mclusky - Luider, scherper en koppiger dan ooit

De Cactus Club in Brugge vanavond helemaal in het teken van rauwe gitaren en bijtende energie. Bij het binnengaan vroeg ik aan een medewerker van de club hoe de ticketverkoop verlopen was, en tot mijn verwondering bleken er minder dan tweehonderd tickets verkocht in voorverkoop. Wellicht had het feit dat mclusky enkele dagen voordien nog in Trix in Antwerpen stond er iets mee te maken, en ook dat ze vorig jaar op Leffingeleuren te zien waren, en eerder dit jaar nog op Les Nuits Botanique.
Toch was de zaal tegen aanvang mooi gevuld en hing er die typische geladen sfeer die alleen ontstaat wanneer een publiek weet dat het iets bijzonders te wachten staat.

Het voorprogramma werd verzorgd door No Prisoners, een band die ik nog maar recent aan het werk zag op Leffingeleuren. Hun set was opnieuw een shot pure no-nonsense punkrock, strak, maar met een opvallend vleugje glamrock dat vooral tot uiting kwam in de geblondeerde frontman. De band speelde met overtuiging en zonder franjes, precies zoals het hoort. Op een bepaald moment gooide de drummer een mentos het publiek in, die – tot mijn lichte verbazing – recht in mijn richting vloog. Ik heb hem gewoon opgegeten. Zo’n onverwacht detail dat perfect past bij de charme van deze band: ruw, ongepolijst en met een knipoog.

Daarna was het tijd voor mclusky. Ik ben al jaren fan van deze Welshe noise rockers. De eerste keer dat ik ze zag was in 2002 op Pukkelpop, toen ‘mclusky do dallas’ net uit was. Dat album, met iconische nummers als “lightsabre cocksucking blues”,”to hell with good intentions” en “alan is a cowboy killer”, heeft voor mij nog altijd iets magisch. Tot mijn grote vreugde stonden die nummers ook nu weer op de setlist. Het was alsof de tijd even had stilgestaan, al is de band sindsdien natuurlijk stevig geëvolueerd.
Toen ik ze in 2004 opnieuw op Pukkelpop zag, was Jack Egglestone net de nieuwe drummer. Hij zit er nog steeds bij, en zijn spel is krachtiger dan ooit. De bas wordt tegenwoordig verzorgd door Damien Sayell, die in 2015 toetrad nadat de band in 2005 een lange pauze had ingelast.
Op het podium viel meteen op dat de drummer de laatste jaren achter plexiglas speelt, en dat Falco bijna het hele optreden met extra gehoorbescherming zingt – van die grote oorkappen die op een koptelefoon lijken. Dat is geen modegril: Falco kampt al langer met tinnitus, een kwaal die bij hem behoorlijk ernstig is geworden. Toch weerhield dat hem er niet van om met dezelfde intensiteit en overgave te spelen als twintig jaar geleden. Zijn stem klonk nog steeds even scherp en giftig, en zijn humor bleef vlijmscherp.
De show in Brugge stond vooral in het teken van hun recente plaat ’the world is still here and so are we’, die eerder dit jaar verscheen op Ipecac, het label van Mike Patton – toevallig nog een andere held van mij. Van dat album kwamen onder meer ‘unpopular parts of a pig’ ‘people person’ en ‘way of the exploding dickhead’ voorbij, nummers die live minstens even strak en fel klonken als de oudere klassiekers.
Het nieuwe materiaal klonk bijzonder overtuigend en toonde dat mclusky nog steeds barst van de creativiteit. De band speelde met een intensiteit die deed vermoeden dat er in al die jaren niets van hun scherpte verloren is gegaan. Falco liet tussen de songs door zijn droogkomische zelf horen, scherp als altijd maar met een zekere warmte die alleen maar groeit naarmate de band ouder wordt.
Na de show vertelde Falco dat ze momenteel al een opvolger voor ‘the world is still here and so are we’ aan het opnemen zijn, en dat die volgens hem iets toegankelijker zal klinken. Hij benadrukte dat deze nieuwe plaat-in-wording het beste werk bevat dat ze in jaren hebben gemaakt.
Als het concert in de Cactus Club daar een voorbode van was, dan staat er iets groots te komen. mclusky bewees nog maar eens waarom ze een van de meest intrigerende en compromisloze bands uit het Verenigd Koninkrijk blijven: luid, scherpzinnig, en nog altijd met die heerlijke chaos die perfect balanceert op de rand van genialiteit.

Setlist: lightsabre cocksucking blues - without msg i am nothing - collagen rock - what we've learned - unpopular parts of a pig - you should be ashamed, seamus - kafka‐esque novelist franz kafka - way of the exploding dickhead - she will only bring you happiness - autofocus on the prime directive – chases - alan is a cowboy killer - the battle of los angelsea - people person – whoyouknow - to hell with good intentions

Neem gerust een kijkje naar de pics
mclusky
https://www.musiczine.net/index.php/nl/component/phocagallery/category/8672-mclusky-04-10-2025?Itemid=0

No Prisoners
https://www.musiczine.net/index.php/nl/component/phocagallery/category/8673-no-prisoners-04-10-2025?Itemid=0

Organisatie: Cactus Club, Brugge