Les Negresses Vertes - Great Gigs in The Park 2024 - Wereldmuziek met een ferme hoek af

We hebben er lang moeten achter wachten, maar dit weekend scheen de zon uitbundig en konden we rekenen op een eerst echt zomers weekend. Net op tijd want op Great Gigs in The Park stond een band die de zomer 'vibes' nodig heeft om nog meer boven zichzelf uit te stijgen. (Wereld)Punkers in kostuum die met hun mix van rock, chanson en wereldmuziek festivalweides en concertzalen graag doen ontploffen. Les Negresses Vertes (****1/2) staan al jaren garant voor een wervelend, folkloristisch dansfeest, en trekken zich nog steeds geen bal aan van wat de goegemeente daarvan denkt, zo hoort dat ook. Het overvolle Park danste, zong, genoot en ging dan ook compleet uit de bol.

De openingsacts op deze Great Gigs in The Park hebben het duidelijk moeilijker om het publiek mee te krijgen, ook al doen ze allemaal een enorme inspanning. Er is eerder een afwachtende houding, zo te zien …
"Rumbaristas blaast een frisse wind door het peloton van de Europese wereldmuziek en wil mensen glimlachend laten heupwiegen. Ergens tussen Borgerhout, Barcelona, Catalonië en Calais, creëert deze band zomerse sferen op basis van rumba, tarantella en andere Zuiderse ritmes.", lezen we in de biografie. Het bleek al vrij duidelijk dat Rumbaristas (****) hier niet was gekomen om op te warmen, nee, de band duwde, trok, ging wild tekeer en de frontman sprak zijn publiek voortdurend aan. De aanstekelijke klankentapijtjes stapelden zich op, tot het publiek uiteindelijk toch wat begon te heupwiegen.
In een wervelende finale , waarbij dat gaspedaal werd ingedrukt, ging het dak er alsnog finaal af. Rumbaristas was het levende bewijs dat hard werken loont! Respect!

Het publiek schoof wat dichterbij, en Les Negresses Vertes werd, nog voor ze een noot hadden gespeeld, ontvangen op een daverend applaus. Het publiek had er dus zin in, en de band gelukkig ook. Les Negresses Vertes hebben het na het overlijden van hun tot de verbeelding sprekende frontman Helno 'Noël' Rota in 1993 zeker niet makkelijk gehad, maar ze staan er weer, als één brok energie, en die zich van niets of niemand iets aantrekt.
Hun muziek kun je ook niet in een hokje duwen, ondanks de folkse sfeer, die de brug slaat naar punk en wereldmuziek. Meteen kwamen we in die kenmerkende sfeer met het zwierige “La Valse”. De spraakzame frontman/gitarist Stefane Melino is een volksmenner en heeft een indringende, heldere stem. Een meerwaarde , naast de gitaarvirtuositeit.
Geruggesteund door blazers, gitaar, percussie/drums, en een aanstekelijke accordeon worden we al heel vlug meegezogen in een leuk, gevarieerd, kleurrijk feestje.
"La Danse des Négresses Vertes” luidt een eerste echt hoogtepunt in; even voordien wist de band ons al  te intrigeren. Er zouden nog vele mokerslagen volgen. Je verveelt je met deze Franse wereldbestormers geen seconde. “Les Yeux de ton Pére” was er weer zo eentje die aan de ribben kleefde. Als Iza Mellino de zang overnam, kwam het punkachtige binnen de band wat meer op het voorplan; wat een gebalde sound dito brulteksten.
Op het einde van de set gaan enkele bandleden het publiek letterlijk opzoeken, waardoor het hek compleet van de dam is. Schitterend!
Les Negresses Vertes staan garant voor een portie wereldmuziek met een ferme hoek af.  Een uitverkocht Great Gigs in The Park toont dat deze Franse feestelijkeband er nog steeds staat! Fijn optreden.

Setlist: La valse - C'est pas la mer à boire - Voilà l'été - Orane - L'homme des marais - Hey Maria - La faim des haricots - La danse des Négresses Vertes - Zobi la mouche - Famille heureuse - Les mégots - Les yeux de ton père - 200 ans d'hypocrisie - Les rablablas les roubliblis
Encore: Face à la mer - Hasta llegar - La Bodega 

Pics homepag @Sven Dullaert

Organisatie: De Casino, Sint-Niklaas