderen te zien opgroeien tot volwassenen. Dat is waar deze plaat dus over gaat, over wat we allen als mens gemeen hebben in een brede omkadering.

Waarom een solo album? Dat geeft toch extra stress omdat je alles alleen moet doen, en niet kunt terugvallen op medemuzikanten? Of niet?
Niet echt. Sinds ik ouder word, vind ik het juist leuk om alleen te zijn en mijn gitaarspel te verkennen. Het is soms moeilijk, maar ik doe het al lang en voel dat ik graag dingen alleen doe. Als je met een band speelt moet je inspiratie en dingen met elkaar delen, als  solo artiest moet ik me concentreren op mijn eigen gedachten. dus ik heb helemaal geen stress nee. Ik ben zelfs veel  meer gefocust als ik solo speel.

Hoe waren de algemene reacties op 'Primitiv'?
Ik krijg reacties van mensen die zeggen dat het leuke muziek is, en dat het ook toegankelijk is, en niet al te moeilijk te begrijpen. Dat is een reactie die ik veel krijg. Ik heb een grappig verhaal daarover, ik speelde op een school voor kinderen. Kinderen hebben geen mening voordat ze het gezien hebben, ze zijn niet zo kortzichtig als volwassenen. Ze zijn ook heel eerlijk. We moeten meer als kinderen zijn, eerlijk met elkaar omgaan  en niet zo kortzichtig over cultuur en dingen om ons heen. Sta er meer voor open voor wat om je heen gebeurt, zonder te oordelen. Zou ik zeggen.

Wat zijn de plannen voor 2023?
Ik zal een duet album uitbrengen met Patrick Steenaerts. Er komen ook enkele leuke concerten aan. Dingen zoals Leuven Jazz festival, wat erg leuk is.- Ook zal ik het album met Jason Palmer dit jaar uitbrengen. En ook een trio met Nicolas Thys en Dré Pallemaerts + Jason Palmer op trompet. Ik werk ook aan een volgend solo album. Daarnaast is er nog een duet met drummer Nico Chkifi. Er komen nog enkele andere projecten aan, er is nog niets aangekondigd.

Dus je gaat ook op tournee in Vlaanderen?
Ja, zoals ik al zei op Leuven Jazz festival 12 maart. In februari speel ik in Biekorf , Brugge op 15 februari, Jazz Station Brussel op 17 februari. Op 31 maart CC De Ververij , Ronse en CC De Abdij , Geraardsbergen op 3 juni (meer info: https://www.julien-tassin.com/index.php/on-tour )

Dus je gaat een druk jaar tegemoet, hoe blijf je dit doen?
Ja, maar ik ben niet druk, om druk te zijn weet je wel. Als ik inspiratie voel voor iets of iemand ga ik er gewoon voor. En dan kijk ik wat ik kan doen om het te laten gebeuren. Soms komt die inspiratie zomaar op, dan pak ik mijn gitaar en begin te spelen en te componeren wat er in mijn hoofd zit. Het moment grijpen, als het er is, weet je wel.

Een van mijn laatste vragen, ik hou er niet van artiesten in een muziekstijl te duwen, maar soms duwen ze je in de richting van een jazzartiest. Ik zie jou eerder als blues gitarist, waarom denk je dat ze je in de richting van jazz duwen? En vind je dat leuk?
Voor mij is de term "blues" of "jazz" gewoon een naam, weet je. Concertorganisatoren of mensen willen alleen maar een stijl op je muziek plakken, om een of andere reden. Jazz is voor mij meer verbonden in de zin van improvisatie. Er is ook enige improvisatie in Blues. Maar jazz is opener, groter dan blues. Ik zou graag wat meer in de Blues scene spelen; ik ga graag experimenteel te werk, en ik weet niet zeker hoe dat in een Blues of roots festival zal uitpakken. Ik denk dat jazzliefhebbers meer open staan voor dingen die ze niet gewend zijn te horen, maar ik zou moeten proberen of het ook op Bluesfestivals werkt.

Waar denk je dat jouw muziek echt thuishoort? Welke auditie zoek je?
Ik denk op een plek waar mensen open staan voor alles en klaar zijn om een stap te zetten om echt naar mijn muziek te luisteren. Mensen die openstaan voor alles wat ik ze geef. Mensen die op avontuur willen gaan met mij en mijn  muziek. Dat is het publiek dat ik zoek. Het is dan ook nooit hetzelfde wat ik doe. Soms ga ik experimenteel te werk. Soms zet ik mezelf in een risicovolle situatie omdat ik dat leuk vind. Het kan goed uitdraaien, soms is het lastig,  en kan het totaal verkeerd gaan. maar ik neem graag risico's en ik zoek dus vooral  mensen die me daarin willen volgen.

We kunnen zeggen dat je binnen de jazz (waarbij je buiten de lijntjes kleurt) inmiddels je sporen hebt verdiend. Wat zijn na al die jaren je verdere ambities en heb je ook een doel voor ogen of ben je daar niet mee bezig?
Gewoon mijn muziek kunnen spelen, solo gaan en overal in dit land mijn muziek brengen is mijn belangrijkste ambitie. Ik hou ervan om in België te spelen maar ik zou ook graag buiten het land toeren. In het binnen- en buitenland spelen en mijn publiek daar vinden is  dan ook mijn belangrijkste doel. Artistiek gezien zou ik dus gewoon graag kunnen doorgaan met wat ik nu doe. En natuurlijk mijn grenzen meer en meer verleggen en in contact komen met leuke muzikanten en publiek blijven vinden die mij daarin  telkens opnieuw blijven volgen, of muziek maken voor films, dat is ook een ambitie.

Ik hoop dat je je doelen haalt, we blijven je zeker volgen...

Pics homepag @Lucinde Wahlen

https://www.julien-tassin.com/index.php/news