The Black Crowes is een Amerikaanse rockband met een lange staat van dienst. Zoals wel vaker bij bands met broers kent de bandgeschiedenis een lange rij conflicten die soms voor vuurwerk in de studio zorgen, maar net zo goed voor lange pauzes tussen albums en voor lange afwezigheden op het podium. Hun grootste successen in Vlaanderen haalden ze met singles als “Jealous Again” en “Remedy”. Daarna volgden nog wel degelijke albums, maar de periode van de radiohits was voorbij.
Even fast forward in de geschiedenis naar de reünie van de Robinson-broers in 2019, wat in 2022 ‘1972’ opleverde, een EP met covers, naast een hele rits concerten, onder meer in de Lotto Arena in Antwerpen.
The Black Crowes - ‘Shake Your Money Maker’ bruist als nooit tevoren (musiczine.net)
Daar wordt nu een album aan toegevoegd. ‘Happiness Bastards’ is het eerste studio-album in 15 jaar. “Wanting and Waiting” is de eerste single. En die klinkt heel vertrouwd, ondanks dat er flink getimmerd is aan de bandbezetting.
De southern-bluesy gitaarlicks en de stem van de Robinsons domineren echter en dan kan er al weinig verkeerd gaan. Deze nieuwe single komt als een diesel wat traag op gang, maar etaleert dan een stevig rockende schwung, met ook een gospel-koortje zoals we dat al kregen op succesalbum ‘The Southern Harmony and Musical Companion’.
Nog meer goed nieuws nodig? Dit voorjaar gaan The Black Crowes op tournee en dat zal o.m. ook in België zijn, op 21 mei 2024 in de AB, Brussel
https://www.youtube.com/watch?v=G31MZzqH4ZA
De Belgische neo-postpunkband Meltheads wist ons een tijd geleden reeds van onze sokken te blazen met de Nederlandstalige single “Naïef”. De volgende voltreffer in het bommentapijt van deze band is de nieuwe single “No One Is Innocent”. Dit is een knetterende, hitsige psychpunkparel die halverwege even inhoudt voor een leuke bass break en die dan openbarst in een wellustige gitaarorgie, zoals alleen Meltheads dat kan. The Hives meets Whispering Sons, zoiets dus.
Frontman Sietse Willems over No One Is Innocent: “Het nummer gaat over de buurt waar ik ben opgegroeid. Ik hou van die plek. Het is er divers, het is er warm, maar ook valsig en onevenwichtig. Het nummer gaat over deze sociaal-economische ongelijkheid en hoe wij als samenleving dit corrupte systeem in stand blijven houden.” Zo komt hij tot het besluit dat niemand onschuldig is.
Debuutalbum ‘Decent Sex’ van Meltheads (in een productie van Bert Vliegen) komt uit op 9 februari, gevolgd door releaseshows in België en de buurlanden.
https://www.youtube.com/watch?v=9vd8Arj-R3c
New beat met een hoog actualiteitsgehalte en een flinke dosis satire. Het doet ons denken aan “Qui …”, de legendarische single van Brussels Sound Revolution naar aanleiding van de ontvoering en bevrijding van oud-minister Vanden Boeynants in 1989.
Op ongeveer hetzelfde patroon tekent Satirical Beat, dat ons muzikaal een beetje doet denken aan de neo-new beat van Belgica Erotica, de single “Graaifried & Graaiman: Pension Plan”.
Je moet geen genie zijn om te begrijpen welke graaiende gepensioneerde politici bedoeld worden en wat het pensioenplan is dat door de mangel wordt gehaald.
Brussels Sound Revolution permitteerde het zich indertijd om (met of zonder toestemming) de stem van Vanden Boeynants te gebruiken. Dat missen we hier een beetje bij Satirical Beat, maar voorts is dit een heel leuke single met oldschool new beat. Meer van dit!
Dance/Elektro
Graaifried & Graaiman: Pension Plan -single-
Satirical Beat
https://satiricalbeat.bandcamp.com/track/graaifried-graaiman-pension-plan
De Belgische epic symphonic metalband Cathubodua bracht zopas zijn nieuwe single en video uit. “Foretelling” is de eerste single van het nieuwe album van de band. Dat nieuwe album werd ‘Interbellum’ gedoopt en wordt op 23 februari uitgebracht door Massacre Records. Dat is hetzelfde Duitse label dat in 2019 ook al ‘Continuum’ uitbracht, het vorige album van deze band.
De productie en mix van het nieuwe album waren in de bekwame handen van Yarne Heylen (van Carnation).
De intro is misschien een referentie naar de folkmetal-roots van debuutalbum ‘Opus I Dawn’. Daarna breekt deze nieuwe single open in zowat het hardste en ruigste dat we al van deze band gehoord hebben. Tegelijk klinkt het knisperend als vuurwerk op een taart. Zangeres Sara staat heel centraal in de sound, maar ze moet –virtueel - vechten voor haar plaats.
Cathubodua stelt Interbellum het hele jaar door voor aan het publiek met een club- en festivaltournee door België, Nederland, Frankrijk en Duitsland.
https://www.youtube.com/watch?v=sIRh5yELJkE
De nieuwe van Gamma Rave is een kopstoot van jewelste. De zang zit een beetje in hetzelfde straatje van Eminem. Muzikaal is het een crossover geworden van elementen/vibes van een band als Rage Against the Machine en elektronische toetsen die naar alternatieve dance zoals The Prodigy neigen. Maar dan op hun geheel eigen wijze.
Eén ding kan je zeker zeggen en dat is dat ze origineel klinken en een eigen sound hebben ontwikkeld.
Een heel sterke track van deze Gentenaars.
Dub/Cross-over/Punk/Rap
Crossroads -single-
Gamma Rave
Gamma Rave - Officiële Website
Trad Records staat garant voor traditionele, meestal instrumentale, folk/heimat muziek. De meeste releases bestaan uit Vlaamse bands, maar ‘Vision of Three’ van Northern Resonance is ditmaal een band van Scandinavische oorsprong. Het trio is afkomstig uit Zweden. Hun muziek is geworteld in de Scandinavische volksmuziekscene. Hun debuut uit 2020 werd bekroond met een Zweedse grammy. Intussen toerden ze reeds de wereld rond. In tegenstelling tot hun debuut dat heel basic, zonder overdubs en live, werd opgenomen zijn ze voor hun opvolger op een iets andere manier gaan schrijven en opnemen. Ze hebben er productiematig meer werk ingestoken en geluidstechnicus Jeroen Geerinck werd als het ware een extra bandlid gedurende het hele proces. Zo hebben ze op die manier proberen het beste uit hun instrumenten te halen.
Northern Resonance bestaat uit drie leden. Anna Ekborg Hans-Ers speelt viola d’ amore, Jerker Hans Ers op hardangerviool en Petrus Dillner op de nyckelharpa. Zo krijg je natuurlijk dat vrij typische geluid dat voor vele mensen exotisch klinkt. Ook wordt de vergelijking met kamermuziek en Zweedse volksmuziek gemaakt. De vergelijking met een kamerorkest is te begrijpen. Dat komt voornamelijk door de heel aanwezige strijkinstrumenten. Maar toch klinken ze iets moderner dan een kamerorkest.
Op dit album hoor je uptempo tracks zoals o.m. de opener “Fasterud” en ook meer ingetogen stukjes muziek zoals “Kansas City”. Je kan het vergelijken met verschillende soundscapes die passeren. De indruk is dat naast de muzikale opbouw de sfeer van elke track minstens even belangrijk is. Als geheel krijg je een heel kwalitatief album waarvan te begrijpen valt waarom ze internationaal bekend zijn en overal gevraagd worden om te spelen.
Met ‘Vision of Three’ zet Northern Resonance zich op muzikaal vlak nog een stapje hoger ten opzichte van hun debuut. Dat zal ongetwijfeld leiden tot uitverkochte zalen waarmee ze met hun aankomende tournee onder andere Australië, VS, Chili, Colombia, Groot-Brittannië, Duitsland en Zweden zullen aandoen.
Traditionele folk/volksmuziek
Vision of Three
Northern Resonance
Het garagepunkkwartet Sprints komt uit Dublin. ‘Letter To Self’ is hun debuutalbum. Van de voorafgaande singles ("Up and Comer", “Adore Adore Adore" en het heerlijke "Literary Mind") kon vooral de laatstgenoemde onze aandacht vasthouden.
Sprints werd opgericht in 2019 en speelt schurende punkrock, beïnvloed door de vroege Pixies, Bahaus, Siouxsie Sioux, King Gizzard, Savages en LCD Soundsystem.
Hun EP ‘Manifesto’ uit 2021 en de EP ‘A Modern Job’ uit 2022 zorgden ervoor dat de muziekpers de band al in een vroeg stadium leerde kennen en de band begin dit jaar live te zien was tijdens ESNS in Nederland.
Zangeres, gitarist en lead-songwriter Karla Chubb zegt dat dit album tekstueel en inzake hoofdthema's heel persoonlijk en autobiografisch is, terwijl het sonisch een ruimte verkent die is geïnspireerd door een liefde voor gothic uit de vroege jaren ‘80, noiserock uit de jaren ‘90 en modernere muzikale invloeden. “Literary Mind” bijvoorbeeld is een spontane uiting van gelukzaligheid bij een beginnende verliefdheid.
Sprints heeft het over de meest kwetsbare momenten en doordrenkt die met diepgewortelde garagepunk. Ze willen emoties die als inherent negatief worden beschouwd –angst en woede - omzetten in iets positiefs. Sprints is op dit album tegelijk louterend, eerlijk, rauw en bijzonder aanstekelijk.
De lekkerste kersen op deze taart zijn naast de drie singles ook nog “Shadow Of A Doubt” en “A Wreck (A Mess)”.
Op dinsdag 13 februari staat Sprints in de Cactus Club in Brugge. Een dag later spelen ze in de Trix in Antwerpen.
https://www.youtube.com/watch?v=fLTI6gDyxGs
Tonbruket bestaat uit leden die o.m. bij het Esbjörn Svensson Trio, Rebecka Törnqvist en Elvis Costello hebben gespeeld. Ook heeft de band gefungeerd als begeleidingsband van singer-songwriter Ane Brun. De groep speelt ingetogen, alsook uiterst expressief. Met hun album 'Light Wood, Dark Strings' verheffen ze intimiteit tot een kunstvorm, bijzonder uitgekiend en verfijnd.
Het zachte “Buckaroo” zet de toon; muzikaal strelende schoonheid in een zinnenprikkelend kader, waardoor je niet in slaap wordt gewiegd. Verder even mooi zijn “'Ostra Amtervik Revisited”, “Hermetic Boogey” en “Light wood, Dark Strings”. Er valt wat duisternis te noteren.
Op filmische wijze brengt Tonbruket je tot een vorm van absolute 'Zen', door de prachtige klankentapijtjes die absolute rust bieden. We lieten ons gewillig meevoeren naar een diepzinnige gedachte op “Stratopaus” en “Love in its Splendor”. Het sprankelende mooie “Exit Blurred” onderstreept het tot slot.
Ook hier is er sprake om de harde realiteit eens te vergeten, en wens je die verdiende gemoedsrust. Dit is een zachtmoedige plaat, die muzikaal verslavend inwerkt …
Tracklist: Buckaroo (7:24) O?stra A?mtervik Revisited (4:40) Hermetic Boogey (6:13) Light Wood, Dark Strings (5:44) Stratopaus (6:14) Va?stertorps Hja?rta (5:58) Love in Its Splendor (6:34) Exit Blurred (3:32)
We worden in het jazzgenre overspoeld van projecten en artiesten; omdat het begrip jazz nu echt breed is geworden door een soort fusion, free jazz en improvisatie met een culturele 'touch'. Neem nu Kin Gajo, een band geïnitieerd door de Brusselse accordeonist Stan Maris, die zijn krachten bundelde met saxofonist Werend Van den Bossche (Dishwasher, Green Mean Machine) en drummer Tom Peeters (Olga Jane). Een trio die sowieso weet hoe je de muzikale grenzen aftast.
Kin Gajo biedt dromerige soundscapes met een Oosterse tint. De warme sax botst zachtmoedig tegen de bedwelmende drums; de accordeon doet je zweven.
Een magische schoonheid door deze instrumentatie en aanpak.
De EP start met het mooie “Home of Nowhere”; gaandweg voegen ze er een klankkleur aan toe en is men niet vies van wat geexperimenteer met electronica. Op “Enter, Gajo!” worden alle registers open getrokken. Het is boeiend door de verrassende wendingen en het opzoeken van uitersten. Het sprankelende “Clan of three streets” en het lekker opzwepende “Whatever You Feel Like” met het vrij korte “Exit, Gajo!” onderstrepen dit.
Ze bieden een brede kijk op het jazzgenre aan, dat sprookjesachtig, avontuurlijk en veelzijdig klinkt. Dit smaakt naar meer … Interessante boeiende parel!
Tracklist: Home of Nowhere 05:19 Enter, Gajo! 06:07 First Encounter 03:42 Clan Of Three Streets 04:03 Whatever You Feel Like 02:36 Exit, Gajo! 01:26
Petrichor - Andreas Polyzogopoulos feat. Petros Klampanis & Wajdi Riahi
Trompettist en componist Andreas Polyzogopoulos stelt zijn vijfde album voor, ‘Petrichor’. Op ‘Petrichor’ speelt hij trompet en maakt hij gelegenheidseffecten met de begaafde partners Petros Klampanis (bas) en Wajdi Riahi (piano). 'Zonder drummer creëert het trio een intiem geluid, met spaarzame texturen maar ook een stevig en besluitvaardig ritmegevoel’, staat in de biografie te lezen.
We wentelen ons even in die sprookjesachtige wereld van muzikale intimiteit, die de harten weet te raken, op bijzonder speelse wijze
Het pad van ingetogenheid wordt wel eens verlaten zoals bij het sprankelende, groovy “Kountouri”, waaruit de uitzonderlijke virtuositeit van deze klasbakken nogmaals blijkt.
Doorgaans blijft het een intiem pad, pakkend, zoals het magisch mooie “CPH Melodrama”. Een twinkelende piano en een verbluffende trompet botsen zachtmoedig op die bedwelmende baslijnen op songs als "Barbas” of “First time in times square”, met een zekere speelsheid en improvisatie. Grenzen worden afgetast en de sound heeft een hypnotiserende invloed. Ze voelen elkaar sterk aan, wat het geheel ten goede komt.
Een adembenemende schoonheid creëren ze door hun instrumentatie, en er is weemoed en melancholie door deze aanpak. Sjiek.
Tracklist: Petrichor 08:07 The Coldest Summer 05:17 Kountouri 07:36 CPH Melodrama 05:36 Barbas 05:00 Kaiafas 06:19 First Time in Times Square 05:22 Ariadne's Scent 06:34 Petit Sablon 03:30
Michel Reis wordt geprezen als een ‘geweldig pianist’ door Downbeat Magazine en hij heeft zich de afgelopen jaren ontwikkeld tot een artiest met internationale faam. Michel Reis heeft opgetreden in veel van 'swerelds beroemdste zalen en festivals, waaronder de Blue Note Jazz Club, Dizzy's Club Coca-Cola at Jazz at Lincoln Center, de Olympia in Parijs, het Casa de Musica in Porto, het Panama Jazz Festival het Montreux Jazz Festival, Cully Jazz, Crest Jazz Vocal, OctLoft Jazz Festival, Les Rendez-Vous de l'Erdre de Nantes en nog veel meer.
Hij heeft getoerd over de hele wereld en veel opgetreden in Europa, Azië, Noord- en Zuid-Amerika en Afrika.
Hij bracht verschillende albums uit, en staat er bekend om dat hij zeer minutieus en filmisch tewerk gaat. Op het recente 'For A Better Tomorrow' is dat niet anders.
De grote sterkte van een pianist als Michel Reis is dat zijn pianospel tot de verbeelding spreekt. Op intieme wijze is er een verhaal en de muziek is perfect voer voor een natuurfilm, of toch het soort films waar je even bij gaat zitten mijmeren en geniet van het uitzicht aan de horizon. Hert hoeft niet avontuurlijk te klinken.
“Bound Together” is ontroerend mooi en brengt rust en kalmte. Op dat elan blijft hij gewoon doorgaan tot het einde, “Chimes of Freedom”.
De plaat beluister je best in zijn geheel. In de pianoklank is er een verhalenlijn, die boeiend genoeg is om even stil te staan en de harde realiteit te vergeten, een betere 'morgen' in een jachtig leven.
Het zijn een elftal atmosferische, warme, sombere klankentapijtjes die Michel Reis uitspreidt op deze 'For A Better Tomorrow'.
Tracklist: Bound together - For a better tomorrow - Point Dune - Coal harbour - After the winter - Simple twist of fate - Velvet dust - Aquene - Paper feathers - Surfacing - Chimes of freedom
Bombino, rond bandleider/songschrijver/gitaar-maestro Omara Moctar heeft nieuw werk uit. Na het album ‘Deran’ uit 2018 (waarmee hij de eerste muzikant uit Niger met een Grammy-nominatie werd en als Best Global Album een A2IM Libera Award won!) tourde hij met zijn 'Sahara rock' (= een opzwepende mix van folk, rock, blues, funk en world music). In 2020 werd ‘Live In Amsterdam’ uitgebracht.
Het nieuwe album ‘Sahel’ werd opgenomen in Casablanca (Marokko) en is een persoonlijke plaat. Hij komt op voor 'zijn' Tuareg bevolking, de nomadische stammen die verspreid zijn over de Noord-Afrikaanse landen, aangeduid als de Sahel-regio. Hij zingt in de ‘Tamasheq taal’ over"Let's protect our brothers wherever they are because we are the same!".
Hoewel we als leek de teksten niet begrijpen, voel je wel de sfeer uit die Afrikaanse stammen We gaan de confrontatie aan, en genieten van de Afrikaanse ritmiek, tekstueel het soort protest tegen discriminatie met een vuist in de lucht.
De sound en de maatschappijkritiek moet je laten inwerken. Ondanks de uitbuiting en pijn heerst er muzikaal een soort ontspanning en feest. Een boodschap van hoop geeft Bombino in een wereld vol vertwijfeling. Je wordt door Bombino meegevoerd naar het stofferige woestijnzand, van het ingetogen “Ayo Nigla” tot het opzwepende “Si Chilan” voel je gewoonweg die Afrikaanse vibe.
Protest plaat om muzikaal te koesteren.
Tracklist: Tazidert 04:56 Alwane 04:04 Aitma 04:10 Si Chilan 03:57 Ayo Nigla 04:11 Darfuq 05:49 Ayes Sachen 05:22 Nik Sant Awanha 04:36 Itisahid 03:44 Mes Amis 05:14
Thorium heeft een nieuwe plaat uit, 'Extraordinary Journeys Part I' en ze kwamen die op het Pluto Fest voorstellen. We volgen de band al vanaf het begin, en we waren steeds onder de indruk van hun eigenzinnige sound binnen het heavy metal genre. Nooit klinkt het ergens gedateerd.
Hun nieuwe plaat klinkt alternatief genoeg, en voelt zelfs aan alsof Thorium is uitgegroeid tot een absolute topper, met deze plaat.
Ze speelden een daverende, verbluffende, krachtige set vol uppercuts op het festival. Lees gerust .
Thorium blijft die kenmerkende hardrock roots trouw, maar blikt vooruit. “Nightfall” klinkt veelzijdig en heeft een dosis experiment aan klanken, of drijft het tempo naar een andere versnelling.
Thorium is sterk op elkaar ingespeeld. “Bushido” is razendsnel gespeeld (disposible heroes theme) en is een epische song die je moeiteloos mee brult. De vocals gaan diep en bezorgen je koude rillingen.
De metal gaat allerlei richtingen uit en het geheel klinkt fantasieprikkelend .Toegankelijkheid en avontuur vinden elkaar, o.m. in het negen minuten durende “Echoes Of Lost Souls”, met een doomy randje en gedragen door de meerstemmige vocals van Dario en David.
'Extraordinay Journays Part I' is een uiterst spannende plaat van een band die in het genre duidelijk evolueert … Puik werk van die gasten!
Tracklist: Overture 1828 - Time and Generations 01:02 Age of Adventure 04:02 Across the Nations 04:56 Nightfall 05:08 Bushido! [disposible heroes theme] 04:15 Thorium 06:25 Morituri te Salutant 01:57 Gladiator 06:31 To Sleep Neath Mountainous Waves 07:16 Echoes of Lost Souls 09:03
Sister May is moeilijk in een muzikaal hokje te duwen, het gaat van alternatieve rock naar grunge tot new wave en experimentele rock. Wat een diversiteit. Intrigerend.
Toen de EP 'Ascent' in 2018 verscheen , waren we er live bij in Roeselare. We bleven Sister May op de voet volgen, tot de release van hun full album 'Undecided Behaviour’. We waren terug aanwezig op de release show in De Kreun, Kortrijk. Lees gerust.
Interview met de band, lees hier .
De plaat werd onder eigen beheer uitgebracht, het vinyl bij het Nederlandse label Lay Bare Recordings.
“The Floater” tekent meteen die variatie, met een onderhuidse dreiging. Het is een bijzonder bombastische, verschroeiende warme sound, emotioneel beladen door de vocals, die clean en (g)rauw kunnen zijn. “Headshot” en “Dust Devil” zetten dit verder in de verf. Iets verderop intrigeren “Guts”, het wondermooie, verrassende “The Kneep” en het verbluffende “Dope”. "De band breng dus een allegaartje aan stijlen, geeft er een ferme lap op en speelt met donker en licht, tussen zware riffs en lichtvoetigheid. Een ongecontroleerde sprong in de duisternis'', schreven we over hun optreden in De Kreun. ‘Undecided Behaviour' onderstreept dit.
Ergens borrelt NiN of Puscifer op in hun materiaal, maar heeft toch vooral een eigen smoel. Indrukkwekkende band die niet moet onderdoen voor de grotere namen.
Tracklist: The Floater – Headshot - Dust Devil – Guts – Borderline – Sworm - The Kneep - Dope
Nederlands 
Français 
