Go March - Deze plaat moest gewoon nu worden uitgebracht, ook uit ons systeem. Je kunt niet aan iets anders beginnen, vooraleer je iets hebt afgewerkt

Philipp Weies (gitaar), Hans De Prins (synthesizer) en Antoni Foscez (drums) vormen samen het Antwerpse trio Go March. Met hun debuut 'Go March' (2015) en opvolger 'I' (2018) gooide de band hoge ogen, net door een perfecte verbinding tussen post rock en elektronisch vernuft te maken. Het grensverleggend karakter intrigeert en in die richting werkt Go March verder naar 'III' . De EP (een full album kunnen we deze schijf moeilijk noemen), werd voorgesteld in de Cactus Club, Brugge via livestream .
Het verslag kun je hier nalezen

Voldoende voer voor een fijn gesprek, we spraken af via skype met gitarist Philipp Weies.

Wie zijn Go March en hoe is alles begonnen?
We zijn feitelijk ontstaan in 2011/2012 vanuit jamsessies die ik met ons drummer Antoni heb gedaan. We hadden ook niet echt een stijl voor ogen. Gewoon samen jammen. We wilden vooral de elektronische invloeden benadrukken, dus ik zorgde ervoor om mijn gitaar niet als een gitaar te doen klinken (haha). Hans kende ik al heel lang, en ik had hem gevraagd om die elektronica nog meer naar voor te laten brengen, door zijn synthesizer inbreng. In 2013 zijn we dus pas echt ontstaan als band. We zijn daar dus eigenlijk vrij los aan begonnen, en hadden wel een demo en zo, maar vonden het te goed om daar bij te laten dus zijn we overgegaan tot een meer volwaardig geheel. En zo is de eerste plaat ontstaan.

Qua muziekstijl zitten jullie tussen post rock en elektronische muziek in; ik had ergens gelezen ‘tussen Kraftwerk en Mogwai’’, persoonlijk kan ik me daar in vinden. Je mening
Dat is precies iets dat blijkbaar voortdurend terugkomt tegenwoordig. Krafwerk kan ik ergens inkomen. En eigenlijk ook niet omdat die meer ingetogen zijn dan wij. Mogwai van de andere kant begrijp ik eerlijk gezegd niet zo goed, ik heb er geen plaat van en ken ze wel uiteraard. Maar zou ze zeker niet als een van onze invloeden zien. De band is gewoon ontstaan uit de liefde voor Elektronische muziek. Maar echt vergelijkingen met bepaalde bands zou ik niet goed weten eigenlijk.

Ik denk dat jullie misschien in dat vakje ‘postrock’ worden geduwd, gezien het instrumentale muziek is, en er naar een climax wordt gewerkt? Ik kleef niet graag een label op een band, ik hou zelfs van muziek waar je dat niet hoeft te doen, en dat is bij jullie het geval. Maar naar promotors toe, wordt soms die vraag gesteld ‘’welke stijl brengen jullie’’?
Onze muziek is vooral elektronische en dansbaar, het is nu niet het geval, maar op onze concerten wordt altijd gedanst. We hebben ook rustige nummers die heel filmisch zijn ook. Je kunt er dus op wegdromen, maar het is ook niet per se dat we daarbij beelden in ons hoofd hebben, we laten de fantasie van de luisteraar zijn werk doen.

Persoonlijk vind ik jullie muziek inderdaad zeer filmisch, iets dat in sommige recensies ook terugkeert. Zijn er plannen om jullie muziek in films en TV series te gebruiken? Is er ambitie hiernaartoe?
Dat mag en kan, maar dan heb je mensen nodig die connecties hebben in die film wereld. En met onze muziek iets willen doen in die richting. Zonder die persoon die u introduceert heeft het geen nut. Een van onze nummers is blijkbaar wel gebruikt voor een presentatie van Toyota in een handelsbeurs in Amerika. Geen idee hoe die daarmee zijn gekomen, maar ja.

Jullie vorige platen ‘Go March’ (2015) en ‘II’(2018)  waren een bommetje, hoe waren de algemene reacties en heeft dat bepaalde deuren geopend?
Uiteraard hebben die deuren geopend, we hebben mooie optredens kunnen spelen. Ook in het buitenland. We hebben ook heel goede recensies gekregen, tot zelfs in de Britse pers. We merken wel dat we de mensen die we toen hebben meegekregen, ons nu nog steeds op de voet volgen. En dat ze ook drie jaar later ons nog steeds volgen. We hebben dus zeker een kleine, maar fijne,  fanbase opgebouwd en dat is wel leuk.

Uit welke muziekliefhebber bestaat die fanbase dan eigenlijk? Post rock, elektronische muziek liefhebbers?
Je krijgt eigenlijk de dansende mensen zeker mee, ook al wordt het soms omschreven als moeilijke muziek omdat er geen zanger vooraan staat. We hebben ooit in Tsjechië op een festival gespeeld  als after show om 3u s ’nachts. Op de korste keren stond heel het plein op stelten. Die kwamen niet per se voor ons, of voor onze soort muziek. Ik denk dus dat we op het juiste uur, in de juiste sfeer, een heel breed publiek aan dansende mensen kunnen aanspreken.

Boiler room op Pukkelpop of Tomorrowland?
Tomorrowland niet direct, maar Boiler room weet ik . Ik denk dat we daarvoor net iets te weinig elektronisch zijn. We hebben wel in 2015 in Castello op Pukkelpop gestaan, dat is toch een eerder semi-elektronische tent en daar stonden we toch wel eerder op onze plaats. En daar op een iets later uur? Zou nog beter marcheren. Omdat het een publiek trekt dat tussen die elektronische muziek en rock tussen zit.

Ik zag jullie de nieuwe schijf ‘III’ voorstellen via livestream, persoonlijk vond ik het door de beelden alsof je in een 3D film was terecht gekomen, zeer goed gevonden. Hoe heb je dat zelf ervaren?
Door de opstelling stonden we eigenlijk een beetje zoals in een repetitielokaal. Het was wel in een zaal te doen, maar dat was dan ook de enige connectie met live spelen. We hebben eigenlijk gewoon een opgenomen live repetitie gedaan met lichtshow. Zo voelde het toch aan. Het was vooral heel fijn om na al die tijd nog eens in een zaal te staan. En alles wat hoort bij optreden, het uitladen, opbouwen, lichtshow, soundcheck. Je beseft gewoon dat dit een leuke routine is om te doen. We hebben ook twee van onze nieuwe nummers gespeeld, en dat voelde ook fijn aan. Het voelde ook niet aan als een videopname, dat is ook belangrijk. Het was zeer leuk om te doen, we waren super geconcentreerd en het was fijn om dus terug die routine van een optreden te mogen doen. Achteraf waren we stik kapot, door zo diep in een trance te zitten als het ware.


Wat is je mening over het fenomeen livestream (hoewel dat ‘live’ ik daar vaak een kanttekening bij plaats)
Ik heb eigenlijk naar nog geen enkele streaming concert gekeken, eerlijk gezegd. Ik ben daar eigenlijk sowieso niet echt mee bezig. Hans luistert bijvoorbeeld veel naar muziek of is daar intens mee bezig. Ikzelf ben iemand die vaak liever de stilte opzoek. Dus ik zal niet  per se naar een streaming optreden kijken.

Wat ik persoonlijk wel heb ondervonden, ook al ga ik liever naar een live optreden, is dat de drempel minder hoog is. Ik heb voor het eerst in mijn leven echt Balkan muziek leren kennen door de streaming van Balkan Trafik te volgen. Iets wat ik wellicht anders ook had gedaan, maar minder vanzelfsprekend. Is die drempel minder hoog om een ander publiek aan te trekken voor jullie muziek denk je?
Misschien, maar jij bent een muziekliefhebber die op zoek gaat naar nieuwe dingen. Mensen die dat doen zullen daar dus wel gemakkelijker voor te vinden zijn om iets te ontdekken buiten hun comfortzone. Maar ik denk dat het internet/sociale media publiek eerder iemand is die als het te lang duurt weg zapt. Dus ik denk niet dat je met die streaming een groot publiek over de streep trekt, tenzij dat de muziekliefhebber ervoor betaalt. Dan geeft hij/zij dus geld uit om dat daadwerkelijk te volgen. Bij ons was het ook in het kader van een filmfestival. Dan  komt daar wel publiek op af. Maar door gewoon iets te posten of Facebook of YouTube ? Ik kan me niet voorstellen dat je daardoor een ander niet doorsnee publiek bereikt.

Jullie brengen de plaat uit via Dunk!records. Jullie waren niet aanwezig op Dunk!festival online editie , zijn er in die richting van Dunk!festival eventuele plannen?
Niet direct , hoewel ik daar van overtuigd ben dat we er ooit wel eens zullen staan. –We hebben goede contacten met de mensen van de organisatie, we hebben onze twee platen opgenomen bij Dunk!records.

Ik vind jullie er wel passen, Dunk!festival is niet perse een postrock festival meer, maar wel een uitgebreid palet aan vooral instrumentale muziek
Ze zijn wel als een postrock festival begonnen, maar zijn inderdaad geëvolueerd. Wat wel boeiend is , is dat ze binnen hun niche blijven. Ze gaan niet plots naar globale rock bands en zo toe maar blijven hun eigen identiteit  bewaren als festival. Dat is wel belangrijk.

Klopt. Laten we het nog eens over jullie nieuwe plaat hebben. Hoe zijn de reacties tot nu toe?
Toch wel veel positieve reacties gekregen, mensen die helemaal mee zijn met de plaat. Dus ja, goed we zijn tevreden.

Jullie muziek is ook heel verslavend, ik kreeg er maar niet genoeg van. Je mening? Is bewust gekozen voor die richting?
Dat is een mooi compliment. Ik weet eigenlijk niet goed wat ik daar moet antwoorden. Eigenlijk is dat eigen aan elke muzikant, dat je muziek maakt waar de luisteraar maar niet genoeg van krijgt, en wil blijven naar luisteren. Als we daarin slagen? Zijn we daar blij mee. Het is fijn om dat gevoel mee te nemen.

De plaat is weer een EP. Hoewel die EP ook een beetje aanvoelt als een full album ? Waarom geen full album?
We hadden het gevoel dat alles klopte na die vier nummers, en dat we een afgewerkt product af hadden geleverd. We hadden eerste nog gedacht er enkele miniatuurtjes tussen te zetten of zo. Maar we hebben het niet gedaan, omdat we het gevoel hadden dat het een afgewerkte eenheid was die vier songs. Waar niets meer of minder aan was toe te voegen. Ik heb ook altijd zo moeilijk waarom men het EP noemt? We zijn ondertussen ook begonnen met aan nieuwe nummers te werken dus dat komt goed.

Laten we het ook even over deze coronatijden hebben, hoe heb je als muzikant, band en mens deze tijden overleefd tot nu toe?
Componeren niet echt, we hadden net een plaat klaar. Vanaf er wat meer versoepelingen kwamen hebben we terug wat meer afgesproken en zijn er opnieuw wat dingen ontstaan. 2020 was gewoon een stilstand, laat het ons daar vooral bij houden. In de zomer hebben we wel opgetreden voor een zittend publiek in Museum M in Leuven. Maar dat voelde beetje aan als een schrale troost. Die zaten allemaal aan tafeltjes, het voelde wat droevig aan.

Langs de ene kant wel droevig, maar langs de andere kant misschien toch beter dan voor geen publiek optreden?
Ja dat wel. We hadden in maart ook wat optredens in Luxemburg, niemand geloofde echt dat dit zou doorgaan. Daar waren ook 65 mensen, en moest je ook neerzitten. Die hebben zelfs heel het jaar door op die beperkte wijze optredens kunnen geven.

Hier mag het ook terug, ik ga op 30 mei ook in Museum M naar zo een optreden voor vijftig man met Steiger. Zijn er bij jullie al plannen in die richting?
Vaag. Maar nog niets concreet eigenlijk. Voor hetzelfde geld kan binnen twee weken alles weer dicht gaan of zo.. dus ja, ik weet het niet. Plannen maken is momenteel zeer moeilijk Laat het ons daarom houden bij vage plannen.

Wat zijn, in zoverre dat kan, dan wel de verdere plannen voor dit jaar of volgend jaar of zo?
We nemen dus eerder een afwachtende houding aan wat de nabije plannen betreft, zoals al gezegd.

Was het dan ook niet beter geweest om ook te wachten met een EP uitbrengen tot je meer zekerheid had, denk je
De plaat was al eind 2019 af, en lag eigenlijk al veel te lang in de koelkast. Ze moest gewoon nu worden uitgebracht, ook uit ons systeem. Je kunt niets anders beginnen, vooraleer je iets hebt afgewerkt. Nu de plaat uit is moeten we ons daar niet meer mee bezig houden en valt er een last van onze rug. Langer wachten bleek geen optie meer. Want nu zijn we dus al begonnen met een nieuwe plaat eigenlijk. Er zijn ook nieuwe ideeën die aan het sluimeren zijn en die we nu gaan uitwerken. Dus ja, hadden we die plaat niet uitgebracht hadden we daar ook niet kunnen aan beginnen. We moesten gewoon dit hoofdstuk afsluiten.

Om nog eens terug te keren op die vraag over corona. Hoe denk je persoonlijk dat de cultuursector, die zwaar getroffen is, deze tijden zal overleven?
Dat is een moeilijke vraag eigenlijk. Ik ben er wel bij betrokken, maar heb er geen zicht op. Voor mensen die geen kunstenaars statuut of zo hebben zal het in elk geval rampzalig uitdraaien vrees ik. Het is moeilijk om te zeggen wie het zwaarst getroffen is, of er het best zal uitkomen. Het hangt van teveel factoren af.

Wat zijn de uiteindelijke ambities met deze band, en ook als muzikant op zich? Is er ook zoiets als een einddoel of een doel dat jullie voor ogen hebben?
Er is geen einddoel, dat bestaat niet. Ik denk dat als je echt te hoge ambities hebt je snel kunt teleurgesteld worden. Neem nu dat je zegt ik wil bereiken dat we doorbreken in Engeland met die plaat, en als dat niet lukt. Dat het een domper op de vreugde zal zijn. Dus de ambitie is gewoon verder doen zoals we bezig zijn, met onze beide voeten op de grond, en zien wel waar we uitkomen. Van dag op dag leven eigenlijk, en gewoon blijven doen waar we goed in zijn. Je hebt dat ook niet altijd in handen, tenzij je heel veel geld hebt dan zijn er misschien meer mogelijkheden. Maar dat is bij ons niet het geval. Dus dan zijn onze ambities eigenlijk gewoon zo vlug mogelijk terug kunnen optreden met onze muziek, voor een publiek. Dus gewoon voort doen is een ambitie op zich.

Dat klopt, maar ik wil toch even daarop inpikken. Mocht je nu de kans krijgen om Sportpaleizen of zo te mogen staan, of een wereldtournee doen. Maar dan wel op voorwaarde dat je je muzikaal aan past, je ‘roots’ verlaat en commercieel denken? Er zijn bands en artiesten die dat doen
Dan draait het niet echt meer om muziek maken, maar om bekendheid vergaren. Nee, dat is totaal niet wat ik wil doen. ik weet dat ik met mijn muziek geen massa geld ga verdienen, maar ik snap niet wat er zo leuk zou zijn om in een sportpaleis te staan. Wat is er mis om voor 100 of 200 mensen in een zaal te spelen? Ik heb dus totaal niet de ambitie om muziek te maken waar ik niet achter sta. Dus Nee, zeker niet.

Info new album 'III incl single "Ortisei" https://smarturl.it/gomarchIII

Met die ingesteldheid ben ik het mee eens. In elk geval dank voor dit fijne gesprek, hopelijk doen we dat binnenkort live eens overdoen,  als het weer kan en mag