Robbing Millions + Movulango - Eclectische, behendige en sympathieke roversbende

Robbing Millions heeft na de zelfgetitelde debuutplaat in 2016 een bescheiden succes behaald tot buiten Brussel. De jazzy indie cultband rond Brusselaars Lucien Fraipont, heeft ondertussen een metamorfose ondergaan waardoor de sound van de tweede langspeler ‘Holidays Inside’ eclectischer, jazzier, strakker en dromerig klinkt. Nog meer dan de lockdown, was het nieuwe label MGMT Records, van het gelijknamige bekende duo uit New York, de katalysator voor Robbing Millions’ recente release.

Het geluk had Robbing Millions niet aan hun kant, want na de nieuwe beperkingen waren er enkele shows geannuleerd. Gelukkig kon Fraipont en de zijnen toch hun geliefkoosde thuismatch spelen in de Ancienne Belgique.

Maar eerst mocht Movulango een poging wagen om het zittend publiek op te warmen. De jonge Gentenaar heeft tot dusver weinig uitgebracht maar toch verraste hij live met zijn gevarieerde opgenomen arrangementen en zijn sterke gekleurde stem. Met rake moves en een visuele opstelling die heel retro aanvoelde, was het allesbehalve saai om hem aan het werk te zien. De new wave van de jaren 80 waren een duidelijke inspiratiebron terwijl de eigentijdse en persoonlijke Movulango-toetsen voor de frisse originaliteit zorgden. Met uitschieter “Leave”, denk aan een mix van Mac Demarco en Car Seat Headrest, slaagde Movulango in zijn opzet. Laat dat nieuw materiaal maar komen!

De main act had ondanks de beperkingen toch heel wat geïnteresseerden en fans naar de AB kunnen lokken. Uiteraard had Robbing Millions nieuw materiaal om te delen waar ze met “Overdry” meteen aan begonnen. De pulserende synthintro werd handig aangevuld met de behendige gitaarmelodieën van Fraipont. Op het daaropvolgende in het Frans en Engels gezongen “Camera” surften ze verder op de psychedelische 80s-golf. Nog één van de laatste LP was “Family Dinner” waar er een grappig familietafereel met gepaste clichés bezongen werd. Het latino-geïnspireerde “Tiny Tino” klonk aanvankelijk grappig en bijna kinderlijk, maar de hoekige tempowisselingen à la math rock sloegen het publiek met verbluffing. Handig daaraan vastgeknoopt was het oudere “Bigfoot” die dito hoekig klonk. Ook “Wiagw” en “Negative Blonde” kwamen als oldies aan bod.
Charmant aan Fraipont is dat hij zijn Franstalig accent niet wegsteekt en er dus handig gebruik van maakt. Uiteraard zijn de gelijkenissen met Air of Phoenix dan ook niet ver te zoeken. Het gemoedelijke maar toch mysterieuze instrumentele “Dynamic Plants” blonk uit in moodswings en creatieve jazzy melodieën. Tussendoor werden we verder getrakteerd met het gloednieuwe “Doctor”, meer van dezelfde psych synth indie maar dan nog eigenwijzer. “One of a Kind” zat muzikaal zeer complex ineen, maar het viertal bracht die moeiteloos over aan het opgewekte publiek. Het frivole “Have Tea”, met een bedanking voor Fraipont’s mede-acteur in de humoristische videoclip, kwam goed binnen als zoetmaker.
De dolenthousiaste toeschouwers waren duidelijk niet verzadigd. Gelukkig werden we in de encore verwend met het surrealistische “Chewie Chewie” en het geweldige hapklare “In the No Air” waardoor iedereen uit zijn stoel ging om alsnog volop te kunnen genieten.

Robbing Millions bracht met ‘Hollidays Inside’ één van de meest opvallende Belgische releases van dit jaar uit. Ook live heeft Fraipont vele harten gestolen van het (ondanks de maatregelen) zeer enthousiast publiek!

Setlist: Overdry - Camera - Family Dinner - Tiny Tino - Bigfoot - Rapa Nui - WIAGW - Dynamic Plants - Back - (New) Docter - One of a Kind  - Have Tea - Negative Blonde - Encore: Chewie Chewie - In the No Air

Organisatie: Ancienne Belgique, Brussel